"Αγάπη είναι..."

Παράθεση:
Originally posted by vanas
Aγάπη είναι....
να μην μπορείς να ανασάνεις μακριά του...
να υποφέρεις βουβά για να μην τον πονέσεις
να θυσιάζεις το εγώ για το εμείς...

Ετσι καταπιέζεις τον εαυτό σου καλή μου!

Η αγάπη είναι ο μεγαλύτερος νόμος που κυβερνά αυτόν τον ισχυρό και ουράνιο κύκλο, η απαράμιλλη δύναμη που συγκρατεί τα διάφορα στοιχεία αυτού του υλικού κόσμου η υπέρτατη μαγνητική δύναμη που κατευθύνει τις κινήσεις των σφαιρών στις επουράνιες επικράτειες. Η αγάπη αποκαλύπτει με αστείρευτη και απεριόριστη ισχύ τα λανθάνοντα μυστήρια του σύμπαντος. Η αγάπη είναι το πνεύμα της ζωής στο στολισμένο σώμα της ανθρωπότητας, ο εγκαθιδρυτής του πραγματικού πολιτισμού σε αυτό το θνητό κόσμο, και η έκχυση άφθαρτης δόξας σε κάθε αγέρωχη φυλή και έθνος.

Αγαπη ειναι να εισαι κοντα του

στα δυσκολα χωρις σκεψη με υπομονη

και κουραγιο...

Αγαπη ειναι να δινεις χωρις να περιμενεις τιποτα.....

Να βλεπεις το πελαγος και τα θαλασσοπουλια και να ανατριχιαζεις για καποιον που δεν υπαρχει πια

και ας μην εχεις ανταποκριση

Αισθανεσαι ....ζεις

Να βλεπεις το πελαγος και τα θαλασσοπουλια και να ανατριχιαζεις για καποιον που δεν υπαρχει πια

και ας μην εχεις ανταποκριση

Αισθανεσαι ....ζεις

Και τί δεν είναι καταπίεση σήμερα?
Καθημερινή καταπίεση δεν είναι η απλή έστω συμβίωση?
Δεν καταπιέζουμε τα παιδιά μας να πάνε σχολείο?
Δεν καταπιέζουμε τους εαυτούς μας να εργαζόμαστε υπό κάποιες συνθήκες, ακόμα και όσοι αγαπάμε αυτό που κάνουμε?
Δεν καταπιέζουμε τους ανθρώπους που μας αγαπάνε, ακριβώς επειδή μας αγαπούν?
Ή πάντα είμαστε χαμογελαστοί και ευδιάθετοι και αισιόδοξοι και αντιμετωπίζουμε ό,τι στραβό και περίεργο μας συμβαίνει καθημερινά με ηρεμία και σύνεση?
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μεγαλύτερη δέσμευση από το συναίσθημα της αγάπης.
Γιατί καταπίεση είναι να αγχώνεσαι επειδή ο άντρας σου το παιδί σου, η μητέρα σου, αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα.
Όπως καταπίεση είναι να αρνηθείς μία σημαντική ευκαιρία καριέρας
Text στο εξωτερικό επειδή ο σύντροφός σου δεν θα μπορέσει να σε ακολουθήσει.
Και όταν ο σύντροφός σου, το παιδί σου, η μητέρα σου αρρωστήσει, ποιον θα σκεφτείς πρώτα? Την ξεκούρασή σου ή τον άνθρωπο που αγαπάς? Δεν είναι αυτό καταπίεση του εαυτού σου? Τη λαμβάνεις όμως ως τέτοια?

Όταν αγαπάς κάποιον, και δεν μιλάω για ερωτικό πάθος, δεν νοιώθεις έντονη την απουσία του? Και η φυσική η υλική απουσία δεν είναι τόσο οδυνηρή όσο η συναισθηματική, η ψυχική. Γιατί μακάρι η πραγματική αγάπη να ήταν πάντα αμφίδρομη.

Αναπόφευκτα θα κάνεις άλλοτε μικρές και άλλοτε μεγαλύτερες θυσίες. Γιατί κανένας μας δεν είναι τέλειος και γιατί η ζωή τις απαιτεί.

Τα όριά του καθένας από εμάς τα γνωρίζει. Και αν όχι τα μαθαίνει στην πορεία.
Από τα λάθη του.

Ήθελα να κάνω παράθεση στο σχόλιο της blue _feuer στο προηγούμενο σχόλιό μου αλλά απέτυχε. Δεν μπορεί, θα το πετύχω την επόμενη

Agapi einai na sinexizw na se skeftomai oso kai an me exeis pligwsei...
Agapi einai na proxoraw sto dromo kai na se vlepw pantou mprosta mou...
Agapi einai na ksaplwnw sto krevati mou kai na vlepw oneira mazi sou,na niwthw xaroumeni kai kapou ekei na ksipnaw kai na xanontai ola...
Agapi einai na mi thelw na vgainw apo to spiti mou giati den exw oreksi...
Agapi einai auto pou aisthanomia gia sena,toso megalo kai dinato pou me tromazei...

MONO GIA SENA

Να βλεπεις το πελαγος και τα θαλασσοπουλια και να ανατριχιαζεις για καποιον που δεν υπαρχει πια

και ας μην εχεις ανταποκριση

Αισθανεσαι ....ζεις

Αγαπη ειναι...

ΕΝΑ ΛΑΜΠΕΡΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΓΕΜΙΖΕΙ ΡΥΘΜΟ...

Αγάπη είναι να θέλω να μοιραστώ μαζί σου όλη την ομορφιά που ανακαλύπτω μέσα μου κι έξω μου,
να βλέπω Εσένα πίσω από σένα,
να σου ανοίγω την ψυχή μου και να σε βάζω μέσα έστω κι αν εσύ απαντάς...δεν ξέρω, δεν απαντώ....,
να με αποκαλείς ...μικρούλα μου... και να μου φτάνει μόνο αυτό,
να είμαι κοντά σου από επιλογή, από δύναμη κι όχι από εξάρτηση, από αδυναμία
Αχ, έχει απίστευτο βάθος η αγάπη τελικά...

Παράθεση:
Originally posted by lovely88
ΕΝΑ ΛΑΜΠΕΡΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΓΕΜΙΖΕΙ ΡΥΘΜΟ...

...Να ξυπνάς το πρωί με το μυαλό σου καρφωμένο πάνω του...!

Συμπάθεια, φιλία, συμφιλίωση, στοργή, έρωτα, κλίση σε κάτι.
Νέο Λεξικό της Ελληνικής, εκδόσεις Σταφυλίδη
ν.

Αγάπη είναι

να κλαις και να φοβάσαι μήπως πιστέψει τα δάκρυά σου, και

σταματήσει τη γλυκιά τυραννία του!

Αγάπη είναι σεβασμός και εκτίμηση και φιλία.
Ό,τι άλλο, είναι παρωδία.

Η πραγματική αγάπη είναι πάντοτε συνυφασμένη με την προσφορά, τη θυσία, την ανιδιοτέλεια. Αγάπη είναι να χαίρεσαι με αυτόν που χαίρεται και να λυπάσαι με αυτόν που πονά. Αυτός που αγαπά ανέχεται τον άλλο με τις ατέλειές του χωρίς να τον περιφρονεί, χωρίς καν να τον κάνει να νιώθει άσχημα για αυτό που είναι. Όταν αγαπάς ενδιαφέρεσαι τι θα γίνει ο άλλος, χωρίς όμως αυτό το ενδιαφέρον να γίνεται καταπίεση και επιβολή. Και αυτό, διότι η πραγματική αγάπη εμπεριέχει τον σεβασμό της ελευθερίας του άλλου, την εκτίμηση προς την προσωπικότητά του.


Παρεξηγημένη αγάπη είναι όταν ο άλλος γίνεται το αντικείμενο με το οποίο ικανοποιώ εγώ τις ανάγκες και τις επιθυμίες μου. Κάτι τέτοιο μάλλον προσκόλληση και αδυναμία πρέπει να ονομάζεται παρά αγάπη. Καταντούμε σε αυτή την παρεξηγημένη κατάσταση είτε όταν είμαστε φίλαυτοι – δηλαδή “εγωιστές” - είτε όταν πάσχουμε από κοινωνική ανασφάλεια. Σε αυτή την δεύτερη περίπτωση, ο φόβος μη τυχόν και μας απορρίψουν οι άλλοι μας κάνει να απαιτούμε συνεχώς επιβεβαίωση (-“Πες μου ότι με αγαπάς ...” “Μα μόλις τώρα σου το είπα !”. Η ανασφάλεια, με τις απαιτήσεις που προτάσσει, μας εμποδίζει από το να γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε τον άλλο για αυτό που πραγματικά είναι, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που μας εμποδίζουν οι απαιτήσεις που προτάσσει η φιλαυτία, ο “εγωισμός”.


Ποια από τις δύο πιο πάνω μορφές αγάπης έχουμε εμείς μέσα μας; Κριτήριο είναι η στάση μας απέναντι στους δύσκολους ανθρώπους: Αν τους αγαπούμε και αυτούς με την ίδια προθυμία, τότε η αγάπη μας είναι πραγματική. Αν όμως αγαπάμε μόνο όσους ανθρώπους βρίσκουμε ευχάριστους και βολικούς, τότε μάλλον η αγάπη μας εμπίπτει στην δεύτερη κατηγορία.


Η αληθινή αγάπη μέσα στην ψυχή ενός ανθρώπου είναι σαν ένα δέντρο που σιγά – σιγά μεγαλώνει, και σκεπάζει όλο και περισσότερους ανθρώπους κάτω από την δροσερή σκιά του. Από εμάς το μόνο που απαιτείται είναι να φροντίσουμε λίγο για την καλλιέργειά της, καθώς επίσης να την προστατεύσουμε από αυτά που θα μπορούσαν να την ξεριζώσουν από την καρδιά.

...Να κάνεις έρωτα μαζί του και να μη χορταίνεις να τον κοιτάς στα μάτια...!!!

agaph gia mena einai ti teliwtero synaisthima....h agaph ton allazei ton anthrwpo pros to kalytero...amena toulaxiston me allaxe....k xairomai para poly p dn ksexnaw pws eine na agapas....giati panta tha skftomai ayth p agapaw...alla kai an tin ksexasw panta tha yparxei kapoios n m thimizei ti eine agaph...opws kanate eseis shmera....sas eyxaristw...alla pio poli eyxaristw ton theo p m edwse kardia arketa megalh gia n xwresei ayto to synaisthima....k n xwresei k ekeinh mazi.....
''when u cried i'd whiped away all of your tears''
''when u'd screamed i'd fight away all of your fears''
''and i've held your hand all of these years''
''but u still have all of me......'':