"Αγάπη είναι..."

Αγάπη...

Αγάπη είναι ο,τι κάνει η αγάπη.

το ρημα αγαπαω αρχιζει απο το Α και τελειωνει στο Ω...

T E N D E R T E A R S ! ! ! !

Αγαπη ειναι

Αγαπη?
χμ.ποιος μπορεί να πει σωστά τον ορισμό.Μόνο το νοιώθεις δεν μπορείς να το ορίσεις.Ειναι κατι σαν το διαμάντι .Αιώνιο.Μολις στο χαρίσουν το φοράς το φροντίζεις ,το προσέχεις και ολο φοβάσαι μιν το χάσεις

Δεν έχω αγαπήσει αληθινά,δεν ξέρω....

Τα πιο μεγάλα σ'αγαπώ, της μοναξιάς τραγούδια θα 'ναι...

"I knew looking back on the tears would make me laugh, but I never knew looking back on the laughs would make me cry."

Unknown...

Egw tha pw:

Ase me pali na se dw,
ela gia ligo fws mou,
ki ystera fyge ki as xathw
stin Agora tou Kosmou....

Alkinoos Ioannidis

Aγάπη είναι να ξυπνάς και να βλέπεις δίπλα σου τον άνθρωπο που θέλεις να περάσεις ΟΛΗ την υπόλοιπη ζωή σου μαζί του...

Ισως

Ισως αγαπη να ειναι η προσπαθεια σου να με οδηγησεις μαλακα, παλι πισω στον εαυτο μου.

...
Να γράψω το μίσος μου πάνω στον πάγο και να περίμένω να βγει ο ήλιος.

ΑΓΑΠΗ..ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΙΓΕΣΑΙ,
ΑΓΑΠΗ..ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΙΩΝΕΙΣ,
ΑΓΑΠΗ..ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΟΝΑΣ
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙΣ.

ΙΣΩΣ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΣΕ ΟΔΗΓΗΣΩ ΠΙΣΩ ΜΑΛΑΚΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΟΧΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΑΛΛΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ...

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΛΥΖΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΑΠΟ ΣΤΙΧΟΥΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗ.ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ....

- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θες.
- Ό,τι θέλω; Τ' ορκίζεσαι;
- Στ' όρκίζομαι.
- Είναι δύσκολο.
- Δεν πειράζει.
- Είναι ακριβό.
- Δεν με νοιάζει.
- Είναι σπάνιο.
- Τόσο το καλύτερο.
- Είναι επικίνδυνο.
- Δεν φοβάμαι.
- Μπορεί να καείς άμα το πιάσεις.
- Θα γίνω νερό να σβήσω την φωτιά.
- Μπορεί να σου γλιστρήσει απ' τα χέρια και να φύγει.
- Θα το ξαναπιάσω.
- Μπορεί να πάει πολύ μακριά.
- Θα το κυνηγήσω.
- Μπορεί να χαθεί στον ουρανό.
- Θα γίνω πουλί να το ψάξω.
- Μπορεί να βυθιστεί στη θάλασσα.
- Θα γίνω αγκίστρι να το πιάσω.
- Μπορεί να πνιγεί στο σκοτάδι.
- Θα περιμένω τα χαράματα.
- Μα μπορεί να διαλυθεί ως τότε.
- Θα φέρω τ' άστρα να φωτίσουν πιο νωρίς.
- Είναι τόσο μικρό, δεν θα μπορέσεις να το πιάσεις.
- Θα ζητήσω σ' ένα μυρμήγκι να με βοηθήσει.
- Κι αν είναι μεγάλο σαν σπίτι;
- Θα φέρω γερανό.
- Κι αν είναι μεγάλο σαν βουνό;
- Θα φέρω ένα γερανό πιο μεγάλο από βουνό.
- Υπάρχει;
- Θα τον φτιάξω.
- Που ξέρεις να φτιάχνεις γερανούς;
- Δεν ξέρω.
- Τότε;
- Τότε θα μάθω.
- Από που;
- Από τα βιβλία.
- Κι αν δεν το λένε τα βιβλία;
- Θα βρω τον γέροντα που φτιάχνει γερανούς.
- Κι αν έχει πεθάνει;
- Θα βρω τον άλλον γέροντα.
- Ποιον άλλον γέροντα;
- Εκείνον που ξέρει όλα τα βότανα.
- Όλα τα βότανα;
- Όλα τα χόρτα και τα μικρά άνθη του αγρού. Ξέρει τι μάγια κρύβουν.
- Και πως θα φέρει εκείνος το βουνό;
- Όχι εκείνος, εγώ. Θα μου δώσει βότανα να πιω, να γίνω τόσο δυνατός, που θα μπορέσω να το σηκώσω το βουνό.
- Εμένα θα μπορείς να με πάρεις αγκαλιά;
- Πάντα.
- Τώρα.
- Τώρα. Έλα, τι θέλεις;
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θέλεις.
- Ό,τι, ό,τι θέλω, τ' ορκίζεσαι;
- Στ' ορκίζομαι.
- Θέλω,... θέλω κάτι που δεν υπάρχει πουθενά.
- Να το φτιάξουμε.
- Με τι;
- Με τι θέλεις;
- Δεν ξέρω.
- Να το φτιάξουμε με ξύλο καρυδιάς και χρυσά καρφιά.
- Όχι, όχι δεν είναι έτσι.
- Να το φτιάξουμε με πούπουλα και ψίχουλα, με σταγόνες και γαργαλήματα και να του βάλουμε ένα κλειδί να το κουρδίζεις.
- Όχι, όχι, δεν θέλω κλειδί.
- Γιατί;
- Μπορεί να το χάσω.
- Θα στο κρεμάσω στον λαιμό.
- Μπορεί να χαθώ κι εγώ.
- Θα έρθω να σε βρω.
- Κι αν δεν μπορείς να με βρεις;
- Θα μπορέσω.
- Κι αν είναι σκοτάδι;
- Θ' ανάψω κερί.
- Κι αν λιώσει το κερί;
- Ως τότε θα σ' έχω βρει.
- Κι αν όχι;
- Θα ψάχνω ώσπου να σε βρω.
- Πόσο θα ψάχνεις;
- ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!
- Τι θα πει για πάντα;
- Ότι Σ' ΑΓΑΠΩ!
- Κι εγώ τι θα κάνω ώσπου να με βρεις;
- Μπορείς να κοιμηθείς.
- Που;
- Κάτω από μια μυρσινιά.
- Που έχει μυρσινιές;
- Παντού.
- Έχει και λιοντάρια παντού;
- Όχι.
- Που έχει λιοντάρια;
- Στην ζούγκλα.
- Είναι κοντά η ζούγκλα;
- Πολύ μακριά. Στην άλλη άκρη του κόσμου...
- Δεν μπορούν να έρθουν εδώ ποτέ;
- Ποτέ.
- Τ' ορκίζεσαι;
- Στ' ορκίζομαι.
- Ξέχασα τι θα πει για πάντα.
- Θα πει ότι σ' αγαπώ.
- Πόσο;
- Ως τον ουρανό.
- Ναι, ναι. Να κοιμηθώ τώρα;
- Ναι.
- Θα με πάρεις αγκαλιά;
- Ναι.
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θέλεις.
- Ό,τι, ό,τι θέλω, τ' ορκίζεσαι;
- Ναι.

Δεν ειναι βεβαια δικο μου το ποιημα, αλλα οταν το διαβαζεις αυτο δεν σκεφτεσαι αγαπη,ακουσ αγαπη,μυριζεις αγαπη, βλεπεις αγαπη, αγγιζεις αγαπη αλλα δεν την σκεφτεσαι......την αγαπη δεν τη χωρουν οι λεξεις....μονο τα συναισθηματα και η καρδια την χωρουν....
να αγαπατε οσο αληθινα μπορειτε....

Αγαπη ειναι...

Αγάπη είναι όταν σε αγαπώ χωρίς να πιάνομαι από εσένα...
όταν σε εκτιμώ χωρίς να σε κριτικάρω...
όταν έρχομαι κοντά σου χωρίς να εισβάλλω στη ζωή σου...
όταν σε προσκαλώ χωρίς να απαιτώ...
όταν φεύγω από κοντά σου χωρίς αίσθημα ενοχής...
όταν σε κρίνω χωρίς να σε επικρίνω...
όταν σε βοηθώ χωρίς να σε προσβάλλω!!!

Παράθεση:
Originally posted by Miriam_ptde
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θες.
- Ό,τι θέλω; Τ' ορκίζεσαι;
- Στ' όρκίζομαι.
- Είναι δύσκολο.
- Δεν πειράζει.
- Είναι ακριβό.
- Δεν με νοιάζει.
- Είναι σπάνιο.
- Τόσο το καλύτερο.
- Είναι επικίνδυνο.
- Δεν φοβάμαι.
- Μπορεί να καείς άμα το πιάσεις.
- Θα γίνω νερό να σβήσω την φωτιά.
- Μπορεί να σου γλιστρήσει απ' τα χέρια και να φύγει.
- Θα το ξαναπιάσω.
- Μπορεί να πάει πολύ μακριά.
- Θα το κυνηγήσω.
- Μπορεί να χαθεί στον ουρανό.
- Θα γίνω πουλί να το ψάξω.
- Μπορεί να βυθιστεί στη θάλασσα.
- Θα γίνω αγκίστρι να το πιάσω.
- Μπορεί να πνιγεί στο σκοτάδι.
- Θα περιμένω τα χαράματα.
- Μα μπορεί να διαλυθεί ως τότε.
- Θα φέρω τ' άστρα να φωτίσουν πιο νωρίς.
- Είναι τόσο μικρό, δεν θα μπορέσεις να το πιάσεις.
- Θα ζητήσω σ' ένα μυρμήγκι να με βοηθήσει.
- Κι αν είναι μεγάλο σαν σπίτι;
- Θα φέρω γερανό.
- Κι αν είναι μεγάλο σαν βουνό;
- Θα φέρω ένα γερανό πιο μεγάλο από βουνό.
- Υπάρχει;
- Θα τον φτιάξω.
- Που ξέρεις να φτιάχνεις γερανούς;
- Δεν ξέρω.
- Τότε;
- Τότε θα μάθω.
- Από που;
- Από τα βιβλία.
- Κι αν δεν το λένε τα βιβλία;
- Θα βρω τον γέροντα που φτιάχνει γερανούς.
- Κι αν έχει πεθάνει;
- Θα βρω τον άλλον γέροντα.
- Ποιον άλλον γέροντα;
- Εκείνον που ξέρει όλα τα βότανα.
- Όλα τα βότανα;
- Όλα τα χόρτα και τα μικρά άνθη του αγρού. Ξέρει τι μάγια κρύβουν.
- Και πως θα φέρει εκείνος το βουνό;
- Όχι εκείνος, εγώ. Θα μου δώσει βότανα να πιω, να γίνω τόσο δυνατός, που θα μπορέσω να το σηκώσω το βουνό.
- Εμένα θα μπορείς να με πάρεις αγκαλιά;
- Πάντα.
- Τώρα.
- Τώρα. Έλα, τι θέλεις;
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θέλεις.
- Ό,τι, ό,τι θέλω, τ' ορκίζεσαι;
- Στ' ορκίζομαι.
- Θέλω,... θέλω κάτι που δεν υπάρχει πουθενά.
- Να το φτιάξουμε.
- Με τι;
- Με τι θέλεις;
- Δεν ξέρω.
- Να το φτιάξουμε με ξύλο καρυδιάς και χρυσά καρφιά.
- Όχι, όχι δεν είναι έτσι.
- Να το φτιάξουμε με πούπουλα και ψίχουλα, με σταγόνες και γαργαλήματα και να του βάλουμε ένα κλειδί να το κουρδίζεις.
- Όχι, όχι, δεν θέλω κλειδί.
- Γιατί;
- Μπορεί να το χάσω.
- Θα στο κρεμάσω στον λαιμό.
- Μπορεί να χαθώ κι εγώ.
- Θα έρθω να σε βρω.
- Κι αν δεν μπορείς να με βρεις;
- Θα μπορέσω.
- Κι αν είναι σκοτάδι;
- Θ' ανάψω κερί.
- Κι αν λιώσει το κερί;
- Ως τότε θα σ' έχω βρει.
- Κι αν όχι;
- Θα ψάχνω ώσπου να σε βρω.
- Πόσο θα ψάχνεις;
- ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!
- Τι θα πει για πάντα;
- Ότι Σ' ΑΓΑΠΩ!
- Κι εγώ τι θα κάνω ώσπου να με βρεις;
- Μπορείς να κοιμηθείς.
- Που;
- Κάτω από μια μυρσινιά.
- Που έχει μυρσινιές;
- Παντού.
- Έχει και λιοντάρια παντού;
- Όχι.
- Που έχει λιοντάρια;
- Στην ζούγκλα.
- Είναι κοντά η ζούγκλα;
- Πολύ μακριά. Στην άλλη άκρη του κόσμου...
- Δεν μπορούν να έρθουν εδώ ποτέ;
- Ποτέ.
- Τ' ορκίζεσαι;
- Στ' ορκίζομαι.
- Ξέχασα τι θα πει για πάντα.
- Θα πει ότι σ' αγαπώ.
- Πόσο;
- Ως τον ουρανό.
- Ναι, ναι. Να κοιμηθώ τώρα;
- Ναι.
- Θα με πάρεις αγκαλιά;
- Ναι.
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θέλεις.
- Ό,τι, ό,τι θέλω, τ' ορκίζεσαι;
- Ναι.

Δεν ειναι βεβαια δικο μου το ποιημα, αλλα οταν το διαβαζεις αυτο δεν σκεφτεσαι αγαπη,ακουσ αγαπη,μυριζεις αγαπη, βλεπεις αγαπη, αγγιζεις αγαπη αλλα δεν την σκεφτεσαι......την αγαπη δεν τη χωρουν οι λεξεις....μονο τα συναισθηματα και η καρδια την χωρουν....
να αγαπατε οσο αληθινα μπορειτε....

Ναι, αυτο ειναι αγαπη... αυτο ειναι ΑΓΑΠΗ...

Το μονο που σκεφτομαι ειναι οτι οσο προθυμη κι αν ειμαι να ψαξω, να μαθω, να φτασω, να προσπαθησω να σου προσφερω τα παντα.... εσυ ποτε δε θα το ζητησεις απο μενα.... δε θα καταφερεις να ανοιξεις τα ματια σου... δυστυχως....

Όταν γνωρίζεις να συμβιβάζεσαι χωρίς να παραχωρείς.

Όταν γνωρίζεις να συγχωρείς χωρίς να μισείς.

Όταν είσαι ευτυχισμένος χωρίς να να ζηλεύεις.

Όταν κερδίζεις τον σεβασμό χωρίς να τον απαιτείς.

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα "νησί" όπου ζούσαν η Ευτυχία ,η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη, ο Πλούτος, η Αλαζονεία και οι "άλλοι".
Μια μέρα έμαθαν ότι το "νησί" θα βούλιαζε και όλοι πήγαν στις "βάρκες" τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η ΑΓΑΠΗ ήταν η μόνη που έμεινε πίσω.Ήθελε να είναι εκεί μέχρι την τελευταία στιγμή. Όταν το "νησί" άρχισε να βουλιάζει η ΑΓΑΠΗ ζήτησε βοήθεια.
Βλέπει τον ΠΛΟΥΤΟ και του λέει:
"Μπορείς να με πάρεις μαζί σου;"
"Όχι,δε μπορώ.Έχω χρυσάφι και ασήμι στη βάρκα μου και δεν έχω χώρο".
Δίπλα περνούσε η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ.
"Σε παρακαλώ,βοήθησέ με", της είπε η ΑΓΑΠΗ.
"Δε μπορώ.Είσαι βρεγμένη και θα μου λερώσεις την όμορφη βάρκα μου".
Τελευταία πέρασε η ΕΥΤΥΧΙΑ, αλλά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε άκουσε την ΑΓΑΠΗ να ζητάει βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή από έναν ηλικιωμένο κύριο που η ΑΓΑΠΗ δεν γνώριζε.
"Έλα εδώ,θα σε πάρω εγώ μαζί μου", της είπε.
Όταν έφτασαν στη στεριά, ο κύριος έφυγε βιαστικά και η ΑΓΑΠΗ δεν πρόλαβε να τον ευχαριστήσει.
"Γνώση, ποιος με βοήθησε;" ρώτησε η ΑΓΑΠΗ.
"Ο ΧΡΟΝΟΣ", της απάντησε η ΓΝΩΣΗ.
"Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;" ξαναρώτησε η ΑΓΑΠΗ.
Τότε η ΓΝΩΣΗ χαμογέλασε και της είπε:
"Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει στη ζωή η ΑΓΑΠΗ".

Αγάπη είναι κάτι σπάνιο...έρχεται αργά εκεί που δεν το περιμένεις και σε καίει...το καλό, αλλά και κακό ταυτόχρονα είναι οτι μας συμβαίνει λίγες φορές...αλλά όταν συμβαίνει είναι κάτι δυνατό...μοναδικό...

Αγάπη είναι να δίνεις, να δίνεσαι και να μην περιμένεις να "πάρεις"...απλά να δίνεσαι για να νοιώθεις ολοκληρωμένος...

Αγάπη είναι να χαίρεσαι και να ευχαριστιέσαι με κάθετι μικρό...

Αγάπη είναι να προσπαθείς και να δουλεύεις καθημερινά την σχέση σου...απλά γιατί η αγάπη θέλει δουλεία...για να μην εγκωβιστεί στην ρουτίνα της καθημερινότητας...

Αγάπη ειναι να θυσιάζεις για τον άλλον....
Αγάπη είναι να πετάς όταν αντικρίζεις τον άλλον...
Αγάπη είναι να "κουβαλάς" τον άλλον μέσα σου...έστω κι αν έχεις έναν μήνα να το δείς...

Αγάπη είναι κάτι αναξέλεχτο που μας κάνει πιό δυνατούς , πιό χαρούμενος...μας γεμίζει...

Αγάπη είναι...τι άλλο αγάπη...

.......Ο φαρος που θα φωτιζει την ψυχη μας και μεις οι φαροφυλακες που δεν θα πρεπει να τον αφησουμε να σβησει.......