It's complicated

Δυο δυστυχιες δεν κανουν ποτε μια ευτυχια. Χρειαζεται να αντιμετωπισετε κι οι δυο τους δαιμονες σας. Εκεινος τον μπαφο, τον τζογο κλπ κι εσυ την αναγκη σου να αγκιστρωθεις σε μια νοσηρη κατασταση, παρολο που ξερεις οτι σε βλαπτει μελλοντικα.

σεξουαλικως πως τα πατε??

Δε βρισκόμασταν συχνά, εγώ δεν ήθελα αφού δεν ήταν ξεκαθαρισμένο το μεταξύ μας. Πιο πολύ τον έβλεπα έξω όταν ήταν. Όποτε όμως τύχαινε να κάνουμε κάτι στο σεξουαλικό κομματι τα πηγαίναμε τέλεια, πάντα υπήρχε το ίδιο πάθος (ειδικά τις τελευταίες φορές σε μεγαλύτερο βαθμό) και ήταν σαν τις πρώτες φορές που υπάρχουν ο έρωτας και ο ενθουσιασμός. Και επίσης μου έχει πει πως οποτε με βλέπει από τη μυρωδιά και μόνο "ανάβει". Οτι και καλά μόνο μαζί μου το παθαίνει αυτό. Τώρα τι να πω κ εγώ... Τι σημαίνουν όλα αυτά; Με θέλει απλά να βρισκόμαστε καμία φορά, να κοιμόμαστε και μαζί οποτε τύχει; Θέλει να πάμε και ταξίδι. Αλλά όχι σχέση δεν έχουμε ?. Τις τελευταίες δυο βδομάδες απαντάω σε μηνύματα και κλήσεις αλλά πολύ τυπικά και δεν τον έχω βρει καθόλου. Σε μια εβδομάδα θα φύγει από την Αθήνα. Δείχνει να είναι στεναχωρημένος αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι. Έτσι δεν είναι; Αν θες κάτι το λες. Αν με ήθελε στη ζωή του δε θα μου το έλεγε;

Χμμ...

Αγαπητή Λιλιαννα, καλημέρα.Γραφεις ομορφα κ με συγκροτημένο λογο κ φαίνεται να εχεις σωστή κρίση κ αντίληψη της κατάστασης που βιώνεις,έτσι όπως τη βλέπω κι εγώ σαν εξωτερικός παρατηρητής με βάση τα όσα γράφεις εδώ για τη σχέση σου.Αυτό που έγραψες "ξέρω ότι πρέπει να φύγω ,αλλά δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν" είναι αποτέλεσμα της καψουρας.Το έχω ζήσει κ ξέρω πόσο βασανιστικη είναι αυτή η σύγκρουση της καρδιάς με τη λογική και παύει μόνο όταν βγεις από την καψούρα κ σου περάσει ο έρωτας για τον άλλο.Μέχρι τότε ,(δλδ μέχρι να αδειάσεις εντελώς από συναισθήματα για εκείνον) φρόντισε τον εαυτό σου κ προσπάθησε να εστιάσεις στο να κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν.Και κάπου παρακάτω,όλο κ κάτι καλό σε περιμένει.