Πως το αντιμετωπίζω τώρα; (Part 2 - Season Final)

Καλημέρα και χρόνια πολλά με υγεία πρώτα απ όλα.

Θα προσπαθήσω να σου τα εξηγήσω όσο πιο απλά γίνεται, σαν συνομήλικος σου σχεδόν που συναναστρέφομαι συχνά και εντός φόρουμ και εκτός με άτομα μιας μεγαλύτερης από εμάς τους δύο ηλικίας, όπως βλέπεις ότι είναι οι περισσότεροι που σχολιάζουν/απαντάνε εδώ. (Αν θέλεις φυσικά παίρνεις τοις μετρητοίς αυτά που θα πω, ίσως θες να έχεις τη δική σου άποψη και αυτό σεβαστό είναι κατ εμέ τουλάχιστον).

Λοιπόν, εσύ έχεις ένα θέμα που σε απασχολεί. Κατά την άποψη σου είναι σοβαρό, σε επηρεάζει για τους χ,ψ λόγους. Αυτό όμως παλικάρι δεν σημαίνει πως θα το δουν έτσι και οι συνομιλητές που απευθύνεσαι. Όχι πάντα τουλάχιστον. Να γνωρίζεις και αυτό ισχύει γενικά για τη ζωή σου, όχι μόνο εδώ στο φόρουμ.Το ότι απευθύνεσαι σε μεγαλύτερους ανθρωπους ΔΕΝ σημαίνει ντε και καλά ότι θα σ ακούσουν, θα συμμεριστούν το πρόβλημα σου και θα σε συμβουλέψουν αναλόγως. Και άμα κάνεις ένα κόπο να διαβάσεις 2-3 άλλα θέματα εδω θα δεις ότι δεν γίνεται μόνο σε εσένα αυτό. Εδώ π.χ. έχεις να κάνεις με άγνωστους ανθρώπους και φυσικά κάθε καρυδιάς καρύδι που λένε. Μάθε όσο είναι νωρίς, ότι τέτοια απαξίωση ή υποβιβασμό των προβλημάτων σου, θα τα βιώνεις συχνά πυκνά, σ αρέσει δεν σ αρέσει, γιατί έτσι συμβαίνει στη ζωή και έτσι είναι οι άνθρωποι. Θα μου πεις "και που να απευθυνθώ τοτε;". Σε κοντινούς σου ανθρώπους θα σου απαντήσω, είτε αυτοί είναι γονείς είτε κοντινοί φίλοι κλπ κλπ. Δεν είναι εφικτό αυτο; Περιορίσου στους 2-3 εδώ π.χ. που θα σου δώσουν πιο σοβαρές απαντήσεις, δεν χρειάζεται να χαλιέσαι και να επιτίθεσαι δεξιά και αριστερά. Εσύ χάνεις το δίκιο σου έτσι. Ελπίζω να βοήθησα αν το διαβάσεις φυσικά. Χρόνια πολλά και πάλι. 

Παράθεση:
Σχόλιο # 19 από bagitthe

Η αλήθεια είναι πως ξεχνάω εύκολα. Μου συμβαίνουν πράγματα στην ζωή μου, περνάω δύσκολες σχέσεις και ξεχνάω. Γι αυτό πάντα μου άρεσε να γράφω τις ιστορίες μου σε διάφορα φόρουμ. Πολλές φορές έρχομαι μετά από μήνες ακόμα και χρόνια και τις ξαναδιαβάζω και παίρνω δύναμη για όσα πέρασα και για το τι με δίδαξαν. Αλλά πάντα σκέφτομαι το εξής. Ότι σε αυτά τα φόρουμ υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να κράξουν και να τσαλαπατήσουν. Και είναι γελοίο που είστε οι ίδιοι σε κάθε στόρυ μου. Χρόνια και χρόνια τώρα. Αν παίρνετε δύναμη από αυτό τότε δεν έχω να πω κάτι άλλο εκτός από μπράβο μου καθώς κάνω κάποιους ανθρώπους να αισθανθούν καλύτερα. Αλλά πραγματικά ρε παιδιά, κάντε κάτι με την μίζερη ζωή σας. Χίλιες φορές να βγείτε έξω και να λάβετε απογοητεύσεις και κακές εμπειρίες όπως εγώ παρά να μένετε εδώ και να στάζετε χολή. Μόνο αγάπη