ΣΥΜΒΙΩΣΗ

Συμβιωση

Η συμβίωση είναι σαν μια εξίσωση. Ό,τι κάνεις, αν το κάνεις, πώς, πότε και γιατί το κάνεις επηρεάζει την αντίδραση του άλλου, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει τη δική σου κι όλες μαζί οι αντιδράσεις επιδρούν πάνω στον άγνωστο Χ, δηλαδή τη συμβίωση και τη χρωματίζουν θετικά ή αρνητικά.
Βασικό σε κάθε συμβίωση είναι η συζήτηση. Αν κάτι σε ενοχλεί, μην περιμένεις από τον άλλο να το μαντέψει. Πέρα απ’ αυτό πριν την απόφαση της συμβίωσης πρέπει να λυθούν μερικά πρακτικά θέματα.

Και εκεί που είχε αρχίσει η συζήτηση να παίρνει ένα σοβαρό χαρακτήρα έρχεται και η γνώμη ενός φίλου για να κάνει ελεύθερη μετάφραση σε όλα αυτά που συζητούσαμε .......

Η γνώμη ενός άντρα:
Καταρχήν, όταν αποφασίζεις να συμβιώσεις μαζί της ξέχασε τις «μεγάλες» Τετάρτες με φίλους, μπίρες, πίτσες και Τσαμπιονς Λιγκ στην τηλεόραση. Φρόντισε να μάθεις που έχει λαϊκή εκεί κοντά, ποιο σουπερμάρκετ έχει τα περισσότερα και καλύτερα πράγματα, τι είναι το σέλινο και τι ο μαϊντανός, να διπλώνεις και το κυριότερο να σιδερώνεις πουκάμισα. Το σπουδαιότερο απ’ όλα, ποτέ μην ξεπλένεις τις τρίχες του ξυρίσματος στο νιπτήρα, αλλά να τις μαζεύεις με χαρτί. Διότι μόνο με τις δικές σου τρίχες βουλώνει ο νιπτήρας και όχι με τις δικές της. Επίσης πρέπει να απαντάς αμέσως σε ότι σε ρωτάει, ακόμη και αν είσαι κρεμασμένος στη σκάλα προσπαθώντας να στερεώσεις το καταραμένο καλώδιο της τηλεόρασης. Τέλος, αφού μαγείρεψες, έβαλες πλυντήριο, έφτιαξες το καλώδιο της τηλεόρασης και γύρισες από τη λαϊκή, γιατί η κυρία έχει «δουλειά» σου λέει με στόμφο ότι κάτι πρέπει να κάνεις κι εσύ γι αυτό το σπίτι, γιατί δεν μπορεί εκείνη συνέχεια να τα σκέφτεται όλα!

Η δική σας γνώμη, εμπειρία? Τα υπέρ και τα κατά της συμβίωσης?

Εγώ υποστηρίζω αρκετά την συμβίωση σε μια σοβαρή σχέση. Την έχω βιώσει και την βιώνω ακόμα.
Εκεί δοκιμάζεται η σχέση..βλέπεις αν μπορείς να ανταποκριθείς στην ρουτίνα με τον άλλο και το αντίστροφο, βλέπεις αν μπορείς να αναλάβεις υποχρεώσεις και ευθύνες. Βλέπεις αν ταιριάζεις με τον άλλον. Όταν ο καθένας είναι στο σπιτάκι του είναι αλλιώς τα πράγματα. Για έναν καφέ ή ποτό ή φαγητό, για σεξ και εκδρομές όλα είναι μια χαρά...στην συμβίωση όμως βλέπεις αρκετές πτυχές στο χαρακτήρα του άλλου και έχεις μια σφαιρικότερη άποψη..
Όσον αφορά το παραπάνω άρθρο προσωπικά δεν το εντάσσω στον κανόνα..μου ακούγεται λίγο υπερβολικό. Συμβιώνοντας μαθαίνεις να συζητάς, να απαιτείς αλλά και να κάνεις υποχωρήσεις. Με καλή διάθεση και από τις δυο πλευρές μπορεί να υπάρξει ένα καλό αποτέλεσμα..

Θα συμφωνήσω κι εγώ με την Mpoumpou. Η συμβίωση δοκιμάζει τη σχέση γιατί σε βοηθάει ν'ανακαλύψεις τον σύντροφό σου αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό. Όλα τα ζευγάρια θα πρέπει να δοκιμάσουν αυτή την εμπειρία για να δουν αν τελικά ταιριάζουν, αν μπορούν να μάθουν να κάνουν τις απαραίτητες υποχωρήσεις, αν μπορούν να σκέφτονται, ν'αποφασίζουν και να δρουν συλλογικά κι αν μπορούν ν'αναλάβουν ισότιμα τις ευθύνες που προκύπτουν.

Όταν βγαίνεις μόνο για ραντεβού με τον άλλο, βλέπεις (αλλά βγάζεις κι εσύ ο ίδιος) τον καλύτερό του (σου) εαυτό. Έχεις ξεκουραστεί πριν, φτιάχνεσαι, χαίρεσαι που θα δεις τον άλλο και ετοιμάζεσαι για διασκέδαση. Η ψυχολογία είναι εντελώς διαφορετική. Αλλιώς είναι να τον βλέπεις τον άλλο να γυρνάει κουρασμένος από τη δουλειά, να ξυπνάει το πρωί με κακή διάθεση κάποιες φορές, να είναι πολύ ή υπερβολικά απαιτητικός από σένα... Ένα απλό παράδειγμα που το έχουμε βιώσει όλοι μας: Είμαστε για χρόνια φίλοι με τον κολλητό μας και κάποια στιγμή φεύγουμε μαζί διακοπές ή τυχαίνει να συγκατοικήσουμε. Μη μου πείτε ότι δεν ανακαλύψατε πράγματα για κείνον που δεν σας άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις!???!!!

Στη συμβίωση θα φανεί πώς αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, πώς βλέπουμε τη σχέση μας, μέχρι πού μπορούμε ν'ανεχτούμε πράγματα και συνήθειες του άλλου. Το κλειδί βέβαια για μια επιτυχημένη συμβίωση είναι: η ΑΓΑΠΗ,η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, η ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ και οι ΑΜΟΙΒΑΙΕΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ. Αν υπάρχουν οι προυποθέσεις, μην ανησυχείτε φίλοι που ετοιμάζεστε να κάνετε το βήμα κι όλα θα πάνε καλά!

Όσο για την άποψη του φίλου σου, Marilena, θα έλεγα πως είναι πολύυυυυ τραβηγμένη και μάλλον τα έχει δει όλα αυτά περί συμβίωσης πολύυυυ στραβά! Αλλά αφού τα αναφέρει, σημαίνει ότι θα είναι διατεθειμένος να κάνει όλες αυτές τις δουλειές στη γυναίκα με την οποία θα συμβιώσει κάποια στιγμή!!!! ????? Την τυχερή!

Πρέπει να συμφωνήσω με τη moo693, και να συμπληρώσω με την σειρά μου οτι είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο και να χτίσουμε την σχέση και την καθημερινότητά μας όπως εμείς την θέλουμε πραγματικά.

Αν ξεκινάς με τέτοιες "προκαταλείψεις" για να συμβιώσεις με κάποιον, άστο καλύτερα...κάτσε σπιτάκι σου με τον εαυτούλη σου, να μην ξεβολεύεσαι κι'όλας.

Είναι κρίμα να βάζουμε τον εαυτό μας σε αντιπαραθέσεις και αντιπαλότητες, ποιός έκανε τι, ποιος θα κάνει τι, γιατί και πως....δεν είναι αυτή η ουσία, ούτε υπάρχει κανείς που κρατάει το σκορ. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε δεν επιδιώκουμε να καλυτερεύσουμε την ζωή μας και την καθημερινότητά μας, ούτε να μοιραστούμε στιγμές και συναισθήματα, απλά θέλουμε να είμαστε μέρος ενός παιχνιδιού, ακόμα κι'αν αυτό λέγεται "πόλεμος των συγκατοίκων"!!!
Με καλή διάθεση όλα λύνονται, και όλα βρίσκονται...αγάπη να υπάρχει και σεβασμός!

Πιστεύω ότι όταν αποφασίζεις να συμβιώσεις με τον έρωτα της ζωής σου, όλα ξεκινούν ότι εκείνος είναι το άλλο μισό από την ζωή σου, αν δεν είναι η ίδια η ζωή σου..
Με την συζήτηση, μαθαίνεις στη συμβίωση τι ακριβώς αλλάζει στη σχέση σας και για τους δύο κι αρχίζεις να βλέπεις και να αποφασίζεις με κριτήριο το "εμείς" κι όχι το εγώ...
Διάλεξα να συζήσω με έναν άντρα, που δεν ξέχναγε ποτέ καμμία επέτειο, που μαγείρευε τα καταπληκτικότερα γεύματα για την πιο μικρή επέτειο που είχαμε, που όταν μπήκα στο σπίτι του ουκ ολίγες φορές σας πληροφορώ ήταν άψογο από όλες τις πλευρές. Έμαθα να τον περιμένω για φαγητό στις 6 που σχόλαγε, έμαθα να κοιμάμαι μαζί του όταν πριν το διπλό κρεβάτι δεν με έφτανε και την έβγαζα πάρα πολλές νύχτες στο πάτωμα..Τον είδα να μαζεύει ρούχα, να πλένει γιατί ήθελε να με ξεκουράσει, να σφουγγαρίζει γιατί ήμουν άρρωστη..Και κάθε φορά που τον ρώταγα "Μα, γιατί τα κάνεις αυτά, δεν είναι δική σου δουλειά....." εκείνος χαμογελούσε και μούλεγε "Μα, σ'αγαπώ! Δεν είναι καλός λόγος αυτός;"
Καταλάβαινε την ανάγκη μου για μοναξιά, όταν έπαιρνα τους δρόμους στις 1 τη νύχτα, που έτρεχα στη θάλασσα γιατί μου έλειπε το σπίτι μου και ποτέ δεν μου είπε "ΜΗ". Έτσι μπορούσα να καταλάβω κι εγώ όταν είχε ανάγκη να πάει βόλτα με φίλους του, ή να μαζευτεί αντροπαρέα σε ένα σπίτι και διακριτικά εξαφανιζόμουν να του δώσω λίγο χώρο για κείνον και για ό,τι αγαπούσε εκτός από μένα... Καταλάβαινα μικρές καθημερινές λεπτομέρειες, πως ήθελε να είναι κάποια πράγματα, και τα έκανα γιατί ήξερα ότι όταν θα τα έβλεπε έτσι όπως είχε μάθει θα ήταν χαρούμενος... Κι αυτό είχε σημασία για μένα...Γιατί ένοιωθα και νοιώθω πως έτσι του δείχνω με έναν διαφορετικό τρόπο ότι τον αγαπώ... Δεν τον θέλω δέσμιο...Θέλω να νοιώθει την ελευθερία να μου πει "Θέλω να πάω βόλτα μόνος μου" γιατί αυτό θα νοιώθει και αυτό θα εισπράξει..
Συμβιώσαμε 3 χρόνια... Στην αρχή, έλεγα πως αν μου μιλήσει για γάμο θα του κόψω την καλημέρα...(Κακά παραδείγματα....) Τον τελευταίο χρόνο μετά από κάποιες καταστάσεις, βεβαιώθηκε η καρδιά μου ότι δεν θα ήθελα για τίποτα στον κόσμο να ζήσω χωρίς αυτόν... Και παντρευτήκαμε... Όμως ούτε για μια στιγμή, δεν ένοιωσε κάποιος από τους δύο ότι στερήθηκε την ελευθερία του... Ίσως γιαυτό θεωρώ ότι κάπου πετύχαμε... Αναγνωρίζω ότι είμαι πολύ δύσκολος χαρακτήρας και παρά το ότι τον ξέρω και με ξέρει 12 χρόνια κάποιες κρυφές σκέψεις που έχει ο σύντροφός σου για σένα τις μαθαίνεις μετά από χρόνια...απλά χωρίς τυμπανοκρουσίες και μεγάλα λόγια...
Πρόσφατα όταν τον ρώτησε ένας φίλος τι θα ήταν αυτό που ΣΙΓΟΥΡΑ θα ξαναέκανε στη ζωή του, εκείνος απλά απάντησε "Θα παντρευόμουν την ίδια γυναίκα..." όταν εγώ σκεφτόμουν ότι μπορεί να είμαι πολύ λίγη για κείνον.....
Η συμβίωση δεν διαφέρει σε πολλά από ένα γάμο. Στο γάμο έχεις ένα χαρτί με σφραγίδα όμως όταν έχεις αξίες φαίνονται και στις δύο περιπτώσεις...

Μπραβο

Natalia ΜΠΡΑΒΟ,
Διάβαζα άυτά που έγραφες και σκεφτόμουν ότι στο τέλος θα γράψεις "όλα αυτά ήταν ένα όνειρο".
Δυστυχώς εγώ από προσωπική πείρα δεν τα πήγα καλά με τη συγκατοίκηση. Αυτό που λέμε αμοιβαία υποχώρηση είναι πολύ υποκειμενικό, αν ένας από τους δύο είναι λίγο πιο εγωίστής από τον άλλο θεωρεί ότι το μικρό αυτό βηματάκι που έκανε είναι μια τεράστια θησεία αλλά και το αντίθετο. Μια μεγάλη θησεία που κάνει κάποιος θεωρείται ένα τίποτα από τον άλλο.
Έχω θέσει σχεδόν σαν κανόνα στον εαυτό μου ότι πριν παντρευτώ θα συγκατοικήσω. Πραγματικά σε ζηλεύω Natalie
Να ζήσετε!!!!

Natalia diabazontas tin apantisi sou ekleisa ta matia ki euxuthuka kapos etsi na ekselixthei kai i sumbiwsi mou me tin arrabwniastikia mou. Sou euxomai loipon na eiste gia panta mazi, eutuxismenoi. Mprabo!! Sugkatoikoume 1,5 xrono twra kai ola pane polu kala. Ypirksan stenoxwres stigmes kai mikroentaseis, alla ola ta sunnefa eksafanistikan meta apo suzitisi. Malista meta apo kathe anlogi suzitisi mou emene i entupwsi oti ematha gia ekeini kati akoma, dunamonontas ti sxesi mas. To kalutero stoixeio tis sumbiwsis mas einai oti oso asximi kai na einai i imera, anupomwnw na epistrepsw sto spiti, to opoio einai to sugouro limani opou iremoume apo kathe trikumia. Pantws se kamia stigmi den aspastika tin gnwmi pou apodidei s'enan andra i fili mas i Marilena. Ti na pw. Pisteuw akradanta oti i sumbiwsi einai aparaititi kuriws prin apo enan epikeimeno gamo afou mono etsi mporeis na gnwriseis to perissotero dunato to atomo pou exeis dipla sou san xaraktira kai ontotita. Mono etsi mporeis na eisai perissotero sugouros gia mia tetoia apofasi.

Η ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΙΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ . ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΙΣΟΡΟΠΙΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΟΤΑΝ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΚΛΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ . ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ . ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ , ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ . ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ , ΔΙΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ. ΜΙΑ ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ . ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΜΑΣ ΑΛΕΛΟΥΙΑ .....

Η κάθε συμβίωση πιστεύω ότι πρέπει να αρχίζει με το "Τι τρόπο πρέπει να βρω για να μείνουμε και οι δύο...." κι όχι με το σκεπτικό ότι "Ε, μια συμβίωση δεν είναι δα και γάμος...Αν δεν μου αρέσει, φεύγω...."

Το να φύγεις από οπουδήποτε είναι πολύ εύκολο..
Το να προσπαθήσεις να μείνεις όταν κάτι αξίζει και να συγκρατήσεις εγωισμό, νεύρα και έπαρση είναι το δυσκολότερο σε όλες τις σχέσεις, πόσο μάλλον σε μία συμβίωση....

δεν ειναι ευκολη η συμβιωση. ζουσα με τον αλλο επι 7 συναπτα χρονια.
πηγαινοερχομουν βεβαια αθηνα πολυ συχνα, ειναι καλη εμπειρια σε ωριμαζει αλλα.... εχει πολλα αρνητικα αποτελεσματα οπως η βαρεμαρα.
τωρα θα γυρισω πανω αλλα τα πραματα εχουν αλλαξει.οποτε μαλλον μονη με βλεπω να μενω.

Παράθεση:
Originally posted by Aphrodite_
δεν ειναι ευκολη η συμβιωση. ζουσα με τον αλλο επι 7 συναπτα χρονια.
πηγαινοερχομουν βεβαια αθηνα πολυ συχνα, ειναι καλη εμπειρια σε ωριμαζει αλλα.... εχει πολλα αρνητικα αποτελεσματα οπως η βαρεμαρα.
τωρα θα γυρισω πανω αλλα τα πραματα εχουν αλλαξει.οποτε μαλλον μονη με βλεπω να μενω.

To βραβείο χρυσό φτυάρι το χάνει η better in time και περνάει με διαφορά στα χέρια σου. Αν ξεθάψει κανείς πιο παλιό θέμα θα έχουμε αλλαγή και πάλι.

[IMG]http://www.teamsandtastic.com/IMAGES/1-Gold.jpg[/IMG]

Και εσυ Iron Man δεν πας πισω....

Παράθεση:
Originally posted by elena9779

Και εσυ Iron Man δεν πας πισω....

Θάβω δεν ξεθάβω έχει διαφορά.

Παράθεση:
Originally posted by Therion

Παράθεση:
Originally posted by elena9779

Και εσυ Iron Man δεν πας πισω....

Θάβω δεν ξεθάβω έχει διαφορά.

Ασπρα κορακια..
Μαυρα κορακια...

ε οποιο μου κανει κλικ αφου δεν εχει κινηση το φορουμ και βαριεμαι

Παράθεση:
Originally posted by elena9779
Ασπρα κορακια..
Μαυρα κορακια...

Έλα,αφού το ξέρεις οτι έχω δίκιο.

Παράθεση:
Originally posted by Aphrodite_
ε οποιο μου κανει κλικ αφου δεν εχει κινηση το φορουμ και βαριεμαι

Αν δεν σου αρεσει να φυγεις...

Να πας αλλου....