Χωρισμός

Χωρισμός

Καλησπέρα στο forum.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια πολύ δύσκολη κατάσταση που βιώνω καθώς επίσης και να ακούσω λύσεις  διότι νιώθω ανήμπορος πλέον.Είχα σχέση με μια κοπέλα πέντε χρόνια  και όλα ξεκίνησαν ιδανικά από την αρχή της σχέσης μας . Ιδιαίτερα προβλήματα δεν είχαμε ποτέ εκτός από τα συνηθισμένα όπως έχουν όλα τα ζευγάρια όπως η ζήλεια και από τις δύο πλευρές  αλλά και μερικές φορές η εσωστρέφεια μας .Όλα αυτά στα τρία πρώτα χρόνια γιατί μετά  είχαμε πιο συχνούς καυγάδες για ασήμαντους λόγους  τσακωμούς κυρίως από την πλευρά της ότι δεν την στηρίζω ότι δεν είμαι εκεί όταν με χρειάζονταν όμως δεν υπήρχε στιγμή που να την άφησα μόνη της ούτε υπήρχε  στιγμη που να την έκανα να αμφιβάλει για εμένα όπως έκανε αυτή . Παρόλα αυτά όμως ήταν ένας άνθρωπος φωτεινός για έμενα στήριγμα  ο ένας για τον άλλον και πάντα αγαπημένοι.Και φτάνουμε στο τώρα  πριν ένα μήνα σχεδόν  της είπα ότι θέλω ηρεμία και δεν θέλω να  τσακωνόμαστε για ασήμαντους λόγους διότι ετοιμάζομαι για μια αλλαγή καριέρας  και θέλω να είμαι ήρεμος. Εδειξε ότι το καταλαβαίνει και ότι πραγματικά το ήθελε και εκείνη αυτό ώσπου μια μέρα μετά από ένα τσακωμό μας μου είπε να το τελειώσουμε  και από τότε ξεκίνησε ο κατήφορος μου . Στην αρχή την άφησα μερικές μέρες μέχρι να δω αν  θα έκανε κάποια κίνηση για να τα βρουμε αλλά τπτ οπότε έκανα εγώ της έστειλα μήνυμα μιλήσαμε κανονικά αλλά δεν εδειχνε  διαθέση για να τα βρούμε .Συναντηθήκαμε  μερικές ακόμη φορές της είπα ότι  πραγματικά η όλη αυτή κατάσταση με κάνει χάλια και εκείνη επίσης είπε ότι δεν τις είναι εύκολο αυτό αλλά έχει ηρεμήσει  μακρυά μου . Τελευταία μέρα που μιλήσαμε ήταν προχθές  όπου της είπα ότι μέρα με την μέρα γίνομαι όλο και χειρότερα που δεν είμαστε μαζί και ότι επιλεξε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου να με αφήσει και μου είπε ότι με αγαπάει ότι πραγματικά κανένας δεν πρόκειται να την κάνει να νιώσει ξανά όπως εγώ και ότι εγώ ποτέ δεν την εκτίμησα και ότι τώρα κατάλαβαινω την αξία της και είπε καλύτερα είναι να μν τα ξανά βρούμε . Πραγματικά είμαι χάλια  νιώθω ένα κενό μια θλίψη  δεν τρώω δεν κοιμάμαι και μόνιμα  την σκέφτομαι ...Δεν θέλω να την πριζω ούτε θέλω όλη τν ώρα να την ενοχλώ και να της δείχνω πως έχω γίνει ...αλλά μέσα μου με καίει μόνο αυτή σκέφτομαι  και όσο περνούν οι μέρες και δεν μιλάμε όλο και χειρότερα γίνομαι ...Εσείς τι πιστεύετε να της αφήσω  χώρο να μν την ενοχλώ να τα παρατήσω και να παραιτηθώ τελείως ... 

Θα έλεγα να σταματήσεις να ασχολείσαι διότι κατά πάσα πιθανότητα έχει βρει ήδη κάτι άλλο..πολυ drama queen είσαι για άντρας..χαλάρωσε λίγο όλοι μας τα έχουμε περάσει αυτά...εσύ έχεις πέσει στα πατώματα .αν και πιστεύω έτσι όπως τα γραφεις ότι περισσότερο μιλάει για εσένα ο πληγωμένος σου εγωισμός..για αυτό όλο αυτό το δράμα..αλλά σου ξαναλέω να χαλαρώσεις..οι χωρισμοί πάντα έτσι είναι..η ο ένας φεύγει η ο άλλος..δεν γίνεται πάντα εσύ να φεύγεις πρώτος...και πάντα είναι κάπως δύσκολοι ιδίως για αυτόν που δεν το περιμένει ..όπως εσύ καλή ώρα σε αυτήν την περιπτωση...όμως φαντάζομαι ότι έχεις βρεθεί και στην άλλη θέση δηλαδή εσύ ήσουν αυτός που παράτησε τον αλλο. ..τι να κάνουμε δηλαδη..προχωραει η ζωη...δες το λίγο αλλιώς και συνέχισε..αν και δεν νομίζω να το κάνεις σύντομα ...σε βλέπω πολύ εγωιστή και αυτό είναι κακο..καταλαβαίνεις άραγε πόσο χαμηλά σε κάνει να πέφτεις?δεν είναι αγάπη αυτό που νιώθεις εγωισμος είναι...αν καταφέρεις πάλι να την κερδίσεις είμαι σίγουρη ότι θα την παρατήσεις κάποια στιγμή εσύ αυτή την φορά... επίσης λυπάμαι και λίγο τις επόμενες που θα γνωρίσεις μετά από αυτή...πάντως να ξέρεις ουδείς αναντικατάστατος.. !

Θα σου μιλήσω θεματοθέτη σαν ομοιοπαθής, μιας και εγώ χώρισα πριν λίγους μήνες μετά από 5μισή χρόνια και αντιμετώπιζα παρόμοια θέματα στην σχέση μου.

Πρώτον, ζήλια και από τις δύο πλευρές και ειδικά όταν οδηγεί σε συχνούς πυκνούς καυγάδες, δείχνει είτε αμοιβαία έλλειψη εμπιστοσύνης είτε και οι 2 σας "παίζατε" δεξιά και αριστερά ενώ είχατε σχέση και δίνατε αφορμές δηλαδή για τέτοια σκηνικά. (Και όχι, για μένα δεν δείχνει "πολύ αγάπη" όπως θα λέγανε άλλοι. Αν αγαπά ο ένας τον άλλον, δυνατά και πραγματικά θα ξέρουν ότι χρειάζεται να ζηλεύουν και να κάνουν σκηνικά).

Δεύτερον, συχνοί καυγάδες και για ασήμαντους λόγους δείχνει είτε αταίριαστο ζευγάρι είτε ότι αυτή η σχέση φτάνει στο τέρμα της για τον α,β λόγο. Τα "πάντα αγαπημένα" ζευγάρια που αναφέρεις θεματοθέτη, δεν θα τσακώνονται κάθε τρεις και λίγο για ασήμαντους λόγους, αλλά θα διαφωνούν ήρεμα και πολιτισμένα και αν τσακωθούν θα είναι για πολύ σοβαρό λόγο, μην τα μπερδεύουμε.

Και τρίτον, το οποίο έχει να κάνει πάλι με τους τσακωμούς...το να πεις "δεν θέλω να τσακωνόμαστε για το παραμικρό" όταν είστε σε τέτοιο σημείο, δεν θα λύσει τίποτα. Το δοκίμασα και εγώ Δημήτρη και δεν έπιασε.Άμα φτάνεις περισσότερο να διαφωνείς παρά να συμφωνείς με τον άνθρωπο σου και να χάνεις την ηρεμία σου, να είσαι μέσα στα νεύρα ή τη στεναχώρια συνέχεια και λύση δεν μπορείτε να βρείτε, τότε πρέπει να το λήξετε προτού διαιωνιστεί και άλλο αυτή η κατάσταση.

Τέλος, δεν μπορώ να εκφέρω άποψη γιατί σου έλεγε πως δεν την εκτιμούσες μιας και δεν δίνεις πολλές λεπτομέρειες γι αυτό, παρόλα αυτά θα πω μόνο πως δεν βλέπω γιατί να θέλεις να τα ξαναβρείτε. Απ ότι λες και οι δυο σας είχατε χάσει την ηρεμία σας, εκείνη έχει διαλέξει ήδη να μην συνεχίσει να είναι μαζί σου, σύμφωνα και με τα παραπάνω που σου ανέφερα, ούτε εμπιστοσύνη υπήρχε μεταξύ σας, ούτε πολύ αγάπη και αν βάλουμε μέσα και τα περί εσωστρέφειας που είπες ούτε επικοινωνία θα έλεγα, οπότε δεν βρίσκω το γιατί. Γιατί δεν νιώθεις καλά τώρα; Γιατί μήπως μαζί της ένιωθες καλύτερα που τσακωνόσασταν και ζηλευόσασταν κάθε τρεις και λίγο; Λίγη τροφή για σκέψη

Υ.Γ. Απόψεις μου πάντα όλα αυτά και βάσει το πως τα έζησα και εγώ κάποτε. 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Dimitrismn1994

Ιδιαίτερα προβλήματα δεν είχαμε ποτέ εκτός από τα συνηθισμένα όπως έχουν όλα τα ζευγάρια όπως η ζήλεια και από τις δύο πλευρές  αλλά και μερικές φορές η εσωστρέφεια μας .Όλα αυτά στα τρία πρώτα χρόνια γιατί μετά  είχαμε πιο συχνούς καυγάδες για ασήμαντους λόγους  τσακωμούς. Παρόλα αυτά όμως ήταν ένας άνθρωπος φωτεινός για έμενα στήριγμα  ο ένας για τον άλλον και πάντα αγαπημένοι.Και φτάνουμε στο τώρα  πριν ένα μήνα σχεδόν  της είπα ότι θέλω ηρεμία και δεν θέλω να  τσακωνόμαστε για ασήμαντους λόγους διότι ετοιμάζομαι για μια αλλαγή καριέρας  και θέλω να είμαι ήρεμος. Εδειξε ότι το καταλαβαίνει και ότι πραγματικά το ήθελε και εκείνη αυτό ώσπου μια μέρα μετά από ένα τσακωμό μας μου είπε να το τελειώσουμε  και από τότε ξεκίνησε ο κατήφορος μου . Στην αρχή την άφησα μερικές μέρες μέχρι να δω αν  θα έκανε κάποια κίνηση για να τα βρουμε αλλά τπτ οπότε έκανα εγώ της έστειλα μήνυμα μιλήσαμε κανονικά αλλά δεν εδειχνε  διαθέση για να τα βρούμε .Συναντηθήκαμε  μερικές ακόμη φορές της είπα ότι  πραγματικά η όλη αυτή κατάσταση με κάνει χάλια και εκείνη επίσης είπε ότι δεν τις είναι εύκολο αυτό αλλά έχει ηρεμήσει  μακρυά μου .

 

 

Δυο ανθρωποι οι οποιοι μονιμα καρυδωνει ο ενας τον αλλο...ειναι αγαπημενοι...

 

Οι εχθροι μεταξυ τους δηλαδη τι κανουν...

 

Επειδη ειναι πρωι και δεν θελω να συγχιστω, πες μου οτι μας δουλευεις να το ριξω στο γελιο!!!...

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Dimitrismn1994

Χωρισμός

Καλησπέρα στο forum.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια πολύ δύσκολη κατάσταση που βιώνω καθώς επίσης και να ακούσω λύσεις  διότι νιώθω ανήμπορος πλέον.Είχα σχέση με μια κοπέλα πέντε χρόνια  και όλα ξεκίνησαν ιδανικά από την αρχή της σχέσης μας . Ιδιαίτερα προβλήματα δεν είχαμε ποτέ εκτός από τα συνηθισμένα όπως έχουν όλα τα ζευγάρια όπως η ζήλεια και από τις δύο πλευρές  αλλά και μερικές φορές η εσωστρέφεια μας .Όλα αυτά στα τρία πρώτα χρόνια γιατί μετά  είχαμε πιο συχνούς καυγάδες για ασήμαντους λόγους  τσακωμούς κυρίως από την πλευρά της ότι δεν την στηρίζω ότι δεν είμαι εκεί όταν με χρειάζονταν όμως δεν υπήρχε στιγμή που να την άφησα μόνη της ούτε υπήρχε  στιγμη που να την έκανα να αμφιβάλει για εμένα όπως έκανε αυτή . Παρόλα αυτά όμως ήταν ένας άνθρωπος φωτεινός για έμενα στήριγμα  ο ένας για τον άλλον και πάντα αγαπημένοι.

Φιλε μου καλησπερα!Απο οτι δειχνει η σχεση εχει κανει τον κυκλο της και καλο θα ηταν να την αφησεις και να αφοσιωθεις στην δουλεια σου και στον ευατο σου και σιγα σιγα να προχωρησεις παρακατω!Ακομη και να δεχτει να τα ξαναβρειτε αν θελεις την γνωμη μου μην το κανεις γιατι δεν θα κρατησει για πολυ και μπορει να γινεις χειροτερα!Εμενα αυτη ειναι η αποψη μου τωρα δεν μπορεις να το καταλαβεις γιατι ειναι ακομη νωρις αλλα αν περασει λιγο ο καιρος θα δεις οτι αυτο ειναι το σωστο!

Ηρεμησε κοπελια μια γνωμη ζητησε ο ανθρωπος!Καλο θα ηταν αυτοι οι χαρακτηρισμοι drama queen κτλ να λειπουν γιατι ειδαμε και εσας τις γυναικες πως ειστε μετα απο χωριμους και μην μας το παιζεις υπερανω!

Παράθεση:
Σχόλιο # 2 από sissy108
Θα έλεγα να σταματήσεις να ασχολείσαι διότι κατά πάσα πιθανότητα έχει βρει ήδη κάτι άλλο..πολυ drama queen είσαι για άντρας..χαλάρωσε λίγο όλοι μας τα έχουμε περάσει αυτά...εσύ έχεις πέσει στα πατώματα .αν και πιστεύω έτσι όπως τα γραφεις ότι περισσότερο μιλάει για εσένα ο πληγωμένος σου εγωισμός..για αυτό όλο αυτό το δράμα..αλλά σου ξαναλέω να χαλαρώσεις..οι χωρισμοί πάντα έτσι είναι..η ο ένας φεύγει η ο άλλος..δεν γίνεται πάντα εσύ να φεύγεις πρώτος...και πάντα είναι κάπως δύσκολοι ιδίως για αυτόν που δεν το περιμένει ..όπως εσύ καλή ώρα σε αυτήν την περιπτωση...όμως φαντάζομαι ότι έχεις βρεθεί και στην άλλη θέση δηλαδή εσύ ήσουν αυτός που παράτησε τον αλλο. ..τι να κάνουμε δηλαδη..προχωραει η ζωη...δες το λίγο αλλιώς και συνέχισε..αν και δεν νομίζω να το κάνεις σύντομα ...σε βλέπω πολύ εγωιστή και αυτό είναι κακο..καταλαβαίνεις άραγε πόσο χαμηλά σε κάνει να πέφτεις?δεν είναι αγάπη αυτό που νιώθεις εγωισμος είναι...αν καταφέρεις πάλι να την κερδίσεις είμαι σίγουρη ότι θα την παρατήσεις κάποια στιγμή εσύ αυτή την φορά... επίσης λυπάμαι και λίγο τις επόμενες που θα γνωρίσεις μετά από αυτή...πάντως να ξέρεις ουδείς αναντικατάστατος.. !

 

Προφανώς αφού συνεχώς διαφωνούσατε, τσακωνόσασταν, ζηλεύατε, η βάρκα έμπαζε νερά. Που σημαίνει ότι σίγουρα δεν έλαβε τέλος μια υπέροχη σχέση.

Σκέψου λίγο εάν αυτό που σου λείπει είναι το συγκεκριμένο πρόσωπο  ή η κατάσταση. Εάν δηλαδή η πραγματική σου απώλεια είναι πως είχες  στο μυαλό σου ότι υπάρχει μια σταθερά που λέγεται σχέση γιατί σε ζορίζει  η ιδέα του να είσαι μόνος.

Εγώ δεν θα σου πω "βουρ στον πατσά" και τρέξε να πας παρακάτω. Πάρε το χρόνο σου και εσύ θα νοιώσεις μόνος σου τη στιγμή που θα είσαι έτοιμος για μια επόμενη σχέση. Εκμεταλλεύσου το μεσοδιάστημα για αυτοβελτίωση, όπως να κάνεις πράγματα που σ' αρέσουν, να ξεκινήσεις δραστηριότητες που ήθελες αλλά δεν έκανες, να αφοσιωθείς περισσότερο στη δουλειά και στα χόμπυ σου αν έχεις, να συσφίξεις κάποιες σχέσεις με φίλους που μπορεί και να είχες παραμελήσει. Υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνεις. Μόνο μη βουλιάζεις.

Αυτο το "παρε τον χρονο σου", κοφτε το επιτελους ρε σεις...

Με χτυπαει στο ΚΝΣ μου αδυσωπητα...(οπως και τοσα αλλα δηλαδη)...


Το λετε λες και ο χρονος ειναι ροφημα με βοτανα του βουνου...


Ριξε μεσα και δυο ντεπα και εισαι τζετ...

Η δυναμη της συνηθειας ειναι πολυ μεγαλη. Ετσι οπως τα περιγραφεις, περισσοτερο θελεις να τα βρειτε γιατι εχεις συνηθισει αυτη την κατασταση (κι ας ειναι κι αρρωστημενη), παρα γιατι την αγαπας. Δεν αμφιβαλλω οτι καποτε την αγαπησες, αλλα ολοι αυτοι οι τσακωμοι, οι ζηλιες κι η μικροπρεπη συμπεριφορα που δειξατε και οι δυο, εφθειραν τη σχεση σε βαθμο κακουργηματος. Δεν νομιζεις οτι καποιος επρεπε να το δει; και να πει ως εδω και μη παρεκει;Δεν σου κανει εντυπωση που κι οι δυο νιωθετε ηρεμοι τωρα που δεν ειστε μαζι; ασχετα απο το αν εσυ εχεις πεσει στα πατωματα. Το ενα δεν αναιρει το αλλο.Στην παρουσα φαση, το καλυτερο που εχεις να κανεις, ειναι να δωσεις χωρο στον εαυτο σου να βιωσει το πενθος του χωρισμου. Τα πισωγυρισματα δεν ωφελησουν κανεναν. Μη νομιζεις οτι αν δεχτει να τα ξαναβρειτε, θα εξαφανιστουν ως δια μαγειας ολα τα προβληματα που αντιμετωπιζατε στη σχεση. Οι ιδιοι λογοι που χωρισατε θα εμφανιστουν ξανα και τοτε θα ειναι ακομα χειροτερα.Ευχομαι η επομενη σχεση που θα κανεις (οταν και αν εισαι ετοιμος) να μην ειναι φουλ στην τοξικοτητα οπως ηταν αυτη.

Σίγουρα ένας χωρισμός μετά από μία σχέση ετών δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμος και από τις δύο πλευρές. Νομίζω η περισσότερη θλίψη προέρχεται από το γεγονός ότι έχουμε επενδύσει αναπόφευκτα πολλά πράγματα σε αυτό το άτομο και τώρα αισαθόμαστε ξέμπαρκοι. Ακόμη, όλες αυτές οι εμπειρίες που έχετε χτίσει, όλες οι μικρές στιγμές που έχετε μοιραστεί δυσχεραίνει την διαδικασία του'' ξεκολλήματος''. Νομίζω η συνήθεια είναι η πιο ισχυρή δύναμη που μας κρατάει προσκολλημένους στο παρελθόν, στο αντικείμενο του πόθου μας, παρά τα πραγματικά μας αισθήματα ,τα οποία ενδέχεται να φθίνουν χωρίς αυτό να υποπίπτει στην αντίληψή μας. Με άλλα λόγια, συνήθισες να είσαι 5 χρόνια με αυτόν τον άνθρωπο, τον έζησες σε όλες τις πτυχές του, τον είχες συνέχεια στην ζωή σου. Αλλά τώρα τελείωσε, το παρελθόν είναι παρελθόν και σίγουρα η κοπέλα έχει κάνει ένα βήμα παραπάνω από εσένα. Πάρε τον χρόνο σου, αφιερώσου σε αυτήν την επαγγελματική καριέρα(λένε ότι η εργασιοθεραπεία σώζει ζωές και ψυχούλες) και επέκτεινε αυτήν την περίοδο σε αλλαγές της συναισθηματικής σου κατάστασης, Επίτρεψε στον εαυτό σου να πονάς, να νιώθεις ένα πένθος, αλλά αγωνίσου κάθε μέρα και για την δουλειά σου και την ζωή σου γενικότερα, γιατί ούτε εγώ, ούτε κανείς άλλος εδώ μέσα δεν θα το κάνει για εσένα. Κουράγιο και δύναμη φίλε μου! Δεν είσαι μόνος, να το θυμάσαι !

είσαι τυχερός που γίνεται τόσο νωρίς εμένα αποφάσισε να χωρίσουμε μετά από 26 χρονιά εκ τον οποίον τα 21 είναι εγγάμου βίου με της ίδιες δικαιολογίες και εμένα μου είναι δύσκολο καθώς υπάρχουν και δυο παιδιά αλλά και υποχρεώσεις οικονομικές που δεν με αφήνουν να ανασάνω όμως αν η γυναίκα έχει αποφασίσει να φύγει δεν την κρατάς πας για αλλά

Χρυσό μου μην πάρει ούτε το χώρο της ούτε το χρόνο της..εσύ να πάρεις τα βουνά να ηρεμήσεις και να κοιτάξεις την καριέρα σου!Το πρόσωπο έχει πάει ήδη σε άλλη βουνοκορφή ,άδικα σκας! Σόρρυ...

Mάλιστα 5 πολύ ωραια χρόνια, παρόλο που θα πρέπει να μας δωσεις παραπάνω λεπτομέρειες σίγουρα, διότι δεν βγαίνει νοημα ως προς το είδος των καβγαδων σας, καθώς και το είδος σχέσης οπως συγκατοίκηση¨;;; και εαν ένιωθες εσυ πως αυτή η κοπέλα οντως είναι μοναδική για σένα και όντως μηπως καπου δεν την βοήθησεςή όντως την παραμέλησες, Ακόμη οπως πολύ σωστα λες φίλε μου, αναφέρεις, Θέματα μικροεπικοινωνίας τα οποία δεν συζητήθηκαν ποτέ με την ίδια βλέπω δηλαδή κάποια κενά στην μευαξύ σας συζήτηση, επιπλέον εκει που αναφέρεις οτι σου ζήτησε να χωρήσετε μετα απο καβγα, Αυτο είναι σταθερο σημαδι οτι ακόμη σε θέλει, και το είπε καθαρά για να σε πληγώσει μια συνηθισμένη τάση που συμβαίνει συχνα σε ζευγάρια που οταν μαλώνουν, διοτι φιλε μου καμια σχεση δεν είναι τελεια,(όλα τα ζευγαρια μαλώνουν, το θέμα είναι να βρεις την αιτία των καβγάδων, να μιλησεις με ειλικρίνεια για το προβλημα σου και να το λύσετε μετα) να φτάνουν δυστυχώς κατα την διάρκεια του καβγα, σε λογια που φυσικα δεν τα πιστευουν σε οτι μπορέσει να προκαλέσει θλίψη στο άλλο μισο καθώς την στιγμη εκεινη λειτουργει ο θυμος και η εκδικηση, δεν θα έπρεεπε ν λαμβανεις λογια του καβγα στα σοβαρα για καμια περιπτωση για εμενα, τωρα κοιταξε απο την μετεπειτα σταση, για εμεένα,  βλεπω οτι το χειρήστηκες πολύ καλά, δηλαδή που την επαναπροσέγγισες πισω, για εμενα 5 χρόνια δεν τα σπαταλάς έτσι, εφόσων εχεις τόσο δυνατά συναισθήματα για κάποιον, επίσης όπως ειπαν πολλοι αλλοι που δεν θα συμφωνησω,εγω θα σου πω οτι φιλε μου δυστυχως ετοιμες συνταγες μετέπειτα αποτυχίας ή επιτυχίας δεν υπάρχουν, δηλαδη η αποθάρρυνση δεν ισχύει για εμένα, εάν είσαι σιγουρος οτι αυτο το άτομο για εσενα 5 χρόνια ήταν το άλλο σου μισο, και είσαι σίγουρος οτι σε αγαπησε πραγματικά θα σου πρότεινα να συνεχίσεις την διεκδίκηση και με πολύ καλη επικοινωνία να βρείτε λύσεις, μπορειτε να μιλήσετε ακόμα ειλικρινα μεταξύ σας θεωρώ ή και να σας βοηθήσει και καποιος συμβουλος  σχέσεων για να ορθοποδήσετε, Επιμένω όμως με την προυπόθεση, του οτι και η ίδια (ποτέ δεν φτάνουμε σε απελπιστικές καταστάσεις) θα το θέλει που απο αυτα που κρίνω δηλαδή τα λόγια που σου είπε στ τέλος βλέπω οτι ακόμα έχει συναισθήματα. Καλη επιτυχία και περιμένουμε νεοτερα!!! Μπορεί ο χρόνος και να σας βοηθήσει να μεινετε χωρια οπως ακουσα αλλά αυτο συνήθως θα πρέπει να συμβαινει οταν οντως υπάρχουν σοβαρα προβλήματα στην σχέση. μπορει το μοιραίο σου να είναι και να συνεχισεις μονος και ποτε δεν ξερεις τι θα ρθει !

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Dimitrismn1994

Χωρισμός

Καλησπέρα στο forum.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια πολύ δύσκολη κατάσταση που βιώνω καθώς επίσης και να ακούσω λύσεις  διότι νιώθω ανήμπορος πλέον.Είχα σχέση με μια κοπέλα πέντε χρόνια  και όλα ξεκίνησαν ιδανικά από την αρχή της σχέσης μας . Ιδιαίτερα προβλήματα δεν είχαμε ποτέ εκτός από τα συνηθισμένα όπως έχουν όλα τα ζευγάρια όπως η ζήλεια και από τις δύο πλευρές  αλλά και μερικές φορές η εσωστρέφεια μας .Όλα αυτά στα τρία πρώτα χρόνια γιατί μετά  είχαμε πιο συχνούς καυγάδες για ασήμαντους λόγους  τσακωμούς κυρίως από την πλευρά της ότι δεν την στηρίζω ότι δεν είμαι εκεί όταν με χρειάζονταν όμως δεν υπήρχε στιγμή που να την άφησα μόνη της ούτε υπήρχε  στιγμη που να την έκανα να αμφιβάλει για εμένα όπως έκανε αυτή . Παρόλα αυτά όμως ήταν ένας άνθρωπος φωτεινός για έμενα στήριγμα  ο ένας για τον άλλον και πάντα αγαπημένοι.Και φτάνουμε στο τώρα  πριν ένα μήνα σχεδόν  της είπα ότι θέλω ηρεμία και δεν θέλω να  τσακωνόμαστε για ασήμαντους λόγους διότι ετοιμάζομαι για μια αλλαγή καριέρας  και θέλω να είμαι ήρεμος. Εδειξε ότι το καταλαβαίνει και ότι πραγματικά το ήθελε και εκείνη αυτό ώσπου μια μέρα μετά από ένα τσακωμό μας μου είπε να το τελειώσουμε  και από τότε ξεκίνησε ο κατήφορος μου . Στην αρχή την άφησα μερικές μέρες μέχρι να δω αν  θα έκανε κάποια κίνηση για να τα βρουμε αλλά τπτ οπότε έκανα εγώ της έστειλα μήνυμα μιλήσαμε κανονικά αλλά δεν εδειχνε  διαθέση για να τα βρούμε .Συναντηθήκαμε  μερικές ακόμη φορές της είπα ότι  πραγματικά η όλη αυτή κατάσταση με κάνει χάλια και εκείνη επίσης είπε ότι δεν τις είναι εύκολο αυτό αλλά έχει ηρεμήσει  μακρυά μου . Τελευταία μέρα που μιλήσαμε ήταν προχθές  όπου της είπα ότι μέρα με την μέρα γίνομαι όλο και χειρότερα που δεν είμαστε μαζί και ότι επιλεξε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου να με αφήσει και μου είπε ότι με αγαπάει ότι πραγματικά κανένας δεν πρόκειται να την κάνει να νιώσει ξανά όπως εγώ και ότι εγώ ποτέ δεν την εκτίμησα και ότι τώρα κατάλαβαινω την αξία της και είπε καλύτερα είναι να μν τα ξανά βρούμε . Πραγματικά είμαι χάλια  νιώθω ένα κενό μια θλίψη  δεν τρώω δεν κοιμάμαι και μόνιμα  την σκέφτομαι ...Δεν θέλω να την πριζω ούτε θέλω όλη τν ώρα να την ενοχλώ και να της δείχνω πως έχω γίνει ...αλλά μέσα μου με καίει μόνο αυτή σκέφτομαι  και όσο περνούν οι μέρες και δεν μιλάμε όλο και χειρότερα γίνομαι ...Εσείς τι πιστεύετε να της αφήσω  χώρο να μν την ενοχλώ να τα παρατήσω και να παραιτηθώ τελείως ...