Με ενοχλούν όσοι-ες μιλούν πολύ/Σε προτιμούσα λίγο πιο ομιλητικό-ή

Παράθεση:
Σχόλιο # 40 από sa7an1c

Δεν με ενοχλεί να μιλάει πολύ, αρκεί να λέει για μένα, τι όμορφος που είμαι κλπ.

 

 

Μέχρι τώρα, το συμπέρασμα που βγάζω από τα γραφόμενα είναι ότι γοητευόμαστε πιο εύκολα από κάποιον που λέει λίγα και ακόμα καλύτερα με μικρή δόση χιούμορ, παρά από όσους μιλούν πολύ. Το μπουρ μπουρ το ακούμε σε ράδιο και τηλεόραση όλη μέρα, δεν το χρειαζόμαστε από τη μελλοντική μας σχέση. 

Στο ότι έχουμε γίνει επίσης πιο εγωκεντρικοί μπορεί να οφείλεται, που δεν ανεχόμαστε ιδιαίτερα κάποιον που επίσης δείχνει πνευματώδης πέραν του να είναι. Μας εκνευρίζει. 

Κάποιος πάλι που είναι σαν αμίλητο νερό στα πρώτα ραντεβού, μας φαίνεται βαρετός ή ύποπτος, ειδικά όταν κάνει απανωτές ερωτήσεις. 

Δεν θέλω να επεκταθώ σε στερεότυπα άνδρα/γυναίκας που μας έχει εμφυτεύσει κυρίως ο κινηματογράφος. Καλώς ή κακώς αυτά υπάρχουν. Θα πω κάτι για μένα.

Αν βρω έναν άνδρα που μιλά πολύ, θα θελήσω να τον συναναστραφώ σε φιλικό επίπεδο. Μαζί του θα μάθω πράγματα ή θα ξεχαστώ, ίσως και να γελάσω.Αν βρω γυναίκα που μιλά πολύ ίσως θελήσω να κάνω το ίδιο, αυτό όμως απομακρύνει το ερωτικό κομμάτι από μένα και δεν θα πλησιάσω περισσότερο. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά που έχω στην προσέγγιση των δύο φύλων. 

Το θέμα δεν είναι πόσο μιλάει κάποιος, αλλά τι λέει όταν μιλάει.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 42 από Joie_De_Vivre

Μέχρι τώρα, το συμπέρασμα που βγάζω από τα γραφόμενα είναι ότι γοητευόμαστε πιο εύκολα από κάποιον που λέει λίγα και ακόμα καλύτερα με μικρή δόση χιούμορ, παρά από όσους μιλούν πολύ. Το μπουρ μπουρ το ακούμε σε ράδιο και τηλεόραση όλη μέρα, δεν το χρειαζόμαστε από τη μελλοντική μας σχέση. 

Στο ότι έχουμε γίνει επίσης πιο εγωκεντρικοί μπορεί να οφείλεται, που δεν ανεχόμαστε ιδιαίτερα κάποιον που επίσης δείχνει πνευματώδης πέραν του να είναι. Μας εκνευρίζει. 

Κάποιος πάλι που είναι σαν αμίλητο νερό στα πρώτα ραντεβού, μας φαίνεται βαρετός ή ύποπτος, ειδικά όταν κάνει απανωτές ερωτήσεις. 

Δεν θέλω να επεκταθώ σε στερεότυπα άνδρα/γυναίκας που μας έχει εμφυτεύσει κυρίως ο κινηματογράφος. Καλώς ή κακώς αυτά υπάρχουν. Θα πω κάτι για μένα.

Αν βρω έναν άνδρα που μιλά πολύ, θα θελήσω να τον συναναστραφώ σε φιλικό επίπεδο. Μαζί του θα μάθω πράγματα ή θα ξεχαστώ, ίσως και να γελάσω.Αν βρω γυναίκα που μιλά πολύ ίσως θελήσω να κάνω το ίδιο, αυτό όμως απομακρύνει το ερωτικό κομμάτι από μένα και δεν θα πλησιάσω περισσότερο. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά που έχω στην προσέγγιση των δύο φύλων. 

 

 

Το δικό μου θέμα είναι πόσο μιλάει κάποιος. Αν μιλάει πολύ και με ζαλίζει, εγώ δεν τον προσέχω ακόμα και να λέει μόνο για μένα.

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 43 από sa7an1c

Το θέμα δεν είναι πόσο μιλάει κάποιος, αλλά τι λέει όταν μιλάει.

 

 

 

 

Ειναι ενοχλητικο για τα αυτακια μου να μιλανε πολυ, δυστυχως μεχρι τωρα δεν βρηκα καποια που να ακουει τι λεει πριν τα πει.