Τι σ' έκανε να χαμογελάσεις σήμερα;

Παράθεση:
Σχόλιο # 42 από hornet19
Τίποτα σήμερα.

Ούτε καν αυτό; 

Αυτό εδώ...

Αν και το χαμόγελο κατά βάθος είναι γλυκόπικρο.

Ακόμα και γλυκόπικρο, ένα χαμόγελο είναι καλύτερο από το κανένα κατά τη γνώμη μου 

Είχα μια στενάχωρη μέρα, σόρρυ θεματοθέτρια, και εξατμίστηκε το όποιο κέφι μου.

... Τώρα γιατί ήταν έτσι η κ..λ.. μέρα το αφήνω για μένα. Έχει βέβαια εξήγηση:

Η τρίτη εργάσιμη βδομάδα από την αρχή του χρόνου θεωρείται, και ίσως έχω ανθυποβληθεί σχετικώς, η πιο δυσοίωνη ημερολογιακά φάση του χρόνου, τουλάχιστον στις χώρες του Δυτικού Ημισφαιρίου από τους κοινωνικούς επιστήμονες, και δη αυτούς της ψυχικής υγείας. Οι γιορτές έχουν λήξει προ πολλού, το καλοκαίρι δεν φαίνεται ούτε με κιάλια, τα new year's resolutions έχουν εξαφανιστεί και κάνει κρύο - πολύ κρύο (μπρρ...), για να με "ζεστάνουν" τα παρωχημένα και χιλιοειδωμένα αστεία σκετσάκια των απαράδεκτων...

Αναγνωρίζω φυσικά την καλή πρόθεση από το "Κόκκινο Μελάνι", που κατα τα λοιπά εκτιμώ ως παρουσία στο φόρουμ γι αυτό και το κλείνω εδώ.

Παράθεση:
Σχόλιο # 42 από hornet19
Τίποτα σήμερα.

ε όχι και τίποτα...

Παράθεση:
Σχόλιο # 47 από hornet19

Είχα μια στενάχωρη μέρα, σόρρυ θεματοθέτρια, και εξατμίστηκε το όποιο κέφι μου.

... Τώρα γιατί ήταν έτσι η κ..λ.. μέρα το αφήνω για μένα. Έχει βέβαια εξήγηση:

Η τρίτη εργάσιμη βδομάδα από την αρχή του χρόνου θεωρείται, και ίσως έχω ανθυποβληθεί σχετικώς, η πιο δυσοίωνη ημερολογιακά φάση του χρόνου, τουλάχιστον στις χώρες του Δυτικού Ημισφαιρίου από τους κοινωνικούς επιστήμονες, και δη αυτούς της ψυχικής υγείας. Οι γιορτές έχουν λήξει προ πολλού, το καλοκαίρι δεν φαίνεται ούτε με κιάλια, τα new year's resolutions έχουν εξαφανιστεί και κάνει κρύο - πολύ κρύο (μπρρ...), για να με "ζεστάνουν" τα παρωχημένα και χιλιοειδωμένα αστεία σκετσάκια των απαράδεκτων...

Αναγνωρίζω φυσικά την καλή πρόθεση από το "Κόκκινο Μελάνι", που κατα τα λοιπά εκτιμώ ως παρουσία στο φόρουμ γι αυτό και το κλείνω εδώ.

 

Λυπάμαι που είχες άσχημη μέρα Hornet19. Επίσης λυπάμαι που οι Απαράδεκτοι δε σου αρέσουν.  Εμένα εξακολουθούν να με κάνουν να χαμογελάω όσα χρόνια και αν έχουν περάσει.  Ίσως γιατί είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι στο μυαλό μου με μια πιο ανέμελη εποχή   Γενικά πιστεύω ότι έχουμε κάποιον έλεγχο στο πού επιλέγουμε να επικεντρωθούμε.  Κατανοώ ότι οι Απαράδεκτοι δεν αρέσουν σε όλους και ότι είχες κ.λ.μερα.  Δυσκολεύομαι όμως να κατανοήσω γιατί τα δημοσιεύματα περί Blue Monday (που απ'οτι διάβασα ξεκίνησαν από μια διαφημιστική καμπάνια που αναζήτησε επιστημονικό μανδύα για να πουλήσει πακέτα διακοπών και δεν είναι τελεσίδικα αποδεδειγμένα από την Επιστήμη) αξίζει να λαμβάνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στο μυαλό μας από τις εκατοντάδες άλλες εναλλακτικές πληροφορίες εκεί έξω.  Επειδή όμως και εγώ αναγνωρίζω ότι δε βρίσκομαι στη θέση σου ούτε γνωρίζω τι περνάς, το κλείνω και εγώ εδώ.  

Έχει ανάδρομο Ερμή, να ξέρεις.

Παράθεση:
Σχόλιο # 47 από hornet19

Είχα μια στενάχωρη μέρα, σόρρυ θεματοθέτρια, και εξατμίστηκε το όποιο κέφι μου.

... Τώρα γιατί ήταν έτσι η κ..λ.. μέρα το αφήνω για μένα. Έχει βέβαια εξήγηση:

Η τρίτη εργάσιμη βδομάδα από την αρχή του χρόνου θεωρείται, και ίσως έχω ανθυποβληθεί σχετικώς, η πιο δυσοίωνη ημερολογιακά φάση του χρόνου, τουλάχιστον στις χώρες του Δυτικού Ημισφαιρίου από τους κοινωνικούς επιστήμονες, και δη αυτούς της ψυχικής υγείας. Οι γιορτές έχουν λήξει προ πολλού, το καλοκαίρι δεν φαίνεται ούτε με κιάλια, τα new year's resolutions έχουν εξαφανιστεί και κάνει κρύο - πολύ κρύο (μπρρ...), για να με "ζεστάνουν" τα παρωχημένα και χιλιοειδωμένα αστεία σκετσάκια των απαράδεκτων...

Αναγνωρίζω φυσικά την καλή πρόθεση από το "Κόκκινο Μελάνι", που κατα τα λοιπά εκτιμώ ως παρουσία στο φόρουμ γι αυτό και το κλείνω εδώ.

 

 

Με την ευκαιρία,

Ας ξεχωρίζουμε εκείνον που μας χαμογελά,από εκείνον που μας δείχνει τα δόντια του.

Πρωινή χαμογελοσαρκαστική σκέψη 

Παράθεση:
Σχόλιο # 49 από Redink

 

 

Λυπάμαι που είχες άσχημη μέρα Hornet19. Επίσης λυπάμαι που οι Απαράδεκτοι δε σου αρέσουν.  Εμένα εξακολουθούν να με κάνουν να χαμογελάω όσα χρόνια και αν έχουν περάσει.  Ίσως γιατί είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι στο μυαλό μου με μια πιο ανέμελη εποχή   Γενικά πιστεύω ότι έχουμε κάποιον έλεγχο στο πού επιλέγουμε να επικεντρωθούμε.  Κατανοώ ότι οι Απαράδεκτοι δεν αρέσουν σε όλους και ότι είχες κ.λ.μερα.  Δυσκολεύομαι όμως να κατανοήσω γιατί τα δημοσιεύματα περί Blue Monday (που απ'οτι διάβασα ξεκίνησαν από μια διαφημιστική καμπάνια που αναζήτησε επιστημονικό μανδύα για να πουλήσει πακέτα διακοπών και δεν είναι τελεσίδικα αποδεδειγμένα από την Επιστήμη) αξίζει να λαμβάνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στο μυαλό μας από τις εκατοντάδες άλλες εναλλακτικές πληροφορίες εκεί έξω.  Επειδή όμως και εγώ αναγνωρίζω ότι δε βρίσκομαι στη θέση σου ούτε γνωρίζω τι περνάς, το κλείνω και εγώ εδώ.  

 

- Ευτυχείτε που έλεγε κι ο Όμηρος Αθηναίος

σε πείσμα των ημερών και όχι μόνο...

Βγήκαμε στον δρόμο και εμείς στα αναφιώτικα να δούμε τα ραφάλ που πέρασαν απο πάνω μας, όχι, μπακέτες και κρουασάν δεν ρίξανε, γκαραντί αυτό...:

οι Kινέζοι όπως και οι αρχαίοι Έλληνες την είχανε φιλοσοφήσει, εμείς απλά στην λήθη του χρόνου δεν έχουμε διδαχθεί/ξεχάσει αρκετά, μια εικόνα χίλιες λέξεις λοιπόν :



Κρυώνω, πως να το κρύψωμεν άλλωστεν...



κανείς να με ανεχθεί εκεί έξω? υπόσχομαι να μην ροχαλίζω πολύ...



αυτό σημαίνει συμπάσχω...:


Μια δυσάρεστη στιγμή δεν θέλει άλλη για να καταλάβεις το χαμόγελο τι πάει να πει μία λέξη, μία εικόνα που προκύπτει μαγική...

Κόκκινε ιππότη, είχες χαθεί τελευταία αλλά με την τελευταία σου πολυ-ανάρτηση μας αποζημίωσες στο γέλιο. Μη χάνεσαι ρε.

Παράθεση:
Σχόλιο # 57 από alexandriani1

Κόκκινε ιππότη, είχες χαθεί τελευταία αλλά με την τελευταία σου πολυ-ανάρτηση μας αποζημίωσες στο γέλιο. Μη χάνεσαι ρε.

 

και εγώ σε φιλώ να ξέρεις...

λόγω δουλειάς είχα πολλά test drive τελευταία...δες τι ανακάλυψα :

Αν δεν ξέρεις πως να χαμογελάς ότι και να κάνεις είσαι καταδικασμενος. Προσωπικά δεν χαμογελώ πολύ αλλά είμαι ικανοποιημένος με τη κάθε μέρα ότι περπατώ στα 2 πόδια και ότι το παιδί μου είναι υγιές. Όλα τα άλλα μου φαίνονται ανούσια στο να δείχνω τα κιτρινισμενα από το χρόνο τέλεια κατά τα αλλα δόντια μου. 

Μια μέρα στο χιόνι