Έκανα σωστά που χώρισα;

Έκανα σωστά που χώρισα;

Καλησπέρα,

Ήμουν σε σχέση σχεδόν 4 χρόνια, εγώ αυτήν την στιγμή ειμαι στα 31 και αυτός στα 39.. χωρίσαμε πριν λίγες μέρες.. εγώ πηρα την απόφαση αυτή αλλά δεν ξέρω αν έκανα σωστά.. γενικά ηταν ωραία σχέση κάναμε πραγματα στην αρχή, τα δύο πρώτα χρόνια ειμασταν καλά.. μετά έμεινα έγκυος, χωρίς να το θέλουμε, όμως ήταν μια εγκυμοσύνη που δεν κράτησε.. από εκεί και μετά άρχισα να μην θέλω να έχουμε ελεύθερα επαφή γιατί δεν ήμουν έτοιμη αν ξαναγινοταν.. και έτσι ξεκίνησε να μην έχουμε τόσο συχνά σεξουαλικες επαφές.. αυτό έπεσε ακριβώς με το πρώτο lockdown και μου βγήκαν και άλλα θέματα όπως κρίσεις πανικού.. ηταν παντα δίπλα μου.. αφού κλείσαμε τον τρίτο χρόνο άρχισα να νιωθω ότι δεν θέλω να είμαστε μαζί.. σκεφτόμουν ότι θέλω κάτι άλλο.. δεν μείναμε ποτέ μαζί βέβαια αν και θα μπορούσαμε τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο αλλά δεν ήμασταν καθόλου καλά οπότε και δεν έγινε.. όταν του έλεγα ότι δεν μαρεσει η σχέση μας ότι δεν δείχνει όσο ενδιαφέρον έδειχνε μου έλεγε ότι το ίδιο βλέπει και από εμένα γιαυτό και δεν κάνει κάτι.. έτσι πέρασε ο τελευταίος χρόνος με το μόνο διάλειμμα τις διακοπές του καλοκαιριού που εκεί ήμασταν καλά αλλά πάλι όχι τέλεια.. τώρα έχω αμφιβολίες για τον αν έχω πάρει σωστή απόφαση... είναι καλό παιδί με αγαπάει το ξέρω και όσο μπορει με βοηθάει.. και εγώ τον αγαπάω πολύ όμως τελευταία ένιωθα ότι κάτι μου λείπει.. η μάλλον ότι μου έφυγε το ερωτικό, σαν να ξενέρωσα.. σκεφτομαι αν μπορώ να αλλάξω ξανά ώστε να νιώσω παλι όπως στην αρχή.. δεν ξέρω αν γίνεται όμως.. γιατί να χωρίσω ενώ τον αγαπάω; να είμαι τόσο εγωίστρια; 

Κανονικά αυτό με την εγκυμοσύνη δεν θα έπρεπε να σας δεσει περισσότερο;;; Να έρθετε πιο κοντά;; Κατά την ταπεινή μου άποψη έκανες πολύ καλά. Αν στα 4 χρόνια νιώθεις έτσι στα 8 πχ τι θα κάνεις; Καλό παιδί αλλά μέχρι εκεί.. αν έφυγε ο έρωτας άστο...

Καλησπέρα θεματοθέτρια.

Ίσως να τον χώρισες γιατί σου έφυγε ο έρωτας και τα αισθήματα που είχες γι αυτόν.Ίσως γιατί μέσα σου τον κατηγορείς για την εγκυμοσύνη.Ίσως και απλά γιατί δεν άντεξε τη ρουτίνα η σχέση σας ή τόσο ήταν να κρατήσει γενικά.

Μικρή σημασία έχει κατά την άποψη μου όμως ο λόγος. Αφού έφτασες σ αυτό το σημείο μην βασανίζεσαι και πήγαινε παρακάτω.Αν όντως ήθελες να είσαι μ αυτόν τον άνθρωπο, θα ήσουν ακόμα μαζί του.Αυτά τα λίγα.

Ηταν μια σχεση η οποια εκανε τον κυκλο της και τελειωσε!Προχωρατε παρακατω!

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Xaroulaa

Έκανα σωστά που χώρισα;

Καλησπέρα,

Ήμουν σε σχέση σχεδόν 4 χρόνια, εγώ αυτήν την στιγμή ειμαι στα 31 και αυτός στα 39.. χωρίσαμε πριν λίγες μέρες.. εγώ πηρα την απόφαση αυτή αλλά δεν ξέρω αν έκανα σωστά.. γενικά ηταν ωραία σχέση κάναμε πραγματα στην αρχή, τα δύο πρώτα χρόνια ειμασταν καλά.. μετά έμεινα έγκυος, χωρίς να το θέλουμε, όμως ήταν μια εγκυμοσύνη που δεν κράτησε.. από εκεί και μετά άρχισα να μην θέλω να έχουμε ελεύθερα επαφή γιατί δεν ήμουν έτοιμη αν ξαναγινοταν.. και έτσι ξεκίνησε να μην έχουμε τόσο συχνά σεξουαλικες επαφές.. αυτό έπεσε ακριβώς με το πρώτο lockdown και μου βγήκαν και άλλα θέματα όπως κρίσεις πανικού.. ηταν παντα δίπλα μου.. αφού κλείσαμε τον τρίτο χρόνο άρχισα να νιωθω ότι δεν θέλω να είμαστε μαζί.. σκεφτόμουν ότι θέλω κάτι άλλο.. δεν μείναμε ποτέ μαζί βέβαια αν και θα μπορούσαμε τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο αλλά δεν ήμασταν καθόλου καλά οπότε και δεν έγινε.. όταν του έλεγα ότι δεν μαρεσει η σχέση μας ότι δεν δείχνει όσο ενδιαφέρον έδειχνε μου έλεγε ότι το ίδιο βλέπει και από εμένα γιαυτό και δεν κάνει κάτι.. έτσι πέρασε ο τελευταίος χρόνος με το μόνο διάλειμμα τις διακοπές του καλοκαιριού που εκεί ήμασταν καλά αλλά πάλι όχι τέλεια.. τώρα έχω αμφιβολίες για τον αν έχω πάρει σωστή απόφαση... είναι καλό παιδί με αγαπάει το ξέρω και όσο μπορει με βοηθάει.. και εγώ τον αγαπάω πολύ όμως τελευταία ένιωθα ότι κάτι μου λείπει.. η μάλλον ότι μου έφυγε το ερωτικό, σαν να ξενέρωσα.. σκεφτομαι αν μπορώ να αλλάξω ξανά ώστε να νιώσω παλι όπως στην αρχή.. δεν ξέρω αν γίνεται όμως.. γιατί να χωρίσω ενώ τον αγαπάω; να είμαι τόσο εγωίστρια; 

 

 

 Ακούγεσαι να ξέρεις καλά τι σου γίνεται και ας είσαι μπερδεμένη για το αν πήρες τη σωστή απόφαση και τους λόγους που την πήρες.

 Δε γίνεται να πιέσεις τον εαυτό σου να νοιώσει κάτι και το να νοιώσεις όπως ένοιωθες παλιά είναι κάτι που γίνεται ψυχαναγκαστικά.

 Ρωτάς αν είσαι εγωίστρια, ακούγεται σαν να αναζητάς εξατομικευμένη απόδοση ευθυνών, ότι πχ φταίει ο ένας από τους δύο (εσύ) για τον τάδε λόγο (εγωισμό). Άστο το ερωτοδικείο.

 Το ότι εσύ θες κάτι άλλο ή ότι δεν είσαι σίγουρη ότι τον θες αρκετά για να μείνεις μαζί του, δεν είναι παράνομο, έντιμο με τον εαυτό σου είναι και είναι αυτό που του το είπες, οπότε ήσουνα εντάξει και με αυτόν.

 Εφόσον του έλεγες ότι νοιώθεις πως δεν κάνει αρκετά για τη σχέση και αυτός σου έλεγε το ίδιο, ακούγεται να είχε καταρρεύσει η επικοινωνία, αυτό συνήθως οδηγεί και σε κατάρρευση μιας σχέσης.
 Τώρα οι λόγοι που κατέρρευσε η επικοινωνία μπορεί να έχουν να κάνουν με εσάς, με την τραυματική εμπειρία της εγκυμοσύνης που δεν κράτησε, με το λοκντάουν ή με όλα μαζί. Πάντως κατέρρευσε.

 Από κει και πέρα, σε μια σχέση που κρατάει καιρό, το ερωτικό έχει τα πάνω και τα κάτω του και θέλει δουλειά και από τους δύο για να μη φύγει και να επανέρχεται όταν πέφτει.
 Τώρα αν εσύ δοκίμασες και δε σου βγαίνει να προσπαθήσετε άλλο όμως, να κάθεσαι να κάνεις ψυχικό, ε δε λέει.
 Αν νοιώθεις πιο καλά με την απομάκρυνση, καλά έκανες.

 Ήσουνα ειλικρινής και με τον εαυτό σου και με αυτόν, και γενικότερα, το κοιτάς ωριμότητα.

Κύκλος λέγεται και έκλεισε...

Πήρες σωστή απόφαση...
Και σε σωστό timing..
Go on!!!

Αυτές οι σχέσεις δόσεων με δεκανικια ειλικρινά τώρα τις θεωρείτε σχέσεις;

Να αλλάξει ο Μανωλιός να βάλει το βρακί του αλλιώς μήπως και του ξαναέρθει η αγάπη και το ερωτικό στοιχείο;

Η τον αγαπάς ή δεν τον αγαπάς ,ή τον θέλεις ή δεν τον θέλεις.Ημιμετρα στα αισθηματα δεν υπάρχουν ούτε απορίες.

Ήταν πάντα δίπλα σου...Αν όμως σε έκανε να τρέχεις να δεις καψούρα που θα είχες.

Εμάς ,τωρα μας ρωτάς τι;

Αν έπραξες καλά ή όχι;

Δεν διασκεδάζουμε ενοχές..εσύ ήσουν 3 χρόνια εκεί ,η ζυγαριά δική σου,όπως και ο εγωισμός σου.

(Αν ήσουν 20 χρόνων θα σου έγραφα διαφορετικα..είσαι 31 μην το ξεχνάς)

Είναι φανερό

ότι  εσύ δεν ξέρεις τι ακριβώς θες. Κατά συνέπεια καλώς χώρισες. Ν' αφήσεις τον άνθρωπο ήσυχο μπας και βρει καμία άλλη που θα εκτιμήσει περισσότερο την αφοσίωση και τη συνέπειά του.

Εσύ κοίτα να αποκτήσεις σαφή εικόνα για τα δικά σου "θέλω", πριν ξαναπάρεις κάποιον στο λαιμό σου.

Ναι, γιατι ουτε τι ειχατε ξερεις...ποσο μαλλον να ξερεις αν εκανες σωστα που χωρισατε...

 

Αυτο που χωριζετε, αλλα αγαπειτε σφοδρα τους πρωην να το κοιταξετε...

 

Στον λαβομανο σας...

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Xaroulaa

Έκανα σωστά που χώρισα;

 

seychelles με όσα μου ειπε και αυτός ότι τον ενοχλούν σε εμένα και γενικά ξέρω ότι είμαι απότομη σαν άνθρωπος νιωθω ότι έχω μεγαλύτερη ευθύνη που απομακρυνθηκαμε.. κατάλαβες πολύ σωστά ότι η επικοινωνία μας είχε χαθεί.. και πάντα αυτό του έλεγα.. ότι δεν επικοινωνούμε πια.. απλά αυτό που με κάνει να έχω αμφιβολίες για το αν έκανα σωστά είναι ότι γενικά γύρω μου βλέπω σχέσεις που συμβιβαζονται όλοι.. και απορώ πόσο εγωιστικό είναι εγώ να μην μπορώ.. alexandriani1 έχεις δίκιο εν μέρει.. Ίσως γιαυτο να νιωθω ότι έκανα λάθος γιατί μάλλον δεν ξέρω τι θέλω.. και ενώ κάποια άλλη θα εκτιμούσε όσα της δίνει ένας τέτοιος άνθρωπος εγώ από την άλλη κουράστηκα με την έλλειψη επικοινωνίας και με την στασιμότητα της κατάστασης που με έφερε σε σημείο να ξενερώσω και να μην θέλω πια ούτε να μείνουμε μαζί... Enikos φυσικά και ξέρω τι είχαμε γιαυτο και ξέρω τι χάσαμε..

Εδώ έχεις λάθος θα έλεγα. Το εγωιστικό είναι να παραμένεις σε μια σχέση από συμβιβασμό, να σκέφτεσαι δηλαδή να αποκατασταθείς εσύ, να ικανοποιήσεις το δικό σου συμφέρον και όχι αν ο άλλος π.χ. αξίζει κάτι καλύτερο ή περισσότερο απ αυτό που μπορείς να του δώσεις εσύ. 

Παράθεση:
Σχόλιο # 10 από Xaroulaa
 γενικά γύρω μου βλέπω σχέσεις που συμβιβαζονται όλοι.. και απορώ πόσο εγωιστικό είναι εγώ να μην μπορώ.. 

μωρέ εμείς θα το περάσουμε κι αυτό...όπως σε βλέπω και με βλέπεις.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 9 από Enikos

Ναι, γιατι ουτε τι ειχατε ξερεις...ποσο μαλλον να ξερεις αν εκανες σωστα που χωρισατε...

 

Αυτο που χωριζετε, αλλα αγαπειτε σφοδρα τους πρωην να το κοιταξετε...

 

Στον λαβομανο σας...

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από la-mer

μωρέ εμείς θα το περάσουμε κι αυτό...όπως σε βλέπω και με βλέπεις.

 

 

 

 

Μην έχεις τύψεις για το πώς νοιωθεις, το ότι το αναγνωρίζεις και ευθυγραμμίζεις τη ζωή σου είναι πολύ πιο σημαντικό.

 Δεν είναι αγοραπωλησία να πάει σου έδωσα τόσο βάλε και συ λίγο παραπάνω τώρα.

 

Το τι κάνουν οι άλλοι είναι δική τους δουλειά, εσύ κοιτάς τη δική σου.

Έχεις δική σου προσωπικότητα, δικά σου θέλω και όρια που δεν είναι κατ'αναγκη ίδια με αυτά των άλλων.

 

 Έκανες την επεξεργασία σου, πήρες τις αποφάσεις σου, κινήθηκες και τώρα κανείς retrospective για το τι ακριβώς έγινε και ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου μπορούν να αλλάξουν στο καλύτερο. Το πας καλά, ειδικά δεδομένης της δύσκολης εμπειρίας που είχες πρόσφατα.

 

 Οκ, έχεις ελαττώματα, όλοι έχουν, το ότι τα αναγνωρίζεις και τα ξέρεις είναι καλή αρχή.

 

 Το επόμενο βήμα είναι να τα αλλάξεις, πρώτα για εσένα αλλά και για τις επόμενες σχέσεις σου. Για να αλλάξει ένα behavioural trait (αποτομη) θέλει την προσπάθεια και τον καιρό του αλλά τελικά, αν το θες εσύ, αλλάζει.

 

 Ακούγεσαι να ξέρεις τον εαυτού σου και κοιτάς την κατάσταση πολυ μεθοδικά, είσαι σε φορτισμένη περίοδο αλλά το πας πολύ καλά.

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 10 από Xaroulaa
seychelles με όσα μου ειπε και αυτός ότι τον ενοχλούν σε εμένα και γενικά ξέρω ότι είμαι απότομη σαν άνθρωπος νιωθω ότι έχω μεγαλύτερη ευθύνη που απομακρυνθηκαμε.. κατάλαβες πολύ σωστά ότι η επικοινωνία μας είχε χαθεί.. και πάντα αυτό του έλεγα.. ότι δεν επικοινωνούμε πια.. απλά αυτό που με κάνει να έχω αμφιβολίες για το αν έκανα σωστά είναι ότι γενικά γύρω μου βλέπω σχέσεις που συμβιβαζονται όλοι.. και απορώ πόσο εγωιστικό είναι εγώ να μην μπορώ.. alexandriani1 έχεις δίκιο εν μέρει.. Ίσως γιαυτο να νιωθω ότι έκανα λάθος γιατί μάλλον δεν ξέρω τι θέλω.. και ενώ κάποια άλλη θα εκτιμούσε όσα της δίνει ένας τέτοιος άνθρωπος εγώ από την άλλη κουράστηκα με την έλλειψη επικοινωνίας και με την στασιμότητα της κατάστασης που με έφερε σε σημείο να ξενερώσω και να μην θέλω πια ούτε να μείνουμε μαζί... Enikos φυσικά και ξέρω τι είχαμε γιαυτο και ξέρω τι χάσαμε..

 

Αγαπητή Χαρούλα γεια σου...

Πολλοι συνομιλητές σου ειπαν οτι ... Ηταν μια σχεση που εκανε τον κύκλο της , και τελείωσε ...

Εγω θα σου πω οτι ηταν μια  σχεση , η οποια  ειχε τελειωσει απο την αρχη !!

Γιατι θα πρέπει να ψάχνουμε αν η εγκυμοσύνη τελειωσε απο μονη της...η αν την τελειωσατε εσεις ...η παλι αν δεν ειχε τελειωσει , αν θα το κρατουσατε το παιδι ...η αν ...αν ...αν..

Δεν τον ηθελες ακομα και ερωτικα ... όμως βολευοσουνα που σε αγαπουσε ,  , που σε βοηθουσε κλπ.

Οπότε ... Μια χαρα πηρες την αποφαση να χωρίσετε ...

Οχι για σενα , αλλα για εκεινον !!!

Δεν χρειάζεται να εχει μια γυναίκα στην ζωη του , στο στυλ το δικο σου ...!!!

Απάλλαξε τον , απο την παρουσία σου !!!  

Τουλάχιστον θα εχεις να λες οτι εκανες ...μια καλη πραξη στην ζωη σου ...!!!

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Xaroulaa

Έκανα σωστά που χώρισα;

Καλησπέρα,

Ήμουν σε σχέση σχεδόν 4 χρόνια, εγώ αυτήν την στιγμή ειμαι στα 31 και αυτός στα 39.. χωρίσαμε πριν λίγες μέρες.. εγώ πηρα την απόφαση αυτή αλλά δεν ξέρω αν έκανα σωστά.. γενικά ηταν ωραία σχέση κάναμε πραγματα στην αρχή, τα δύο πρώτα χρόνια ειμασταν καλά.. μετά έμεινα έγκυος, χωρίς να το θέλουμε, όμως ήταν μια εγκυμοσύνη που δεν κράτησε.. από εκεί και μετά άρχισα να μην θέλω να έχουμε ελεύθερα επαφή γιατί δεν ήμουν έτοιμη αν ξαναγινοταν.. και έτσι ξεκίνησε να μην έχουμε τόσο συχνά σεξουαλικες επαφές.. αυτό έπεσε ακριβώς με το πρώτο lockdown και μου βγήκαν και άλλα θέματα όπως κρίσεις πανικού.. ηταν παντα δίπλα μου.. αφού κλείσαμε τον τρίτο χρόνο άρχισα να νιωθω ότι δεν θέλω να είμαστε μαζί.. σκεφτόμουν ότι θέλω κάτι άλλο.. δεν μείναμε ποτέ μαζί βέβαια αν και θα μπορούσαμε τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο αλλά δεν ήμασταν καθόλου καλά οπότε και δεν έγινε.. όταν του έλεγα ότι δεν μαρεσει η σχέση μας ότι δεν δείχνει όσο ενδιαφέρον έδειχνε μου έλεγε ότι το ίδιο βλέπει και από εμένα γιαυτό και δεν κάνει κάτι.. έτσι πέρασε ο τελευταίος χρόνος με το μόνο διάλειμμα τις διακοπές του καλοκαιριού που εκεί ήμασταν καλά αλλά πάλι όχι τέλεια.. τώρα έχω αμφιβολίες για τον αν έχω πάρει σωστή απόφαση... είναι καλό παιδί με αγαπάει το ξέρω και όσο μπορει με βοηθάει.. και εγώ τον αγαπάω πολύ όμως τελευταία ένιωθα ότι κάτι μου λείπει.. η μάλλον ότι μου έφυγε το ερωτικό, σαν να ξενέρωσα.. σκεφτομαι αν μπορώ να αλλάξω ξανά ώστε να νιώσω παλι όπως στην αρχή.. δεν ξέρω αν γίνεται όμως.. γιατί να χωρίσω ενώ τον αγαπάω; να είμαι τόσο εγωίστρια; 

 

 

Αυτο που για να δειξωμε εμεις ξεχωριστοι και...

Γραφωμε Αραμαικα...


Μου κανει λιγο απο το χαμογελο του Λεφακη...

Broken_Guy όχι αυτό δεν θα το έκανα ποτέ.. πίστεψε με είχα παλιότερα την ευκαιρία να κοιτάξω το συμφέρον μου όπως λες αλλά δεν ψάχνω κάτι τέτοιο! Νομίζω αυτό που θέλω είναι να μπορώ να επικοινωνώ και να νιωθω ευτυχισμένη, το οποίο σίγουρα γίνεται αν όλοι μας έχουμε αισθήματα για τον άνθρωπο που είναι δίπλα μας.. seychelles αυτή την στιγμή εχω μια αναδρομή των όσων κάναμε και στενοχωριεμαι που είναι σαν να τα πετάω και να μην τα εκτιμώ, παράλληλα βέβαια όπως είπες και με το τι κανω εγώ λάθος μπας και καταφέρω να διορθωθω.. Πάντως σας ευχαριστώ πολύ που μπαίνετε στον κόπο να απαντήσετε, ελπίζω όσο περνάει ο καιρός να καταλάβω και εγώ τι πραγματικά θέλω από την ζωή μου και αν όντως το πάω καλά ή απλα διώχνω κάθε τρόπο που θα μπορούσα να είμαι ευτυχισμένη..

 Αν ήσουνα ευτυχισμένη δε θα έφτανες στο χωρισμό. Ίσως σε μπερδεύει το ότι αναζητάς ευθύνες από κάποιον από τους δύο σας, δε βρίσκεις κάτι μεμπτό στη συμπεριφορά του, σου φαίνεται άδικο που τον χώρισες και έχεις ενοχές.

 Όταν αφήνεις κάποιον, αφήνεις και τα καλά του, δε γίνεται αλλιώς. Αν ήταν θέμα καλού/κακού το πώς είμαστε με τον άλλο, θα βρίσκαμε όλοι ένα καλό παιδί και happily ever after, δεν πάει έτσι.

 

 

• Κοινά ενδιαφέροντα είχατε ή ήθελε ο καθένας να κάνει εντελώς διαφορετικά πράγματα στον ελεύθερο χρόνο ?
• Τον ήθελες?
• Ερωτικά σε κάλυπτε?
• Είχε ενδιαφέρον ο χρόνος μαζί ή βαριόσουνα.
• Τα άσχημα character traits του ενός τι δυναμική είχαν με τα άσχημα character traits του άλλου ?
• Στη σχέση μπορούσες να είσαι ο εαυτός σου 100%, δεχόταν την προσωπικότητα σου?
• Είχες αρκετό χώρο για εσένα?
• Για το μέλλον, είχατε κάποια πράγματα που θέλατε και οι δύο?
• Η κοινή κοινωνική ζωή πως πήγαινε ?

 

 

 Αρκετά από τα παραπάνω πρέπει να πάνε καλά για να δέσει και να νοιώθεις όμορφα, αλλιώς κάνεις πολλές υποχωρήσεις.

 Δε σημαίνει κάτι κακό για τον άλλο άμα πολλά από τα παραπάνω δε πάνε καλα, απλά δεν κολλάτε αρκετά για να μοιράζεστε τις ζωές σας.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 17 από Xaroulaa
Broken_Guy όχι αυτό δεν θα το έκανα ποτέ.. πίστεψε με είχα παλιότερα την ευκαιρία να κοιτάξω το συμφέρον μου όπως λες αλλά δεν ψάχνω κάτι τέτοιο! Νομίζω αυτό που θέλω είναι να μπορώ να επικοινωνώ και να νιωθω ευτυχισμένη, το οποίο σίγουρα γίνεται αν όλοι μας έχουμε αισθήματα για τον άνθρωπο που είναι δίπλα μας.. seychelles αυτή την στιγμή εχω μια αναδρομή των όσων κάναμε και στενοχωριεμαι που είναι σαν να τα πετάω και να μην τα εκτιμώ, παράλληλα βέβαια όπως είπες και με το τι κανω εγώ λάθος μπας και καταφέρω να διορθωθω.. Πάντως σας ευχαριστώ πολύ που μπαίνετε στον κόπο να απαντήσετε, ελπίζω όσο περνάει ο καιρός να καταλάβω και εγώ τι πραγματικά θέλω από την ζωή μου και αν όντως το πάω καλά ή απλα διώχνω κάθε τρόπο που θα μπορούσα να είμαι ευτυχισμένη..

 

Γιατι θα πρεπει σωνει και ντε να νιωθεις εσυ λαθος που αφησες τα καλα χαρακτηριστικα του; ισα ισα αυτο δειχνει οτι ησουν ειλικρινης (πρωτα με τον εαυτο σου και μετα μαζι του) κι οτι δεν κοιταξες να συμβιβαστεις για το συμφερον σου. Κι εννοειται οτι ετσι σας δινεται η ευκαιρια να βρειτε αυτο που θελετε παρακατω... σκεψου ποσο δυστυχισμενοι θα εισασταν και οι δυο αν διαιωνιζατε μια πεθαμενη κατασταση μεταξυ σας.

Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω αυτό που ρώτησε πιο πάνω ο qwerty_55. Με την εγκυμοσύνη τι ακριβώς έγινε γιατί δεν προχώρησε...?επειδή δεν το ξεκαθαρίζεις και νομίζω ότι είναι αρκετά σημαντικό ..δεν θέλατε εσείς...?ο ένας από τους δύο...?η έγινε κάτι άλλο...?είναι αξιοσημείωτο ότι ησασταν ήδη 2 χρόνια μαζί όταν συνεβη.. και όπως λες ησασταν καλά... επίσης δεν μιλάμε ότι προέκυψε σε ηλικίες των 20 περίπου αλλά σε 30αρηδες..που όταν έχεις ελεύθερες επαφές εννοείται ότι μπορεί να συμβεί αναπασα στιγμη...και εσείς είχατε όπως λες από επιλογή..εμένα σε όλο αυτό κάτι δεν μου κολλάει...