Eιναι κακο να θελω να ειμαι μονος/η;;

Eιναι κακο να θελω να ειμαι μονος/η;;

Ξερετε, δεν γεννηθηκα παντρεμενη ουτε ειχα παντα εναν συντροφο διπλα μου...

Τα περισσοτερα χρονια της ζωης μου τα περασα "μονη". (εννοω χωρις σχεση). Λιγες ηταν οι (πραγματικες) σχεσεις μου και καμια δεν διηρκησε περισσοτερο απο 18 μηνες! Και το περισσοτερο διαστημα που ημουν "μονη" ηταν γιατι εγω το επελεξα. Και δεν ηταν γιατι το περιβαλλον μου αποτελειτο απο singles. Αντιθετα, οι περισσοτερες φιλες μου ειχαν παντρευτει σχεδον μια δεκαετια πριν απο εμενα. Δεν αισθανθηκα ομως ποτέ μειονεκτικα γι αυτο.

Αυτο ομως που θυμαμαι επισης, ηταν οτι οταν καμια φορα με ρωτουσε καποιος εμμεσα ή αμεσα αν ειμαι μονη ή σε σχεση και γω απαντουσα μονη, με κοιταγαν καπως περιεργα..καμια φορα εβλεπα και οικτο στα ματια τους!! Μερικοι αισθανονταν σχεδον αμηχανα, δεν ηξεραν πως να μου συμπεριφερθουν, ιδιαιτερα αν ημουν σε μια παρεα οπου οι πλειστοι ηταν ζευγαρια.

Εχω την εντυπωση λοιπον οτι ζουμε σε μια κοινωνια που κατα καποιον τροπο απορριπτει τους ανθρωπους που ειναι μονοι (δηλαδη χωρις σχεση), παρολο που παρα πολλοι και πολλες ειναι μονοι! Σαν να μην "ανηκουν" στο γενικο συνολο, σαν να αποτελουν μια ομαδα περιθωριακη. Δεν ξερω αν εγω το νομιζω αυτο, ή αν οντως προκειται για μια γενικη διαπιστωση.

Εχω επισης την εντυπωση οτι πολλοι ανθρωποι επιζητουν τη σχεση οχι τοσο γιατι τη χρειαζονται, αλλα γιατι χωρις αυτην αισθανονται ως "περιθωριακοι"...

Εχω λαθος;; Μακαρι να εχω...το ευχομαι!!

Εγω παντως περασα τις πιο ευτυχισμενες και ξεγνοιαστες περιοδους της ζωης μου οταν ημουν εκτος σχεσης. Και πιστευω οτι και η "μοναξια" εχει τη χαρη της, οταν βεβαια ειναι επιλογη.

Απλα νομιζω επισης πως πολλοι απο εμας επιζητουν τη σχεση γιατι ετσι νιωθουν οτι "ανηκουν" στο γενικο συνολο κι οχι συνειδητα.

Καλη μου...
Η μοναξια εχει πολλες μορφες και λογους που σε συντροφευει η σε υποχρεωνει.
Ο χρονος δεν εχει αξια εδω....και ο ερωτας δεν μετραται με λεπτα.
Μονος / η μπορει να νιωθεις ακομα κι αν σε περιτριγυριζουν , σε αγγιζουν , σου μιλουν και μιλας με πολλα ατομα.
Αλλωτε αναζητας την παγερη συντροφια της ωστε ν' αφουγκραστεις καλυτερα τη φωνη της ψυχης σου η να πνιξεις τον παραλογο ρυθμο της καρδιας σου η να γιανεις απο πληγες της......
Το να εισαι μονος /η ειναι επιλογη φορες .
Μια επιλογη που σε κανει να ξεχωριζεις και ξεχωρισεις......σκεψου το !

Παράθεση:
Originally posted by evans
Καλη μου...
Η μοναξια εχει πολλες μορφες και λογους που σε συντροφευει η σε υποχρεωνει.
Ο χρονος δεν εχει αξια εδω....και ο ερωτας δεν μετραται με λεπτα.
Μονος / η μπορει να νιωθεις ακομα κι αν σε περιτριγυριζουν , σε αγγιζουν , σου μιλουν και μιλας με πολλα ατομα.
Αλλωτε αναζητας την παγερη συντροφια της ωστε ν' αφουγκραστεις καλυτερα τη φωνη της ψυχης σου η να πνιξεις τον παραλογο ρυθμο της καρδιας σου η να γιανεις απο πληγες της......
Το να εισαι μονος /η ειναι επιλογη φορες .
Μια επιλογη που σε κανει να ξεχωριζεις και ξεχωρισεις......σκεψου το !

Δεν αντιλεγω!
Δεν αναφερομαι μονο στη μοναξια που ειναι επιλογη, εκφραζω επισης την απορια αν οντως εχω δικιο που νομιζω οτι η κοινωνια μας "θελει" σε ζευγαρια..;

.......αχ είναι και μια μέρα ανοιξιάτικη ..........
βρε Dardana εγω που χρονια πολλά είμουν σε γαμους...... βιώνω την καλύτερη περιόδο της ζωής μου.Το πως με βλεπουν οι άλλοι ουδόλως με απασχολει,σημασία εχει ότι νοιώθω υπεροχα τον περισσότερο καιρο,όπου δυο κι εγω τρείς......
Σίγουρα στιγμες υπάρχουν που με δυσκολευουν σίγουρα καμια φορά βιώνω μοναξιά αλλά λίγες είναι αυτές και σίγουρα το πόσο καλα περνάω το υπόλοιπον της ζωής μου με αποζημιώνει για αυτες τιε στιγμές που σέ τελική ανάλυση είναι στιγμες επιβεβαιωσης του δικού μου "καλα".
Δεν αρνούμαι να ερωτευτω,δεν αρνούμαι να μοιράσω και πάλι την ζωή μου δεν φοβαμαι ένα τέλος ακόμη.........καλώς να έλθει.
Περνάω όμορφα όμως γιατί τρέφομαι από μενα,δεν έχω ανάγκη αποδοχής και συναισθηματικής στήριξης απο τα έξω.
Επιτρέπω να είμαι αυτό που εγω επιθυμώ και μου αρεσει κι όχι το πρότυπο που μου προσφέρουν χρόνια οι "έξω απο μένα"

Παράθεση:
Originally posted by Dardana

Παράθεση:
Originally posted by evans
Καλη μου...
Η μοναξια εχει πολλες μορφες και λογους που σε συντροφευει η σε υποχρεωνει.
Ο χρονος δεν εχει αξια εδω....και ο ερωτας δεν μετραται με λεπτα.
Μονος / η μπορει να νιωθεις ακομα κι αν σε περιτριγυριζουν , σε αγγιζουν , σου μιλουν και μιλας με πολλα ατομα.
Αλλωτε αναζητας την παγερη συντροφια της ωστε ν' αφουγκραστεις καλυτερα τη φωνη της ψυχης σου η να πνιξεις τον παραλογο ρυθμο της καρδιας σου η να γιανεις απο πληγες της......
Το να εισαι μονος /η ειναι επιλογη φορες .
Μια επιλογη που σε κανει να ξεχωριζεις και ξεχωρισεις......σκεψου το !

Δεν αντιλεγω!
Δεν αναφερομαι μονο στη μοναξια που ειναι επιλογη, εκφραζω επισης την απορια αν οντως εχω δικιο που νομιζω οτι η κοινωνια μας "θελει" σε ζευγαρια..;

Η κοινωνια μας;
Εμεις τι θελουμε δεν παιζει ρολο;
Χμ....

Ψυχρα και ρεαλιστικα!
ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ!

Ομως αλλο θεμα η αναγκη για συντροφικοτητα που δεν θα πρεπει να βλεπεται σαν επιβολη , κανονα η εξαναγκασμο!
Αλλωστε οταν προκειται κατι να συμβει ολο το συμπαν συνωμοτει για αυτο...
Ολο το σύμπαν συνωμοτεί ;;;

Παράθεση:
Originally posted by Dardana
Απλα νομιζω επισης πως πολλοι απο εμας επιζητουν τη σχεση γιατι ετσι νιωθουν οτι "ανηκουν" στο γενικο συνολο κι οχι συνειδητα.

Είναι γεγονός ότι πολλοί διατυμπανίζουν τη σχέση τους σαν σημαία για να αναγνωρισθούν σαν ικανά μέλη μιας κοινωνίας που μας θέλει όντως ζευγαρωμένους και όχι μόνο ζευγαρωμένους αλλά και άξιους γονείς.

Η κοινωνία μας είναι δομημένη πάνω στην οικογένεια σαν μονάδα, επομένως είναι λογικό να ενισχύει αυτή τη μορφή διαβίωσης με διάφορους ευνοϊκούς νόμους και απαλλαγές σε αντίθεση με τη δυσμενέστερη μεταχείριση που δείχνει προς τους/τις εργένηδες/σες.
Και η κοινωνική ηθική το ίδιο ορίζει. Να είμαστε ζευγάρια. Το σεξ εκτός σχέσης είναι μεμπτό, γιατί αν η κάθε γυναίκα άρχιζε να γεννοβολά παιδιά με διάφορους άντρες θα διαλύονταν ο θεσμός της οικογένειας και κατ επέκταση και η κοινωνία.
Αυτοί οι μηχανισμοί του κοινωνικού μας συστήματος έχουν περάσει και στο υποσυνείδητό μας και λειτουργούμε μέσα απ αυτούς σαν τα ρομπότ, προσαρμόζοντας τη ζωή μας σε κάποιους αποδεκτούς κοινωνικούς κανόνες που επηρεάζουν τις αποφάσεις μας.

Λίγοι είναι εκείνοι που έχουν τη δύναμη να πηγαίνουν κόντρα στο σύστημα και να υφίστανται τις συνέπειες της διαφορετικότητάς τους.
Ακόμα κι εμείς που είμαστε σήμερα μόνοι, οι περισσότεροι υποκύψαμε κάποτε στο πρόγραμμα της οργανωμένης αναπαραγωγής.

Λίγοι είναι εκείνοι που έχουν τη δύναμη να πηγαίνουν κόντρα στο σύστημα και να υφίστανται τις συνέπειες της διαφορετικότητάς τους.
*********************************
αμάν τε ζουμερούλα το το ήθελες τώρα αυτό το¨"διαφορετικότητα"........θα μας την πεσουν πάλι οι κανονικοί γμτ

Παράθεση:
Originally posted by galazia_sfaira
Λίγοι είναι εκείνοι που έχουν τη δύναμη να πηγαίνουν κόντρα στο σύστημα και να υφίστανται τις συνέπειες της διαφορετικότητάς τους.
*********************************
αμάν τε ζουμερούλα το το ήθελες τώρα αυτό το¨"διαφορετικότητα"........θα μας την πεσουν πάλι οι κανονικοί γμτ

χαχαχαχα
Αφού το ξέρεις ότι έτσι γίνεται πάντα.
Εμείς οι "ανίκανες" που δεν "κρατήσαμε κανέναν άντρα" (τι έκφραση κι αυτή αλήθεια! ),
πάντα θα είμαστε το κόκκινο πανί όταν δηλώνουμε ευτυχισμένες .

Καλη μου...
Η μοναξια εχει πολλες μορφες και λογους που σε συντροφευει η σε υποχρεωνει.
Ο χρονος δεν εχει αξια εδω....και ο ερωτας δεν μετραται με λεπτα.
Μονος / η μπορει να νιωθεις ακομα κι αν σε περιτριγυριζουν , σε αγγιζουν , σου μιλουν και μιλας με πολλα ατομα.
Αλλωτε αναζητας την παγερη συντροφια της ωστε ν' αφουγκραστεις καλυτερα τη φωνη της ψυχης σου η να πνιξεις τον παραλογο ρυθμο της καρδιας σου η να γιανεις απο πληγες της......
Το να εισαι μονος /η ειναι επιλογη φορες .
Μια επιλογη που σε κανει να ξεχωριζεις και ξεχωρισεις......σκεψου το !

Η κοινωνια μας;
Εμεις τι θελουμε δεν παιζει ρολο;
Χμ....

Ψυχρα και ρεαλιστικα!
ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ!

Ομως αλλο θεμα η αναγκη για συντροφικοτητα που δεν θα πρεπει να βλεπεται σαν επιβολη , κανονα η εξαναγκασμο!
Αλλωστε οταν προκειται κατι να συμβει ολο το συμπαν συνωμοτει για αυτο...
Ολο το σύμπαν συνωμοτεί ;;;

ΣΥΜΦΩΝΩ ,επαυξανω και σφραγιζω και ναι
ολο το συμπαν συνομωτει για οσα θελουμε αρκει να ακολουθουν την αρμονια του συμπαντος γιατι για οσα μας προξενουν δυσαρμονια το συμπαν μας προφυλασει και μας προστατευει κρατοντας τα μακρυα

Παράθεση:
Originally posted by zoumeri

Παράθεση:
Originally posted by galazia_sfaira
Λίγοι είναι εκείνοι που έχουν τη δύναμη να πηγαίνουν κόντρα στο σύστημα και να υφίστανται τις συνέπειες της διαφορετικότητάς τους.
*********************************
αμάν τε ζουμερούλα το το ήθελες τώρα αυτό το¨"διαφορετικότητα"........θα μας την πεσουν πάλι οι κανονικοί γμτ

χαχαχαχα
Αφού το ξέρεις ότι έτσι γίνεται πάντα.
Εμείς οι "ανίκανες" που δεν "κρατήσαμε κανέναν άντρα" (τι έκφραση κι αυτή αλήθεια! ),
πάντα θα είμαστε το κόκκινο πανί όταν δηλώνουμε ευτυχισμένες .

Α καλα...τι μου θυμιζεις τωρα;;! Οταν εφτασα τα 28 και ημουν ακομα ανυπαντρη (ω τι συμφορα!) ξερεις τι κουλο ακουσα απο μια...κυρια;: "καλα δεν αξιωθηκες ακομα να βρεις αντρα;" - Θεωρουμουν δηλαδη "ανικανη" να βρω αντρα!! Σαν να μην ειχα ταυτοτητα οντας "μονη" μου και επρεπε να βρω αντρα για να αποκτησω αξια και υποσταση! Αλλα αυτο ειναι ενα αλλο πονεμενο θεμα, και δυστυχως η γενια των γονεων μας την κουβαλα ακομα αυτη την αρρωστημενη αποψη. Η δε μαμα μου με ρωτουσε καθε τοσο: "πότε θα παντρευτεις παιδι μου;" και γω της ελεγα "την αλλη Κυριακη!!"
Τελικα οντως παντρευτηκα (προσφατα) μια κυριακη, αλλα οταν το αποφασισα εγω, οχι για να της κανω το χατηρι.

Τωρα εχω μια φιλη στην ιδια ηλικια με μενα που ειναι μονη και αδεσμευτη και ειναι μια χαρα με τον εαυτο της. Αλλα ο "ρατσισμος" που υφισταται ορισμενες φορες ειναι απιστευτος.

Εχω χωρισει απο τα 26 μου χρονια και σημερα ειμαι 42.Καθε φορα που συναντω καινουργιους ανθρωπους οι περισσοτεροι ρωτανε.Καλα και γιατι δε ξαναπαντρευτηκες?Λες και ολοι πρεπει να ειμαστε σε ενα γαμο για να ειμαστε ενταξει.Εχω βαρεθει την ερωτηση.Οντως η κοινωνια θελει και προσπαθει να περασει το μηνυμα οτι ολοι πρεπει να ειναι οργανωμενοι σε δυαδες.Αλλα χαιρομαι για μενα γιατι δε με απασχολησε ποτε η γνωμη τους και δεν υπεκυψα ποτε στο τι θεωρει το συνολο σωστο και τι οχι.Ηξερα παντα και εκανα οτι ηταν σωστο για μενα.Και μου βγηκε σε καλο!

Η ξέφρενη χαρά της μοναξιάς...

Einai mia sugrafeas Mexikana, apo tis agapimenes mou,pou exei grapsei metaxu allwn duo vivlia pou agapw polu.To prwto einai:To tragoudi tis Zwis.To deutero einai:O kaimos tou erwta.To onoma tis einai Αngeles Mastretta.
Einai duo aderfes polu agapimenes ma entelws diaforetikes.H mia glukia kai suneti kai padremeni me ton pio uperoxo(kat eme,antra!!!Polu thathela na eixa enan tetoio...alla de mou proekupse pote...), i alli adesmeuti,anexartiti ki anupantri kat epilogin...Meta apo arketa xronia gamou i padremeni i Josefa apokta ena koritsaki kai tin 3h mera tis gennisis mazi me tin Milagros tin aderfi tis (tote pou oi moires moirainoun to mwro),dinoun i kathe mia tin euxi tis...
H mana i suneti...leei:
Kori,pou koimasai katw apo to vlemma tou Theou,euxomai na mi fugei pote apo panw sou,na poreuteis sti zwi me tin upomoni san ton kalutero summaxo sou,na gnwriseis tin eutuxia tis gennaiodwrias kai ti galini autwn pou den perimenoun tipota,na katanoeis ta vasana sou kai na mporeis na suntrofeueis tous allous sta dika tous.Sou euxomai kathari matia ,suneto stoma, muti me katanoisi,autia koufa stis doloplokies,dakrua anagaia kai isorropimena.Sou euxomai pisti se mia aiwnia zwi kai ti galini pou fernei auti mazi tis...

H alli twra tis theias leei:
Kori mou,egw sou euxomai tin trela,ti gennaiotita,ti laxtara,tin anupomonisia.Sou euxomai tin tuxi twn erwtwn kai tin xefreni xara tis monaxias.Euxomai na sou aresoun oi komites to nero kai oi antres.Sou euxomai exupnada kai pneuma.Ena vlemma olo periergeia,muti me mnimoniko,stoma pou na xamogelaei kai na katarietai me theiki akriveia,podia panta neanika,dakrua pou fernoun tin oloklirwsi.Sou euxomai na exeis tin aisthisi tou xronou pou exoun t astra,tin idiosugrasia twn murmigiwn kai na amfisviteis tous naous.Sou euxomai pisti stous oiwnous,sti fwni twn nekrwn,sto stoma twn ripsokindunwn,sti galini twn andrwn pou xehnoun ti moira tous,sti dunami twn anamnisewn sou kai sto mellon,san mia uposxesi opou xwroun ola osa den sou exoun sumvei akoma.

Einai muthistorimata, ma tautoxrona me istorikopolitika stoixeia...Xronologika ta 2 vivlia pane me ti seira pou ta egrapsa...Den einai sunexeies, alla perigrafoun to prwto ta xronia tis diktatorias sto Mexiko kai to deutero ta xronias tis epanastasis...

Συγνωμη για τους λατινικους χαραχτηρες αλλα δεν εχω χρονο να τα γραψω με ελληνικους...Θελω να σας πω ομως σε ολους που εχετε επιλεξει να ζησετε μονοι οτι ειστε πολυ πιο αξιοπρεπεις απο αυτους που απλα το κανουν για να μην τους λενε περιθωριακους...Παντα ενιωθα μεγαλη τιμη μου να ειμαι περιθωριακη για τις "κυρατσες",σαν αυτη που σου ειπε τη φοβερη ατακα Νταρντανουλα, οτι δηλαδη εισαι ανικανη να βρεις αντρα, που οταν αποδεδειγμενα μενουν σ ενα γαμο απο συμφερον οικονομικο η απο ανασφαλεια, σε τι διαφερουν...θου Κυριε!!!!Τωρα βεβαια αν μας διαβαζουν καποιοι η καποιες θα λενε χαιρεκακα μεσα απο την πικρη ασφαλεια των συμβιβασμενων συμβιωσεων τους, γιατι δε μιλαω για οσους ειναι ευτυχισμενοι στη σχεση τους,
θα λενε λοιπον οτι: Οσα δε φτανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια...
Εδω αυτο μου το λεει συχνα η ιδια μου η μανα...Τι να πεις....

Οταν λοιπον διαβασα την ευχη της Μιλαγρος ενιωσα στ αληθεια την ...ΞΕΦΡΕΝΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ!!!
Παρ οτι ειμαι απολυτα συντροφικος ανθρωπος, δεν μπορω να κανω συμβιβασμους και εκπτωσεις για να ειμαι με καποιον...
Θυμοσαστε το παλιο ανεκδοτο με τον τυπο που συνειδητοποιει οτι εμεινε μονος
κι αρχιζει να χορευει ζεμπεκιες τραγουδωντας ΜΟΟΟΝΟΟΟΣ!!!!ΜΟΟΟΟΝΟΟΟΟΣ!!!!ΜΟΟΟΟΟΝΟΟΟΟΣ!!!!

Φιλια σε ολους τους μοναχικους και τις μοναχικες αυτου του κοσμου και σας ευχομαι την "ξεφρενη χαρα της μοναξιας και την τυχη των ερωτων"!!!

Ψυχρα και ρεαλιστικα!
ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ!

[/url]

Με αντιγραφεις φιλε.Το εχω πει στο αρθρο μου μοναχος σου χορευε και οσο θελεις πηδα.Any way.Φυσικα και συμφωνω μαζι σου σε αυτο.

Είναι κακό που θέλω να είμαι μόνη;

Ήρθα σ'αυτό τον κόσμο παρά τη θέλησή μου.
Θα φύγω απ'αυτό τον κόσμο -πάλι- παρά τη θέλησή μου.

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, θα πορευτώ πάνω στη Γη και θα βιώσω όσα η θέλησή μου υπαγορεύει!



Η ζωή είναι δική μας και δεν τη χρωστάμε σε κανέναν, ούτε στα παιδιά μας, ούτε στους γονείς μας.

Το τι λεει « η κοινωνια» για μενα μου ειναι αδιαφορο.

Αν και ειναι τουλαχιστον
« σπαστικο» να προσπαθουν οι γυρω-γυρω να σε πεισουν οτι κανεις λαθος....δεν θελεις αυτο που λες οτι θελεις αλλα θελεις αυτο που θελουν να θελεις και προσπαθουν ντε και σωνει να στο περασουν.

Καποτε αντιμετωπισα την ειρωνεια και τον ρατσισμο γιατι ημουν απ τους ανθρωπους που γεμιζουν μεσα απο το δωσιμο, που ημουν απ τους ανθρωπους που πιστευαν στην συντροφικοτητα και το μοιρασμα....ετσι ημουν η κατινουλα που γυρευε αποκατασταση......

Μετα αντιμετωπισα την ειρωνεια και τον ρατσισμο γιατι αρνηθηκα να κρυψω κατω απ το χαλακι του καθιστικου μου τους σαπιους ιστους ενος γαμου γιατι τολμησα να πω οτι δεν ηταν αυτο που εγω λεω συντροφικοτητα γιατι τολμουσα να πιστευω οτι εχω και τα κοτσια και την ικανοτητα να ειμαι και μανα και πατερας για τα παιδια μου και ανδρας και γυναικα για το σπιτικο μου.

Μετα εισεπραξα τον ρατσιμο σαν χωρισμενη ,για τις ομοφυλες μου ημουν πιθανος κινδυνος, κινδυνευαν να χασουν τους ανδρες τους οι πανδρεμενες- ζευγαρωμενες η τους μελλοντικους ανδρες τους οι αδεσμευτες.......απ τους ανδρες αντιμετωπιστηκα η σαν καποια που εψαχνε «μαλακα» να της μεγαλωσει τα παιδια η σαν καποια που σαν χωρισμενη ηταν και λυσσαρα και ειχε τα ποδια μονιμως ανοιχτα.....

Για καποιους αλλους ημουν η «κακομοιρα» που την παρατησε ο ανδρας της και που δεν σταυρωνει ανδρα.

Καποιοι προσπαθησαν να με πεισουν οτι.....τι θελω εγω τωρα....ξοφλησα....εκανα γαμο εκανα παιδια.....τελειωσα να κοιτω να περναω καλα ...το «καλα» οπως φυσικα το αντιλαμβανονταν εκεινοι..... για τους περισσοτερους ηταν το ... «οτι φας οτι πιεις και οτι αρπαξει ο******»

Σημερα που αηδειασα απο ολους και ολα που δεν θελω ουτε σχεση σοβαρη, ουτε ερωτες, ουτες σχεση περιστασιακη, ουτε πηδημα, σημερα που θελω απλα να περασουν δυο τρια χρονια να τελειωσω με τις υποχρεωσεις μου απεναντι στα παιδια μου και να φυγω μακρυα απομονωμενη σε μια μικρη επαρχιακη πολη χωρις κοσμο γυρω, χωρις κοινωνικα υποκριτικα
παρε- δωσε κρατωντας μια επαφη μονο με λιγους και εκλεκτους για μενα ανθρωπους ...ε.... παλι ακουω το κοντο και το μακρυ του καθενος........τα οποιο τα γραφω στα παλαιοτερα των υποδηματων μου...γελαω δε με κατι απιθανους τυπισκους που μιλανε για αγαπες λουλουδια μοιρασματα σχεσεις προσπαθοντας να με πεισουν οτι δεν μπορει νεα γυναικα να μην θελω ολα αυτα αλλα αν τους δωσω το πρασινο φως θελουν να με καλουπωσουν σε οτι αυτοι νομιζουν οτι ειναι σχεση η τα λενε νομιζοντας οτι απευθυνονται σε 15χρονο που θα καταφερουν να το ριξουν στο κρεβατι με μπουρδολογιες...

Τον κοσμο λοιπον δεν τον βρισκεις ουτε στο κοφινι ουτε στο καλαθι.......

Ξερω εγω τι θελω και αυτο μου φτανει δεν παει να λενε ολοι.....

Παράθεση:
Originally posted by ArGuS
Ψυχρα και ρεαλιστικα!
ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ!

[/url]

Με αντιγραφεις φιλε.Το εχω πει στο αρθρο μου μοναχος σου χορευε και οσο θελεις πηδα.Any way.Φυσικα και συμφωνω μαζι σου σε αυτο.

.....Δημοσιεύτηκε 4-9-03 στις 03:25 AM

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΧΕ .....

ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ , ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΝΕΝΟΣ , ΣΚΕΦΤΗΚΑ , ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΟΥ ΖΩΗ , ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΛΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΚΤΙΜΑΣ ΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΣΟΥ , ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΛΙΒΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΣΟΥ , ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΡΜΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ.

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΝΕΝΑ!
......εχεις δικιο ειχα προβλεψει οτι το θα το εγραφες και τοτε......σε ευχαριστω που μου επιτρεπεις να σε αντιγραφω...

Παράθεση:
Originally posted by TRALALO
Το τι λεει « η κοινωνια» για μενα μου ειναι αδιαφορο.

Αν και ειναι τουλαχιστον
« σπαστικο» να προσπαθουν οι γυρω-γυρω να σε πεισουν οτι κανεις λαθος....δεν θελεις αυτο που λες οτι θελεις αλλα θελεις αυτο που θελουν να θελεις και προσπαθουν ντε και σωνει να στο περασουν.

Καποτε αντιμετωπισα την ειρωνεια και τον ρατσισμο γιατι ημουν απ τους ανθρωπους που γεμιζουν μεσα απο το δωσιμο, που ημουν απ τους ανθρωπους που πιστευαν στην συντροφικοτητα και το μοιρασμα....ετσι ημουν η κατινουλα που γυρευε αποκατασταση......

Μετα αντιμετωπισα την ειρωνεια και τον ρατσισμο γιατι αρνηθηκα να κρυψω κατω απ το χαλακι του καθιστικου μου τους σαπιους ιστους ενος γαμου γιατι τολμησα να πω οτι δεν ηταν αυτο που εγω λεω συντροφικοτητα γιατι τολμουσα να πιστευω οτι εχω και τα κοτσια και την ικανοτητα να ειμαι και μανα και πατερας για τα παιδια μου και ανδρας και γυναικα για το σπιτικο μου.

Μετα εισεπραξα τον ρατσιμο σαν χωρισμενη ,για τις ομοφυλες μου ημουν πιθανος κινδυνος, κινδυνευαν να χασουν τους ανδρες τους οι πανδρεμενες- ζευγαρωμενες η τους μελλοντικους ανδρες τους οι αδεσμευτες.......απ τους ανδρες αντιμετωπιστηκα η σαν καποια που εψαχνε «μαλακα» να της μεγαλωσει τα παιδια η σαν καποια που σαν χωρισμενη ηταν και λυσσαρα και ειχε τα ποδια μονιμως ανοιχτα.....

Για καποιους αλλους ημουν η «κακομοιρα» που την παρατησε ο ανδρας της και που δεν σταυρωνει ανδρα.

Καποιοι προσπαθησαν να με πεισουν οτι.....τι θελω εγω τωρα....ξοφλησα....εκανα γαμο εκανα παιδια.....τελειωσα να κοιτω να περναω καλα ...το «καλα» οπως φυσικα το αντιλαμβανονταν εκεινοι..... για τους περισσοτερους ηταν το ... «οτι φας οτι πιεις και οτι αρπαξει ο******»

Σημερα που αηδειασα απο ολους και ολα που δεν θελω ουτε σχεση σοβαρη, ουτε ερωτες, ουτες σχεση περιστασιακη, ουτε πηδημα, σημερα που θελω απλα να περασουν δυο τρια χρονια να τελειωσω με τις υποχρεωσεις μου απεναντι στα παιδια μου και να φυγω μακρυα απομονωμενη σε μια μικρη επαρχιακη πολη χωρις κοσμο γυρω, χωρις κοινωνικα υποκριτικα
παρε- δωσε κρατωντας μια επαφη μονο με λιγους και εκλεκτους για μενα ανθρωπους ...ε.... παλι ακουω το κοντο και το μακρυ του καθενος........τα οποιο τα γραφω στα παλαιοτερα των υποδηματων μου...γελαω δε με κατι απιθανους τυπισκους που μιλανε για αγαπες λουλουδια μοιρασματα σχεσεις προσπαθοντας να με πεισουν οτι δεν μπορει νεα γυναικα να μην θελω ολα αυτα αλλα αν τους δωσω το πρασινο φως θελουν να με καλουπωσουν σε οτι αυτοι νομιζουν οτι ειναι σχεση η τα λενε νομιζοντας οτι απευθυνονται σε 15χρονο που θα καταφερουν να το ριξουν στο κρεβατι με μπουρδολογιες...

Τον κοσμο λοιπον δεν τον βρισκεις ουτε στο κοφινι ουτε στο καλαθι.......

Ξερω εγω τι θελω και αυτο μου φτανει δεν παει να λενε ολοι.....

ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ!
Δεν μπορούσα να τα είχα γράψει καλύτερα, φιλενάδα.

Τώρα πια ξέρω γιατί σε συμπάθησα τόσο!
Να'σαι καλά, και μην ακούς κανέναν.

Τραλαλο, πολυ χαιρομαι να σε διαβαζω...δηλωνω θαυμαστρια σου!

Θες να γινεις η προσωπικη μου γκουρου;;

Έχεις δίκιο ότι η κοινωνία "δέχεται" τα ζευγάρια και περιθωριοποιεί τους/τις μόνους/ες, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ βέβαια. Και σε αυτό το θέμα υπάρχουν διακρίσεις. Ένας άνδρας "συγχωρείται" να είναι μόνος τους, ακόμα και μέχρι τα 55-60 του. Μιά γυναίκα από τα 28-30 δεν είναι "ικανή" να παντρευτεί όπως έχει γραφτεί και παραπάνω.
Το "κακό" για μένα είναι ότι όταν είσαι μικρότερος/η σε ηλικία ή όταν δέχεσαι πολύ τα κοινωνικά στάνταρς σε επηρρεάζει αυτή η προκατάληψη και αισθάνεσαι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ περιθωριακός. Μόνο όταν τα "έχεις βρει" με τον εαυτό σου δεν δίνεις σημασία. Πράγμα που σημαίνει οριοθέτηση και να ξέρεις τι θέλεις.

Παράθεση:
Originally posted by Dardana
Τραλαλο,
Θες να γινεις η προσωπικη μου γκουρου;;

Nα δω τι αλλο θα με κανετε εδω μεσα, η μια να εκδοθω η αλλη να γινω γκουρου.....μπορω προς το παρον να γινω μια κοιμωμενη(απ τις 4 το πρωι ειμαι το ποδι) και ας μην ειμαι και ωραια......