Μια συμβουλη...για μια προσπαθεια...ισως να αξιζει !!!
θα ήθελα τη βοηθειά σας και την συμβουλή σας πάνω σε ένα πρόβλημα που πολλοί θα θεωρούσαν κοινό και άνευ σημασίας, απλά θα το χαρακτήριζαν ανούσιο και ίσως πολλοί να σκέφτονται πως είναι μια ακόμη κοινή δικαιολογία κάποιου άνδρα που θέλει να απαλλαγεί από μια σχέση.
Το πρόβλημα μου είναι το εξής:
Πριν από 3 μήνες γνώρισα έναν άνδρα 37 ετών, μορφωμένο, επαγγελματικά κατασταλαγμένο με περίεργο όμως ωράριο και οικονομικά τακτοποιημένο, χωρίς τις αγωνίες και την ανωριμότητα της νεαρής ηλικίας. Ζει μόνος του εδώ και πάρα πολλά χρόνια, κάποια χρόνια στην Θεσσαλονίκη και τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα και ειδικά μετά τον θάνατο του πατέρα του πριν από 6 χρόνια είναι μόνος του, την μητέρα του την έχασε σε ηλικία 16 ετών.
Ζει μόνος του, χωρίς φίλους εκτός από κάποιους συνεργάτες με τους οποίους έχει και φιλικές σχέσεις όχι όμως πολύ στενές από ότι κατάλαβα.
Μετά από έναν έρωτα με τραγική κατάληξη θέλησε να απομονώσει τον εαυτό του και να μην αφήσει το περιθώριο να πληγωθεί ξανά. Γιαυτό και οι μέχρι τώρα σχέσεις του ήταν με γυναίκες δεσμευμένες, ή με γυναίκες που απλά περνούσε καλά χωρίς δεσμεύσεις. Και όπως έλεγε οι περιπτώσεις που του έχουν τύχει δεν ήταν και ότι καλύτερο, πάντα τραβούσε πάνω του γυναίκες που κάθε άλλο παρά ευχάριστες ήταν.
Εγώ είμαι 30 ετών, με καλό μορφωτικό επίπεδο, τακτοποιημένη πολύ καλά επαγγελματικά, αλλά με πολύ ακατάστατο ωράριο, με πολλή καλή εμφάνιση και κυρίως ξέρω τι θέλω. Ζω στην Αθήνα από τα 19 μου χρόνια όταν πρωτοήρθα για το πανεπιστήμιο. Μέχρι τα τριάντα μου δεν μπορώ να πω πως δεν γνώρισα ή δεν είχα προτάσεις από άτομα του αντίθετου φύλλου, απλά τίποτε δεν ήταν τόσο ενδιαφέρον, μαζί του ένιωσα το κάτι παραπάνω, ένιωσα πως αυτός ο άνθρωπος μπορεί να με κάνει να νιώσω κάτι περισσότερο από τον απλό ενθουσιασμό, ένα άλλο συναίσθημα, κάτι που δεν το ένιωσα να ξεθωριάζει μετά από 1 ή 2 μήνες γνωριμίας.
Από την αρχή μου έδωσε την εντύπωση και κατόπιν μου το είπε, πως δεν ενδιαφέρεται για κάτι προσωρινό, αναζητά κάτι μόνιμο στη ζωή του και πως θέλει να κάνει την προσπάθεια να ζήσει με κάποιον κάτι παραπάνω, κάτι περισσότερο από την απλή συνεύρεση δύο ατόμων απλά και μόνο για την ικανοποίηση τις σεξουαλικής επιθυμίας.
"ίσως να θέλω απλά να κοιμηθώ με μια γυναίκα στο κρεβάτι μου και όχι απλά μόνο να κάνω σεξ, βαρέθηκα να ζω μόνος και απλά να ψάχνω μόνο να καλύψω την ανάγκη μου" - "θέλω να είμαι μαζί σου, μου αρέσει που μπορώ να σε κάνω να γελάς, να μιλάω με μια γυναίκα έξυπνη επιτέλους" , αυτά ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε για να μου δόσει να καταλάβω πως δεν θέλει απλά μόνο την ικανοποίηση της ανάγκης του.
Από τις πρώτες μέρες ήταν υπομονετικός σε όλα, δεκτικός σε όλα και προπάντων δεν έκανε την οποιαδήποτε κίνηση για να πιέσει καταστάσεις. Ήταν μαζί μου συνεχώς, όταν δεν μπορούσαμε να βρεθούμε λόγω αποστάσεως ή λόγω ωραρίων, ξενυχτούσαμε στο δίκτυο μιλώντας για ώρες, εδώ να επισημάνω το γεγονός πως όταν δεν δουλεύει κοιμάται πολύ νωρίς ακόμη και στις 10 το βράδυ και ξυπνά πάντα στις 6 το πρωί, ενώ μαζί μου έμενε ξύπνιος ακόμη και μέχρι τις 4 το πρωί.
Ήταν μαζί μου στο νοσοκομείο όταν έπρεπε να πάω στα επείγοντα με οξείς πόνους στη μέση, ήταν δίπλα μου όταν έπρεπε να κάτσω σπίτι για δύο εβδομάδες, για να αναρρώσω από οξεία οσφυαλγία και μάλιστα στο δικό του.... για να έχω την περιποίηση που χρειαζόμουν όπως έλεγε.
Πάντα με το χαμόγελο και τον καλό λόγο στα χείλη.
Ένιωθα ο εαυτός μου, δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να κάνω κάτι απλά για να εντυπωσιάσω, να προσποιηθώ κάποιον άλλον, όλοι κάποια στιγμή το έχουμε κάνει για λόγους εντυπωσιασμούς, έχουμε προσπαθήσει να παραποιήσουμε το εγώ μας για να φανούμε καλύτεροι με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να βγαίνει στη φόρα η παραποίηση. Δεν μου γεννήθηκε ποτέ αυτό το συναίσθημα, ήξερα από την πρώτη στιγμή τι θέλω.
'Ήμουν μαζί του όταν αρρώστησε και προσπάθησα να τον κάνω να νιώσει καλύτερα, χωρίς να τον κάνω να ασφυκτιά με την παρουσία μου.
Λόγω της κατάστασης και των δύο μας, χρόνια μόνοι, ο καθένας στο δικό του χώρο, συνήθειες διαφορετικές, υπήρχαν στιγμές που ένιωθα πως πρέπει να του δώσω το δικό του χώρο να αναπνεύσει, άλλωστε ήθελα και εγώ το δικό μου, μαζί σε ένα σπίτι αλλά ο καθένας μόνος του, ο καθένας να ασχολείται με το αντικείμενο που του αρέσει χωρίς να ενοχλεί τον άλλον. Οι συνήθειες δεν κόβονται από την μια στιγμή στην άλλη, ούτε μπορείς να μάθεις να ζεις στο ίδιο σπίτι με άλλον αμέσως, όλα θέλουν τον χρόνο τους.... και τον έδινα.
Και τώρα μετά από τόσα, ξαφνικά άλλαξε συμπεριφορά, από την μια μέρα στην άλλη κυριολεκτικά.
Ήταν πιεσμένος από τη δουλειά του, μπορεί να είχε και άλλα προβλήματα ποτέ δεν έμαθα, απλά ξαφνικά παρατήρησα μία απομάκρυνση. Ήταν σαν να ήθελε να μείνει μόνος, χωρίς την ουσιαστική παρουσία μου, δεν σταμάτησε να μου μιλά, να απαντά στα τηλέφωνα, να ενδιαφέρεται για την υγεία, την δουλειά μου, γενικά για την μέρα μου, απλά δεν ήθελε την παρουσία μου.
Σιγά - σιγά σταμάτησε να μου τηλεφωνεί κατά την διάρκεια της ημέρας και το έκανε μόνο το βράδυ για να μου πει καληνύχτα και να ρωτήσει αν ήμουν καλά και πως πέρασα την ημέρα μου. Αργότερα το έκοψε και αυτό, όταν επικοινωνούσα εγώ μαζί του δεν αρνήθηκε ποτέ να μου μιλήσει και να μάθει τα νέα μου ή να μου πει τα δικά του, η ακόμη και να με βοηθήσει σε κάποιο πρόβλημα.
Όλες αυτές οι αλλαγές σε διάστημα μικρότερο των 4 ημερών. Δεν έχει σταματήσει να μου μιλά.
Στην ερώτηση μου γιατί όλη αυτή η αλλαγή συμπεριφοράς, η απάντηση του ήταν η εξής:
"Δεν μπορώ να νιώθω πως σε φορτώνω με τα προβλήματα μου, δεν μπορώ να νιώθω την ευθύνη κάποιου άλλου ατόμου ή ακόμη και να δεχτώ την παρουσία του στο δικό μου χώρο, ακόμη και τον αδερφό μου που κοιμήθηκε για ένα βράδυ στο σπίτι μου ένιωσα περίεργα που τον είδα την άλλη μέρα στο σπίτι μαζί μου"
"Είσαι η δεύτερη γυναίκα που αφήνω να κοιμηθεί μαζί μου στο ίδιο κρεβάτι, να είναι μαζί μου στον ίδιο χώρο και πολύ περισσότερο στο δικό μου, πάντα ικανοποιούσα την επιθυμία μου σε άλλο χώρο ποτέ στο δικό μου και απλά έφευγα"
"Δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι μαζί σου, δεν μπορώ να σε δω μόνο για την ικανοποίηση της ανάγκης μου, δεν σου αξίζει κάτι τέτοιο και δεν το θέλω, είσαι πολλή καλή για μένα, ίσως περισσότερο από όσο μου αξίζει και ποτέ δεν ένιωσα ότι με ενοχλείς ίσα - ίσα μπορώ να πω πως η παρουσία σου κάθε άλλο παρά ενοχλητική είναι, απλά δεν μπορώ να έχω την παρουσία του κάθε άνθρώπου δίπλα μου είτε είναι του ίδιου φύλλου είτε του αντίθετου"
"Το παιχνίδι παίζεται πάντα από δύο. Δεν μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου κάποια στιγμή να σε πληγώσει"
Τον είδα σήμερα μετά από 4 μέρες, για λίγο, μόνο 20 λεπτά και αυτό εξαιτίας ενός προβλήματος που είχα με το p.c. Δεν με άφησε καν να τον χαιρετήσω έτσι απλά με ένα φιλί, μου έφτιαξε το πρόβλημα και έφυγε, αφού πρώτα μου έδωσε και το δώρο μου, στις 5 Μαΐου έχω την γιορτή μου, μου πήρε δώρο και μου το έφερε από τώρα, με την προϋπόθεση να το ανοίξω την δευτέρα και αυτό γιατί δεν ξέρει αν θα μπορέσει να με δει λόγω δουλειάς.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας και συγνώμη αν σας κούρασα με τις τόσες λεπτομέρειες.
Απλά ήθελα να σας δώσω μία πλήρη εικόνα και να ζητήσω την βοηθειά σας.
Τι θα μπορούσα να κάνω, για να μπορέσω να κάνω αυτόν τον άνδρα να με δεχτεί στη ζωή του, σαν παρουσία, γιατί ουσιαστικά δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα σαν άνδρας με γυναίκα ούτε στην μεταξύ μας επικοινωνία, ούτε από σεξουαλικής απόψεως και όχι μόνο εμένα αλλά και τον κάθε άλλο άνθρωπο.
Η συμβουλή σας θα με βοηθήσει να κατανοήσω καλύτερα το πρόβλημα του και ίσως να μπορέσω να τον βοηθήσω.
στα social media