Ο όρκος της αιώνιας αγάπης !!

Ο όρκος της αιώνιας αγάπης !!

H φράση θα σ' αγαπώ για πάντα αποτελεί το πιο κοινώς αποδεκτό ψέμα...των σχέσεων αλλά και την ισχυρότερη δήλωση συνενοχής ανάμεσα στο ερωτευμένο ζευγάρι.

Aυτός που το λέει γνωρίζει ότι μόλις είπε κάτι άκρως επικίνδυνο να διαψευστεί και ο άλλος επίσης το ξέρει, αλλά το ακούει ευχάριστα και κάνει ό,τι μπορεί για να το πιστέψει. Aυτή η ευχή της αιώνιας διάρκειας ορίζει το ζευγάρι ως την πλέον ακριβή και διθέσια συμμαχία. Mε τη μεγάλη κρίση που περνούν οι ερωτικές σχέσεις στην εποχή μας, βέβαια, τέτοιες δηλώσεις αγγίζουν τα σύννεφα της χλιδής. Eδώ δεν καταφέρνουμε να κλείσουμε τρίμηνο, διαμαρτύρονται με πίκρα οι περισσότεροι, και θα συζητάμε για την αιωνιότητα;
Tο «για πάντα» σήμερα μοιάζει με πολυτελή κρουαζιέρα στην πρώτη θέση - ρεζερβέ μόνο για τους ρομαντικούς. Oι υπόλοιποι ερωτευόμαστε χωρίς ελπίδα. Aπό το μεγαλόπνοο «για πάντα» των ερωτευμένων σε προηγούμενες δεκαετίες, καταλήξαμε να αναρωτιόμαστε ακόμα και για το πιο βραχυπρόθεσμο: θα μ' αγαπάς και αύριο; H διάρκεια είναι μια παράμετρος στις σχέσεις που συνήθως έχει αρνητικό πρόσημο. Είναι έτσι άραγε ??

Το φαντάζεσαι να λέγαμε στο/στη συντροφό μας: "Θα σ' αγαπώ μέχρι την Κυριακή" ή "Θα σ' αγαπώ μέχρι τη μέρα που θα διαπιστώσω ότι δεν μου κάνεις πλέον"; Χάλια...

Η γνώμη μου είναι ότι στην πραγματικότητα η εκφράση "Θα σ' αγαπώ για πάντα" εκφράζει μία ανάγκη μας να αγαπάμε κάποιον (αυτό το συναίσθημα είναι το ομορφότερο συναίσθημα που υπάρχει στη ζωή μας), ακόμα καλύτερα το άνθρωπο που βρίσκεται στη ζωή μας, όπως επίσης και μία υποσυνείδητη ανάγκη να κρατήσει για πάντα γιατί αυτό θα μας κάνει ευτυχισμένους και θα βοηθήσει να δούμε με περισσότερη αισιοδοξία τη ζωή και το μέλλον...

Παρόλο που θεωρώ ότι είμαι από τα άτομα που ζουν πάνω σε ένα συννεφάκι και αντικρύζουν τη ζωή με υπέρμετρο ρομαντισμό, την έκφραση αυτή δεν τη χρησιμοποιώ ποτέ... Περισσότερο γιατί φοβάμαι ότι μπορεί να πω ψέμματα...

Δεν υπαρχει ορκος αιωνιας αγαπης. Υπαρχει ομως καθημερινος αγωνας και προσπαθειας ωστε καθε μερα να κατακταμε κι ενα κομματι αιωνιοτητας.

Το "σ'αγαπω" των ερωτευμενων ειναι η εκφραση της πληρωτητας, του ερωτα και αλλων συνασθηματων που μοιραζονται ή εχουν μοιραστει μεχρι τη στιγμη εκεινη που το ανταλασσουν.

Το "σ'αγαπω για παντα", αν με βαλετε στη θεση να παψω να ειμαι ρομαντικη και μου ζητησετε να το αναλυσω πρακτικα, σημαινει οτι, θα σε αγαπω για παντα, ΑΝ τιποτα δεν αλλαξει ποτε, τα παντα μεινουν τοσο υπεροχα οπως τη στιγμη που στο ομολογω και ταυτοχρονα (και βασικοτερο) δεν αλλαξεις ουτε εσυ αλλα ουτε κι εγω.

Οποιαδηποτε τροποποιηση των παραπανω, κανει τη δηλωση για αιωνια αγαπη να τρεμουλιαζει πανω σε τεντωμενο σκοινι.

Και τι θα πει "σ'αγαπω για παντα"?
Αυτος που το λεει, εννοει πως ξερει παρα πολυ καλα τι θα συμβει στη ζωη του μεχρι τη στιγμη - αν μην τι αλλο - του θανατου του, ωστε να καταληξει σε αυτη τη διαπιστωση?
Και, απο την αλλη, αυτος που το δεχεται, τι να κανει? Να επαναπαυθει στις δαφνες του.

Ή μηπως υπαρχει σ'αγαπω με "αν", "εφοσον" κτλ κτλ ...?

Δεν υπαρχει σ'αγαπω για παντα! Ναι, ειναι ψεμα! Και ευτυχως! Γιατι τοτε η μαγεια του ταξιδιου, του κυνηγιου, η αγωνια της κατακτησης θα επαυε και το δεδομενο θα εκλεβε τη μαγεια της λαχταρας και της επιθυμιας.

Υπαρχει "σ'αγαπω και σημερα!", ή "σημερα σε αγαπω οπως και χθες", ή "σημερα σε αγαπω πιο πολυ απο εχθες"...

Και η γευση αυτη της δηλωσης οταν ξεστομιζεται, καθως και ο ηχος της στα αυτα που την ακουν, ειναι πιο γλυκος, διαφορετικος, εχει αξια, και παιρνεις δυναμη να συνεχισεις να παλευεις να αγαπας και να αγαπιεσαι και αλλο! Και σε ποσοτητα και σε διαρκεια!

Το "σ'αγαπω για παντα" δημιουργει ανασφαλεια.
Το "σ'αγαπω και σημερα", φτιαχνει ατμοσφαιρα σιγουριας! ..."παω καλα! ας συνεχισω ετσι!"... εχει το στοιχειο της αγωνιας και της εκληξης...

Μα ποιος μπορει να πει σε εναν ερωτευμενο πως θα εκφραστει!?
Αλλος χρησιμοποιει το σ'αγαπω, εννοωντας οτι αγαπα, π.χ. το χαμογελο της καλης του, ή κατι μεμωνομενο απο αυτην και οχι εκεινη ολοκληρη σαν οντοτητα! Τοσο παρεξηγημενη η εννοια της αγαπης. Ποσο μπορεις να βασιστεις στα λογια καποιου, οταν ο ιδιος, καμια φορα, δεν γνωριζει την - εν λογω - εννοια, αγαπη?

Ας μιλαμε με πραξεις! Ας ακουμε τις πραξεις! Ας ειμαστε οσο πιο ειλικρινεις μπορουμε, πρωτ'απ'ολα με τον εαυτο μας!

Η αγαπη ειναι κατι που θα το κατακτησουμε αποκλειστικα και μονο οταν θα ειμαστε ετοιμοι να τη δεχτουμε και να την αντεξουμε!

Ναταλια:
Είναι πολύ δύσκολο να βρεις κάποιον στις μέρες μας, που να γίνεται ευτυχισμένος για αυτά που κάνει για σένα...
Και σου γίνεται ακόμα δυσκολότερο όταν εσύ που δέχεσαι τέτοιες πράξεις αγάπης έως λατρείας, να τις ζήσεις....
Κι όταν τις ζήσεις, έρχεται ο φόβος ότι μπορεί να τις χάσεις....
Άλλοι φοβούνται αυτό το συναίσθημα.
Αυτή την πληρότητα...
Και δεν αντέχουν....λυγίζουν....

Εβανς:
"Σ'αγαπω στο σημερα που ζουμε"

Παράθεση:
Originally posted by Gianini

Αλλος χρησιμοποιει το σ'αγαπω, εννοωντας οτι αγαπα, π.χ. το χαμογελο της καλης του, ή κατι μεμωνομενο απο αυτην και οχι εκεινη ολοκληρη σαν οντοτητα!

Α, αυτό το κάνουν οι Αμερικάνοι, αυτοί αγαπάνε τα πάντα! I love this dress, I love your smile, I love my dog, I love pizza, I love president Bush κ.λ.π.

Πραγματικά ''δυνατές'' απαντήσεις.

Γεγονός είναι ότι γνωριζόμαστε, ερωτευόμαστε, αλλά δεν διαρκούμε. Mπορεί τα ειδύλλιά μας να μην υπολείπονται σε ένταση γιατί οι περισσότεροι από μας πάσχουμε από το σύνδρομο «ενθουσιάζομαι και πέφτω με τα μούτρα», αλλά συνήθως φεύγουμε νωρίς, ακόμα κι απ' αυτές τις αγάπες που μοιάζουν αρχικά για πολύ μέχρι πάρα πολύ μεγάλες. Tο ενδιαφέρον μας εξαντλείται γρήγορα και η αγάπη μοιάζει με κακό σίριαλ: Kάνουμε βαριεστημένοι ζάπινγκ, αλλάζοντας σχέσεις.

Oι ερωτικές σχέσεις περνάνε μεγάλη κρίση, δεν είναι κανένα μυστικό, όλοι το ξέρουμε. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε ευτυχισμένοι σε βάθος χρόνου και το χειρότερο είναι ότι ξέρουμε κάθε φορά τι φταίει . Παρακολουθούμε τις σχέσεις μας με τη ροή ενός βιντεοκλίπ: Aποσπασματικές εικόνες, ασύνδετες μεταξύ τους, καλλιτεχνικοί συνειρμοί, όλα φλου στο τελευταίο πλάνο. Καμμια φορά όμως αρνούμαι να το πιστέψω, αλλά δυστυχώς συμβαίνει.

Πραγματικά ''δυνατές'' απαντήσεις.

Γεγονός είναι ότι γνωριζόμαστε, ερωτευόμαστε, αλλά δεν διαρκούμε. Mπορεί τα ειδύλλιά μας να μην υπολείπονται σε ένταση γιατί οι περισσότεροι από μας πάσχουμε από το σύνδρομο «ενθουσιάζομαι και πέφτω με τα μούτρα», αλλά συνήθως φεύγουμε νωρίς, ακόμα κι απ' αυτές τις αγάπες που μοιάζουν αρχικά για πολύ μέχρι πάρα πολύ μεγάλες. Tο ενδιαφέρον μας εξαντλείται γρήγορα και η αγάπη μοιάζει με κακό σίριαλ: Kάνουμε βαριεστημένοι ζάπινγκ, αλλάζοντας σχέσεις.

Oι ερωτικές σχέσεις περνάνε μεγάλη κρίση, δεν είναι κανένα μυστικό, όλοι το ξέρουμε. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε ευτυχισμένοι σε βάθος χρόνου και το χειρότερο είναι ότι ξέρουμε κάθε φορά τι φταίει . Παρακολουθούμε τις σχέσεις μας με τη ροή ενός βιντεοκλίπ: Aποσπασματικές εικόνες, ασύνδετες μεταξύ τους, καλλιτεχνικοί συνειρμοί, όλα φλου στο τελευταίο πλάνο. Καμμια φορά όμως αρνούμαι να το πιστέψω, αλλά δυστυχώς συμβαίνει.

Το παραμυθι της γιαγιας μεχρι να ψηθει το φαγητο να ξεχναμε την πεινα μας....
Κι οσο αργει να ψηθει τοσο πιο μακρυα παει το παραμυθι.
Δρακοι ,νεραϊδες κανα ξωτικο εφεδρεια.....κι αντε παλι!!
Κι αυτος ο μουσακας....τον αψητο εχει!!!
Και δωστου να τραβαει το παραμυθι.....
Μολις γινει ομως το φαγητο....πεφτουμε ολοι στη μασα και ...τελος το παραμυθι.......

Όταν ο έρωτας συμπληρώνεται από την αγάπη, το ''θα σ' αγαπώ για πάντα'' δεν είναι παραμύθι, ούτε ουτοπία. Η αγάπη είναι ένα πολύ βαθύ συναίσθημα που δεν ''ξεγίνεται'' έτσι απλά.

Το Σ' αγαπώ δεν είναι απλά μου αρέσεις, με αναστατώνεις, νοιώθω όμορφα μαζί σου κλπ. Είναι κάτι πολύ πέρα από όλα αυτά. Είναι το να θέλω να είσαι ευτυχισμένος. Είναι το να νοιώθω τη ψυχή μου να ξεχιλείζει όταν είμαι μαζί σου. Είναι η γλυκειά γαλήνη, που φέρνει η παρουσία σου. Είναι το να πονώ επειδή πονάς, να χαίρομαι επειδή είσαι χαρούμενος.

Σ΄ αγαπώ γι αυτό που είσαι... και γι αυτό που θα γίνεις, γιατί ξέρω πως θα αλλάξεις. Όπως κι εγώ. Αλλιώς πως θα εξελιχτούμε;

Αν και το μικρο σπιτι στο λιβαδι δεν χαθηκε ....απλα το λιβαδι εγινε ...πολη και τι πολη....χμ...θα απαντησω απλα...χωρις ορκους και μεγαλα λογια ....μπορω να μοιραζομαι στο τωρα μου την οντοτητα μου μ' εκεινη;

From here to eternity ...γιατι το αυριο ισως μοιαζει με αιωνιοτητα
....κι ας αφησουμε τις λεξεις σοφα ταιριαστες για κεινους/ες που τις πιστευουν.....

...επεισοδιο 1176

ΥΓ σας υπενθυμιζω τους στιχους λαικου ασματος που ερμηνευε πριν λιγα χρονια ο δημοφιλης τραγουδιστης Notis ...agapi ti diskolo pragma που μεταφραζεται Αγαπη τι δυσκολο πραγμα ...

Xωρίς ένα ρεφρέν όπως το παλιό «εγώ θα σ' αγαπώ και μη σε νοιάζει» να τα καθησυχάσει, τα ευτυχισμένα ζευγάρια αισθάνονται μοναξιά. Δεν έχουν άδικο. Γύρω τους ο κόσμος χωρίζει ασταμάτητα και οι σύμβουλοι γάμου φτιάχνουν λίστες αναμονής. «Eμείς, καλά είμαστε τώρα», απαντούν δειλά στην ερώτηση των άλλων, όμως ζουν με την αμφιβολία του αύριο. Πώς γίνεται να παραμείνουμε έτσι; Πώς θα προστατεύσουμε την αγάπη μας; Eγώ την αγαπώ. Eκείνη;

Όταν είμαι απέναντι σε ένα ερωτευμένο ζευγάρι, το "σ'αγαπώ" δεν με εκφράζει..
Ή τουλάχιστον δεν εκφράζει όλη την αλήθεια μου.

Όταν είσαι ερωτευμένος, η δύναμη των συναισθημάτων και η δίνη τους, σε κάνει να λες "για πάντα" πρωτίστως γιατί εύχεσαι κι εσύ ο ίδιος να κρατήσει αυτό το τρομερά ευχάριστο συναίσθημα.

Όταν ΑΓΑΠΑΣ κάποιον, δεν χρειάζεσαι όρκους αιώνιας αγάπης.
Όταν έρθει η στιγμή η αγάπη να φωλιάσει μέσα σου για κάποιον, τον αγαπάς ακόμα κι αν σας έχει χωρίσει ο θάνατος.
Το να ζήσεις με κάποιον όμως έναν έρωτα που κάποια στιγμή θα φτάσει στο τέλος του, δεν συνεπάγεται αυτόματα και το συναίσθημα της αγάπης. Πιστεύω όμως ότι πολλοί έρωτες είχαν την ευτυχία να μεταμορφωθούν σε αγάπη....

Με έναν άνθρωπο που φεύγει ή έχει φύγει από τη ζωή σου, που πάντα θα τον νοιάζεσαι και πάντα θα εύχεσαι να είναι καλά, η αγάπη δεν πεθαίνει......
Αντίθετα μοιάζει με καντήλι αναμένο που καμία ανάγκη δεν έχει το λάδι σου....

Το "Για πάντα" στον έρωτα, είναι υπερβολή...για όλους τους λογικούς...
Μα είστε τρελλοί;
Πως προσπαθείτε να εξηγήσετε τον έρωτα με τη λογική;
Τόσος καιρός πάει που ερωτευθήκατε τελευταία φορά;

Το "Για πάντα" είναι η ευχή μου να κρατήσει αυτό που ζούμε όσο τον δυνατόν περισσότερο....

Είναι η επιθυμία μου αύριο να έχει την ίδια δύναμη, την ίδια ισχύ όπως το έζησα σήμερα.

Είναι το συμβόλαιο-λόγος μου ότι σήμερα έλιωσα στο συναίσθημα γιατί υπήρχες στη ζωή μου εσύ.....

Κολλήσατε σε ένα "Για πάντα" ...

Ο έρωτας "δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου"......
Ο έρωτας "Είσαι η ζωή μου......"
Ο έρωτας "Θα έκανα τα πάντα για σένα"....

Κι όταν τελειώσει;
Ναι....σε κάνει χώμα...
Ναι....σε κάνει να νοιώθεις πως νεκρός θα ήσουν πιο καλά...
Ναι σε κάνει να εύχεσαι να είχες τη δύναμη να πεθάνεις.
Σε γονατίζει, σε μειώνει, σε ταπεινώνει, σε απογοητεύει..
Σου μαθαίνει ότι η προδοσία έχει γεύση πικρή....

Κι όμως...σηκώνεσαι...
Κι όμως....ανασταίνεσαι....
Κι όμως ξεκινάς να υπάρχεις και αργότερα μαθαίνεις να ζεις ξανά...
Ξεκινάς να μαθαίνεις από την αρχή να ονειρεύεσαι...

Ο έρωτας όλος δεν είναι ψέμα....
Έχει απλά μια μικρή λεπτομέρεια: Τελειώνει...

Κι όταν τελειώσει η μεγαλύτερη υποχρέωση που έχεις είναι να ΤΙΜΗΣΕΙΣ ΄αυτά που έζησες.
Να είσαι περήφανος για εκείνον που πέρασε από τη ζωή σου κι άφησε ένα κομμάτι σου να ωριμάσει, να ζήσει δυνατά, να ομορφύνει, να αλλάξει....

Το να φύγει κάποιος από τη ζωή σου, δεν σημαίνει ότι αυτά που έλεγε ή όσα έζησε μαζί σου ήταν ψέμα.
Από σένα όμως εξαρτάται αν θα του σ υμπεριφερθείς σαν να ήταν ψέμα.....

Κάπου διάβασα εδώ στο φόρουμ κάποια που ρωτάει . Και αν δεν υπάρξει αύριο για σας ; Πόσα πράγματα που έχετε μετανιώσει θα τα παίρνατε μαζί σας ; Πόσα σ αγαπώ που δεν έχετε πει δεν θα έβρισκαν ποτέ τον παραλήπτη ; Εκείνο το email που δεν στείλατε ; Εκείνο το χάδι που δεν του δώσατε ; Πόσα πρωινά δεν είπατε ούτε καλημέρα στον / στην σύντροφο σας παρά τρέξατε κατ ευθείαν στο μπάνιο γιατί είχατε αργήσει για την δουλειά ; Πόσες αγκαλιές του / της στερήσατε γιατί απλά δεν υπήρχε χρόνος ; Και έρχομαι να απαντήσω εγώ ο φτωχός ότι ίσως υποσυνείδητα οι εκφράσεις αιώνιας αγάπης τρέχουν να καλύψουν ένα αύριο που ίσως να μην υπάρξει. Μια ρομαντική ίσως απόδοση, μα έτσι την νοιώθω. Την καλημέρα μου..

Πιστεύω ότι υπάρχει συνδετικός κρίκος. Απλά, για να τον βρεις, συχνά χρειάζεται να κάνεις ένα βήμα πίσω και η εποχή μάς προτρέπει να κινούμαστε συνεχώς μπροστά και δυναμικά. Έτσι, αφιερώνουμε λιγότερο χρόνο στην ευεργετική αναπόληση που θα μας έδινε τις χθεσινές απαντήσεις και περισσότερο στη μοναχική στρατηγική που μας υπόσχεται τις μελλοντικές επιτυχίες. Nομίζουμε πως όλα αλλάζουν κάθε λεπτό, όμως εμείς μένουμε ίδιοι. Aν συζητήσεις με τους σημερινούς «ορκισμένους» εργένηδες, θα καταλάβεις γρήγορα πως μοιάζουν περισσότερο με απογοητευμένους ανασφαλείς singles που υποστηρίζουν ότι αποκλείεται να κρατήσει η αγάπη, όσο μεγάλη κι αν είναι στο ξεκίνημά της. Tο τέλος της, σύμφωνα με τους ίδιους, είναι προδιαγεγραμμένο και βρίσκεται επικίνδυνα κοντά.

Ο έρωτας και η αγάπη του/της όμως, είναι μια ριψοκίνδυνη και ίσως σπαρακτική εμπειρία. Μπορεί να φιλάμε με τα μάτια κλειστά, αλλά οι σχέσεις είναι τρομαχτικά εύθραυστες. Οι ομορφιές περνούν. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Ακόμα και μια μικρή διαφωνία μπορούν τόσο εύκολα να μας στερήσουν το πρόσωπο που αγαπάμε. ''Οσο βαθύτερη η αγάπη μας, τόσο μεγαλύτερη η ανασφάλειά μας''

Ομως αν η πραγματικότητα είναι παγερή, τα όνειρα είναι πολύ καυτά για να κρατήσουν. Τα πάθη μας φαίνονται τόσο αχαλίνωτα που όσο τα αποφεύγουμε, τόσο μας κατατρέχουν. Ποθείς για κάποιον που δεν αλλάζει, χωρίς ωστόσο να τον βαριέσαι. Κάποιον που ανταποκρίνεται στις ανάγκες σου τόσο τέλεια, ώστε να νιώθεις ότι έχετε πλαστεί ο ένας για τον άλλο, κάποιον για τον οποίο να είσαι πάντα περήφανος, κάποιον που η ''αιώνια ''αγάπη του για σένα να είναι τόσο απέραντη που πάντοτε να ικανοποιεί.

Μερικοί ονειροπόλοι συνεχίζουν να κυνηγούν τη φευγαλέα συγκίνηση του παράφορου έρωτα, αναζητώντας διαρκώς την τέλεια σχέση. Οι υπόλοιποι εγκαταλείπουμε την προσπάθεια.

Θα σ'αγαπώ για πάντα ακόμη κι αν δεν είσαι μαζί μου, αυτό ακούγεται και ισχύει μπορεί να είναι σπάνιο αλλά το έχω δει στην πράξη να γίνεται,δεν είναι ουτοπία ούτε παραμύθι, είναι μια πραγματικότητα είναι η εξαίρεση του κανόνα, ενός κανόνα που λέει ότι κανείς δε ξέρει ν'αγαπά ουσιαστικά παρά μόνο παρορμητικά.
Το ότι κάποιος δεν είναι μαζί μας, σύντροφός στην ζωή μας, ενώ κάποτε είχαμε σχέση και είμασταν τρελά ερωτευμένοι και γεμάτοι πάθος, μπορεί να συμβαίνει γιατί αυτός να υπερεκτίμησε τα συναισθήματά του, δεν συμβαίνει αυτό όμως πάντα και στους δύο, κάποιες φορές για τον έναν απο τους δύο δεν ήταν ένας επιπόλαιος έρωτας, ήταν η πραγματική αγάπη, αυτός ο άνθρωπος λοιπόν δεν πρόκειται να ξαν'αγαπήσει ποτέ θα μείνει με την ιδανική εικόνα στο μυαλό του, με εκεινην/ον που τον έκανε να αισθανθεί αυτό το μοναδικο και ανεπανάληπτο συναίσθημα την ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ, οι όρκοι του δεν θα πατηθούν ποτέ, θα μείνει πιστός σ'αυτό που ένιωσε και είχε πει.

Α, πολυ ενδιαφέρον θεμα..!!

Και πολυ ωραια και ενδιαφέροντα αυτα που γράφτηκαν.

Καταρχήν, μια παρατήρηση koyrsare. Γράφεις:
[Mε τη μεγάλη κρίση που περνούν οι ερωτικές σχέσεις στην εποχή μας, βέβαια, τέτοιες δηλώσεις αγγίζουν τα σύννεφα της χλιδής. Eδώ δεν καταφέρνουμε να κλείσουμε τρίμηνο, διαμαρτύρονται με πίκρα οι περισσότεροι, και θα συζητάμε για την αιωνιότητα;
Tο «για πάντα» σήμερα μοιάζει με πολυτελή κρουαζιέρα στην πρώτη θέση - ρεζερβέ μόνο για τους ρομαντικούς. Oι υπόλοιποι ερωτευόμαστε χωρίς ελπίδα. Aπό το μεγαλόπνοο «για πάντα» των ερωτευμένων σε προηγούμενες δεκαετίες, καταλήξαμε να αναρωτιόμαστε ακόμα και για το πιο βραχυπρόθεσμο: θα μ' αγαπάς και αύριο; H διάρκεια είναι μια παράμετρος στις σχέσεις που συνήθως έχει αρνητικό πρόσημο. Είναι έτσι άραγε ??]
και
[Oι ερωτικές σχέσεις περνάνε μεγάλη κρίση, δεν είναι κανένα μυστικό, όλοι το ξέρουμε. ]

Απο αυτά καταλαβαίνω (αλλα μπορει να κάνω λάθος) ότι κατα κάποιο τρόπο/ σε κάποιο βαθμό εννοεις οτι καποια πράγματα σε σχεση με τον έρωτα, την αγάπη και τις σχεσεις, ειναι φαινόμενα της εποχής μας, και παλαιότερα τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Αν εννοεις αυτο, συγνώμη αλλα διαφωνώ (πάντα με καλή διάθεση - απλως ειμαι πνεύμα αντιλογίας). Τα πράγματα δεν ήταν πιο 'ρομαντικά' σε άλλες δεκαετιες. Ο τροπος ζωής αλλαζει, αλλα η ανθρωπινη φύση ειναι η ιδια (για τα τελευταια 3 εκ χρόνια - και αυτο δεν ειναι υπερβολη). Αγαπάμε, ερωτευομαστε, πληγωνομαστε, προδωνόμαστε, ζηλεύουμε, θυμώνουμε κλπ, και τωρα, και πριν 100, χρονια και πριν 1000 (και παει λεγοντας). Δηλαδη σε προηγουμενες δεκαετιες οι άνθρωποι λεγανε 'θα σ'αγαπώ για παντα' και ήταν αλήθεια, ενω τώρα το λενε και ειναι ψέμματα? Σ'οποια εποχή και αν λεγεται, νομιζω οτι ειναι το ιδιο αληθινο ή ψεύτικο. Οι συνθηκες ζωής αλλαζουνε, ναι - η ανθρώπινη φύση και τα ανθρώπινα συναισθήματα όχι.

Τώρα δεν ξερω βέβαια ποσο κατανοητό ειναι αυτο που έγραψα παραπανω, ελπιζω να βγάζει καποιο νοημα.

Οσο για το κυρίως θέμα "Ο ορκος της αιώνιας αγάπης", ειναι κατι που με έχει προβληματισει πολυ κατα καιρους (σαν φιλοσοφική ερώτηση). Και διαβασα αυτα που γράφτηκαν εδώ, και για να πω την αλήθεια δεν παραξενευομαι. Αλλα για άλλη μια φορα, αισθανομαι ότι εγω έχω έρθει απο τον Αρη... Μα γιατι πολλα πράγματα εγω τα βλεπω τοσο διαφορετικα ενώ οι υπολοιποι άνθρωποι πανω-κάτω συμφωνουνε ..???

Giannini:
[Δεν υπαρχει ορκος αιωνιας αγαπης. Υπαρχει ομως καθημερινος αγωνας και προσπαθειας ωστε καθε μερα να κατακταμε κι ενα κομματι αιωνιοτητας.]

πως το εννοεις 'δεν υπαρχει'?. Αν εννοεις δεν αντάλλασεται ποτε αυτος ο ορκος (ή ακομα δινεται μονόπλευρα), οχι. Πολλοι άνθρωποι το λενε. Τωρα αν στη πραξη βγει οτι η αγάπη τους δεν ηταν τελικά αιώνια οπως ισχυρίστηκαν, αυτο βέβαια ειναι άλλη υπόθεση.

Gianini
[Το "σ'αγαπω για παντα", αν με βαλετε στη θεση να παψω να ειμαι ρομαντικη και μου ζητησετε να το αναλυσω πρακτικα, σημαινει οτι, θα σε αγαπω για παντα, ΑΝ τιποτα δεν αλλαξει ποτε, τα παντα μεινουν τοσο υπεροχα οπως τη στιγμη που στο ομολογω και ταυτοχρονα (και βασικοτερο) δεν αλλαξεις ουτε εσυ αλλα ουτε κι εγω.]

(Γνώμη μου). Οχι. Δεν σημαινει αυτο, ουτε πρακτικά. ΑΝ αλλάξει κάτι, ή εγώ ή εσύ, τοτε οι πιθανότητες το "σ'αγαπώ για πάντα" να βγει 'ανακριβές' αυξάνονται κατακόρυφα. Αλλά, ακομα και αν _δεν αλλάξει_ τιποτε, αυτο δεν ειναι εγγύηση οτι η αγάπη θα κρατήσει. Γιατι? Ετσι! Δεν υπάρχει εξήγηση. Σε ερωτεύτηκα. Πως και γιατι? Δεν ξερω τους λογους. Μου ήρθε φλας! Και μια ωραια μερα, και ενω 'τιποτα' δεν έχει 'αλλάξει' συνειδητοποιώ οτι σε ξε-ερωτευτηκα. Γιατι? (Πάλι) δεν ξερω! Μου ήρθε φαινεται 2ο φλας (ξε-φλας αν θέλετε).

Split:
[Όταν ο έρωτας συμπληρώνεται από την αγάπη, το ''θα σ' αγαπώ για πάντα'' δεν είναι παραμύθι, ούτε ουτοπία. Η αγάπη είναι ένα πολύ βαθύ συναίσθημα που δεν ''ξεγίνεται'' έτσι απλά.]

Ουτε. (παλι γνωμη μου). Στη ζωή τα περισσότερα πράγματα μπορουν να 'ξεγινουν'. Το συμπλήρωμα του έρωτα απο την άγαπη (όπως αναφέρεις), δεν αποτελει εγγύηση οτι κατι δεν ξεγίνεται. Απλα, οσο πιο 'βαθιά' ειναι τα συναισθήματα τοσο πιο πολύπλοκη, χρονοβορα και επίπονη ειναι η διαδικασία του 'να ξεγίνει' κατι. (Και μπορει να αφησει μεγάλα σημαδια.) Λες οτι η αγάπη (επειδη ειναι πολυ βαθύ συναισθημα) δεν ξεγινεται 'ετσι απλα' (ή 'εύκολα' συμπληρώνω). Ωραια. Ξεγίνεται ομως 'ετσι δύσκολα'. Και για τίποτε στη ζωή δεν υπάρχει 'οριο βαθους' το οποιο που εξασφαλιζει μονιμοτητα, σταθερότητα, αιωνιότητα (ή έστω για την υπόλοιπη ζωή μας).

koyrsaros:
[H φράση θα σ' αγαπώ για πάντα αποτελεί το πιο κοινώς αποδεκτό ψέμα...των σχέσεων αλλά και την ισχυρότερη δήλωση συνενοχής ανάμεσα στο ερωτευμένο ζευγάρι]

Τώρα αν σας πω οτι εγώ διαφωνώ _ακόμα_ και με τον ορισμο του ψεματος? (Δηλαδή, το τι ειναι ψέμα και τι δεν ειναι.)

periergi:
[Παρόλο που θεωρώ ότι είμαι από τα άτομα που ζουν πάνω σε ένα συννεφάκι και αντικρύζουν τη ζωή με υπέρμετρο ρομαντισμό, την έκφραση αυτή δεν τη χρησιμοποιώ ποτέ... Περισσότερο γιατί φοβάμαι ότι μπορεί να πω ψέμματα...]

Εγω νομιζω ότι εαν κατι ειναι ψέμα ή οχι δεν κρινεται εκ των υστέρων αλλα επι τόπου. Το εννοεις οταν το λες? Τοτε ΟΚ. Τωρα αν στο μελλον δεν 'βγεις αληθινη' ειναι άλλη υποθεση. Και αν μια φράση σου έχει μεσα αυτο το ερημο το "θα", μπορει τελικά να πεσεις εξω στις προβλεψεις/ εκτιμήσεις σου (γιατι αναγκαστικά αυτο κανουμε οταν αναφερομαστε στο μελλον), αυτο δεν σημαινει ομως οτι δεν ήσουν ειλικρινης (μπορει ναι, μπορει οχι).

Natalia:
[Το να φύγει κάποιος από τη ζωή σου, δεν σημαίνει ότι αυτά που έλεγε ή όσα έζησε μαζί σου ήταν ψέμα.]

Αμ μπράβο. Εδω ειμαστε!

Natalia:
[Το "Για πάντα" είναι η ευχή μου να κρατήσει αυτό που ζούμε όσο τον δυνατόν περισσότερο....]

Αυτο ειναι το ζουμί... Γιατι βασικά 'ευχόμαστε', δεν 'υποσχόμαστε'. Τωρα γιατι ο άνθρωπος _νιώθει την άναγκη_ να εκφράσει αυτην την ευχή σαν υποσχεση...?? Ελα ντε! Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...

Natalia
[Το "Για πάντα" στον έρωτα, είναι υπερβολή...για όλους τους λογικούς...
Μα είστε τρελλοί;
Πως προσπαθείτε να εξηγήσετε τον έρωτα με τη λογική;
Τόσος καιρός πάει που ερωτευθήκατε τελευταία φορά;]

Να'τη εν μερει η απάντηση στο παραπανω ερώτημα (γιατι υποσχόμαστε, ενω το να ευχόμαστε θα ήταν πιο κατάλληλο).
Οταν ο άνθρωπος ειναι 'άρρωστος' μπορει πολλα απο αυτα που λεει να ειναι ουτοπικα. Και συνήθως το ξερει και ο ιδιος ότι αυτα που λεει 'δεν στέκουν'. Και ομως, _θελει_ να τα πει.!! Ειναι ενα απο τα χαρακτηριστικά συμπτωματα της συγκεκριμένης ασθένειας.

Πως λεει κανεις "Δεν μπορω να ζήσω χωρις εσενα." ? Δεν το λεει κυριολεκτικα. Δεν λεει και 'ψέμματα' ομως. Γιατι 'κατα καποιο τροπο' το εννοει, και επισης ο ακροατης ξερει οτι δεν πρεπει να το παρει και τοις μετρητοις. Παρομοια και με το 'για παντα.' Δεν το εννοει κυριολεκτικα, αφου το ξερουνε και οι δυο οτι δεν ειναι και στο χερι του.

Σ΄αγαπώ
και ψάχνω το κατάλληλο χαρτί
τη σωστή διάταξη των αστέρων
για να σου στείλω ένα μηνυμα που θα καρφωθεί ίσια στην καρδιά σου,
χωρις να φοβάμαι την επιστροφή των ονείρων που έδιωξα όταν χάθηκες...
Για πάντα
ειχες πει, μα ποιος γνωρίζει τάχα αυτές τις άπιαστες διάρκειες; Μήπως το πάντα σου διαρκεί ως το θάνατο των σωματικών αισθήσεων; Λέω, γιατί το δικό μου πάει πιο πέρα, εκεί που φτάνει το διαισθαντικό μάτι της συνείδησης, εκεί που η ψυχή βρίσκει την τελειότητα, ραγίζοντας τις βιτρίνες της συμβατικότητας, αναγεννώντας μια δέσμη φωτός σαν το ουράνιο τόξο που ζωγράφιζες μικρός...

σ' αγαπώ πάντα
σ' αγαπώ για πάντα
αλλά μη με πιστέψεις ποτέ
γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο να λέω ψέματα και να μην το ξέρω...
ερωτευμένη είμαι μάτια μου...
κι έτσι νιώθω πως σ' αγαπώ
για πάντα...

Η μετατροπή του Έρωτα στην αληθινή Αγάπη, οδηγεί τον άνθρωπο να αντιληφθεί την αιωνιότητα της. Η Αγάπη κάποτε κρύβει και σκεπάζει τον Έρωτα. Τότε ο άνθρωπος γίνεται τέλειος του τέλειου και εκεί αποδίδεται η αιωνιότητα της.

Γράφει ο Knut Hamsun : Και η αιώνια αγάπη έγινε η απαρχή και ο κυρίαρχος του κόσμου, όμως όλοι της οι δρόμοι είναι στρωμένοι με λουλούδια και αγκάθια.

Σ'αγαπω !!!

Ποσες φορες ειπα σ'αγαπω στην ζωη μου ?μια , δυο η περισσοτερες ?
Το ειπα οχι μονο με το στομα ,με ολο μου το ειναι .
Μετα γιατι αυο το υπεροχο συναισθημα ποδοπατηθηκε ? Γιατι θελησαν να με αλλαξουν ? Αφου αυτο που τους τραβηξε κοντα μου ηταν ο αερας που εβγαζα. γιατι εκαναν φιλοτιμες προσπαθειες να μου τον κοψουν ? Γιατι το "σ'αγαπω " μου θεωρηθηκε παραδοση ανευ ορων ?
Δεν ειμαι καστρο .Ουτε μια σχεση ειναι παγχνιδι εξουσιας .
Δεν ξερω αν θα τολμησω να ξαναπω σ'αγαπω .
Ισως στον πριγκηπα του παραμυθιου ,που πεθανε μαζι με τα παραμυθια !!!!!

Δεν υπάρχει παντοτινή αγάπη...Είναι ψέμα...