Μοναχος σου χορευε και οσο θελεις πηδα

Μοναχος σου χορευε και οσο θελεις πηδα

Και για να το πω καλυτερα γιατι να την εχεις στο σβερκο μια ζωη και να μη μπορεις να κανεις οτι θελεις να μη μπορεις να ζησεις οπως θελεις; Εξαλλου ας μη ξεχναμε οτι σε εναν χωρισμο αυτος που πληγωνεται πιο πολυ ειναι ο αντρας. Ποιος ο λογος λοιπον να δημιουργουμε σχεσεις που στο τελος η θα μας πληγωσουν η θα ισοροπουν αναμεσα στο ψεμα και την αβεβαιοτητα:

Παράθεση:
Originally posted by ArGuS
Εξαλλου ας μη ξεχναμε οτι σε εναν χωρισμο αυτος που πληγωνεται πιο πολυ ειναι ο αντρας.

Ποιος φωτισμενος επιστημων το ειπε αυτο?

Επροταθει για βραβειο Νομπελ?

Αν οχι να τρεξουμε να τον προτεινουμε!

Διαφωνείς ότι τα πιό πολλά λαικά είναι γραμμένα από άντρες?
Είναι μήπως επειδή οι γυναίκες δεν μπορούν να γράψουν στίχους?
δεν νομίζω, απλώς το δράμα, ο έρωτας και ο πόνος είναι κάτι που το νιώθουν επί το πλείστον οι άντρες μέσα από τις σχέσεις τους ενώ για τις γυναίκες είναι πιο εύκολο να γυρίσουν σελίδα ( το ακούω πιο πολύ απο γυναίκες εδώ μέσα).
Και όλα αυτά έρχονται απο την εξέλιξη των ειδών μέσα στις εκατοντάδες χρόνια προιστορίας (και άλλα πολλά). Εάν διαβάσεις ανθρωπολογία θα καταλάβεις. Οπότε καλά κάνουνε και πράτουν έτσι οι άνδρες:
καλύτερα απ'εδώ και απ'εκεί παρά στην στενοχώρια και στην κατάθλιψη

Ποναει ε?

Σε καταλαβαινω...αλλα δεν ειναι ολες ετσι βρε παιδακι μου...κι επειτα μοναχος σου...ετσι θα βγει η ζωη?Αφου δε θελεις νασαι μονος...αν ηθελες δε θα λεγες οτι ο αντρας ειναι αυτος που πληγωνεται...
Και μη γενικευεις κυριως...μην πεσεις στην παγιδα του "ολες ιδιες ειναι..." Θα ειναι λαθος που θα σε οδηγησει σε αλλα πιο μεγαλα...
Και σε τελικη δες το με χιουμορ...φευγει καποια αλλη ερχεται...καλυτερη!!!
Ασε...που οπως λενε στα Εφτανησα...
Οταν θα μαθει ο κερατας
τη γλυκα του κεράτου
μελι και γαλα γινεται
με τη νοικοκυρα του!!!
Μηπως να τη συγχωρησεις?

Μη μ'αποφεύγεις μάτια μου
Μη με κοιτάς σαν ξένη
Ζωή που δεν μοιράζεται
Ειναι ζωή χαμένη...

Ετσι λέει το άσμα....
(Ελευθερία Αρβανιτάκη)

Φιλαράκι μου μόνος ούτε στον Παράδεισο!
Καλή και λίγη μοναξιά αλλα μονος δεν την βγάζεις με τίποτε.Οταν θα ορθοποδησης ,βρεις κάτι καλύτερο γιατί νάσαι σίγουρος οτι θα υπάρξει κάτι καλύτερο,τότε ελα να τα κουβεντιάσουμε.
Υστερα μη ξεχνάς έρχεται η Ανοιξη η αναγέννηση!!!

Γιατί όσο και να πηδήξεις στον χορό για να μη βγει αγγούρι το όλο σκηνικό πρέπει να έχεις ανθρώπους να χορέψεις μαζί τους που σε ξέρουν και σε νιώθουν.
Κάπως έτσι είναι και το να πηδάς μόνο σωματικά ένα άνοστο πράγμα που δεν θα σε ολοκληρώσει ποτέ.
Από κει και πέρα οι επιλογές δικές σου φυσικά. Προσοχή όμως ότι σκοτώσεις μέσα σου δεν ξαναζωντανεύει εύκολα.

Παράθεση:
Originally posted by ArGuS
Και για να το πω καλυτερα γιατι να την εχεις στο σβερκο μια ζωη και να μη μπορεις να κανεις οτι θελεις να μη μπορεις να ζησεις οπως θελεις; Εξαλλου ας μη ξεχναμε οτι σε εναν χωρισμο αυτος που πληγωνεται πιο πολυ ειναι ο αντρας. Ποιος ο λογος λοιπον να δημιουργουμε σχεσεις που στο τελος η θα μας πληγωσουν η θα ισοροπουν αναμεσα στο ψεμα και την αβεβαιοτητα:

----------------------------------------------------
To πιο καλή μοναξιά και τα αλλα σχετικά συνήθως τα λέμε οταν μας .... παίρνει

θα σου συνιστούσα να τυπώσεις την δήλωση σου περί μοναχικού χορού ... και να την διαβάσεις ξανά οταν θα εχεις φτάσει στα 45 -50 τότε που θα συνειδητοποιήσεις θέλεις δεν θέλεις που σε οδήγησαν τέτοιου είδους λογικές !

Οσο απογοητευμένος και να είσαι τώρα μη βιάζεσαι να κάνεις τέτοιου είδους αφορισμούς. Χρειάζεσαι επειγόντως θετική σκέψη

Και για να το πω καλύτερα γιατί να την έχεις στο σβέρκο μια ζωή και να μη μπορείς να κάνεις ότι θέλεις να μη μπορείς να ζήσεις όπως θέλεις;

Εξαρτάται το πώς τη βλέπεις τη ζωή. Μπορείς να απαντήσεις στον εαυτό σου ποιος φταίει και δε μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου όπως θέλεις;
Μη ξεχνάς το εξής σοφό: γινόμαστε όπως σκεφτόμαστε.

Εξάλλου ας μη ξεχνάμε ότι σε έναν χωισμό αυτός που πληγώνεται πιο πολύ είναι ο άντρας.

Πως? Είναι πολύ εύκολη λύση τα τσουβαλιάσματα μα όταν την υιοθετείς σε μακροπρόθεσμη βάση δε σε βγάζει πουθενά.
Η σχέση αποτελείται από δύο ανθρώπους όχι από έναν. Όπως μία αγάπη χτίζεται μέρα με την ημέρα έτσι και ένας χωρισμός κάνει το ίδιο και από τους δύο. Δεν έχει καμία σημασία το ποιος θα πει πρώτος «χωρίζουμε», σημασία έχει πως για να φτάσουν στο σημείο αυτό δύο άνθρωποι πάει να πει πως στην πορεία ο ένας άφησε τον άλλο, άρα οι σχέση τους δεν άξιζε να συνεχιστεί. Είναι εντελώς ανούσιο να προσπαθείς να ζυγίσεις και να μοιράσεις τα συναισθήματα κατόπιν εορτής, όταν ήσουν μέσα στο χορό τι έκανες? Ο διαχωρισμός άντρας- γυναίκα δεν υφίσταται. Και οι δύο είναι άνθρωποι ισότιμοι μέσα σε μια σχέση.

Ποιος ο λόγος λοιπόν να δημιουργούμε σχέσεις που στο τέλος η θα μας πληγώσουν η θα ισορροπούν ανάμεσα στο ψέμα και την αβεβαιότητα?

Αν θέλεις να μη πληγώνεσαι ψάξε μέσα σου καλύτερα, δες τα θέλω σου και κάνε τις επιλογές σου. Δε μας πληγώνουν οι άλλοι, οι προσδοκίες μας από αυτούς μας πληγώνουν. Φυσικά τα λάθη είναι για να μας μαθαίνουν και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι (όχι καλύτεροι άντρες/γυναίκες).

Παράθεση:
Originally posted by ArGuS
Εξαλλου ας μη ξεχναμε οτι σε εναν χωρισμο αυτος που πληγωνεται πιο πολυ ειναι ο αντρας.

Και μια άλλη άποψη:
Την πρωτιά στις αυτοκτονίες την έχουν οι γυναίκες. Και η αιτία που το 80% από αυτές αυτοκτονούν στην ηλικία των 20 μέχρι 40 ετών είναι η ερωτική απογοήτευση.

Ολοι οι άνθρωποι πονούν άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο ανάλογα τον χαρακτήρα και την ευαισθησία. Δεν είναι θέμα φύλου είναι θέμα ανθρώπου.

Παράθεση:
Originally posted by GHTEYTRIA
Σε καταλαβαινω...αλλα δεν ειναι ολες ετσι βρε παιδακι μου...κι επειτα μοναχος σου...ετσι θα βγει η ζωη?Αφου δε θελεις νασαι μονος...αν ηθελες δε θα λεγες οτι ο αντρας ειναι αυτος που πληγωνεται...
Και μη γενικευεις κυριως...μην πεσεις στην παγιδα του "ολες ιδιες ειναι..." Θα ειναι λαθος που θα σε οδηγησει σε αλλα πιο μεγαλα...
Και σε τελικη δες το με χιουμορ...φευγει καποια αλλη ερχεται...καλυτερη!!!
Ασε...που οπως λενε στα Εφτανησα...
Οταν θα μαθει ο κερατας
τη γλυκα του κεράτου
μελι και γαλα γινεται
με τη νοικοκυρα του!!!
Μηπως να τη συγχωρησεις?

Μαλλον δεν το αναλυσες σωστα.Δεν τιθεται θεμα το αν θα συγχωρησω καποια στο κατω κατω ολοι ειμαστε ελευθεροι να κανουμε οτι θελουμε.Εξαλλου εκει παραπεμπει και η παροιμια.Απλα ειναι ενα θεμα προς συζητηση στο κατα ποσο αξιζει να δημιουργεις δεσμευσεις με ολα οσα συνεπαγεται αυτο

Παράθεση:
Originally posted by sykakaiskafes
Διαφωνείς ότι τα πιό πολλά λαικά είναι γραμμένα από άντρες?
Είναι μήπως επειδή οι γυναίκες δεν μπορούν να γράψουν στίχους?
δεν νομίζω, απλώς το δράμα, ο έρωτας και ο πόνος είναι κάτι που το νιώθουν επί το πλείστον οι άντρες μέσα από τις σχέσεις τους ενώ για τις γυναίκες είναι πιο εύκολο να γυρίσουν σελίδα ( το ακούω πιο πολύ απο γυναίκες εδώ μέσα).
Και όλα αυτά έρχονται απο την εξέλιξη των ειδών μέσα στις εκατοντάδες χρόνια προιστορίας (και άλλα πολλά). Εάν διαβάσεις ανθρωπολογία θα καταλάβεις. Οπότε καλά κάνουνε και πράτουν έτσι οι άνδρες:
καλύτερα απ'εδώ και απ'εκεί παρά στην στενοχώρια και στην κατάθλιψη

Σωστα το θετεις . Εξαλλου ειναι γνωστο οτι ο παρορμητισμος στο ερωτα ειναι στοιχειο καθαρα αρσενικο. Βλεπεις οι αντρες λειτουργουν με το συναισθημα ενω οι γυναικες με την λογικη

Για καντε κρατει. Παρτε το αλλιως μη βρειτε.

Κοριτσια γιατι φαγωθηκατε ντε και καλα οτι το θεμα τεθηκε μετα απο ερωτικη απογοητευση; Τεθηκε απλως για συζητηση. Με αυτα που γραψατε ολες σας απλως επιβεβαιωνεται την τοποθετηση μου.Ντε και καλα δηλαδη ενας αντρας πρεπει να πληγωνεται. Για καντε κρατει και παρτε το αλλιως μπας και στρωσετε

Παράθεση:
Originally posted by ArGuS
γιατι να την εχεις στο σβερκο μια ζωη και να μη μπορεις να κανεις οτι θελεις να μη μπορεις να ζησεις οπως θελεις;
Ποιος ο λογος να δημιουργουμε σχεσεις που στο τελος η θα μας πληγωσουν η θα ισοροπουν αναμεσα στο ψεμα και την αβεβαιοτητα:

Εξκιούζ μη, αλλά εγκώ ντεν καταλαβαίνεις.

Ποιό είναι το θέμα ρε παιδάκια; πείτε μου κι εμένα να συνεισφέρω με την πείρα και τη σοφία μου!!
Γιατί να είμαστε λοιπόν αισθηματίες
Γιατί να μπλέκουμε σε παλιο ιστορίες;

αυτό είναι το θέμα; γιατί αν είναι αυτό, το έχει λύσει ο Μέγας Καζαντζίδης εδω και χρόνια !!!

Παράθεση:
Originally posted by ArGuS
Για καντε κρατει και παρτε το αλλιως μπας και στρωσετε

Αν το πάρεις εσύ αλλιώς μήπως και ευτυχήσεις?
υ/γ: by the way τη δική μου απάντηση γιατί δε τη σχολίασες?

Παράθεση:
Originally posted by ArGuS
Και για να το πω καλυτερα γιατι να την εχεις στο σβερκο μια ζωη

Αν πιστεύεις, αγαπητέ, πως οι άνθρωποι βρίσκονται στο σβέρκο σου, καλά έκανες και δεν παντρεύτηκες!

Παράθεση:
και να μη μπορεις να κανεις οτι θελεις να μη μπορεις να ζησεις οπως θελεις;

Δηλαδή, τώρα νομίζεις πως ζεις όπως ακριβώς θέλεις;; Δεν είσαι δίνεις λογαριασμό σε κανέναν;; Ακόμη κι αν δεν έχεις εργοδότη, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις στη δουλειά σου; Ακόμα κι αν δεν έχεις γονείς, μπορείς να λες στους φίλους σου ό,τι ακριβώς σου καπνίσει;; Δεν έχεις καμιά συνάφεια με ανθρώπους; δεν έχεις αλισβερίσια συναισθηματικά, πνευματικά και οικονομικά μ' αυτούς; Ποιος σου είπε πως το να είναι κανείς ανύπαντρος είναι επιλογή που σημαίνει "κάνω ό,τι θέλω";;;;

Για μένα δηλώνει αρκετή ανασφάλεια και δειλία η στάση της μη συμμετοχής! Κι εν πάση περιπτώσει, αυτός είναι κι ο εύκολος δρόμος! Στα δύσκολα σε θέλω να είσαι Μάγκας και Παλικάρι!!

Άσε που μένεις ανολοκλήρωτος αγνοώντας τι σημαινει "Μεγαλώνω Το Λατρεμένο Μου Παιδί"..........

Την επόμενή σου φράση, δεν την μετρώ καν! Αφού δεν έχεις κάνει το πρώτο βήμα, είναι προφανές πως αγνοείς στο πετσί σου τις όποιες συνέπειες θα είχε αν το έκανες....

Κατά τα λοιπά, θα συμφωνήσω με την Εμμονή! Σταράτα τα λόγια της!

Η Επιλεκτική

quote]Originally posted by ArGuS
Ντε και καλα δηλαδη ενας αντρας πρεπει να πληγωνεται. Για καντε κρατει και παρτε το αλλιως μπας και στρωσετε

Απο οσα γραψαμε η καθεμια με τον δικο της τροπο εσυ αυτο καταλαβες?

ε...εδω παει αυτο που λενε...."Γεια σου Γιαννη...κουκια σπερνω...!"
Τωρα οσο για το.....στρωσιμο.....μπηκε ανοιξη και ξεστρωνουμε τα χαλια τωρα......απο χειμωνα παλι .....!

Παράθεση:
Originally posted by ArGuS
Και για να το πω καλυτερα γιατι να την εχεις στο σβερκο μια ζωη και να μη μπορεις να κανεις οτι θελεις να μη μπορεις να ζησεις οπως θελεις; Εξαλλου ας μη ξεχναμε οτι σε εναν χωρισμο αυτος που πληγωνεται πιο πολυ ειναι ο αντρας. Ποιος ο λογος λοιπον να δημιουργουμε σχεσεις που στο τελος η θα μας πληγωσουν η θα ισοροπουν αναμεσα στο ψεμα και την αβεβαιοτητα:

Καμιά θετική λεξούλα στο λεξιλόγιο σας έχετε?
"την έχεις στο σβέρκο"
"σχεσεις που πληγώνουν¨"
"ισορροπουν ανάμεσα στο ψέμα και την αβεβαιότητα"...........

Μα καλά καμιά σχέση δεν σας εδωσε αναταση ψυχική ,πνευματική ,σωματική??

Μα καλά ποτέ δεν ένοιωσες την αλήθει α σε μια σχέση,δεν εισέπραξες ευεξία, ενέργεια??

Μα καλά ποιος σου είπε ότι μια σχέση παρέχει βεβαιότητα ,εμπιστοσύνη αν εσύ ο ίδιος ζεις μέσα στην δική σου ατομικότητα ??

Κι αν τελειώσει σημαίνει τι ??
Οτι σε πρόδωσε?
Σημαίνει ότι δεν την έζησες, ότι δεν έμαθες, ότι δεν κατέθεσες την ψυχή σου......??

.......αλλά όταν αναπτύσσει κανείς έναν κόσμο με απόλυτα ατομικές αξίες πως είναι δυνατόν να βρεί σημεία αναφοράς και λεξεις να επικοινωνήσει με τον άλλον,άρα και να δημιιουργήσει σχέση,και να εμπιστευτεί.
?

Παράθεση:
Originally posted by emmoni

Αν θέλεις να μη πληγώνεσαι ψάξε μέσα σου καλύτερα, δες τα θέλω σου και κάνε τις επιλογές σου. Δε μας πληγώνουν οι άλλοι, οι προσδοκίες μας από αυτούς μας πληγώνουν. Φυσικά τα λάθη είναι για να μας μαθαίνουν και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι (όχι καλύτεροι άντρες/γυναίκες).

Αγαπητη μου δεν διαφωνω με οτι αναφερεις απλα δεν μπορω να καταλαβω την εμμονη σας οτι οταν καποιος αναφερεται σε καταστασεις σχεσεων ειναι πληγωμενος. Σαφως και συμφωνω οτι απο τα λαθη μας μαθαινουμε και εγω εχω κανει αρκετα αλλα σε αυτη τη ζωη μονοι ερχομαστε και φευγουμε πιο μονοι κυριολεκτικα.Αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι δεν εχουμε τους φιλους μας ή τις σχεσεις μεσα στη δαρκεια της ζωης μας. Και να σου πω και κατι αλλο προσωπικα μου αρεσει να ΖΩ καθε στιγμη και καθε λεπτο με την μεγαλυτερη δυνατη ενταση γιατι δεν θα την ξαναβρω μπροστα μου.