Όλα ξεκίνησαν την εποχή του βασιλιά Σολομώντα. Στην ιστορία έχει μείνει η σοφία του, αλλά και η ματαιοδοξία του. Αυτός λοιπόν ο Σολομώντας, ήθελε να εδραιώσει την εξουσία του. Ανέκαθεν υπήρξαν μνηστήρες του θρόνου, τόσο στο κράτος του Ισραήλ όσο και σε όλα τα κράτη του κόσμου. Η συνηθισμένη κατάληξη για τους περισσότερους βασιλείς ήταν ένα ξίφος καρφωμένο στην καρδιά ή ένα κομμένο κεφάλι.
Από την άλλη, ο άνθρωπος είχε ανέκαθεν την ανάγκη να ζητά εξηγήσεις σχετικά με όλα όσα συνέβαιναν. Καταλάβαινε γιατί το ποτάμι κυλούσε προς τη θάλασσα, αδυνατούσε όμως να κατανοήσει το γιατί υπήρχε το ποτάμι. Ήξερε πως όταν υπάρχουν σύννεφα θα έρθει και η βροχή, δεν ήξερε όμως για ποιο λόγο έπεφταν οι κεραυνοί. Θεωρούσε λογικό το να γεράσει ένας άνθρωπος και να πεθάνει, του ήταν όμως αδύνατο να κατανοήσει το γιατί κάποιοι άνθρωποι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν νέοι. Στην ανάγκη αυτή του ανθρώπου, ήρθε η θρησκεία να δώσει τις απαντήσεις. Οι θεοί. Ο θεός. Οι ανώτερες δυνάμεις, πάντα έτοιμες να συμπαρασταθούν ή να κατατρέξουν, να δείξουν έλεος ή οργή. Άλλες φορές με μορφή ζώου, άλλες φορές με μορφή τέρατος, άλλες φορές με μορφή ανθρώπου (ας μη ξεχνάμε το δωδεκάθεο, όπως και το κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση), οι θεοί υπήρξαν ανέκαθεν η έτοιμη και εύκολη απάντηση σε κάθε απορία. Και φυσικά, η επίκλησή τους ήταν αρκετή από όσους ασκούσαν εξουσία για να μπορούν να την εδραιώσουν.
Τι έκανε λοιπόν ο Σολομώντας? Κατέγραψε την τέχνη της μαγείας την οποία, όπως είπε, του εκμυστηρεύτηκε ο ίδιος ο θεός. Εκείνη την εποχή, όποιος τολμούσε να σκεφτεί (δεν ήταν καν ανάγκη να το πει) πως άλλη δουλειά δεν είχε ο θεός, σε εσένα θα καθόταν να μιλήσει, έχανε το κεφάλι του. Βρήκε στήριγμα στο ιερατείο, φρόντισε να διαδοθεί παντού πως η τέχνη του θεού, η μαγεία, ήταν πλέον κτήμα του και βρήκε την ησυχία του.
Ο Σολομώντας έζησε καλά, οι υπήκοοί του δεν έζησαν καλύτερα (αυτά σημαίνουν μόνο στα παραμύθια) και άφησε σαν κληρονομιά στην ανθρωπότητα δύο δημιουργήματά του: τον ναό και την μαγεία. Ο ναός, δημιούργημα της ματαιοδοξίας του που δεν διέφερε σε τίποτα από εκείνη των Φαραώ, έμεινε για να δείχνει στις επόμενες γενιές πως ο συνδυασμός μιας μεγάλης ιδέας, μερικών δεκάδων χιλιάδων εργατών (σκλάβων, ουσιαστικά) και μιας απίστευτης λιτότητας, μπορεί να παράγει θαύματα. Η μαγεία, ένα καρκίνωμα που ποτέ δεν μπόρεσε να αποβάλει το ανθρώπινο είδος μέσα από το μυαλό του, έμεινε για να μας θυμίζει πως ο συνδυασμός της πονηριάς, της ηλιθιότητας, της εξαπάτησης και της ανάγκης μας να εξηγούμε το καθετί, μπορεί να μας οδηγήσει στην ηλιθιότητα. Κεριά, απόκρυφες προσευχές, θυσίες, παρθένες κοπέλες, μωρά, ευνούχοι, ανώτερες δυνάμεις, δαίμονες, διαβόλοι και τριβόλοι. Στο όνομα της, συνδυασμένο με αυτό της θρησκείας, συντελέστηκαν εγκλήματα που έριξαν το ανθρώπινο είδος στα κατώτερα επίπεδα της εξαθλίωσης. Μόνο τα εγκλήματα του Χίτλερ μπορούν να συγκριθούν μαζί τους.
Οπότε, για να απαντήσω και στο πρώτο και κύριο ερώτημά σου, όχι, δεν υπάρχει. Υπάρχει ευπιστία, αδυναμία και αμορφωσιά, , όπως υπάρχει και πονηριά, δύναμη και γνώση. Γνώση, όχι για να εξαπατήσεις τους άλλους αλλά για να βοηθήσεις, να βοηθηθείς, να ξεφύγεις από αυτό το όνειδος.
στα social media