Που ειναι το κλειδι?

Που ειναι το κλειδι?

εχετε προσπαθησει να κατανοησετε πως θελει ο συντροφος σας να αγαπιεται η προσπαθειτε να τον αγαπατε με τον τροπο που θελετε να αγαπουν εσας?μηπως το κλειδι ειναι εκει?σας παρακαλω παρτε ενα λεπτακι πριν απαντησετε.με ενδιαφερει πολυ η αποψη σας!!

ο καθένας εκφράζει την αγάπη του με το δικό του ξεχωριστό τρόπο..κάποιοι θέλουν λουλούδια,λόγια γλυκά και αρώματα..κάποιοι άλλοι θέλουν πράξεις..με το σύντροφό μου πάντοτε παρεξηγήσεις πάνω στο θέμα..δεν μου έλεγε ποτέ σ'αγαπώ..στα τρία χρόνια..δυό φορές ίσως?..ποτέ δεν τον κατάλαβα..εγώ τότε ήθελα λόγια..αυτός μου έδειχνε με τις πράξεις..αλλα πόσο επιφανειακή ήμουνα..ίσως κατάλαβα πραγματικά πόσο πολύ με αγαπάει όταν χωρίσαμε..το είδα στα μάτια του..και φοβήθηκα..και συχάθηκα τον εαυτό μου που στάθηκα..τόσο μα τόσο στην επιφάνεια..

READ THE MANUAL FIRST!!! Κάτι σαν αγάπη με οδηγίες χρήσεως δηλαδή; Αγάπη με την βοήθεια πυξίδας;
O τρόπος που εκφράζει ο καθένας από εμάς την αγάπη προς τον-την σύντροφο είναι μοναδικός και η έννοια της ''χημείας'' που όλοι αρεσκόμαστε να ξεστομίζουμε είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το μοναδικό αυτό συναίσθημα.
Προσπαθούμε να καταννοήσουμε τι προσδοκά ο-η σύντροφος από εμάς, επιδιώκουμε να βρεθούμε έστω και για λίγο στη θέση του, ούτως ώστε να συμβιβαζόμαστε στα ''δύσκολα'', να μπορούμε να βρίσκουμε δικαιολογίες προς χάριν της σχέσης μας...........Κανείς όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας προδιαγράφει το πως θ'αγαπάμε. Η αγάπη είναι σαν το DNA. Μοναδική.....αυθόρμητη ίσως. Οποιαδήποτε προσπάθεια επήρρειάς της, την νοθεύει και την μεταλλάσει σε ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.

Μπιανκα,

τι ερωτησεις ειναι αυτες πρωι-πρωι (09:11) και Τεταρτιατικα (μισω τις Τεταρτες) και Πρωτομηνια (αυτο μ'αρεσει ) ?

Να παω μερικους μηνες πισω να θυμηθω, εκεινες τις μερες που εκανα ακριβως την ιδια ερωτηση στον εαυτο μου.... χμμ.... για να δουμε μπορω;

Ή μαλλον, οχι, ασε, ποναει αλλου το δοντακι τωρα, σιγα μην γυρισω να σκεφτω παλιες, αρρωστες ιστοριες.

Ενα μονο θα σου πω, manual δεν υπαρχει, το πηρε ο ανεμος ενα μεσημερι που επινα καφε με θεα τον Σαρωνικο...
Τι?
Να το κυνηγουσα?
Απο- και -κλειεται, κρυο πολυ, ασε που δεν ηθελα κιολας...

Εφαγα τα μουτρα μου μια φορα, και ηθελημενα μαλιστα, δευτερη αν το ξανακανω θα ειμαι αξια του εαυτου μου....
Τι θα πει, κυριε μου, δε σ'αγαπω ετσι οπως θες???
Μηπως φταις που φορτωσες λαθος προγραμμα στο ρομποτακι?
Και, ποιος σου ειπε οτι ειμαι εγω ρομποτακι???
Ψυχη εχω και μαλιστα ευαισθητη πολυ και καρδουλα που χτυπα δυνατα ή ισα που ακουγεται, αναλογα με τι της σερβιρεις...
Δεν σ'αρεσει πως σ'αγαπω?
Ε, τοτε τραβα στην επομενη βιτρινα και αγορασε αλλο μοντελακι, μονο μην καθεσαι εδω να μου λες: καν'το ετσι, Οοοχι ετσι, ΕΤΣΙ κ.ο.κ. γιατι θα το ακουσεις το "αι' μπιπ κι εσυ κι ο γρυλος σου" και θα ειναι ολο δικο σου.
Δεν σ'αρεσει;
Ξου!
Οδηγιες χρησεως δεν δεχομαι και ουτε θα σου δωσω ΠΟΤΕ !

Ουφ, δεν το θελα, δεν το θελα, συγχιστηκα πρωινιατικα...

Ομορφια μοναδικη και αξια εχει, να εισαι ο εαυτος σου, να κανεις πραγματα ΓΙΑ ΜΕΝΑ που ομως, πρωτ'απ'ολα, ευχαριστουν εσενα (αφου απο εσενα προερχονται) και να τα ευχαριστιεμαι κι εγω και μετα εσυ να χαιρεσαι, να γεμιζει η ψυχη σου, να νιωθεις καλα με τον εαυτο σου και να θες να μου προσφερεις και αλλα και αλλα και αλλα.... (και το αντιθετο φυσικα).... και ολο αυτο το ομορφο, οταν ειναι μωρο λεγεται χημεια, οταν ειναι παιδακι ερωτας και οταν γινει ενηλιξ αγαπη, μια αγαπη που ξεκιναει :

απο την αποδοχη του ιδιου μας του εαυτου,
απο την αποδοχη του εαυτου μας απο τον αγαπημενο μας, και αισιως,
απο την αποδοχη του αγαπημενου μας απο εμας....

Και παραθετω δυο αποφευγματα που διαβασα εδω μεσα, τα κρατησα, να τα επικαλουμαι, να μην τα ξεχναω ποτε!

Παράθεση:
Να κάνεις πάντα αυτό που θέλεις εσύ να κάνεις. Να είσαι πάντα εντελώς ο εαυτός σου. Αν δεν ταυτιζόμαστε, έτσι κι αλλιώς, η ζωή θα μας χωρίσει... Ας είμαστε τίμιοι μέχρι τότε... κυρίως απέναντι στον εαυτό μας. Είναι ο δρόμος για την κοινή μας ευτυχία...

..by Krikos

και...

Παράθεση:
Τον άνθρωπο που θα ερωτευτείς, να τον γνωρίσεις καλά, να μάθεις τις αδυναμίες του, να του ανοίγεις το δρόμο για την προσωπική του βελτίωση. Ετσι θα τον αγαπήσεις, θα του είσαι πολύτιμη και θα σε αγαπήσει και εκείνος και θα είναι ο τελειος ο πρίγκιπάς σου.

...by (δεν θυμαμαι απο ποιον)

Αυτα... με συγχωρειτε για τα τυχον ασυναρτητα λογια μου...

Just... be yourself.

Α! και οπως λεει κι ενα....τζινι..... "τα απλα πραγματα εχουν μια αξια, που πρεπει να ξερεις για να την καταλαβεις".

Καλο μηνα Χριστουγεννιατικο

"The greatest thing
You'll ever learn
Is just to love and
Be loved in return...."

Χμ...στην αγαπη , στον ερωτα , στο μεγιστο νιωσμα δυο ανθρωπων δεν εχουν θεση κλειδια και κλειδαραδες .
Εκφραση χρειαζεται του εαυτου μας περα απο δηθεν , γιατι και πρεπει.
Να αγαπας και να ξερεις να δεχεσαι την αγαπη .....
Το νεογεννητο μωρο δεν ξερει απο κλειδια , κουμπια , manuals ουτε κανεις του εδειξε τον τροπο να βρισκει το στηθος της μητερας του....καπως ετσι !
Τυφλοι στο μονοπατι που χαραζουν "δεσμιοι " μα και "δεσμοφυλακες"
Οταν αγαπας!
ΥΓ κλειδαρας 6777777777 για οσους τον χρειαστουν...

Τι να τα κανεις τα κλειδια αγαπα ετσι οπως αγαπας τον εαυτο σου μεινε εσυ ατοφια χωρις ψευτικα δηθεν και ολα θα ακολουθησουν μαγικα το σωστο μονοπατι

Με λιγα λογια,αγαπαμε καποιον,ουτε με τον τροπο που θελει,ουτε με τον τροπο,που θελουμε εμεις να μας αγαπαει.Αγαπαμε καποιον,οπως θελουμε εμεις να τον αγαπαμε.Δεν ξερω άν εγινα κατανοητη.................

Παράθεση:
Originally posted by bianka
εχετε προσπαθησει να κατανοησετε πως θελει ο συντροφος σας να αγαπιεται η προσπαθειτε να τον αγαπατε με τον τροπο που θελετε να αγαπουν εσας?μηπως το κλειδι ειναι εκει?σας παρακαλω παρτε ενα λεπτακι πριν απαντησετε.με ενδιαφερει πολυ η αποψη σας!!

"Αντρες απ΄ τον Άρη, Γυναίκες απ΄την Αφροδίτη" JOHN GRAY
Μάλλον δεν το διάβασαν πολλοί
Νομίζουμε ότι δίνουμε πολλά , ενώ δεν δίνουμε αυτά που ο άλλος εκλαμβάνει σαν ένδειξη αγάπης.
Πχ η γυναίκα θέλει να την ακούς όταν έχει πρόβλημα , να ενδιαφέρεσαι γι αυτήν.
Ο άντρας το αντίθετο δεν θέλει να τον ενοχλείς όταν έχει προβλημα.
Η γυναίκα όμως που τον αγαπά, τον ενοχλεί συνεχώς με ερωτήσεις ή και με συμβουλές, επειδή νομίζει ότι έτσι του δείχνει το ενδιαφέρον και την αγάπη της. Εκείνος εκνευρίζεται.
Εκείνος πάλι όταν την βλέπει προβληματισμένη δεν της μιλάει καθόλου γιατί νομίζει ότι έτσι της δείχνει την κατανόηση και την συμπαράστασή του. Εκείνη νιώθει παραμελημένη.
Ένας φαύλος κύκλος όπου ο καθένας αγαπά με λάθος τρόπο.

Παράθεση:
Originally posted by zoumeri

Παράθεση:
Originally posted by bianka
εχετε προσπαθησει να κατανοησετε πως θελει ο συντροφος σας να αγαπιεται η προσπαθειτε να τον αγαπατε με τον τροπο που θελετε να αγαπουν εσας?μηπως το κλειδι ειναι εκει?σας παρακαλω παρτε ενα λεπτακι πριν απαντησετε.με ενδιαφερει πολυ η αποψη σας!!

"Αντρες απ΄ τον Άρη, Γυναίκες απ΄την Αφροδίτη" JOHN GRAY
Μάλλον δεν το διάβασαν πολλοί
Νομίζουμε ότι δίνουμε πολλά , ενώ δεν δίνουμε αυτά που ο άλλος εκλαμβάνει σαν ένδειξη αγάπης.
Πχ η γυναίκα θέλει να την ακούς όταν έχει πρόβλημα , να ενδιαφέρεσαι γι αυτήν.
Ο άντρας το αντίθετο δεν θέλει να τον ενοχλείς όταν έχει προβλημα.
Η γυναίκα όμως που τον αγαπά, τον ενοχλεί συνεχώς με ερωτήσεις ή και με συμβουλές, επειδή νομίζει ότι έτσι του δείχνει το ενδιαφέρον και την αγάπη της. Εκείνος εκνευρίζεται.
Εκείνος πάλι όταν την βλέπει προβληματισμένη δεν της μιλάει καθόλου γιατί νομίζει ότι έτσι της δείχνει την κατανόηση και την συμπαράστασή του. Εκείνη νιώθει παραμελημένη.
Ένας φαύλος κύκλος όπου ο καθένας αγαπά με λάθος τρόπο.

ZOUMERI MOY,
επιασες ακριβως το νοημα!!εχω διαβασει το βιβλιο και τυγχανει να το βρισκω πολυ ενδιαφερον.τελικα νομιζω οτι ολα τα κλειδια ειναι εκει!!

Παράθεση:
Originally posted by Majenda
ο καθένας εκφράζει την αγάπη του με το δικό του ξεχωριστό τρόπο..κάποιοι θέλουν λουλούδια,λόγια γλυκά και αρώματα..κάποιοι άλλοι θέλουν πράξεις..με το σύντροφό μου πάντοτε παρεξηγήσεις πάνω στο θέμα..δεν μου έλεγε ποτέ σ'αγαπώ..στα τρία χρόνια..δυό φορές ίσως?..ποτέ δεν τον κατάλαβα..εγώ τότε ήθελα λόγια..αυτός μου έδειχνε με τις πράξεις..αλλα πόσο επιφανειακή ήμουνα..ίσως κατάλαβα πραγματικά πόσο πολύ με αγαπάει όταν χωρίσαμε..το είδα στα μάτια του..και φοβήθηκα..και συχάθηκα τον εαυτό μου που στάθηκα..τόσο μα τόσο στην επιφάνεια..

νομιζω majenda μου,
οτι δε σταθηκες στην επιφανεια,απλα εσυ χρειαζοσουν να αγαπιεσαι με το δικο σου μοναδικο τροπο κι εκεινος με το δικο του!το να χρειαζεσαι ενα λουλουδι η ενα γλυκο δε σημαινει καθολου οτι εισαι επιφανειακη.εξ αλλου απο αυτα που γραφεις μονο επιφανειακη δε μου φαινεσαι!απλα οι αναγκες μεταξυ των συντροφων διαφερουν.

Παράθεση:
Originally posted by tassa
Με λιγα λογια,αγαπαμε καποιον,ουτε με τον τροπο που θελει,ουτε με τον τροπο,που θελουμε εμεις να μας αγαπαει.Αγαπαμε καποιον,οπως θελουμε εμεις να τον αγαπαμε.Δεν ξερω άν εγινα κατανοητη.................

πιστευω οτι τον αγαπαμε με τον τροπο που χρειαζομαστε εμεις να μας αγαπουν,χρησιμοποιουμε δηλαδη το δικο μας προτυπο αγαπης ενω εκεινος εχει ενα τελειως διαφορετικο προτυπο.

Παράθεση:
Originally posted by astathmitos
READ THE MANUAL FIRST!!! Κάτι σαν αγάπη με οδηγίες χρήσεως δηλαδή; Αγάπη με την βοήθεια πυξίδας;
O τρόπος που εκφράζει ο καθένας από εμάς την αγάπη προς τον-την σύντροφο είναι μοναδικός και η έννοια της ''χημείας'' που όλοι αρεσκόμαστε να ξεστομίζουμε είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το μοναδικό αυτό συναίσθημα.
Προσπαθούμε να καταννοήσουμε τι προσδοκά ο-η σύντροφος από εμάς, επιδιώκουμε να βρεθούμε έστω και για λίγο στη θέση του, ούτως ώστε να συμβιβαζόμαστε στα ''δύσκολα'', να μπορούμε να βρίσκουμε δικαιολογίες προς χάριν της σχέσης μας...........Κανείς όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας προδιαγράφει το πως θ'αγαπάμε. Η αγάπη είναι σαν το DNA. Μοναδική.....αυθόρμητη ίσως. Οποιαδήποτε προσπάθεια επήρρειάς της, την νοθεύει και την μεταλλάσει σε ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.

σιγουρα οχι manual!συμφωνω απολυτα.αυτο θα ηταν οτι χειροτερο.απλα πιστευω οτι αν κατανοησουμε το τροπο που θελει εκεινος να αγαπιεται ο δρομος ανοιγει.δηλαδη να καταλαβουμε ποια ειναι τα δικα του προτυπα αγαπης και οχι να στεκομαστε μονο στα δικα μας.

Παράθεση:
Originally posted by Gianini

Παράθεση:
Τον άνθρωπο που θα ερωτευτείς, να τον γνωρίσεις καλά, να μάθεις τις αδυναμίες του, να του ανοίγεις το δρόμο για την προσωπική του βελτίωση. Ετσι θα τον αγαπήσεις, θα του είσαι πολύτιμη και θα σε αγαπήσει και εκείνος και θα είναι ο τελειος ο πρίγκιπάς σου.

...by (δεν θυμαμαι απο ποιον)

αυτο ακριβως εννοουσα.να τον γνωρισεις καλα ωστε να καταλαβεις το δικο του τροπο που εκφραζει την αγαπη του.και φυσικα οι οδηγιες χρησεως ειναι περιττες!

καλο μηνα και σε σενα!

Δεν υπάρχει πρότυπο στην αγάπη. Αγαπάμε και αγαπιόμαστε γι αυτό που είμαστε. Αγάπα με όλη τη δύναμή σου Άφησε κατά μέρος τα "πως" και τα ΄"γιατί". Ούτε κανόνες ούτε όρια μπορούν να μπουν στην αληθινή αγάπη

Παράθεση:
Originally posted by evans
"The greatest thing
You'll ever learn
Is just to love and
Be loved in return...."

Χμ...στην αγαπη , στον ερωτα , στο μεγιστο νιωσμα δυο ανθρωπων δεν εχουν θεση κλειδια και κλειδαραδες .
Εκφραση χρειαζεται του εαυτου μας περα απο δηθεν , γιατι και πρεπει.
Να αγαπας και να ξερεις να δεχεσαι την αγαπη .....
Το νεογεννητο μωρο δεν ξερει απο κλειδια , κουμπια , manuals ουτε κανεις του εδειξε τον τροπο να βρισκει το στηθος της μητερας του....καπως ετσι !
Τυφλοι στο μονοπατι που χαραζουν "δεσμιοι " μα και "δεσμοφυλακες"
Οταν αγαπας!
ΥΓ κλειδαρας 6777777777 για οσους τον χρειαστουν...

συμφωνω απολυτα.δεν χρειαζεται να απαρνηθουμε τον εαυτο μας.μηπως ομως δε κατανοησαμε το τροπο που ο συντροφος μας εννοει τι σημαινει το να σε αγαπουν?γιατι η αγαπη ειναι μια, απλα πιστευω οτι εχει διαφορετικους τροπους να εκφραζεται.κι ετσι ενω αγαπαμε, δε μπορουμε να κατανοησουμε οτι και ο απεναντι μας αγαπα,αλλα με το δικο του μοναδικο τροπο που τυγχανει να μην ειναι και ο δικος μας τροπος!!

Προσωπικά πιστεύω οτι η παροτρυνση του Χριστού (μέρες που'ρχονται) "Αγάπα τον πλησίον σου ώς εαυτόν" ισχύει ώς νόμος της φύσης. Δηλαδή, όλοι μας αγαπάμε τον άλλο όπως τον εαυτό μας.

Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικα. Δεν μπορείς να αγαπήσεις τον άλλο διαφορετικά από οτι μπορείς να αγαπήσεις τον εαυτό σου.

Επομένως το κλειδί για μένα βρίσκεται στην αυτογνωσία (γνώθει σαυτον, που θα έλεγε και ο Σωκράτης...). Δηλαδή όσο καλύτερα γνωρίζω και αποδέχομαι τον εαυτό μου τόσο περισσότερο μπορώ να κατανοώ και να αποδέχομαι τον άλλο. Και τότε μπορώ να επικοινωνήσω την αγάπη μου.

Διαφορετικά, αν δηλαδή προσπαθήσω να καταλάβω πώς θέλει ο άλλος να αγαπιέται χωρίς να γνωρίσω τον εαυτό μου, κινδυνευω να αλλοτριωθώ, να πάψω να είμαι αυθεντικός , αρα και η αγάπη μου καλπικη.

Στην πράξη τώρα , η αυτογνωσια ΠΕΡΝΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΕΣΗ, δηλαδή χρειάζομαι τον άλλο για να μάθω τον εαυτό μου και άρα για να μάθω να με αγαπάω και να αγαπώ και εκείνη-ον.

Αυτό λοιπόν που προτείνεται, το να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πώς θέλει ο άλλος να τον αγαπάμε , ΔΕΝ είναι ΚΛΕΙΔΙ, είναι ΔΡΟΜΟΣ! Μακρύς και γεματος περιπέτειες.

φιλάκια,
Ταν

Παράθεση:
Originally posted by bianka

Παράθεση:
Originally posted by evans
"The greatest thing
You'll ever learn
Is just to love and
Be loved in return...."
.........

ΥΓ κλειδαρας 6777777777 για οσους τον χρειαστουν...

συμφωνω απολυτα.δεν χρειαζεται να απαρνηθουμε τον εαυτο μας.μηπως ομως δε κατανοησαμε το τροπο που ο συντροφος μας εννοει τι σημαινει το να σε αγαπουν?γιατι η αγαπη ειναι μια, απλα πιστευω οτι εχει διαφορετικους τροπους να εκφραζεται.κι ετσι ενω αγαπαμε, δε μπορουμε να κατανοησουμε οτι και ο απεναντι μας αγαπα,αλλα με το δικο του μοναδικο τροπο που τυγχανει να μην ειναι και ο δικος μας τροπος!!

Μα ακριβως αυτο εννοω....μαθε να δεχεσαι την αγαπη....
Αγαπη σημαινει τοσα πολλα που δεν νομιζω να μας φτανει μια ζωη για να την μαθουμε!
Οσο για τον τροπο....χμ....και η απαρνηση της αγαπης που νιωθεις ακομα για καποιον δηλωνει τη διαφορετικοτητα αυτη στους τροπους.....

Αλλωστε ....ενα μονο κλειδι θα μπορουσα να φανταστω....το κλειδι της μουσικης που θα γραφαμε .......

Το κλειδί, το κλειδί πιστεύω ότι είναι μέσα μας, δε χρειάζεται καν να μπούμε στον κόπο να το ψάξουμε, είναι απλά εκεί, αρκεί να το αναγνωρίσουμε.

Αυτό είναι κάτι που μπορεί να γίνει μόνο αν και εφόσον μάθουμε ποιοι είμαστε και αγαπήσουμε εμάς, τον εαυτό μας, με όλα τα καλά και τα στραβά μας, να μας δεχτούμε έτσι όπως είμαστε, μόνο έτσι θα γνωρίσουμε τον εαυτό μας ,τις αδυναμίες και τα θέλω μας, μόνο αν τα βρούμε εμείς μπορούμε να τα δείξουμε και στο σύντροφο και να μας αποδεχτεί έτσι ακριβώς όπως είμαστε κι αντίστοιχα να τον αποδεχτούμε κι εμείς, να τον καταλάβουμε και να μας καταλάβει, χωρίς εγωισμούς κι ανταγωνισμούς.

Ο σύντροφος δεν είναι αντίπαλος, εχθρός, είναι κάποιος που θέλει να πάρει αγάπη, όπως κι εμείς, όποιος κι αν είναι ο τρόπος που μας τη χαρίζει ή του τη χαρίζουμε δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία, σημασία έχει να υπάρχει αγάπη κι ας εκφράζεται με πολλούς τρόπους όπως την αισθάνεται κι όπως μπορεί να τη δώσει ο καθένας.

Ας μην κολλάμε σε λεπτομέρειες, ας αγαπήσουμε κι ας δεχτούμε το σύντροφο όπως είναι γιατί πολύ εύκολα χάνεται η ουσία, τόσο εύκολα, που στο τέλος μπορεί να μείνουμε...με το κλειδί στο χέρι.

Οταν ερωτεύομαι ...

ερωτεύομαι! Ο έρωτας είναι τυφλός κι εγώ θεόστραβη. Δεν ξέρω που πατάω, τι κάνω, που βρίσκομαι ! Αν όμως φτάσω ν΄αγαπήσω ... σέβομαι! Σέβομαι τις παραξενιές, τις προτιμήσεις τα γούστα! Μοιράζομαι και νοιάζομαι!

Εντάξει, ωχ! Οκ... και καμιά φορά, γκρινιάζω! Είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ! Οι γυναίκες γκρινιάζουν. ΄Ετσι λέει η συνταγή ΣΑΣ βρε αγόρια! Τί διάολο γυναίκα είμαι αν δεν γκρινιάζω;

Υ.Γ. Δεν πιστεύω να πρέπει να σας κάνω το ίδιο μάθημα περί αγάπης, που έκανα στο γιο μου, όταν δεν τον άφηνα να ξενυχτήσει στα 14 του! Γιοκ ξενύχτι άρα γιοκ κι αγάπη! Σόρρυ που παρασύρθηκα! Αλλά τελευταία είναι πολύ της μόδας και κυκλοφορεί ασύστολα το ότι ... Οι άντρες είναι μεγάλα παιδιά ! Γι΄αυτό μπέρδεψα εδώ και το ... γιο μου !

Παράθεση:
Originally posted by Tsouknidompoumpoukaki
ερωτεύομαι! Ο έρωτας είναι τυφλός κι εγώ θεόστραβη. Δεν ξέρω που πατάω, τι κάνω, που βρίσκομαι ! Αν όμως φτάσω ν΄αγαπήσω ... σέβομαι! Σέβομαι τις παραξενιές, τις προτιμήσεις τα γούστα! Μοιράζομαι και νοιάζομαι!

Εντάξει, ωχ! Οκ... και καμιά φορά, γκρινιάζω! Είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ! Οι γυναίκες γκρινιάζουν. ΄Ετσι λέει η συνταγή ΣΑΣ βρε αγόρια! Τί διάολο γυναίκα είμαι αν δεν γκρινιάζω;

Υ.Γ. Δεν πιστεύω να πρέπει να σας κάνω το ίδιο μάθημα περί αγάπης, που έκανα στο γιο μου, όταν δεν τον άφηνα να ξενυχτήσει στα 14 του! Γιοκ ξενύχτι άρα γιοκ κι αγάπη! Σόρρυ που παρασύρθηκα! Αλλά τελευταία είναι πολύ της μόδας και κυκλοφορεί ασύστολα το ότι ... Οι άντρες είναι μεγάλα παιδιά ! Γι΄αυτό μπέρδεψα εδώ και το ... γιο μου !

Δεν μου αφηνεις περιθωρια....συμφωνω!

Εγω σαν ανδρας παραδιδομαι ....οταν αρχιζει ...η γκρινια....που κακα τα ψεματα εχει και την γοητεια της....
Τωρα μαμα θα με αφησεις να κατσω λιγο ακομα στο sxeseis?