Με ενοχλούν όσοι-ες μιλούν πολύ/Σε προτιμούσα λίγο πιο ομιλητικό-ή

Με ενοχλούν όσοι-ες μιλούν πολύ/Σε προτιμούσα λίγο πιο ομιλητικό-ή

Όλοι έχουμε ακούσει το ένα ή το άλλο τουλάχιστο μία φορά στη ζωή μας. Και φυσικά, δε νοιώθουμε κολακευμένοι.

Τί από τα δύο πιστεύετε ξεκλειδώνει πιο γρήγορα την πόρτα του σεξ και τί απομακρύνει αυτή την πιθανότητα ; 

Λίγα λόγια, απλά και μετρημένα ή πολλά, περίτεχνα και πνευματώδη ;

Υπάρχει κανόνας ; 

Είναι διαφορετικό αν είναι άνδρας ή γυναίκα ;

Τί από τα δύο στα πρώτα ραντεβού γοητεύει εσάς ;

 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων όλους όσους θα συμμετάσχουν στο θέμα.

Προσωπικα δεν με γοητευουν τα πολλα η λιγα λογια...


Με γοητευει η με αποθαρρυνει, ο τονος της φωνης που θα τα πει...

Κι εμένα με ενοχλούν οσοι/ες μιλουν πολύ, αυτοι που τους πιάνει λογοδιαρροια... Δηλαδη ναχαμε να λέγαμε..

Δεν μ' αρεσουν τα ψευτικα τα λόγια τα μεγάλα... θέλω λίγα λόγια και καλά αρκεί να τα λεει κάποιος και μα τα εννοεί...
Καταλάβατε???

Ας ξεκινήσουμε από το εμφανισιακο...κ μετά έπονται τα υπόλοιπα.Αν τον ενοχλεί που μιλάω πολύ...κ εμένα δε Μ αρέσουν οι μουγγοθοδωρηδες.κ οι κρυψινους...Οπότε ούτε ο καφές θα φτάσει στο τέλος του...Την πόρτα του σεξ την ανοίγουν χιλιάδες λόγοι... όταν έχεις κοινά ζητούμενα,όταν ταιριάζεις,,τα βρίσκετε ,παίρνατε όμορφα μαζί κλπκλπ..Κ βοκαμπουλερι από "πνευματώδεις "ατάκες να έχει κάποια στιγμή θα τελειώσουν ..κ θα φανεί η αλήθεια,άσε που βγάζει μάτι το fake .κ το στημενο..μετά από λίγη ωρα..Οπότε ας είμαστε οι ευατοι μας ...κ ότι προκύψει.

Θα το απαντήσω λίγο ανάποδα: Γιατί το πας προς <<την πόρτα του σεξ>>; Μπορεί ένα ωραίο ραντεβού να καταλήξει ένα ωραίο απόγευμα, μια καλή παρέα και όχι στην ...πολυπόθητη πόρτα.
Λοιπόν, εμένα δε μα αρέσουν οι λιγομίλητοι. Τον θέλω λίγο φλύαρο. Καλύτερα να ξέρω, πού πατώ. Να πει και τις χαριτωμένες κοτσανούλες του, όπως κι εγώ (δα με ξέρετε). Να λέμε ελεύθερα και ακομπλεξάριστα τις σκέψεις μας. Εκεί θα  τον ζυγίσω. Θα δω ρε αδερφέ, πόσο με ...παίρνει. Να κάνουμε τις πλακίτσες μας, να περάσουμε καλά.

Όσο για το ερωτικό, αν βγει, βγήκε. Πάντως μ έναν μούγκα, δε θα βγει σίγουρα

Έχεις δίκιο, το εμφανισιακό παίζει πρωταρχικό ρόλο. Όμως, δε σου έχει τύχει να μιλήσεις ας πούμε πρώτα από το τηλέφωνο χωρίς να τον έχεις δει και να επίκειται ραντεβού ; Δε σου δημιουργεί μία πρώτη εντύπωση ο τόνος της φωνής, το περιεχόμενο, αν λέει λίγα ή πολλά ; Αν κομπιάζει ή είναι άνετος ; Αν σου έχει δείξει δηλαδή φωτογραφία πριν και σου αρέσει εμφανισιακά αρκετά, θα τον συναντήσεις όπως και να μιλάει ;

 

Κάποτε, ήταν αργά βράδυ, ήμουν ξαπλωμένος και χαλάρωνα. Είχαμε κανονίσει με άγνωστη τηλεφώνημα. Αφού μιλάμε λίγο, μου λέει από μόνη της : "Μιλάς λίγο και η φωνή σου είναι μονότονη και βαριά. Νομίζω πως σφίγγεσαι..σε περίμενα πιο ομιλητικό και άνετο"..

 

Εκτός και αν ήταν δικαιολογία, το ότι ήμουν άνετος αλλά χαλαρός το εξέλαβε αντίθετα, με αποτέλεσμα τη ματαίωση του ραντεβού. Ο εαυτός μου..δεν έπιασε 

 

 

 

 

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 4 από squirrel-b1968
Ας ξεκινήσουμε από το εμφανισιακο...κ μετά έπονται τα υπόλοιπα.Αν τον ενοχλεί που μιλάω πολύ...κ εμένα δε Μ αρέσουν οι μουγγοθοδωρηδες.κ οι κρυψινους...Οπότε ούτε ο καφές θα φτάσει στο τέλος του...Την πόρτα του σεξ την ανοίγουν χιλιάδες λόγοι... όταν έχεις κοινά ζητούμενα,όταν ταιριάζεις,,τα βρίσκετε ,παίρνατε όμορφα μαζί κλπκλπ..Κ βοκαμπουλερι από "πνευματώδεις "ατάκες να έχει κάποια στιγμή θα τελειώσουν ..κ θα φανεί η αλήθεια,άσε που βγάζει μάτι το fake .κ το στημενο..μετά από λίγη ωρα..Οπότε ας είμαστε οι ευατοι μας ...κ ότι προκύψει.

 

Συμφωνώ με τη φίλη μου τη σκιουρίνα (#4 ) κυρίως σε ό,τι αφορά την πολυπαραγοντικότητα που οδηγεί δύο ανθρώπους στο κρεβάτι και που βεβαίως δεν περιορίζεται στο πόσο πολύ ή λίγο μιλάνε.

Για να το θέσω πιο προσωπικά: συνήθως είμαι αυτή που μιλάει περισσότερο. Αυτό άλλοτε έχει εκληφθεί θετικά, άλλοτε αρνητικά και άλλοτε ουδέτερα από τον/τους συνομιλητές μου.Σε ότι με αφορά, δεν μου είναι ιδιαίτερα συμπαθείς οι κρυψίνοες, χαρακτηριστικό των οποίων είναι και το να μην μιλάνε. Ασφαλώς δεν σημαίνει πως όλοι οι ολιγομίλητοι ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία. Κάποιοι μιλάνε λιγότερο γιατί έχουν μάθει να είναι καλύτεροι ως ακροατές. Οι άνθρωποι που μιλάνε περισσότερο, όταν δεν πρόκειται για φλύαρους που λένε απανωτές ανοησίες (σημείωση: συμβαίνει και στο γραπτό λόγο και το ξέρουμε, για να μην πω το υφιστάμεθα εδώ μέσα, ονόματα δεν λέμε...), γενικά μου είναι πιο συμπαθείς, καθώς ο λόγος για μένα αποτελεί στοιχείο εξωστρέφειας και επιθυμίας για επικοινωνία.Παραμένει βέβαια πάντα κυρίαρχο το τι λένε και με ποιο τρόπο. Τα πράγματα δεν είναι είτε έτσι είτε αλλιώς. Να πω τέλος ένα παράδειγμα: Δυνατό ερωτικό ελιξίριο για μένα είναι το καλό χιούμορ. Συνήθως οι άνθρωποι που διαθέτουν καλό χιούμορ, είναι ολιγομίλητοι. Μιλάνε στοχευμένα και καταλυτικά. Κατά συνέπεια, δεν έχω απάντηση αν θα με έλκυε περισσότερο ένας "φλύαρος" εξωστρεφής άνθρωπος ή ένας φειδωλός στον λόγο άνθρωπος με δυνατό χιούμορ. (Χμ, μπορεί ο πιο όμορφος απ' τους δυο  )

Τα πολλά λόγια με θόρυβο συνήθως είναι κουραστικά...

Μια όμορφη συζήτηση με διάλογο//αντίλογο ας κρατήσει και ώρες...

Τώρα αν είναι και ψηλός μελαχρινός θα έχει και σασπένς!

 

Απαντω πριν δω που πηγε η συζητηση (ελπιζω οχι στα αριστα φιλολογικα αμνοεριφια παλι )

Φυσικα και ειναι προαπατουμενο για μια γνωριμια να μιλαει ο αλλος, αλλα το βασικο ζητουμενο ειναι να εχουν νοημα τα οσα λεει 

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Joie_De_Vivre

Με ενοχλούν όσοι-ες μιλούν πολύ/Σε προτιμούσα λίγο πιο ομιλητικό-ή

Όλοι έχουμε ακούσει το ένα ή το άλλο τουλάχιστο μία φορά στη ζωή μας. Και φυσικά, δε νοιώθουμε κολακευμένοι.

Τί από τα δύο πιστεύετε ξεκλειδώνει πιο γρήγορα την πόρτα του σεξ και τί απομακρύνει αυτή την πιθανότητα ; 

Λίγα λόγια, απλά και μετρημένα ή πολλά, περίτεχνα και πνευματώδη ;

Υπάρχει κανόνας ; 

Είναι διαφορετικό αν είναι άνδρας ή γυναίκα ;

Τί από τα δύο στα πρώτα ραντεβού γοητεύει εσάς ;

 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων όλους όσους θα συμμετάσχουν στο θέμα.

 

 

Το κρισιμο ,θεωρω, ειναι αλλο: Ειτε λες πολλα ειτε λιγα, να υπαρχει "κοινο εδαφος" που θα "αναπαραγαγει" τη συνεχεια...Αλλιως, η σχεση θα καταντησει μια "ανοστη σουπα".

Δε δίνω σημασία ούτε στη ραδιοφωνική φωνή ούτε σε τέτοιου είδους τεχνάσματα.Αν έχει χιουμορ θα το δείξει κ στα μην κ αυτό είναι προσόν για μένα,δεν είμαι κ πολύ του τηλεφώνου... .Από κοντά " λάμπει "η αλήθεια του καθενός μας.Υ.Γ.Μάλλον δεν της αρεσες...γενικότερα.

Βάζω μόνο ένα ερωτηματικό, στο κατά πόσο είναι συνήθως ολιγομίλητοι οι άνθρωποι με το καλό χιούμορ.. Συνήθως, έχω προσέξει το αντίθετο. Ότι ίσα ίσα, οι λιγομίλητοι είναι που το στερούνται. Εξάλλου ο λιγομίλητος κρυψίνους... είναι αρκετά επικεντρωμένος στο να προσέχει τί θα σου φανερώσει.. από το να κάνει και χιούμορ. Και μου πάει πιο λογικά να θεωρήσω ότι αυτός που δε μιλά πολύ από την αρχή είναι κρυψίνους, αφού πήγαινε για γνωριμία.. παρά ότι είναι του φυσικού του και θα μιλήσει με χιούμορ στη συνέχεια.

 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 7 από alexandriani1

Συμφωνώ με τη φίλη μου τη σκιουρίνα (#4 ) κυρίως σε ό,τι αφορά την πολυπαραγοντικότητα που οδηγεί δύο ανθρώπους στο κρεβάτι και που βεβαίως δεν περιορίζεται στο πόσο πολύ ή λίγο μιλάνε.

Για να το θέσω πιο προσωπικά: συνήθως είμαι αυτή που μιλάει περισσότερο. Αυτό άλλοτε έχει εκληφθεί θετικά, άλλοτε αρνητικά και άλλοτε ουδέτερα από τον/τους συνομιλητές μου.Σε ότι με αφορά, δεν μου είναι ιδιαίτερα συμπαθείς οι κρυψίνοες, χαρακτηριστικό των οποίων είναι και το να μην μιλάνε. Ασφαλώς δεν σημαίνει πως όλοι οι ολιγομίλητοι ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία. Κάποιοι μιλάνε λιγότερο γιατί έχουν μάθει να είναι καλύτεροι ως ακροατές. Οι άνθρωποι που μιλάνε περισσότερο, όταν δεν πρόκειται για φλύαρους που λένε απανωτές ανοησίες (σημείωση: συμβαίνει και στο γραπτό λόγο και το ξέρουμε, για να μην πω το υφιστάμεθα εδώ μέσα, ονόματα δεν λέμε...), γενικά μου είναι πιο συμπαθείς, καθώς ο λόγος για μένα αποτελεί στοιχείο εξωστρέφειας και επιθυμίας για επικοινωνία.Παραμένει βέβαια πάντα κυρίαρχο το τι λένε και με ποιο τρόπο. Τα πράγματα δεν είναι είτε έτσι είτε αλλιώς. Να πω τέλος ένα παράδειγμα: Δυνατό ερωτικό ελιξίριο για μένα είναι το καλό χιούμορ. Συνήθως οι άνθρωποι που διαθέτουν καλό χιούμορ, είναι ολιγομίλητοι. Μιλάνε στοχευμένα και καταλυτικά. Κατά συνέπεια, δεν έχω απάντηση αν θα με έλκυε περισσότερο ένας "φλύαρος" εξωστρεφής άνθρωπος ή ένας φειδωλός στον λόγο άνθρωπος με δυνατό χιούμορ. (Χμ, μπορεί ο πιο όμορφος απ' τους δυο  )

 

 

Αυτός όμως που μιλάει πολύ μπορεί να μην είναι αυστηρά ατακαδόρος. Μπορεί να είναι εύστροφος, μορφωμένος και γεμάτος εμπειρίες άνθρωπος. Ξέρει πώς να απαντά και με νόημα, σε ό,τι του λες. Απλά..με την κάθε μία σου κουβέντα λέει.. άλλες είκοσι. Τον αντέχεις ; Για πάντα ; 

Παράθεση:
Σχόλιο # 9 από Kristina_

Απαντω πριν δω που πηγε η συζητηση (ελπιζω οχι στα αριστα φιλολογικα αμνοεριφια παλι )

Φυσικα και ειναι προαπατουμενο για μια γνωριμια να μιλαει ο αλλος, αλλα το βασικο ζητουμενο ειναι να εχουν νοημα τα οσα λεει 

 

 

 

Σύμφωνοι, αλλά πώς θα μπορέσει να αναπτυχθεί στη συνέχεια κοινό έδαφος όταν από την αρχή στον έναν, δεν του αρέσει ο άλλος επειδή μιλά πολύ (ή λίγο) ;

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 10 από konstandinos73
Το κρισιμο ,θεωρω, ειναι αλλο: Ειτε λες πολλα ειτε λιγα, να υπαρχει "κοινο εδαφος" που θα "αναπαραγαγει" τη συνεχεια...Αλλιως, η σχεση θα καταντησει μια "ανοστη σουπα".

 

Δεν είπα ότι αυτό είναι το μοναδικό στοιχείο που οδηγεί εκεί. Ούτε το κυριότερο. Παίζει όμως και αυτό το ρόλο του όπως παραδέχεσαι και εσύ, με την τελευταία σου πρόταση. 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 5 από Paralia48
Θα το απαντήσω λίγο ανάποδα: Γιατί το πας προς <<την πόρτα του σεξ>>; Μπορεί ένα ωραίο ραντεβού να καταλήξει ένα ωραίο απόγευμα, μια καλή παρέα και όχι στην ...πολυπόθητη πόρτα.
Λοιπόν, εμένα δε μα αρέσουν οι λιγομίλητοι. Τον θέλω λίγο φλύαρο. Καλύτερα να ξέρω, πού πατώ. Να πει και τις χαριτωμένες κοτσανούλες του, όπως κι εγώ (δα με ξέρετε). Να λέμε ελεύθερα και ακομπλεξάριστα τις σκέψεις μας. Εκεί θα  τον ζυγίσω. Θα δω ρε αδερφέ, πόσο με ...παίρνει. Να κάνουμε τις πλακίτσες μας, να περάσουμε καλά.

Όσο για το ερωτικό, αν βγει, βγήκε. Πάντως μ έναν μούγκα, δε θα βγει σίγουρα

 

Σωστό κι αυτό. Η αλήθεια είναι πως τώρα που το ξανασκέφτομαι, έχω συναντήσει και τα δύο είδη ανθρώπων με χιούμορ. Πολλοί οι ανθρώπινοι τύποι, τελικά...

Παράθεση:
Σχόλιο # 12 από Joie_De_Vivre

Βάζω μόνο ένα ερωτηματικό, στο κατά πόσο είναι συνήθως ολιγομίλητοι οι άνθρωποι με το καλό χιούμορ.. Συνήθως, έχω προσέξει το αντίθετο. Ότι ίσα ίσα, οι λιγομίλητοι είναι που το στερούνται. Εξάλλου ο λιγομίλητος κρυψίνους... είναι αρκετά επικεντρωμένος στο να προσέχει τί θα σου φανερώσει.. από το να κάνει και χιούμορ. Και μου πάει πιο λογικά να θεωρήσω ότι αυτός που δε μιλά πολύ από την αρχή είναι κρυψίνους, αφού πήγαινε για γνωριμία.. παρά ότι είναι του φυσικού του και θα μιλήσει με χιούμορ στη συνέχεια.

 

 

 

 

 

 Θαρρώ πως και τα δύο , έτσι όπως το θέτετε είναι αποτρεπτικά για τη συνέχεια.

Αν κανείς ή καμμία στο πρώτο ραντεβού αρχίσει να αναλύει όσα τον/την ενοχλούν , αντί για αυτά που τη φτιάχνουν , μάλλον η άλλη πλευρά θα πρέπει να το λάβει σοβαρά υπόψη.

 

Αν πάλι κανείς ακούσει ότι η άλλη "τον προτιμάει λίγο πιο έτσι ή λίγο πιο γιουβέτσι ή λιγότερο από εκείνο ή περισσότερο από το άλλο" βράσε ρύζι .

Θα πρέπει κανείς να εστιάσει όχι στη βιτρίνα που είναι η φλυαρία , ας πούμε , αλλά στο κρυμμένο μήνυμα πίσω από την κριτική που λέει κάτι σαν "θα σε σμιλέψω στα μέτρα μου".

 

Εδώ οφείλει ο αποδέκτης να γίνει μπουχός.

Οποιαδήποτε συνέχεια , είναι συνευθύνη .

Δε θα μάθω αν της άρεσα γενικότερα, επειδή :

- Δε με είχε δει, ούτε εγώ εκείνη

- Είχαμε κάποια οικειότητα μέσω τσατ που οδήγησε στο τηλεφώνημα. Αν δεν της άρεσαν όσα έγραφα, δε θα φτάναμε σε τηλεφώνημα..

..Στο οποίο, δε σκέφτηκα ότι έχουμε να βγάλουμε σώψυχα αφού είχαμε γράψει τόσα προηγουμένως. Έλεγα, θα πούμε λίγα βασικά και απλά θα κλείσουμε το ραντεβού.

 

Αυτό ήταν που τη μπλόκαρε. Ενώ έγραφα πολλά, μιλούσα λίγο. 

 

Παράθεση:
Σχόλιο # 11 από squirrel-b1968
Δε δίνω σημασία ούτε στη ραδιοφωνική φωνή ούτε σε τέτοιου είδους τεχνάσματα.Αν έχει χιουμορ θα το δείξει κ στα μην κ αυτό είναι προσόν για μένα,δεν είμαι κ πολύ του τηλεφώνου... .Από κοντά " λάμπει "η αλήθεια του καθενός μας.Υ.Γ.Μάλλον δεν της αρεσες...γενικότερα.

 

Κοιτα, το «για παντα» ειναι ,,,next level,,,πρεπει πρωτα να ευοδωθει η γνωριμια! Και αν ειναι πολυ λιγομιλητος ο αλλος,,,εμ πως θα γνωριστουμε? Δυσκολακι δεν ειναι?

Βεβαια η επικοινωνια δεν ειναι μονο ομιλια,,,σε μια συζητηση συμμετεχουμε με πολλους τροπους

Εσυ βεβαια εθεσες συγκεκριμενα ζητουμενα απο τη γνωριμια (σεξ κλπ) ,,,οταν μιλαμε για ερωτικα ζητουμενα η φυσικη ελξη εχει το λογο και εκει πρωτευοντα λογο παιζει η εμφανιση (οχι μονο η ομορφια),  ο τροπος που κινειται ο αλλος στο χωρο και πολλα πολλα αλλα,,,εμενα ας πουμε με απωθει ο ανθρωπος που δεν εχει μια ανετη συμπεριφορα ειδικα στα πολυ καθημερινα περιβαλλοντα (πχ στοκαφε)

Παράθεση:
Σχόλιο # 13 από Joie_De_Vivre

Αυτός όμως που μιλάει πολύ μπορεί να μην είναι αυστηρά ατακαδόρος. Μπορεί να είναι εύστροφος, μορφωμένος και γεμάτος εμπειρίες άνθρωπος. Ξέρει πώς να απαντά και με νόημα, σε ό,τι του λες. Απλά..με την κάθε μία σου κουβέντα λέει.. άλλες είκοσι. Τον αντέχεις ; Για πάντα ; 

 

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=nmB0Ek6A53c

Μιλαω εκει που πρεπει και οταν πρεπει στις δε δεξιωσεις που με καλουν παραγγελνω το απο πανω και το χορευω για να τους τη σπασω ( στους πολυλογαδες τη μαστιγα της ανθρωποτητας και στους κουραμπιεδες )Αυτα τα ολιγα