Διαζύγιο - Συνεπιμέλεια

Διαζύγιο - Συνεπιμέλεια

Ανοίγω νέο θέμα γιατί η κατηγορία έχει 119 σελίδες και δεν παίζει στη φάση που είμαι να τις ψάξω.

Είμαι περίπου 2μιση χρόνια σε διάσταση και επειδή έχει τραβήξει πολύ κάπως πρέπει το θέμα να προχωρήσει.

Δεν έχει σημασία γιατί χωρίζω, ας πούμε ασυμφωνία χαρακτήρων, δεν ταιριάξαμε και τα λοιπά.

Το πρόβλημα είναι ότι η μητέρα του παιδιού δεν εργάζεται σχεδόν απ' το ξεκίνημα της σχέσης μας (εδώ και 8 χρόνια) και έχει γατζωθεί στο δικό μου φιλότιμο να ενισχύω την οικογένεια. Όταν έκανα μια νύξη για συνεπιμέλεια (μπορώ να το κάνω γιατί πλέον δουλεύουμε υβριδικά 1 βδομάδα δουλειά, 1 σπίτι) έβγαλε άρνηση και κούμπωσε προφανώς γιατί θα περιοριστεί το πακέτο της διατροφής.

Κουράστηκα την όλη φάση. Μόλις ζήτησα μια τρελή αύξηση από διεύθυντή και γενικό διευθυντή (απ' τα 2k net, στα 3), επίτηδες για να παραιτηθώ μετά τις διακοπές.

Τώρα είναι η ώρα για το διαζύγιο, γιατί κακά τα ψέμματα αν ο άλλος θέλει να σε αφαιμάξει μπορεί να το κάνει, μισθωτός είμαι όλα φαίνονται, και οι δικαστές είναι σε αυτά λογιστές.

Ούτως ή άλλως τώρα πληρώνω τα πάντα, ενοίκιο, λογαριασμοί, έξοδα της μικρής και δίνω και άλλα 300 στη μητέρα της. Αυτή έχει ένα ενοίκιο άλλα 370, αλλά δηλώνει στη εφορία τα 150.

Δεν έχω πρόβλημα να συνεχίζω στο ίδιο μοτίβο αλλά το παραπάνω δεν το αντέχει η τσέπη μου.

Υπάρχει κάποιος/α που έχει γνώση επί του θέματος; Τι παίζει με τη συνεπιμέλεια;

Κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη.

Καλυτερα να συμβουλευθεις δικηγορο φιλε...

Θα στα πει με το νι και με το σιγμα...


Εδω υπαρχει και το ρισκο του λαθους, το οποιο θα επωμιστεις εσυ παλι...

Καλησπέρα . Συγνώμη αλλά νομίζω σε τέτοια σοβαρά ζητήματα συμβουλευόμαστε το δικηγόρο μας δεν απευθυνόμαστε σε ένα forum . Ημαρτον δηλαδή ...

# 1

Δυστυχώς, δεν έχω γνώση επί του θέματος να μπορέσω να βοηθήσω. Δικηγόρο δικό σου δεν έχεις να ρωτήσεις ; Ειδικά που από όσο ξέρω, έχουν αλλάξει οι νόμοι περί συνεπιμέλειας τα τελευταία 1-2 χρόνια.Από όσο ξέρω, άλλο δικαστήριο είναι για το διαζύγιο, άλλο για τη συνεπιμέλεια και άλλο για το ύψος της διατροφής αν πρέπει να συμφωνηθεί στα χαρτιά...να κοιτάξεις να μη στα φάνε όλα οι δικηγόροι.

Συνεπιμελεια ισον συναποφασιζουμε για το ανηλικο τεκνο. Επισης, δε σημαίνει οτι το οικονομικα δυνατοτερο μερος δε θα πληρωνει διατροφη για το ανηλικο τεκνο. Ο θεσμος αυτος ειναι στα "σπάργανα" και θα δοκιμαστει ακομα στο μελλον, διοτι εχει κ πολλα προβλήματα, εκ φυσεως. Τα κυριότερα που θα λάβει υποψιν του ενα δικαστηριο, αν ο μη γενοιτο κατεληγε εκει, ειναι 2 πράγματα: Το αληθινο συμφερον του παιδιου και οι καλες σχεσεις του χωρισμενου ζευγους. Τοτε, η συνεπιμελεια θα προτιμηθει. Προσωπικα πιστεύω οτι κανενας θεσμος, κανενας νομος, κανενα δικαστηριο δε θα λυσει τα επι δεκαετιων εκρηκτικά προβλήματα που δημιουργουνται με αυτα τα θεματα, για ενα κ μοναδικο λογο: Ειμαστε τοσο "αμορφωτος" λαος που χειροτερα θα παει στο μελλον και οχι καλυτερα. Και η ζωη, ετσι θα συνεχιζεται. Οι λογοι ειναι "αλλου παπα ευαγγέλιο". Αυτα.

Αγαπητέ φιλε , καλησπέρα ...

Ψάξε και βρες , τον νόμο που έχει σχεση με την ...συνεπιμελεια ..

Νόμος 4800/2021 - ΦΕΚ 81/Α/21-5-2021

Μια ερώτηση ...

Την συνεπιμελεια , την επιδιώκεις ???

Την θέλεις ???

η , θα επιβληθεί ...υποχρεωτικά ???

Είτε στην μια περίπτωση , ... είτε στην αλλη. ... σκέψου , αν θα μπορέσεις , να ανταποκριθείς , σε μια τετοια ευθύνη ...

Εκ πρώτης όψεως , ισως να φαίνεται καλό ...για σενα ...αλλα και για το παιδί ... Ομως θα υπάρξουν ,... πολλά προβλήματα ...

Σκέψου ήρεμα...

Σκέψου υπεύθυνα ...

Σκέψου , πρωτα το καλο , του παιδιού σου , ...και μετά το δικο σου ...

Αν προσπαθείς να επιτύχεις την συνεπιμελεια , προκειμένου , το οικονομικό θέμα , να βαρύνει εξίσου  και τους δυο σας , επειδή θα το μοιραστείς με την πρωην σου ,... δηλαδή θα είναι , οικονομικά , πιο ελαφρύ για σενα ...θα ελεγα ... ότι πρέπει να το σκεφτείς πολύ...!!!

Με εκτίμηση ...Q...

Καλή επιτυχία , καλη δυναμη ...και υπομονή ...

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από TheSpell

Διαζύγιο - Συνεπιμέλεια

Ανοίγω νέο θέμα γιατί η κατηγορία έχει 119 σελίδες και δεν παίζει στη φάση που είμαι να τις ψάξω.

Είμαι περίπου 2μιση χρόνια σε διάσταση και επειδή έχει τραβήξει πολύ κάπως πρέπει το θέμα να προχωρήσει.

Δεν έχει σημασία γιατί χωρίζω, ας πούμε ασυμφωνία χαρακτήρων, δεν ταιριάξαμε και τα λοιπά.

Το πρόβλημα είναι ότι η μητέρα του παιδιού δεν εργάζεται σχεδόν απ' το ξεκίνημα της σχέσης μας (εδώ και 8 χρόνια) και έχει γατζωθεί στο δικό μου φιλότιμο να ενισχύω την οικογένεια. Όταν έκανα μια νύξη για συνεπιμέλεια (μπορώ να το κάνω γιατί πλέον δουλεύουμε υβριδικά 1 βδομάδα δουλειά, 1 σπίτι) έβγαλε άρνηση και κούμπωσε προφανώς γιατί θα περιοριστεί το πακέτο της διατροφής.

Κουράστηκα την όλη φάση. Μόλις ζήτησα μια τρελή αύξηση από διεύθυντή και γενικό διευθυντή (απ' τα 2k net, στα 3), επίτηδες για να παραιτηθώ μετά τις διακοπές.

Τώρα είναι η ώρα για το διαζύγιο, γιατί κακά τα ψέμματα αν ο άλλος θέλει να σε αφαιμάξει μπορεί να το κάνει, μισθωτός είμαι όλα φαίνονται, και οι δικαστές είναι σε αυτά λογιστές.

Ούτως ή άλλως τώρα πληρώνω τα πάντα, ενοίκιο, λογαριασμοί, έξοδα της μικρής και δίνω και άλλα 300 στη μητέρα της. Αυτή έχει ένα ενοίκιο άλλα 370, αλλά δηλώνει στη εφορία τα 150.

Δεν έχω πρόβλημα να συνεχίζω στο ίδιο μοτίβο αλλά το παραπάνω δεν το αντέχει η τσέπη μου.

Υπάρχει κάποιος/α που έχει γνώση επί του θέματος; Τι παίζει με τη συνεπιμέλεια;

Κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη.

 

 

Αγαπητέ φίλε καλημέρα ...

Πρέπει να θυμάσαι , ότι αυτός ο νόμος για την συνεπιμελεια  του παιδιού ,  δεν ειναι .. ευνοϊκός , για τον πατέρα ...

Θα έχεις περισσότερα πρόβλημα ...

Επίσης , και στο παιδι σου , θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα , ... που τώρα  , δεν φαίνονται ...!!! 

Αν η Κα πρωην σου , θέλει να σε εκδικηθεί  ..και να σε γονατίσει , οικονομικά , ..να θυμάσαι οτι υπάρχουν λύσεις ...ωστε να το αποφύγεις ...!!!

Την συνεπιμελεια , ...να  μήν την βλεπεις μονο συναισθηματικά , επειδή , νομίζεις / πιστεύεις  οτι , θα βλέπεις περισσότερο το παιδι σου ...και θα είσαι κοντά σε αυτο ...και αυτό κοντα σε σενα. !!!

Φιλικά ...Q ..

 

 

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από TheSpell

Διαζύγιο - Συνεπιμέλεια

Ανοίγω νέο θέμα γιατί η κατηγορία έχει 119 σελίδες και δεν παίζει στη φάση που είμαι να τις ψάξω.

Είμαι περίπου 2μιση χρόνια σε διάσταση και επειδή έχει τραβήξει πολύ κάπως πρέπει το θέμα να προχωρήσει.

Δεν έχει σημασία γιατί χωρίζω, ας πούμε ασυμφωνία χαρακτήρων, δεν ταιριάξαμε και τα λοιπά.

Το πρόβλημα είναι ότι η μητέρα του παιδιού δεν εργάζεται σχεδόν απ' το ξεκίνημα της σχέσης μας (εδώ και 8 χρόνια) και έχει γατζωθεί στο δικό μου φιλότιμο να ενισχύω την οικογένεια. Όταν έκανα μια νύξη για συνεπιμέλεια (μπορώ να το κάνω γιατί πλέον δουλεύουμε υβριδικά 1 βδομάδα δουλειά, 1 σπίτι) έβγαλε άρνηση και κούμπωσε προφανώς γιατί θα περιοριστεί το πακέτο της διατροφής.

Κουράστηκα την όλη φάση. Μόλις ζήτησα μια τρελή αύξηση από διεύθυντή και γενικό διευθυντή (απ' τα 2k net, στα 3), επίτηδες για να παραιτηθώ μετά τις διακοπές.

Τώρα είναι η ώρα για το διαζύγιο, γιατί κακά τα ψέμματα αν ο άλλος θέλει να σε αφαιμάξει μπορεί να το κάνει, μισθωτός είμαι όλα φαίνονται, και οι δικαστές είναι σε αυτά λογιστές.

Ούτως ή άλλως τώρα πληρώνω τα πάντα, ενοίκιο, λογαριασμοί, έξοδα της μικρής και δίνω και άλλα 300 στη μητέρα της. Αυτή έχει ένα ενοίκιο άλλα 370, αλλά δηλώνει στη εφορία τα 150.

Δεν έχω πρόβλημα να συνεχίζω στο ίδιο μοτίβο αλλά το παραπάνω δεν το αντέχει η τσέπη μου.

Υπάρχει κάποιος/α που έχει γνώση επί του θέματος; Τι παίζει με τη συνεπιμέλεια;

Κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη.

 

 

Αν ο μόνος λόγος για συνεπιμελεια είναι η μείωση διατροφής, το έχεις πάρει λάθος και πας ντουγρου στα βράχια. Όχι για εσένα αλλά για το παιδί.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας, πλην του #3. Εννοείται ότι σε δικηγόρο θα καταλήξεις αλλά αν κάποιος έχει προηγούμενη εμπειρία και θέλει να την μοιραστεί γιατί να μην το κάνει ακόμα και σε ένα φόρουμ;
Το συμφέρον του παιδιού μου κοιτάζω πρώτα γι' αυτό είμαι κολλημένος 2.5 χρόνια σε μία "loveless" σχέση. Στην τελική όμως έτσι δεν βοηθάς ούτε τον εαυτό σου, ούτε το παιδί σου. Όταν είσαι μισθωτός και επωμίζεσαι όλα τα οικονομικά βάρη με έναν πληθωρισμό που τρέχει στο 15%+ είναι μια κάτι που δεν μπορείς να αγνοήσεις. 
Στη ζωή μαθαίνεις να διεκδικείς αυτό που σου αξίζει αλλιώς βαλτώνεις μέσα στην τοξικότητα. Ένας δικηγόρος θα σου πει πως σκέφτεται ένας δικαστής, υπάρχει όμως και μια διάσταση πέρα από αυτό.

Αν δεν κάνω λάθος,ο νόμος για τη συνεπιμελεια,λέει αυτό ακριβώς που λέει και η λέξη : το παιδί μένει τις μισές μέρες με τον ένα γονιό και τις άλλες μισές με τον άλλο.

Πού σημαίνει, έχει δύο δωμάτια σε δύο σπίτια,φτιάχνει συνεχώς τη βαλιτσουλα του και σε τραβηγμένες περιπτώσεις δεν ξέρω αν ,έχει και δύο διαφορετικά σχολεία σε δύο πόλεις (?) 

Τα οικονομικά έτσι μοιράζονται στα δύο ,ο χρόνος το ίδιο κλπ...

Όλα αυτά στα χαρτια ,όπως στα χαρτιά θα παραμένει η κάθε απόφαση που δεν γίνεται σεβαστή από τον έναν από τους δύο.

Θέλω να πω,πως αν υπάρχει ασυνέπεια από την άλλη πλευρά,εσύ (ο κάθε υπεύθυνος γονιός δηλ), δεν θα αφήσει το παιδί του να πεινάσει ,αλλά θα επωμιστεί το επιπλέον οικ.βαρος.

Το ίδιο συμβαίνει με την επικοινωνία,κανένας νόμος δεν μπορεί να υποχρεώσει τον αδιάφορο γονέα να επικοινωνεί με το παιδί του εάν δεν θέλει.

# 9

Πάντως, ό,τι και να κάνεις, ένα να θυμάσαι πάνω από όλα : το παιδί, αγόρι ή κορίτσι, de facto με τη μητέρα δένεται πρωτίστως. Και από εκείνη (καλή ή κακή) βασικά εξαρτάται και επηρεάζεται. Ο πατέρας, έρχεται δεύτερος. Να το θυμάσαι αυτό, αν θέλεις πραγματικά να βοηθήσεις το παιδί σου, ως προς τη σχέση που θα έχεις με την πρώην σου στο μέλλον, είτε με συνεπιμέλεια είτε χωρίς. Φιλικά.

Το βασικό σου πρόβλημα δεν είναι η συνεπιμέλεια.Πρέπει η μητέρα να καταλάβει ότι για καλό δικό της πρέπει να είναι οικονομικά ανεξάρτητη.Εννοείται βέβαια ότι και εσύ πρέπει να στηρίζεις.Η συνεπιμέλεια δεν δημιουργήθηκε για οικονομικούς λόγους αλλά για γονείς που θέλουν να είναι ενεργά στις ζωές των παιδιών τους και αντιμετωπίζουν άρνηση από την άλλη πλευρά.Το βασικό και υγιές για το παιδί είναι να έχει ένα σταθερό περιβάλλον και να μην γίνεται μπαλάκι στον εγωισμό των γονιών.Κοίτα λοιπόν να τα βρεις με την μαμά όσο καλύτερα μπορείς γιατί το παιδί δεν είναι στιγμιαία απόλαυση αλλά δέσμευση ζωής.

Πόσο χρονών είναι το παιδί;

Ξεκίνησε από τα πιο απλά και ρώτησε τον εαυτό σου εάν έχεις πραγματικά χρόνο για το παιδί και μετά αποφασίζεις να διεκδικήσεις οτιδήποτε άλλο. Μην πάρεις βιαστικά την απόφαση γιατί και εγώ που έχω τα παιδιά μαζί μου μέχρι να βρεθεί χρόνος για εμένα πέρασαν χρόνια. Επίσης αν θα μπορείς από τη δουλειά σου να φεύγεις όποτε σε χρειάζεται το παιδί.

Επανέρχομαι: Οταν χωριζει ενα ζευγάρι, στη συντριπτικη πλειοψηφια, αναδύεται τεραστια τοξικοτητα. Που ειν εκεινες οι μερες με τα κοινα ονειρα, που ειν εκεινες οι νυχτες με τους τρελους ερωτες κ.ο.κ...Ο ενας παιρνει θεση απεναντι στον αλλο. Η ζωη μου, ο θανατος σου. Κι ομως, αυτοι οι δυο άνθρωποι, κοινή συναινέσει, καπου, καπως, καποτε, ενωθηκαν σε ενα σωμα. Σημερα? Αν πεθαινε ο ενας απ τους δυο δε θα ταν κ ασχημα. Στη καλύτερη των περιπτώσεων. Στη χειρότερη? Καθημερινή ευχη να συμβει. Οταν υπάρχει, λοιπον, ανηλικο τεκνο(-α), εκει "να δεις" αμορφωσια, απαιδεια, τοξικοτητα. Χρησιμοποιειται(-ουνται) χαριν των προσωπικών αρρωστων σκοπιμοτητων. Η δικαιολογια, για αμφότερα τα μερη, μια και μοναδικη: "Εμενα, το μονο που με νοιαζει ειναι το καλο των παιδιων μου!!.". Ωιμε, τι υποκρισια! "Το μονο που σας ενδιαφέρει ειναι η παρτη σας, η εξοντωση του εχθρου, τιποτα αλλο", απαντω. Κ τα ..."παιδια"?? Ααα "τα παιδιά μας ειναι η ζωη μας"...Παμε τωρα κ στον υποκριτη νομοθετη: Για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα θεσπιζει αχρηστους, κενους θεσμους, διχως νοημα πχ συνεπιμελεια, διαμεσολαβηση κτλ. Ουστ, απο εδω βρε αχρηστοι. Που θα εφαρμοστουν αυτά? Σε ενα "αμορφωτο πληθος" που εχεις μπροστα σου, σε ενα "τοξικο", που "εσυ" στο περασμα των δεκαετιων εχεις φτιαξει?? Τωρα, μεγαλε, ειναι αργα πια. Τωρα, οι θεσμοι αυτοι θα ειναι μια επιπλέον ευκαιρία, ωστε να "βγουν τ απλυτα του καθε τοξικου ζευγους" στα "μανταλακια των δικαστηριων", με τη συνδρομη φυσικα "τοξικων δικηγορων κ δικαστων", "αμορφωτο πληθος", στη συντριπτική πλειοψηφία και αυτοι φυσικά. Οποτε, ποια η λυση? Μια: Προληψη. Η καταστολη δεν εχει νοημα. Μαθημα στο σχολειο: Ποτε παντρευομαστε, ποτε κανουμε παιδιά, τι συνεπειες εχει ο γαμος, η διασταση, ο χωρισμος. Παιδεια, οταν χωριζεις. Καλο του παιδιου. Εννοια. Πτωση του αθλιου ατομικου ξερολισμου. Και του αρρωστου εγωισμου. Απ την πρωτη δημοτικου, αν ηταν δυνατον, απ το νηπιαγωγείο! Και αλλα πολλα. Προληψη. Μονο ετσι. Τα υπολοιπα μου θυμιζουν "ασπιρίνη για το καρκινο". Και κατι αλλο: Η εποχη προσταζει τη δημιουργία "Λερναιων Υδρων", οχι μιας αλλα πολλων. "Τα δηλητηριώδη δέντρα θα γεννησουν δηλητηριώδεις καρπους". Οποτε, αναρωτιέμαι τι νοημα θα εχει η τεκνοποιηση , χωρις αυτο που ξεχωρίζει τον άνθρωπο απο το ζωο: Την παιδεια. Εκτος, κ αν επιβεβαιωνει το "στιγμα" του "αμορφωτου": "Κανε ενα παιδι ρε Κωνσταντινε, πρεπει να αφησεις το αποτυπωμα σου , κ εσυ, στο πλανητη γη". Η της κυρα -Κατινας: "Αντε βρε, ακομα να κανετε παιδακι? Τι νοημα εχει η οικογένεια αν δε κανετε παιδιά?". Υγ. Σαφως υπάρχουν κ εξαιρεσεις χωρισμενων ζευγαριων με παιδεια κ εδω στο σαιτ εχω "εντοπισει" καποιες τετοιες. Ειπαμε ομως: Αυτοφωτες μειοψηφιες.

Όσοι νόμοι κ να θεσπιστούν...αν η επικοινωνία των γονέων μεταξύ τους είναι "χάλι μαύρο"...τίποτε ουσιατικα καλό δεν παίρνει το παιδί.Κ αν ένας από τους δύο έχει κ εκδικητικές τάσεις να αποτελειωσει τον άλλον...είτε οικονομικά είτε ηθικά είτε μέσω του παιδιού του...είτε είναι στην κοσμαρα του κ αδιαφορος..είναι αγώνας χωρίς τέλος..κ με ένα δυστυχισμένο παιδί/ μπαλακι .Ας προσέχαμε/ατε τις επιλογές μας /σας...,κ να κάνετε ότι καλύτερο προκειμένου το παιδί σας να νιώθει ασφάλεια κ να παίρνει αγάπη Το λιγότερα ευρώ η περισσότερα ...δεν αφορά το παιδί κ δεν είναι πρόβλημα του ,αλλά του ζευγαριού κ πως θα καταφέρουν να παλέψουν μαζί ζώντας ξεχωριστά,για να μεγαλώσει ,κ να γίνει ανεξάρτητο...Τον τρόπο θα τον βρείτε εσείς οι δύο.Απο την θεωρία του νόμου...στην πράξη της καθημερινότητας...ένας αιώνας δρόμος!

Δεν ξερω να σου απαντησωμ διοτι ουδεποτε υπηρξα παντρεμενος και να εχω παιδι, θα συμφωνησω βεβαια με τον ενικο που σου ειπα το πασιφανες. Απο την αλλη , κανω μια σκεψη και βαζω την θεση μου στην θεση σου και λεω το εξης. Εγω ρε φιλος αν ειχα παιδι θα κοιτουσα μονο την ευτυχια του και οχι το πορτοφολι μου. Θα φρομτιζα να μην του λειπει απολυτως τιποτα, θα φροντιζα και την πρωην διοτι ειναι η μανα του παιδιου μου και οσο για τους νομους θα σου ελεγα τωρα τι αλλα θα κοψουν την απαντηση. Καθεστε με το κομπιουτερακι 100 εδω 200 εκει θα του παρεις παντελονι οχι αυτο τον μηνα τον αλλον ισως. τι ειναι αυτα ρε? Εχεις υποχρεωση ως πατερας ειτε εισαι χωρισμενος ειτε οχι να φορντιζεις τα μελη της οικογενειας. Ετσι λεω εγω ειμαι της παλιας σχολης, και αυτα περι τοξικοτητος και ποιος πληθωρισμος τωρα πας καλα? τι ειναι ρε φιλε οι αναγκες του παιδιου χρηματιστηριο? 

Δεν χρειάζεται να γίνεται απόλυτα προσωπικό ένα θέμα σε ένα φόρουμ. Δεν γράφω από αυτοοικτιρμό. Από κάπου ξεκινάει οκ αλλά μιας και βάζετε το παιδί μου στο επίκεντρο, μια χαρά είναι το παιδί, έχει πάει τόση αγάπη όσο δεν φαντάζεστε.

Δηλαδή τώρα πιστεύετε ότι ένα απομακρυμένο "ζευγάρι" σε διάσταση πρέπει να παραμείνει έτσι μέχρι την ενηλικίωση του παιδιού; Αυτός είναι ο τρόπος για να καμθεί ο "εγωισμός των γονιών";
Το ζητούμενο είναι πως θα βγει αυτό το διαζύγιο ήρεμα, ομαλά και συνενετικά. Γιατί το διαζύγιο ΠΡΕΠΕΙ να βγει.Είναι το εντιμότερο για όλους.

Διάβασα τον νόμο 4800/2021 - ΦΕΚ 81/Α/21-5-2021.

Η γονική μέριμνα πλεον ασκείται από κοινού και εξίσου. Η συνεπιμέλεια είναι ανεξάρτητη απ' το ύψος της διατροφής.Κριτήριο προσδιορισμού του ύψους της διατροφής αποτελούν οι ανάγκες των συζύγων κατά τη χωριστή τους διαβίωση και οι οικονομικές του δυνάμεις (εισοδήματα, εργασία, περιουσία, ακόμα και η απρόσοδη). Αν ο σύζυγος αποφεύγει να εργαστεί σκόπιμα, υπολογίζεται στις δυνάμεις του η αμοιβή που θα μπορούσε να λάβει από την εργασία του.

Αυτό είναι βασικό επιχείρημα για να πειστεί η πρώην σύζυγος να προχωρήσει συνενετικά. Σχεδόν 3 χρόνια τώρα ζούμε σε κοινή στέγη και ασκούμε από κοινού γονική μέριμνα.Η τηλεργασία στο υβριδικό μοντέλο συμβάλει θετικά. Αν οριστεί δίκαια το ύψος της διατροφής, αυτή η "γλίτσα" του παλιόχαρτου φεύγει από πάνω μας.

Ο καθένας θα είναι πλέον υπεύθυνος για τον εαυτό του και τις πράξεις του. Τα ψέμματα τελείωσαν.

Το αν η (σύντομα πρώην) σύζυγος συμφωνεί σε συνεπιμελεια ή όχι είναι αποκλειστικά δικό της θέμα να το διαχειριστεί. Το πώς θα προτιμούσε αυτή να είναι η πραγματικότητα δε σε αφορά, ούτε χρειάζεσαι τη σύμφωνη γνώμη της, οπότε μην τσακώνεσαι για αυτό, άστη να λέει ότι θέλει, δεν έχει καμμία απολύτως σημασία.

Ο νόμος είναι σαφής, δικαιούσαι συνεπιμελεια και εφόσον τη θέλεις θα την έχεις.

Καλυτερα απέφυγε να γίνουν οι σχέσεις εμπόλεμη ζώνη, γιατί και μετά το διαζύγιο πάλι θα πρέπει να συνεννοηθείτε για πολλά, αυτό δεν αλλάζει, η σχέση με τη μαμά παραμένει σημαντική, επειδή το παιδί είναι σημαντικό - όμως προφανώς δε θα παραιτηθείς από το παιδί σου, το οποίο δικαιούσαι να μεγαλώσεις από κοινού με τη μαμά του.

Χρειάζεται να πας σε δικηγόρο όμως πλέον, δεν έχει κανένα νόημα να ρωτάς εδώ.
ΥΓ: τα δικαστήρια συχνά δε δέχονται τα δηλωθεντα στην εφορία εισόδημα ως τη βάση υπολογισμού της διατροφής, ακριβώς για περιπτώσεις σαν αυτή που αναφέρεις, αλλά που είναι η τρέχουσα νομολογία σε τέτοια θέματα μόνο δικηγόρος μπορεί να σε ενημερώσει.

Κοίτα thespell μεγάλος άνθρωπος είσαι και ίσως θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι απο την στιγμή που έρχονται παιδια στον κόσμο παύει να ισχύει η παρτουλα μας και τα λεφτα μας... Εισαι υποχρεωμένος να πληρώνεις δεν κάνεις χάρη σε κανέναν... Ούτε στην σύζυγο να σε ενημερώσω.. Έχω φρίξει με αυτα που γράφεις..και δυστυχώς σαν κι εσένα υπάρχουν πολλοι...