Προφάσεις εν αμαρτίαις*

Παράθεση:
Originally posted by drugdriver
Βεβαια υπαρχει και η διαφορα στο τι βλεπω και απο το τι θελω να δω.

Λυπάμαι, αγαπητέ,
Δεν μπορώ να κάνω τίποτα με όσους άλλα βλέπουν και άλλα θέλουν να δουν και άλλα να καταλάβουν.

Νομίζω πως είναι δικό τους πρόβλημα.

Μια καθαρή ματιά για το τι ακριβώς είναι ο άλλος και όχι τι θέλουμε να είναι μας απαλλάσσει από τη μιζέρια και από δηλώσεις του τύπου "με παραπλάνησε".

Αν δε βλέπουμε καλά, πάμε... στον οφθαλμίατρο.
(Εξασκούμαστε να αναγνωρίζουμε τον άλλο ως αυτό που είναι και όχι ως αυτό που θα θέλαμε να είναι).

Με τιμή

Παράθεση:
Originally posted by pythagoras
τσίμπησα!!!!!!

Πώς ακριβώς δε μας λέτε όμως...
Ως ψάρι ή ως ψαράς;

Ως ψάρι, μπορεί να βρεθείτε τηγανισμένος!Ως ψαράς, να απολαύσετε για μεσημεριανό το ψάρι που ψαρέψατε.

Όπως και να 'χει, και τις δύο περιπτώσεις τις βρίσκω ιδανικές.
Είστε τυχερός!

Με τιμή

Ως Ψαράς καλή μου!
άκου ... ψάρι!!!!
Δεν τα έχω καλά με τα ... τηγάνια!
Ευτυχώς που μου το είπες!
θα προσέχω!!!
(για να έχω!)

Παράθεση:
Originally posted by APETITIKH

Παράθεση:
Originally posted by lady_in_red
Προβάλλουμε εκείνα τα στοιχεία του χαρακτήρα μας που θεωρούμε ότι θα ελκύσουν το αντικείμενο του πόθου μας, για όσο καιρό παραμένει αντικείμενο του πόθου μας. Σε σύντομο -συνήθως- χρονικό διάστημα, οι μάσκες πέφτουν ή πιανόμαστε στα πράσσα -συναισθηματικά, εννοώ.

Κοκκινοκυρία μου,
Αυτός είναι ο καημός μου, γενικώς... Γιατί να μην είμαστε αυτό που είμαστε χωρίς μάσκες και προσωπεία;

Και σ' αυτή την περίπτωση -όπως και στην περίπτωση του "δήθεν"- ή κερδίζεις ή χάνεις.
Οπότε, γιατί να μπαίνουμε στον κόπο να προσποιούμαστε; Τι φθορά!

(Οδηγός προς ναυτιλλομένους άντρες, εννοείται).

Με τιμή

Γι'αυτό ακριβώς το θέμα έχουν γίνει άπειρες επιστημονικές μελέτες... και άπειρες συζητήσεις σε διαπροσωπικό επίπεδο... και έχουν χυθεί τόνοι μελάνι... και έχουν σπάσει αρκετά πληκτρολόγια -τολμώ να πω!-...

Το πρόβλημα παραμένει, διαιωνίζεται -μη σας πω διογκώνεται!- και καλά κρατεί!

Μήπως τελικά, δεν αντέχουμε ούτε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας, έτσι όπως είναι;
Ή μήπως τίθεται θέμα υπερβολικής αυτογνωσίας... ώστε να προσποιούμαστε γιατί ξέρουμε ότι αν δείξουμε τον πραγματικό εαυτό μας θα μείνουμε μόνοι μας;

Μπάχαλο!

Originally posted by APETITIKH

(Εξασκούμαστε να αναγνωρίζουμε τον άλλο ως αυτό που είναι και όχι ως αυτό που θα θέλαμε να είναι).

Με τιμή

Συμφωνω με αυτο που γραφεις,οποτε εχουμε και λεμε,το οτι εχετε βαλει μια κολωνια παραπανω,δυο make-up και εχετε διαβασει τρια περιοδικα τυπου vogue στο μονο που βοηθησε ηταν να αλλαξει την εξωτερικη σας εμφανιση.Το αλλο σας κομματι παραμενει το ιδιο οποτε δεν συντρεχει και λογος αλλαγης δικιας μας.Ετσι μας θελατε,ετσι μας θελετε,ετσι μας εχετε.

Μετα βαθυτατης υποκλισεως
drugdriver

Παράθεση:
Originally posted by pythagoras
Ως Ψαράς καλή μου!
άκου ... ψάρι!!!!
Δεν τα έχω καλά με τα ... τηγάνια!
Ευτυχώς που μου το είπες!
θα προσέχω!!!
(για να έχω!)

Εμένα μ' αρέσουν τα τηγανητά μπαρμπούνια πάντως.
Έχουν ένα χρώμα και μια γεύση!

Όποιος προσέχει "έχει" αλλά "δεν έχει".
("Έχει" τα δικά του. "Δεν έχει" των άλλων.
Τι μιζέρια κι αυτή! Να έχεις μόνο τα δικά σου!).

Γούστα είναι όμως αυτά...

Με τιμή

Παράθεση:
Originally posted by lady_in_red
1. Μήπως τελικά, δεν αντέχουμε ούτε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας, έτσι όπως είναι;

2. Ή μήπως τίθεται θέμα υπερβολικής αυτογνωσίας... ώστε να προσποιούμαστε γιατί ξέρουμε ότι αν δείξουμε τον πραγματικό εαυτό μας θα μείνουμε μόνοι μας;
Μπάχαλο!

Όμως, Λέιντι,
1. Όταν δεν αντέχουμε τον εαυτό μας όπως είναι, προσπαθούμε να τον αλλάξουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να τον εγκρίνουμε.
Άλλωστε γι' αυτό δεν είμαστε εδώ; Να γινόμαστε καλύτεροι;

2. Ο πραγματικός μας εαυτός είναι όμως αυτός που ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ και παύει να "νιώθει μόνος": όταν είμαστε έντιμοι απέναντι στις δικές μας ανάγκες.
Για ποιο λόγο να προσποιηθώ ότι μου αρέσει το κρέας αφού λατρεύω τις σαλάτες;
Με τιμή

"Θέλουμε να είστε σκλάβοι μας, αλλά χωρίς να φαίνονται οι αλυσίδες"

Σκλαβος δεν ειναι κανενας, κανενος.

Ειτε φαινονται , ειτε δεν φαινονται, δεν παυουν να ειναι αλυσιδες
χρυσες ή σιδερενιες.

Η καρδια και η ψυχη δεν αλυσοδενονται

μου φαινεται

MOY FAINETAI TO ENA FYLO KORADEYEI TO EAYTO TOY
KAI OI ANTRES SYNEXEIA MAS YPOBIBAZOYN KAI MAS KORADEYOYN

ENAS XORISMOS THA EINAI OTI PREPEI GIA NA DOYN TI EXASAN
AYTA GIA TA KORITSIA ME YPOMONH
AMA PIA

Παράθεση:
Originally posted by APETITIKH
Όμως, Λέιντι,
1. Όταν δεν αντέχουμε τον εαυτό μας όπως είναι, προσπαθούμε να τον αλλάξουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να τον εγκρίνουμε.
Άλλωστε γι' αυτό δεν είμαστε εδώ; Να γινόμαστε καλύτεροι;

2. Ο πραγματικός μας εαυτός είναι όμως αυτός που ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ και παύει να "νιώθει μόνος": όταν είμαστε έντιμοι απέναντι στις δικές μας ανάγκες.
Για ποιο λόγο να προσποιηθώ ότι μου αρέσει το κρέας αφού λατρεύω τις σαλάτες;
Με τιμή

Α. Το σχόλιο δεν ήταν προσωπικό.
Δεν αναφερόμουν στον εαυτό μου, αλλά στην πλειονότητα των ανθρώπων. Θεωρώ ότι η πλειονότητα, λοιπόν, αδυνατεί να δει πέρα από τη μύτη της, τα δικά της ελαττώματα, πόσο μάλλον να μπει στη διαδικασία να προσπαθήσει να τα διορθώσει. Είναι θέμα αυτογνωσίας και αυτοκριτικής που ελάχιστοι έχουν το ψυχικό σθένος να κάνουν.

Β. Συμφωνώ μαζί σου κατά κράτος!

Φιλικά,
lady

... γιατι εγω να μη διαβασω καποια πραγματα νωριτερα??? ως γνωστον κατοπιν εορτης βλεπεις πραγματα... ελα ντε γιατι???

Παράθεση:
Originally posted by monaliza
... γιατι εγω να μη διαβασω καποια πραγματα νωριτερα??? ως γνωστον κατοπιν εορτης βλεπεις πραγματα... ελα ντε γιατι???

""" oποιος αργει,τον τιμωρει η ζωη!

Παράθεση:
Originally posted by APETITIKH
*Η φράση χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσεις τα ολισθήματά σου,
είναι ένας τρόπος να παρουσιάσεις ως εύσχημες τις προθέσεις σου
και τις πράξεις σου ενώ δεν είναι.

Όπως και με τους άντρες, δηλαδή...

Ενώ η πραγματική τους αξία είναι διαφορετική απ' αυτήν που διατείνονται ότι είναι, προσπαθούν εναγωνίως να σε πείσουν ότι τους παρεξήγησες!

Εξηγούμαι...
Είναι ένας άντρας που παρουσιάζεται διεκδικητικός, δείχνει ενδιαφέρων, σου κάνει μια μικρή... πλύση εγκεφάλου ότι τάχα μου τάχα μου δε γνωρίζει όρους και όρια προκειμένου να σε κατακτήσει, να σου δείξει -επιτέλους!- ότι είσαι η μία και η μοναδική και μετά από σένα το χάος και μετά το χάος πάλι εσύ...

Ότι χρόνια και χρόνια -και καιρούς μπορώ να πω- περίμενε τη στιγμή και την ώρα να σε συναντήσει για να δείξει πόσο μαχητικός και ενδιαφέρων και καλός και στοργικός και άλλα πολλά είναι, αλλά οι άλλες -οι κακές, ντε...- δεν καταλάβανε ποτέ το θησαυρό που κρύβει μέσα του, αλλά και έξω του...

Ότι, τέλος πάντων, είσαι το άπαν, είσαι μοναδική, ανεπανάληπτη, υπέροχη και ότι πολύ σε θέλει και πολύ σε νοιάζεται και πολύ περισσότερο θα σε νοιαστεί στο μέλλον...

Έρχεται η ώρα της αλήθειας!

Ξαφνικά και αιφνιδίως και λίαν συντόμως, δε σου φαίνεται -και κυρίως δεν είναι- καθόλου ενδιαφέρων, δεν είναι καθόλου διεκδικητικός, δεν είναι, τελικά, καθόλου θησαυρός...

Ανακαλύπτεις ότι όλα αυτά που έλεγε, όλα αυτά που σε άφηνε να εννοήσεις και όλα αυτά τα... πολύτιμα που "κρατούσε φυλαγμένα" να προσφέρει στη μία και μοναδική -σε σένα δηλαδή-, απλώς δεν τα είχε ποτέ!

Και ερωτώ:
Γιατί, βρε αγόρια, έχετε την τάση να παρουσιάζεστε διαφορετικοί απ' αυτό που είστε;
Γιατί δε λέτε είμαι αυτό κι αυτό και άμα θες, καλή μου;
Για πόσο καιρό νομίζετε ότι θα μπορείτε να "παραμυθιάζετε" την καλή σας;
Είναι αφέλεια δική σας ή νομίζετε ότι είναι δική μας;
Γιατί, βρε κορίτσια, κάνουμε πως τους πιστεύουμε;

ΥΓ. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Μην ταυτιστεί κανείς με τον άντρα που αναφέρω. Είναι ένα πρόσωπο που δεν έχει καν υπολογιστή, γιατί "το κομπιούτερ είναι μόνο ένα ψεύτικο και παγωμένο αντικείμενο", "το κομπιούτερ, καλή μου, δε θα σε χαϊδέψει ποτέ όπως εγώ!", είπε το συγκεκριμένο άντρα.

ΥΓ2. Το άντρα το συγκεκριμένο είναι άντρα ή δεν είναι άντρα;
Με τιμή

Tο'χουν στα αρχεγονα κυτταρα τους! Οπως το αρσενικο παγωνι ανοιγει τα φτερα του και φουσκωνει μπροστα στην παγωνα προκειμενου να την εντυπωσιασει, ετσι και οι αντρες εκδιδουν (με το στοματακι τους) επιταγες χωρις αντικρυσμα πολλες φορες.
Την εποχη των σπηλαιων επιδεικνυαν τον ανδρισμο τους φορωντας το δερμα του λεοντος που ειχαν σκοτωσει, τωρα κορδωνονται μεσα σε μια αστραφτερη μαρκας ταδε αυτοκινηταρα ή κουστουμαρα ή μας ταζουν λαγους με πετραχηλια προκειμενου να μας κερδισουν. Αμφιβαλλω αν θα αλλαξει αυτο ποτε. Γι αυτο κι εμεις καλα κανουμε να εκπαιδευσουμε τα αυτακια μας να επεξεργαζονται την ουσια κι οχι μονο το ευηχο μπλα μπλα.
Δεν ειναι τυχαιο που μου αρεσουν οι λακωνικοι τυποι

Παράθεση:
Originally posted by Dardana
Tο'χουν στα αρχεγονα κυτταρα τους! Οπως το αρσενικο παγωνι ανοιγει τα φτερα του και φουσκωνει μπροστα στην παγωνα προκειμενου να την εντυπωσιασει, ετσι και οι αντρες εκδιδουν (με το στοματακι τους) επιταγες χωρις αντικρυσμα πολλες φορες.
Την εποχη των σπηλαιων επιδεικνυαν τον ανδρισμο τους φορωντας το δερμα του λεοντος που ειχαν σκοτωσει, τωρα κορδωνονται μεσα σε μια αστραφτερη μαρκας ταδε αυτοκινηταρα ή κουστουμαρα ή μας ταζουν λαγους με πετραχηλια προκειμενου να μας κερδισουν. Αμφιβαλλω αν θα αλλαξει αυτο ποτε. Γι αυτο κι εμεις καλα κανουμε να εκπαιδευσουμε τα αυτακια μας να επεξεργαζονται την ουσια κι οχι μονο το ευηχο μπλα μπλα.
Δεν ειναι τυχαιο που μου αρεσουν οι λακωνικοι τυποι

Το κακό είναι, όμως, dardana μου, ότι αντίστοιχα εκείνοι δεν "εκπαιδεύονται" στην ειλικρίνεια... γιατί γνωρίζουν ότι θα είχαν εξ αρχής χαμένο το παιχνίδι.

Όσο για τη λακωνικότητα, τη φοβάμαι, να σου πω την αλήθεια.
Όσο πιο εύγλωττος και φλύαρος είναι ο άντρας, τόσο πιο εύκολα θα κάνει λάθος. Και τότε, θα έχει χάσει το παιχνίδι...



Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω.

Παράθεση:
Originally posted by monaliza
... γιατι εγω να μη διαβασω καποια πραγματα νωριτερα??? ως γνωστον κατοπιν εορτης βλεπεις πραγματα... ελα ντε γιατι???

Όποιος αργεί …
Δίνει ευκαιρίες

Και όποιος δεν εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες
Δίνει τέλος
Υ.Γ
Καλύτερα να γεμίζει το σακί των εμπειριών μας
από τα δικά μας βιώματα

Παράθεση:
Originally posted by TARATATAgr

Υ.Γ
Καλύτερα να γεμίζει το σακί των εμπειριών μας
από τα δικά μας βιώματα

αυτο το σακι πια τι να αντεξει γλυκια μου!!! συμφωνω δικαιο εχεις... αλλα αν ανοιξει ουτε οι ασκοι του αιολου να ηταν... οποιον παρει ο χαρος!!!

Πάλι γενικεύσεις; Βρε απαιτητικούλα μου που τους βρίσκεις όλους αυτούς τους τυπάδες και μετά μας κατηγορείς και εμάς;
Η τελευταία πετυχημένη ατάκα που άκουσα από γυναίκα που είναι σχετική με το θέμα μας ξέρεις ποια ήταν;
«Μα καλά και εσύ ότι λες το κάνεις και πράξη; Δεν φταίω εγώ, που να φανταστώ ότι θα τα έκανες όλα αυτά που έλεγες;»

Οπότε υπάρχουν και άντρες που ξέρουν μεν το παιχνίδι, ότι πολλές γυναίκες με παραμύθια θα τις ρίξουν αλλά δεν το εφαρμόζουν γιατί στοχεύουν σε «μη κλασσικές» γυναίκες.

Επίσης μπορώ να σου δώσω ονόματα, τηλέφωνα και διευθύνσεις από γυναίκες που δεν θέλουν:

- πάθος - αυτό σε υπερθετικό βαθμό.
- θαυμασμό - σε υπερθετικό βαθμό επίσης.
- την αίσθηση της μοναδικότητας, ότι δε θέλετε και ούτε πρόκειται να μας αλλάξετε με καμία.

Αλλά δεν πιστεύω πως όλες οι γυναίκες έτσι (το ελπίζω δηλαδή γιατί αλλιώς κλαυτά Χαράλαμπε)

Παράθεση:
Originally posted by lady_in_red

Παράθεση:
Originally posted by Dardana
Tο'χουν στα αρχεγονα κυτταρα τους! Οπως το αρσενικο παγωνι ανοιγει τα φτερα του και φουσκωνει μπροστα στην παγωνα προκειμενου να την εντυπωσιασει, ετσι και οι αντρες εκδιδουν (με το στοματακι τους) επιταγες χωρις αντικρυσμα πολλες φορες.
Την εποχη των σπηλαιων επιδεικνυαν τον ανδρισμο τους φορωντας το δερμα του λεοντος που ειχαν σκοτωσει, τωρα κορδωνονται μεσα σε μια αστραφτερη μαρκας ταδε αυτοκινηταρα ή κουστουμαρα ή μας ταζουν λαγους με πετραχηλια προκειμενου να μας κερδισουν. Αμφιβαλλω αν θα αλλαξει αυτο ποτε. Γι αυτο κι εμεις καλα κανουμε να εκπαιδευσουμε τα αυτακια μας να επεξεργαζονται την ουσια κι οχι μονο το ευηχο μπλα μπλα.
Δεν ειναι τυχαιο που μου αρεσουν οι λακωνικοι τυποι

Το κακό είναι, όμως, dardana μου, ότι αντίστοιχα εκείνοι δεν "εκπαιδεύονται" στην ειλικρίνεια... γιατί γνωρίζουν ότι θα είχαν εξ αρχής χαμένο το παιχνίδι.

Όσο για τη λακωνικότητα, τη φοβάμαι, να σου πω την αλήθεια.
Όσο πιο εύγλωττος και φλύαρος είναι ο άντρας, τόσο πιο εύκολα θα κάνει λάθος. Και τότε, θα έχει χάσει το παιχνίδι...



Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω.

Λακωνικοτητα καλη μου κοκκινοφορουσα δε σημαινει μουγγαμαρα. Λιγα και καλα να λεει, κι οσο λιγοτερα να ταζει. Προσωπικα μπουχτισα απο παχυλα λογια και βαθυγδουπες δηλωσεις, καποτε θα γραψω και βιβλιο και στο πρωτο αντιτυπο θα σου κανω αφιερωση.



Αν υπαρχει καποιος που μπορει να λεει πολλα και να φιλοσοφει νυχθημερον, αυτη ειμαι εγω, το Διδυμακι:Ρ Ομως με τα πολλα λογια απο αντρες, εχω παθει απωθηση. Εξαλλου το προσωπικο μου "σκανερ" τους περναει μια χαρα και τα δειχνει ολα. Παθουσα και πλεον μαθουσα βλεπεις.

Οσο για το οτι δεν εκπαιδευονται στην ειλικρινεια, δεν εχεις αδικο. Ομως καμια φορα δε φταιει μονο ο θυτης αλλα και το θυμα. Τα αυτακια μας θελουν να ακουσουν ομορφα λογακια, το εχουν αναγκη, κι εκεινοι το ξερουν κι ετσι μας αμολανε διαφορα για να μας ριξουν. Ετσι εμαθαν οτι "παιζεται το παιχνιδι" κι αφου δεν εχουμε το φαρμακο για την "αρρωστια" αυτην, ας κανουμε μια προληπτικη ενεσουλα.

Αχ, dardana μου...

Παράθεση:
Originally posted by Dardana
Λακωνικοτητα καλη μου κοκκινοφορουσα δε σημαινει μουγγαμαρα. Λιγα και καλα να λεει, κι οσο λιγοτερα να ταζει. Προσωπικα μπουχτισα απο παχυλα λογια και βαθυγδουπες δηλωσεις, καποτε θα γραψω και βιβλιο και στο πρωτο αντιτυπο θα σου κανω αφιερωση.



Αν υπαρχει καποιος που μπορει να λεει πολλα και να φιλοσοφει νυχθημερον, αυτη ειμαι εγω, το Διδυμακι:Ρ Ομως με τα πολλα λογια απο αντρες, εχω παθει απωθηση. Εξαλλου το προσωπικο μου "σκανερ" τους περναει μια χαρα και τα δειχνει ολα. Παθουσα και πλεον μαθουσα βλεπεις.

Οσο για το οτι δεν εκπαιδευονται στην ειλικρινεια, δεν εχεις αδικο. Ομως καμια φορα δε φταιει μονο ο θυτης αλλα και το θυμα. Τα αυτακια μας θελουν να ακουσουν ομορφα λογακια, το εχουν αναγκη, κι εκεινοι το ξερουν κι ετσι μας αμολανε διαφορα για να μας ριξουν. Ετσι εμαθαν οτι "παιζεται το παιχνιδι" κι αφου δεν εχουμε το φαρμακο για την "αρρωστια" αυτην, ας κανουμε μια προληπτικη ενεσουλα.

Το βασικότερο όλων των προβλημάτων, εκτός από την ανικανότητά τους να "εκπαιδευτούν" στην ειλικρίνεια, είναι ότι είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως γενικότερα -ορισμένοι, για να μην παρεξηγηθώ!

Ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα, τις περισσότερες φορές.
Και σπανίως πιάνουν "γεμάτα"...
Γιατί δεν έχουμε ΟΛΕΣ ανάγκη να ακούσουμε τα "όμορφα λογάκια" γιατί έχει καεί η γούνα μας από "όμορφα λογάκια"...