Πώς να χειριστώ την κατάσταση

Μαριανθη ,,,τωρα ειλικρινα ,,αδυνατω  να πιστεψω στην εποχη του ιντερνετ και της φθορας των αξιων ..

οτι υπαρχουν κοριτσια σαν κι εσενα ρομαντικα ,,,και οικογενειες σαν τους γονεις σου ,,

που μαζευουν εναν τυπο στο σπιτι τους τον ταιζουν τον ποτιζουν ..

βουταει τις οικονομιες της κορης τους και θα λυπηθουν κι ολας  που θα χασουν τον αναρπαστο γαμπρο μην και τους τον παρει αλλη ,,

και επισης ,,ποιος ειχε αυτη την χαζη ιδεα να το σοβαρεψεις με συμβιωσεις στα 25 σου ,,σαν να σε πηραν τα χρονια ..

κοριτσακι ,επειδη ειμαι μεγαλο κοριτσι και βαριεμαι να γραφω για τα αυτονοητα ,,

εν ολιγοις ,,,ετοιμασε το σακ βουαγιαζ του και στειλτον πακετο επιστροφης στην μανα του ..

κι αν τολμησει να βγαλει αχνα ,,

πες του μην σε ξαναενοχλησει ,,γιατι θα του ζητησεις και τα κλεψιμαιικα ..

και μην τυχον και κλαψεις για εναν τεμπελη που σου βουταει τα λεφτα και σ εχει και δουλευεις σαν το κοροιδο 

και τον ταιζετε οικογενειακως σαν βλακες ..

γιατι θα εισαι πραγματικα αξια να σε εκμεταλευονται ,

στα 26 σου πετας  ,,,χωρισε τον ,τωρα ,η ζωη σε περιμενει ..

κι ασε τις ρομαντικες κλαψες ,,και ορθωσου λιγο ,,,

 εχει καλυτερους απ αυτον εκει εξω ,,,ψαξε τους

 και γαμους μετα τα 35 ,,και κανε και καταψυξη ωαριων καλου κακου ,

σου το λεει ενα μεγαλο κοριτσι ,

Παράθεση:
Σχόλιο # 1 από Mariaanthi

Πώς να χειριστώ την κατάσταση

Καλησπέρα σας . Δεν είμαι καινούργια εδώ στο site είχα έναν λογαριασμό τον οποίο έχασα τους κωδικούς και δεν μπόρεσα να ξαναμπώ και με διαφορετικα στοιχεία και μετά από μήνες αποφάσισα να ξαναμπώ γιατί στη ζωή μου συμβαίνουν τρέλα πράγματα. Είχα ξαναγράψει το πρόβλημα μου εδώ σχετικά με το αγόρι μου εύχομαι πραγματικά κάποιος να θυμάται έστω λίγο απο το παλιό μου κείμενο και ότι γράψω . Βρισκόμαι σε μια σχέση με ένα αγόρι που έχουμε 2 χρόνια διαφορά ηλικίας στο παλιό μου κείμενο έγραφα ότι είχα κάτω από το στρώμα του σπιτιού μου και μέσα σε ένα συρτάρι χρήματα που όταν τα "έχασα" σαν να έβγαλαν φτερά υπήρχε το αγόρι μου σπίτι μου για ημέρες αυτό έγινε μετά το Πάσχα μήνες πριν δεν ήταν πολλά τα χρήματα αλλά με δυσκολία τα μάζεψα για να βοηθήσω και τους γονείς μου που τα βγάζουν δύσκολα πέρα . Πλέον στο πατρικό μου μαζί με τους γονείς μου μένει και το αγόρι μου ήταν μια απόφαση που δυσκολεύτηκα να την πάρω διότι οι γονείς του μας πίεσαν να μείνουμε μαζί έλεγαν δεν μπορείτε να ζήσετε έτσι μέχρι να αποκατασταθεί και με δουλειά το αγόρι μου συντηρείτε με τα λίγα χρήματα που του έδωσαν οι γονείς του και έπειτα εγώ με τη καλή καρδιά σαν ?μακακας? που είμαι λέω ας κάνω το καλό . Ομως εδώ και 25 ημέρες που ζούμε μαζί έβγαλε ένα πολύ κακό χαρακτήρα κάτι που 1,5 χρόνο δεν έβγαλε  έχει απαιτήσεις κοιτάει πολύ πονηρά και όχι μόνο αυτό πήγε στο περίπτερα της γειτονιάς μου ο οποίος είναι φίλος μου χρόνια και επειδή μου δείχνει μεγάλη συμπάθεια ο δικός μου μόνο που δεν τον πλάκωσε ο άνθρωπος ο περιπτεράς μου ζήτησε ενώ με ξέρει χρόνια να μην ξαναπατήσω από το μαγαζί του ούτε καλημέρα να μη του πω φανταστείτε τη ντροπή μου ... Ούτε σε φίλους δεν μπορώ να μιλήσω πάω τουαλέτα μπαίνει μέσα πάω να ξαπλώσω και αυτός από πίσω μου πολλές φορές δεν έχω όρεξη άνθρωπος είμαι θέλω απλά να κοιμηθώ και γκρινιάζει πάνω από το κεφάλι μου είσαι ποιο όμορφη από εμένα τι μου βρήκες εγώ είμαι άσχημος είμαι το ένα το άλλο κάπου έλεος. Εχω πολλά παραδείγματα την άλλη φορά ήθελα να παραγγείλω σουβλάκια να φάνε και οι γονείς μου δεν είμαι παρτακιας είπε η μητέρα μου άστο μην πάρεις για εμένα φάτε εσείς μη δε σου φτάσουν τα χρήματα λέω όχι μάνα θα σε παρω φεύγω να πάω στο σουβλατζίδικο και ο δικός μου πίσω μου μην περνεις στους γονείς σου φαγητό δεν θέλουν στο είπαν έκανα ένα σκηνικό εκεί στο μαγαζί και είχε νεύρα και μούτρα λες και θα τα πλήρωνε ... Αλλά το πρόβλημα μου δεν είναι όλα αυτά αλλά αυτό που έγινε το Σάββατο ναι πριν 2 μέρες καθόμασταν μέσα στο δωμάτιο ήρεμη εγώ πετάγεται ξαφνικά πηγαίνει στο πρώτο συρτάρι το ανοίγει και αρχίζει να πετάει τα πράγματα που είχε μέσα και να κάνει περίεργες γκριμάτσες λέω τι θέλεις από εκεί χρειάζεσαι κάτι ?? Λέει τίποτα και τα ξαναεβαλε μέσα εκείνη τη στιγμή ούτε που κατάλαβα το προφανές ήταν το συρτάρι που είχα τα χρήματα που είχα χάσει σε αυτό το συρτάρι είχα βάλει τα μισά χρήματα που εξαφανίστηκαν τότε .. Δεν γίνεται έτσι τυχαία να άνοιξε το συρτάρι να έψαχνε τι εκεί υπάρχουν πράγματα  δικά μου δεν υπάρχει κάτι χρήσιμο φανταστείτε πως νιώθω η υποψίες που είχα τότε βγήκα αληθινές γι'αυτό δεν βρήκα τα χρήματα ποτέ μου αλλά σκέφτομαι τόσο χαζός μπροστά στα μάτια μου γιατί να το κάνει αυτό ? Δεν μπορώ να συνεχίσω να έχω έναν τέτοιο άνθρωπο σπίτι μου είναι σαν να ποδοπατησε την αγάπη μου την εμπιστοσύνη μου δεν ξέρω να το πω χύμα πως να τον πετάξω έξω από το σπίτι μου έδωσα τα πάντα σε αυτό τον άνθρωπο τον βοήθησα πολύ τον αγάπησα πολύ τον έβαλα σπίτι μου στη ζωή μου στην οικογένεια μου νιώθω τόσο κοροϊδο τόσο χαζή σαν να έπεσα με τα μούτρα και δεν ξέρω πως να σηκωθώ ... Είχα κιαλες σχέσεις αλλά το δέσιμο με τον συγκεκριμένο άνθρωπο ήταν ποιο δυνατό από όλα τα άλλα . Όλα ήταν τόσα όμορφα πριν οι γονείς μου τον αγκάλιασαν τον αγάπησαν τι θα πω στον πατέρα μου τωρα? Που δεν είχε γιο και τον έβλεπε σαν γιο ... Η μάνα μου τα καλύτερα να φάει και να πιει .. Να τον φροντίζουμε να τον αγαπάμε και αυτός να μας γ@μ#,σει τη ζωή λες και εμείς δεν ήμαστε άνθρωποι ... Εγώ γιατί να ξαναπροσπαθησω να κάνω μια νέα σχέση ? Γιατί να πονέσω για άλλη μια φορά ? Ίσως είναι γραφτό να μείνω μόνη γιατί όταν είμαι μόνη δεν θα πονέσω ... Πραγματικά αν υπάρχει τρόπος αυτός ο άνθρωπος να γίνει όπως πριν θα ήθελα πραγματικά να αλλάξει γιατί να πάνε όλα χαμένα γιατί να πονέσω τόσο πολύ εγώ στο τελος? Γιατί πάντα να πονάει αυτός που δίνει περισσότερα?