Ο άνθρωπος της ζωής μου..

Ο άνθρωπος της ζωής μου..

Καλησπέρα!
Σίγουρα όλοι μας έχουμε βρεθεί σε κάποια φάση της ζωής μας,σε σχέση μας,που έχουμε πεί ότι ο άνθρωπος που είμαστε μαζί του είναι ο άντρας/γυναίκα της ζωής μας.
Άραγε ποιό είναι αυτό το στοιχείο που μας οδήγησε στο να καταλήξουμε σ'αυτό το συμπέρασμα;Και ποιό είναι το συστατικό αυτό για σας που καταστά μια σχέση ιδανική;
Μιλώντας για μένα,όντας σε μια σχέση δυόμισι ετών,θεωρώ ότι άνθρωπος αυτός είναι ο άντρας της ζωής μου και θέλω να ζήσω μαζί του.Ο λόγος απλός..με καλύπτει από όλες τις απόψεις και μου προσφέρει όλα όσα πάντα αναζητούσα.Νιώθω ασφάλεια και αγάπη και ξέρω ότι μπορώ να βασιστώ επάνω του,με καταλαβαίνει χωρίς να χρειαστεί μιλήσω..

Η δική σας άποψη και εμπειρία;

Ο άνθρωπος της ζωής μου βρίσκεται έτη φωτός μακρυά..μάλλον σε άλλο πλανήτη απο ότι κατάλαβα!Αλλα αυτό δέν με πτοεί!Του στέλνω μυνήματα καπνού(απο τα τσιγάρα που καίω κάθε βράδυ στο δωμάτιό μου με ανοιχτό το παράθυρο) ελπίζωντας πώς κάποια ωραία πρωία θα αποφασίσει να πάρει το διαστημόπλοιό του και να φτάσει σε μένα την αγαπημένη του που τον περιμένω με τίς αγκάλες ανοιχτές!!

Νομίζω πως έχεις δίκιο όλοι μας το έχουμε πει γιατί όλοι μας είχαμε ανάγκη να το πούμε.
Για μένα το ιδανικό είναι κάθε φορά αυτό που με κάνει να εξελίσσομαι, να πηγαίνω ένα βήμα παραπέρα. Όταν όμως θα πάψει να με κάνει να εξελίσσομαι θα πάψει να είναι και ιδανικό. Άρα ίσως ο ιδανικός να πρέπει να είναι ένας όρος που θα πρέπει να τοv χρησιμοποιούμε αναφερόμενοι σε μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μας, μετά να αλλάζει, αναλόγως τη φάση στην οποία βρισκόμαστε.

Οταν το ειπα αυτο μετα απο λγιο καιρο παντρευτηκα, μετα απο χρονια διαπιστωθηκε οτι δεν ηταν ο ανθρωπος της ζωης μου.
Εκτοτε δεν αφησα τον εαυτο μου ελευθερο να μου ξανασυμβει.
Τωρα απλα προσπαθω να βελτιωσω τον εαυτο μου.

Παράθεση:
Originally posted by EGOIME
Οταν το ειπα αυτο μετα απο λγιο καιρο παντρευτηκα, μετα απο χρονια διαπιστωθηκε οτι δεν ηταν ο ανθρωπος της ζωης μου.
Εκτοτε δεν αφησα τον εαυτο μου ελευθερο να μου ξανασυμβει.
Τωρα απλα προσπαθω να βελτιωσω τον εαυτο μου.

Τελικά, οι ιστορίες επαναλαμβάνονται... είναι τόσο ίδιές που αναρωτιέμαι...

Μήπως το έγραψα εγώ αυτό;

Θεωρώ ότι το να λες συχνά ότι ο εκάστοτε άνθρωπος που είσαι μαζί του είναι και ο άνθρωπος της ζωήσου είναι λάθος,απλά μπερδεύσαι,είμαι της γνώμης ότι τον άντρα/γυναίκα της ζωής σου όταν τον συναντήσεις το καταλαβαίνεις..εγώ πρώτη φορά το είπα στη ζωή μου στη σχέση που έχω τωρα.Όπως και την ιδανική σχέση δεν τη βρίσκεις πολλές φορές στη ζωή σου,αν τη βρείς και είσαι σίγουρη/ος,τότε παντρεύεσαι..

Παράθεση:
Originally posted by emmoni
Νομίζω πως έχεις δίκιο όλοι μας το έχουμε πει γιατί όλοι μας είχαμε ανάγκη να το πούμε.
Για μένα το ιδανικό είναι κάθε φορά αυτό που με κάνει να εξελίσσομαι, να πηγαίνω ένα βήμα παραπέρα. Όταν όμως θα πάψει να με κάνει να εξελίσσομαι θα πάψει να είναι και ιδανικό. Άρα ίσως ο ιδανικός να πρέπει να είναι ένας όρος που θα πρέπει να τοv χρησιμοποιούμε αναφερόμενοι σε μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μας, μετά να αλλάζει, αναλόγως τη φάση στην οποία βρισκόμαστε.

Ο ανθρωπος της ζωης μου ειναι αυτος με τον οποιο ενιωσα αμεσως οτι "εδεσα", η επικοινωνια μας απο την πρωτη στιγμη "έρεε" ανεμποδιστη, δεν υπηρχαν αναμεσα μας ερωτηματικα, αμφιβολιες...
Πως να το εξηγησω...ηταν σαν να φορουσα για πρωτη φορα ενα ρουχο που φτιακτηκε ειδικα για μενα!

Παράθεση:
Originally posted by Rena_L
Καλησπέρα!
Σίγουρα όλοι μας έχουμε βρεθεί σε κάποια φάση της ζωής μας,σε σχέση μας,που έχουμε πεί ότι ο άνθρωπος που είμαστε μαζί του είναι ο άντρας/γυναίκα της ζωής μας.
Άραγε ποιό είναι αυτό το στοιχείο που μας οδήγησε στο να καταλήξουμε σ'αυτό το συμπέρασμα;Και ποιό είναι το συστατικό αυτό για σας που καταστά μια σχέση ιδανική;
Μιλώντας για μένα,όντας σε μια σχέση δυόμισι ετών,θεωρώ ότι άνθρωπος αυτός είναι ο άντρας της ζωής μου και θέλω να ζήσω μαζί του.Ο λόγος απλός..με καλύπτει από όλες τις απόψεις και μου προσφέρει όλα όσα πάντα αναζητούσα.Νιώθω ασφάλεια και αγάπη και ξέρω ότι μπορώ να βασιστώ επάνω του,με καταλαβαίνει χωρίς να χρειαστεί μιλήσω..

Η δική σας άποψη και εμπειρία;

Ανήκεις στους τυχερούς...

Μεγάλη μπουκιά φάε , μεγάλη κουβέντα μη λες.

Πες απλά ότι βρήκες γαμπρό. Αρκεί.


Δεν είμαι ωμή.
Αλλά κάπως έτσι νιώσαμε κάποτε οι περισσότεροι και παντρευτήκαμε.
Η ζωή όμως είναι απρόβλεπτη, ακόμα και όταν νομίζουμε ότι όλα τα έχουμε υπό έλεγχο.
Ειδικά τότε.
Με τις ευχές μας!

........άνθρωπος της ζωής μου.......τον είχα βρεί τότες που έτσι νόμιζα πως ήταν........σήμερα δεν είναι όμως,και δεν είναι δα και τόσο απογοητευτικό ,λυτρωτικό το νοιώθω, θάλεγα!!!!!!!!

Παράθεση:
Originally posted by zoumeri

Μεγάλη μπουκιά φάε , μεγάλη κουβέντα μη λες.
Πες απλά ότι βρήκες γαμπρό. Αρκεί.


Δεν είμαι ωμή.
Αλλά κάπως έτσι νιώσαμε κάποτε οι περισσότεροι και παντρευτήκαμε.
Η ζωή όμως είναι απρόβλεπτη, ακόμα και όταν νομίζουμε ότι όλα τα έχουμε υπό έλεγχο.
Ειδικά τότε.

Με τις ευχές μας!

Συμφωνώ με την zoumeri...

Ετσι λίγο πολύ νιώθουμε όλοι ''ανθρωπο της ζωής μας'' κάποιον που τη δεδομένη στιγμή νομίζουμε ότι έτσι είναι..... άλλοι εξακολουθούν να το νοιώθουν αυτό μέχρι τα βαθειά γεράματα....

Αλλοι πάλι στην πορεία βλέπουν πως δεν μπορούν να πορευτούν μαζί μ αυτον τον άνθρωπο στη ζωή....Αλλιώς ξεκινάς κι αλλιώς τελειώνεις... παιχνίδια της ζωής.

Γι αυτο κανείς θα πρέπει να ειναι πολυ σίγουρος για να πει μια τέτοια κουβέντα...η πορεία θα δείξει...

Ειναι ο ανθρωπος της ζωης σου αυτη την εποχη αυτη την περιοδο αυτα τα χρονια.
Με τα τωρινα σου "θελω" με τους σημερινους σου στοχους και συνθηκες.
Θα ειναι μετα απο 10-20 χρονια?
Οταν μοιραια καποια πραγματα θα εχουν αλλαξει?
Θα εχετε εξελιχθει παραλληλα?

Παντως αν αυτο που νοιωθεις τωρα ειναι δυνατο...Ορμα!

Αν σου βγει ...σου βγηκε!
Αν σπασεις τα μουτρα σου ....δικη σου η επιλογη και η ευθυνη της επιλογης σου!
Μη ρωτας κανεναν!
Κανεις δεν μπορει να σου πει εγγυημενα!
Γενικα αξιζει να δηλητηριαζουμε κατι ομορφο που ζουμε σημερα?
Επειδη ...ισως....αυριο...σε μερικα χρονια....
μην το σκεφτεσαι.....ακομα και αυτο το Αυριο ειναι πολυ μακρυνο!!

Παράθεση:
Originally posted by Rena_L
Καλησπέρα!
Σίγουρα όλοι μας έχουμε βρεθεί σε κάποια φάση της ζωής μας,σε σχέση μας,που έχουμε πεί ότι ο άνθρωπος που είμαστε μαζί του είναι ο άντρας/γυναίκα της ζωής μας.
Άραγε ποιό είναι αυτό το στοιχείο που μας οδήγησε στο να καταλήξουμε σ'αυτό το συμπέρασμα;Και ποιό είναι το συστατικό αυτό για σας που καταστά μια σχέση ιδανική;
Μιλώντας για μένα,όντας σε μια σχέση δυόμισι ετών,θεωρώ ότι άνθρωπος αυτός είναι ο άντρας της ζωής μου και θέλω να ζήσω μαζί του.Ο λόγος απλός..με καλύπτει από όλες τις απόψεις και μου προσφέρει όλα όσα πάντα αναζητούσα.Νιώθω ασφάλεια και αγάπη και ξέρω ότι μπορώ να βασιστώ επάνω του,με καταλαβαίνει χωρίς να χρειαστεί μιλήσω..

Η δική σας άποψη και εμπειρία;

Νασαι παντα ευτυχισμενη γλυκια μου!!!
Και μην ακους εμας που εχουμε τα διπλα σου χρονια...οι πιο πολλες ειμαστε "τοξικες"...σαν τα αποβλητα...
Δικαιως...γιατι φαγαμε χοντρα χαστουκια...
Επενδυσαμε ονειρα και οχι μονο, σε προβληματικες...και εχουμε πληγωθει πολυ...με αποτελεσμα να βγαζουμε νυχια ακομα και εκει που δε θαπρεπε...
Ευτυχεις οσοι μπορεσαν να συναντησουν το αλλο τους μισο...ευτυχεστεροι οσοι μπορεσαν να το κρατησουν...
Ανηκω στους πρωτους...το συναντησα αλλα σε λαθος χρονο...λαθος τοπο...λαθος κατασταση...Δε μετανοιωσα ποτε...μου γεμισε τη ζωη και το αλμπουμ των αναμνησεων...ναναι καλα...εκει που ειναι...
Μετα το ξανασυναντησα αλλου...αλλα ηταν λιγο βλαμμενο...γι αυτο δεσαμε...αλλα μονο ερωτικα και συναισθηματικα...κι αυτο ηταν πολυ σημαντικο...ομως δεν εδεναν οι παρεες μας και γενικα ο τροπος ζωης μας...
Ετσι κι αλλιως καλη μου...αν ειμαστε ανοιχτοι στην ευτυχια θα τη βρουμε...
Αρκει να μην την ψαχνουμε σε λαθος μερη...
Αν ηξερες ποσο εχουν αλλαξει τα στανταρντς μου απο τοτε που ημουν 20 χρονων...μα εντελως!!!
Σκασιλα μου πια η γοητευτικη του φατσουλα...μυαλουδαρα ναχει και να το λεει η καρδουλα του...
Τους ...αλλους τους χαριζουμε στις...αλλες!!
Οχι βεβαια οτι θα με χαλαγε αν εμοιαζε στο Ρεντφορντ η στον Μπαντερας ....καθε αλλο...αλλα μυαλο και καρδια ή ψυχαρα δεν τα διαπραγματευομαι!!!
Οταν με το καλο αποφασισεις το γαμο, ριξε μια προσκληση να σε καμαρωσουμε...
Νασαι παντα ετσι...στα ροζ και τα γαλαζια της ευτυχιας!!!
Φιλια....

Ευχαριστώ πολύ όλους όσους έχουν απαντήσει!
Το θέμα είναι ότι δε ζήτησα συμβουλές για το δικό μου ζήτημα,αν και όλες είναι δεκτές και σεβαστές,θέλησα απλά να κάνουμε μια κουβέντα για το πώς βλέπει ο καθένας μας την "ιδανική" σχέση, πώς καταλαβαίνεις ότι ο άνθρωπος που είσαι μαζί του είναι ο/η άντρας/γυναίκα της ζωής σου,τι εξέλιξη υπήρξε..
Έτσι έφερα σαν παράδειγμα εμένα που θεωρώ ότι αυτό που έχω είναι αυτό που έψαχνα και φυσικά κανένας δεν ξέρει τι του ξημερώνει,αλλά μιλάμε για το σήμερα και σήμερα είμαι καλά!
Εύχομαι να συνεχίσω να λαμβάνω απόψεις,εμπειρίες και γιατί όχι και συμβουλές

Μα νομίζω γλυκειά μου έχεις ήδη απαντήσει στην ερώτηση που έθεσες: αγάπη, ασφάλεια, κατανόηση... το ιδανικό!

Για μένα ο άνθρωπος της ζωής μου είναι αυτός με τον οποίο από την μια μας συνδέει μια σπίθα έμπνευσης που δεν σβύνει, από την άλλη υπάρχει μια αίσθηση εμπιστοσύνης, σαν μία χώρα που γνωρίζω καλά από τα όνειρά μου...

Στο παρελθόν μου συνέβη μια φορά και πιο πρόσφατα ακόμα μία. Και τις δυο φορές όμως δεν δοκιμάστηκε η σχέση από τη συμβίωση. Εν τω μεταξύ μου συνέβη να ερωτευθώ τρελλά χωρίς όμως το στοιχείο της εμπιστοσύνης, ή αντίθετα να συνάψω σχέσεις και μάλιστα μακροχρόνιες χωρίς το στοιχείο της έμπνευσης. Τελικά η έκφραση "ο άνθρωπος της ζωής μου" είναι μεγάλη κουβέντα και όπως είπε και ο Σόλων, ουδένα προ του τέλους μακάριζε!

Γι αυτό, αν έχουμε την τύχη που έχεις σήμερα εσύ, ας ζήσουμε τη σχέση όσο αντέξει, όσο είναι ζωντανή και μας χαρίζει χαρά και ευτυχία. Κι ας προσέξουμε το νήμα αυτό που μας συνδέει με τον σύντροφό μας να μην κοπεί, τουλάχιστον από δική μας αμέλεια ή από φόβο που μας οδηγεί σε εθελοτύφλωση.

Με τις ευχές μου

Ευλόγησον Δέσποτα ........

Και με τις δικές μου ευχές.

Ζήσε το ονειρο και απόλαυσε την κάθε στιγμή μαζί του γιατί είναι οντως ξεχωριστή.

Εύχομαι να εχεις την καλύτερη κατάληξη με τον ανθρωπο που είσαι, αλλά θα μου επιτρέψεις να σου πώ οτι βαρύγδουπες φράσεις οπως ο αντρας της ζωής μου κλπ τις απεφευγα πάντα οπως ο διάολος το λιβάνι. Ισως γιατι απο ενα σημείο και μετά ειχα ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το αίσθημα της αυτοσυντήρησις. Και να σου πώ και κάτι ακόμη μή βάζεις ολα τα αυγά σου σε ενα καλάθι .... κράτα πάντα και μία πισινή.
Πάντα με φιλική διάθεση

Μεγάλα λόγια σε "μεγάλες" στιγμές:
Είσαι ο Ήλιος, το φεγγάρι και το φώς μου, το μονάκριβο στολίδι είσαι του κόσμου ....

και αργότερα :
Δεν σε πιστεύω, σ΄έχω μάθει πια,
δεν έχεις λόγο ούτε και καρδιά ....

Τι ναπει κανείς ..... για τον άνθρωπο της αλληνής.