Eίναι ο έρωτας κτητικός?

Eίναι ο έρωτας κτητικός?

ΑΝ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ?

Σιγουρα δεν μπορουμε να μοιραζομαστε τον συντροφο μας....και δεν νομιζω οτι υπαρχει καποιος που εχει αντιρρηση...Απλα ο καθενας απο τους 2 σε μια σχεση εχει τις γνωριμιες του απο πριν και που δεν πρεπει να απομονωθει απο αυτες....Ως εδω...

Ο έρωτας είναι κτητικός!

Ο έρωτας είναι κτητικός και όσο πιο παθιασμένος τόσο πιο κτητικός!

Κανείς ερωτευμένος δεν μπορεί όχι απλά να μοιραστεί τον/την σύντροφο του, αλλά να διανοηθεί ότι έστω κάποιο άλλο άτομο σκέφτεται "πονηρά" για αυτόν.

Και δεν πιστεύω ότι είναι ο φόβος μην το χάσουμε. Είναι η αίσθηση του "δικού" μου, του "ιερού", του "πολύτιμου", που ένας ερωτευμένος άνθρωπος νιώθει για τον σύντροφό του.

Είναι η έννοια της "βεβύλωσης" που συνοδεύει την σκέψη του μοιράσματος.

Για έναν ερωτευμένο άντρα πιστεύω ότι το να μοιραστεί την γυναίκα του, μοιάζει με το να μπορεί να δεχτεί ότι κάποιος αλλόθρησκος κάνει την ανάγκη του στην εκκλησία στην οποία αυτός συνηθίζει να προσεύχεται.

Ίσως η πραγματική αγάπη να είναι να νοιάζεσαι μόνο για το πώς θα είναι ευτυχισμένος ο άλλος ότι κι αν αυτό σημαίνει.
Από την στιγμή όμως που δέχεσαι να μοιράζεσαι τον σύντροφο σου για να είναι αυτός ευτυχισμένος, θα πρέπει να είσαι και σε θέση να τον αφήσεις να φύγει κι όλας αν αυτό τον κάνει ευτυχισμένο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως "μοιράσματος" αυτό δεν ισχύει, έτσι δεν είναι; Οι περισσότεροι/ες που μοιράζονται τον σύντροφο τους το κάνουν όχι από απεριόριστη και άνευ όρων αγάπη, αλλά από φόβο μην τον χάσουν, οπότε, μάλλον αδυναμία ή διαστροφή το βρίσκω και όχι αγάπη...

..... θα πρέπει να είσαι και σε θέση να τον αφήσεις να φύγει κι όλας αν αυτό τον κάνει ευτυχισμένο.
Αυτη ειναι η πραγματικη αγαπη....

Δεν μας ανηκει ο αλλος.

Η κτητικοτητα προερχεται απο δικες μας ανασφαλειες που ξεκινανε συνηθως απο το μοιρασμα της μαμας με τα αδερφια μας,η τον μπαμπα...Τα μοναχοπαιδια ,λενε καποιες μελετες,ειναι λιγοτερο κτητικα...

Παράθεση:
Originally posted by evans
ΑΝ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ?

Θα έλεγα ότι έχει σημασία το με ΠΟΙΟΝ δεν τον μοιραζόμαστε....
Δεν τον μοιραζόμαστε με έναν άλλον ερωτικό παρτενέρ? Δεν τον μοιραζόμαστε με τους φίλους μας/του? Δεν τον μοιραζόμαστε με την οικογένεια του (γονείς αδέρφια κλπ)?

Αν μιλάμε για ερωτικό παρτενέρ... ναι είναι κτητικός εγωιστικός άπληστος .... τον θέλουμε όλο για μας! Γιατί? Γιατί αυτή είναι η ανθρώπινη φύση... τόσο απλά νομίζω... αλλιώς θα είμασταν ένα άλλο είδος που η ερωτική συνεύρεση θα ήταν μόνο για αναπαραγωγή και δε θα είχε σημασία το να "ανήκεις" κάπου....

Αν μιλάμε για να τον μοιραστούμε με τους φίλους μας ή την οικογένεια..... εδώ απλά νομίζω ότι "παν μέτρον άριστον" και καλό θα ήταν να θυμόμαστε πάντα ότι ο "έρωτας" μας δε φύτρωσε ξαφνικά στον πλανήτη τη μέρα που τον γνωρίσαμε!
Εχει και φίλους και οικογένεια και ακόμα και φιλικές σχέσεις με την/τον πρόην σύντροφο..... Γιατί? Γιατί απλά ανήκει στο προαναφερθέν κοινωνικό είδος!

Ο ερωτας ειναι κτητικος επειδη ειναι εγωκεντρικος .
ειναι "ασθενεια"νεανικη "ψυχικη" οπως η ιλαρα και οι μαγουλαδες ειναι παιδικες σωματικες ασθενειες.
Η ΑΓΑΠΗ ειναι κατι τελειως διαφορετικο.
η κοινως αποδεκτη αποψη για τον ερωτα πιστευω ειναι πολυ υπερτιμημενη.
συμφωνω με οσα λεει η VERDANA αν και πιστευω οτι η ιδια διαφωνει με αυτα που λεω.
το θεμα παιρνει πολυ συζητηση............

ο ερωτας παντα ειναι κτιτικοσ

Kalisperizo

O erotas einai ktitikos dioti kanenas den theli na mirazete ton sintrofo tou me kapion allo gia auto kai iparxi panta kai i zilia stin mesi.Ginete ktitikos giati i anasfalia mas kani na nomizoume oti tha ton/tin xasoume kapia stigmi.
Na eiste oloi kala

oxi o erwtas einai KRHTIKOS h KRITIKOS

ΑΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΑΡΚΙΚΟ ΕΡΩΤΑ ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ...
ΟΜΩΣ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΤΡΙΤΟΣ ΔΕΝ ΧΩΡΕΙ...

Είναι κτητικός αλλά μήπως δεν θα έπρεπε;

Όντως είναι κτητικός ο έρωτας αλλά πιστεύω ότι δεν θα έπρεπε να είναι. Αν σκεφτούμε ότι:
*Το σύνολο των ανθρώπων σε σχέση έχει φαντασιώσεις και με άλλα άτομα
*Το μεγαλύτερο % των ανθρώπων σε σχέση κερατώνει μία φορά ή συστηματικά
*Τόσα ζευγάρια ψάχνουν για τρίγωνα, τετράγωνα και γενικά πολύγωνα
*Το σεξ είναι απόλαυση και η επαφή με ένα νέο άτομο ξεχωριστή συγκίνηση
ΤΟΤΕ αφού σχεδόν όλοι έχουν στο μυαλό τους κάτι άλλο, γιατί να τους θεωρούμε ιδιοκτησία μας και να απαιτούμε αποκλειστικότητα; Αν είναι να μας κερατώσουν, θα μας κερατώσουν. Αν είναι να ερωτευτούν κάποιον άλλο και να τους χάσουμε, θα συμβεί έτσι κι αλλιώς. Αναρωτιέμαι κι εγώ, μη νομίζετε ότι μέχρι στιγμής το έχω εφαρμόσει στη ζωή μου 100%, αλλά προσπαθώ να γίνω πιο open-minded. Έχουν αλλάξει οι εποχές, παιδιά. Δυστυχώς ή ευτυχώς - δεν ξέρω.

Είναι ή δεν είναι ;

Αμα κοιτάμε τα πράγματα λογικά....σαφώς και το αντικείμενο του έρωτα μας δεν μας ανήκει και σαφώς δεν πρέπει να είμαστε κτητικοί!

Ο έρωτας όμως έχει λογική ;

Δεν έχει.....

Λογική...

Παράθεση:
Originally posted by Μυρτώ
Αμα κοιτάμε τα πράγματα λογικά....σαφώς και το αντικείμενο του έρωτα μας δεν μας ανήκει και σαφώς δεν πρέπει να είμαστε κτητικοί!

Ο έρωτας όμως έχει λογική ;

Δεν έχει.....

Δεν έχεις κι άδικο. Προσωπικά όμως πάντα χρησιμοποιώ και τη λογική μου σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Δεν μπορώ να την αφήσω σε αδράνεια σε καμία περίπτωση.... Αν ήμασταν και 100% αυθόρμητοι και δεν βάζαμε καθόλου λογική στον έρωτα, αυτό θα είχε πολύ άσχημες συνέπειες σ' εμάς και στους άλλους.

Ο έρωτας είναι εγωιστικός!

Παράθεση:
Originally posted by Alexandros
Ο έρωτας είναι κτητικός και όσο πιο παθιασμένος τόσο πιο κτητικός!

Είναι η έννοια της "βεβύλωσης" που συνοδεύει την σκέψη του μοιράσματος.

Συμφωνώ κατά 99% αν κι εγώ θα έλεγα καλύτερα: ο έρωτας είναι εγωιστικός!

Σίγουρα δεν είναι κτήμα μου, η κοπέλα μου και ούτε θα ήθελα ποτέ να είναι! Όμως την έννοια της αποκλειστικότητας ΔΕΝ την διαπραγματεύομαι όσο θέλω να πιστεύω ότι έχω μια σοβαρή σχέση! Γιατί....επενδύω τα όνειρά μου για την απόλυτη ευτυχία!

"Στους δύο, τρίτος δεν χωρεί"! Θέλει κι άλλους εραστές; Τι... άνδρες;
Τους ξέρω καλά τους άνδρες και είμαι ανταγωνιστικός εκ φύσεως! Τώρα με γυναίκα......αν είναι μόνο για το 'παιχνίδι' ας παίξει, αν την ευχαριστεί! Εγώ όμως θα κρίνω τις παρενέργειες αυτής της συμπεριφοράς και.....βλέπουμε!

Αν ξέρω ότι την μοιράζομαι γιατί να τα δώσω ΟΛΑ; Κορόιδο είμαι; Θα βρω κι εγώ άλλες γυναίκες! Και σιγά-σιγά, θα μπλέξουμε τα μπούτια μας και αργά ή γρήγορα, θα χωρίσουμε! Άλλωστε, γιατί....δεν σε καλύπτω εγώ; Τότε τι θέλεις και είσαι μαζί μου; Φύγε! Βρες καλύτερο!

Ο έρωτας είναι εγωιστικός! Η αληθινή αγάπη έτσι όπως εκφράστηκε από μερικούς φίλους πριν, έρχεται αργότερα! Όταν η σχέση έχει δοκιμαστεί και έχει αντέξει στο χρόνο!

Παράθεση:
Originally posted by moo693
Οσοι (λίγοι) είναι σε θέση να καταλαβαίνουν τις ανάγκες του συντρόφου τους, και (ακόμα πιό λίγοι) είναι σε θέση να τις καλύπτουν... δεν φοβούνται ποτέ.

Δεν νομιζω οτι μπορει ενας ανθρωπος να καλυπτει ΟΛΕΣ τις αναγκες ενος αλλου ανθρωπου. Ολοι ειμαστε πολυπλευροι και ολο και καποιες πλευρες θα μεινουν ακαλυπτες.

Παράθεση:
Originally posted by blur_28
Σίγουρα δεν είναι κτήμα μου

Agaph MOU, mwro MOU, erwta MOU, psyxh MOU, kardia MOU kai alla polla MOU...

den einai kthtikos o erwtas?

kala... yparxoun kai oi periptwseis "agaph TOU geitona se goustarw poly" (alla kai pali trefw thn epithymia na afhseis to geitona kai na gineis dikh MOU)

Ας αναλυσουμε πρωτα το κτητικος.

Κτητικος σημαινει θελεις να ειναι κτημα σου, να σου ανηκει. Να μην ειναι ανεξαρτητος και αυτοβουλος ανθρωπος.

Ομως αν δεχτουμε οτι το βασικοτερο συστατικο του ερωτα (και της αγαπης) ειναι ο σεβασμος, πως μπορεις με την προφαση του ερωτα να τον αντιμετωπισεις με τροπο που υποβιβαζει τη προσωπικοτητα του;;;

Αρα ο ερωτας δεν ειναι κτητικος. Κτητικοι και οι ζηλιαρηδες ειναι οι ανασφαλεις ανθρωποι.

Η αναγκη της αποκλειστικοτητας στον ερωτα ειναι κατι αλλο. Θελεις ο ανθρωπος σου να μοιραζεται το σωμα του μονο μαζι σου, και να τρεφει ερωτικα συναισθηματα μονο για σενα.

Οχι επειδη νοιωθεις οτι σου ανηκει, αλλα επειδη θελεις να θελει μονο εσενα. Ειναι η επιβεβαιωση οτι ανταποκρινεται σε οσα και εσυ αισθανεσαι. Οτι γι αυτον εισαι μοναδικη.

Στην αντιθετη περιπτωση νοιωθεις οτι σπαζει ο ιδιαιτερος δεσμος της μοναδικοτητας και του μοιρασματος που ενωνει δυο ερωτευμενους ανθρωπους.

Παράθεση:
Originally posted by split
Ομως αν δεχτουμε οτι το βασικοτερο συστατικο του ερωτα (και της αγαπης) ειναι ο σεβασμος, πως μπορεις με την προφαση του ερωτα να τον αντιμετωπισεις με τροπο που υποβιβαζει τη προσωπικοτητα του;;;
Αρα ο ερωτας δεν ειναι κτητικος. Κτητικοι και οι ζηλιαρηδες ειναι οι ανασφαλεις ανθρωποι.

Η αναγκη της αποκλειστικοτητας στον ερωτα ειναι κατι αλλο. Θελεις ο ανθρωπος σου να μοιραζεται το σωμα του μονο μαζι σου, και να τρεφει ερωτικα συναισθηματα μονο για σενα.

Οχι επειδη νοιωθεις οτι σου ανηκει, αλλα επειδη θελεις να θελει μονο εσενα. Ειναι η επιβεβαιωση οτι ανταποκρινεται σε οσα και εσυ αισθανεσαι. Οτι γι αυτον εισαι μοναδικη.

Στην αντιθετη περιπτωση νοιωθεις οτι σπαζει ο ιδιαιτερος δεσμος της μοναδικοτητας και του μοιρασματος που ενωνει δυο ερωτευμενους ανθρωπους.

Αν όλα αυτά ισχύουν τότε ο έρωτας είναι ιδανικός και δεν είναι κτητικός...Δεν ισχύουν όμως όλα αυτά πάντοτε με συνέπεια ο έρωτας να γίνεται κτητικός σε σημείο που να μην θεωρείται έρωτας,αλλά κάτι άλλο...

Ο έρωτας δεν είναι κτητικός. Οι άνθρωποι είναι!

Καταλαβαίνω γιατί, αλλά δεν μπήκα σε αυτό το τριπάκι παρά πολύ σπάνια στη ζωή μου (κι αυτό σχεδόν αναγκαστικά). Όταν ο άλλος είναι κτητικός μαζί μου, είναι βέβαιο ότι δεν θα αντέξω παρά μια μέρα - το ΠΟΛΥ. Με τον ίδιο τρόπο δεν είμαι ούτε εγώ κτητική απέναντί του. Ας έχει όποια θέλει. Αρκεί να συντρέχουν τα εξής:

1. να με σέβεται
2. να μη μου λέει ψέματα - και να μη λέει ούτε στην άλλη
3. να προσέχει την υγεία του.

Δεν φιλοδοξώ να είμαι τα πάντα για έναν άνθρωπο - η σκέψη και μόνο με πανικοβάλλει και με κάνει να αισθάνομαι εγκλωβισμένη. Και με το ίδιο σκεπτικό, δεν μπορεί ΕΝΑΣ άνδρας να είναι τα πάντα για μένα. Θα ήταν πολυ καβαλημένος αν θεωρούσε τέτοιο πράγμα.

Παράθεση:
Originally posted by biFEM

Παράθεση:
Originally posted by Μυρτώ
Αμα κοιτάμε τα πράγματα λογικά....σαφώς και το αντικείμενο του έρωτα μας δεν μας ανήκει και σαφώς δεν πρέπει να είμαστε κτητικοί!

Ο έρωτας όμως έχει λογική ;

Δεν έχει.....

Δεν έχεις κι άδικο. Προσωπικά όμως πάντα χρησιμοποιώ και τη λογική μου σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Δεν μπορώ να την αφήσω σε αδράνεια σε καμία περίπτωση.... Αν ήμασταν και 100% αυθόρμητοι και δεν βάζαμε καθόλου λογική στον έρωτα, αυτό θα είχε πολύ άσχημες συνέπειες σ' εμάς και στους άλλους.

... ston erota paranoeis, pio pera ap tin trela ftaneis, giati ap tin kardia soy otan prodotheis, den skeftesai ayta poy kaneis..... paraksenos o erotas poy einai, soy dinei ena logo gia na zeis, kalos kritis toy eaytoy soy gine ..... kai an exeis to koyragio proxoras......
Ayto to tragoydaki toy mazonaki, theoro oti ekfrazei apolyta, xoris polles sofies kai megala logia tin apantisi sto thema.

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΑ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ. ΟΣΟ ΟΜΩΣ ΔΙΑΡΚΕΙ , ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ " ΘΕΛΩ " ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΑΙΡΙ ΜΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΤΙΚΟΣ . ΟΛΑ ΟΜΩΣ ΜΕ ΜΕΤΡΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ . Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΑΠΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΕΝΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΡΩΤΑ , ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΖΗΣΕΙ . ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ .