Πρόβλημα με πεθερά!HELP!

Πρόβλημα με πεθερά!HELP!

Είδα τι γράψατε σε άλλα φόρουμ και πραγματικά θέλω την βοήθεια όλων σας.
Εδώ και καιρό είμαι με κάποιον τον οποίο υπεραγαπάω και νομίζω πως είναι ο ιδανικός άνθρωπος για μένα.Μου έκανε πρόταση γάμου και γω δέκτηκα και ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου. Μέχρι τότε είχα γνωρίσει τους γονείς του και η σχέση μου μαζί τους ήταν κάτι παραπάνω από άψογη και φιλική.
Η μητέρα του από την αρχή ήταν ένας περίεργος , νευρικός και επιθετικός άνθρωπος άλλά ποτέ δεν της είχα δόσει δικαίωμα για τίποτα έτσι και η σχέση μας ήταν φαινομενικά τουλάχιστον καλή. Την συμπαθούσα να φανταστείτε και την καταλάβαινα σε πολλά πράγματα.
Μετά την ανακοίνωση της πρότασης γάμου , η μητέρα του για ένα διάστημα άλλαξε στάση απέναντι μου. Μούτρα , πικρόχολα σχόλια , έψαχνε αφορμές για να μου την πεί. Εδωσα τόπο στην οργή και το θέμα ξεπεράστηκε αφήνωντας μου κάποιες πικρίες. Οταν αρραβωνιαστήκαμε και επίσημα , με το που είδε τις βέρες , με το που βρήκαμε το σπίτι μας , η πεθερά ξέφυγε!
Από τότε προκαλεί συνεχώς καταστάσεις : ότι οι γονείς μου την υποτίμησαν , ότι εγώ είμαι ξένη και την κάνω να τσακώνεται με τον γιό της , ότι δεν έχω προίκα (σημειωτέον εκτός από 3 σπίτια έχω και μια πολύ καλή δουλειά!) , ότι όλα περί του γάμου είναι δικές μου υποχρεώσεις , ότι αυτή στα νειάτα της ήταν πιο όμορφη από μένα , ότι είχα το θρασσος να αγκαλιάζω τον πατέρα μου και όχι αυτήν (είμαι απαράδεκτη...δεν είμαι , ότι καμοία δεν αγαπάει τον γιό της όπως αυτή κλπ κλπ κλπ

Ο μελλον άντρας μου (αν μας αφήσουν αυτές οι καταστάσεις ποτέ να παντρευτούμε) είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Καταλαβαίνει ότι η μητέρα του είναι άδικη και της ρίχνει άδικο.Προσπάθησε επανειλημμένα να την βάλει στην θέση της και δεν έχω παράπωνο απ αυτόν. Αυτή η γυναίκα όμως δεν καταλαβαίνει με τίποτα ότι μας κάνει συνεχώς κακό.

Εχω φτάσει στο σημείο να αισθάνομαι τρομερή απογοήτευση και πικρία με όλα αυτά που λέει. Με πιάνει το εγωιστικό μου γιατί είμαι μια γυναίκα όμορφη , καλλιεργημένη , μορφωμένη , απο αξιολογη οικογένεια με μια πολύ καλή δουλειά και το βασικότερο : λατρεύω το γιό της. Είμαι το όνειρο κάθε πεθεράς. (δεν θέλω να περιαυτολογήσω αλλά αυτή είναι η πραγματική εικόνα)

Δείχνει ότι την ενοχλούν τα πάντα , δείχνει ότι ζηλεύει , θέλει πάση θυσία ο γιός της να επιστρέψει σπίτι (γιατί τόλμησε να μείνει μαζί μου) και αυτό που την τσακίζει είναι ότι δεν μπορεί να μου βρεί ελάττωμα γι αυτό πάει να δημιουργήσει συνεχώς καταστάσεις.

Εγώ μέχρι τώρα δεν έχω τσακωθεί ποτέ μαζί της. Εχω δείξει υπερβολική ευγένεια, τσακώνομαι όμως μαζι με τον γιό της γιατί δεν μπορώ να δεχτώ ότι ΔΕΝ μπορεί να την βάλει στην θέση της (να μου φέρεται τυπικά και ευγενικά τίποτα παραπάνω δεν ζητάω!) ακόμα και αν προσπάθησε.

Ολη αυτή η κατάσταση με κάνει να αισθάνομαι μόνη μου και ξένη ..,και ότι βρίσκομαι σε εχθρικό περιβάλλον και εμπόλεμη κατάσταση.

Πώς να το χειριστώ ; Πως να της φέρομαι ; Πώς να την αντιμετωπίσω;

Με το κακό θα αγριέψει και σίγουρα θα βαλθεί να μας χωρίσει!
Με το καλό πονάω και πληγώνομαι εγώ.

ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

Σε πρώτη φάση αυτό που θα σε συμβούλευα αγαπητή Rosana, είναι να μην αφήσεις αυτή την κατάσταση να επιρεάσει την σχέση σας.

Αν ο σκοπός της πεθεράς σου, όπως φαίνεται από το κείμενο σου, είναι να καταστρέψει την σχέση σας, μην την αφήσεις να το κάνει.

Αν ο δικός σου βλέπει τα λάθη της μητέρας του και κάνει ότι μπορεί για να ελέγξει την κατάσταση σίγουρα μέσα στην ατυχία σου είσαι τυχερή, γιατί πάρα πολλοί Έλληνες θεωρούν τους γονείς τους taboo και συνήθως δεν δέχονται κουβέντα για αυτούς ακόμα και σε ακραίες καταστάσεις.

Από την άλλη μην ξεχνάς ότι μέσα σε μια τέτοια κατάσταση ο δικός σου λογικά βρίσκεται στα "δύο στενά". Πρακτικά θα πρέπει να είναι εξαιρετικά συναισθηματικά φορτισμένος μια και αν το καλοσκεφτείς θα πρέπει να βρει τις ισορροποίες ανάμεσα σε δυο πιο αγαπητά του πρόσωπα. Οπότε δείξε προσοχή στον τρόπο που τον χειρίζεσαι.

Τώρα σε σχέση με το πως θα αντιμετωπίσεις την πεθερά σου τα πράγματα είναι απλά. Απλά μην την υπολογίζεις! Αν δεν μπορεί να επιρεάσει και να αλλάξει τον τρόπο που σε βλέπει ο δικός σου άνθρωπος, μην ασχολείσαι! Αν αυτή έχει τα μύρια συμπλέγματα, δικό της το πρόβλημα! Το πρόβλημα για μένα θα ήταν αν μπορούσε να επιρεάσει αρνητικά τον δικό σου, απέναντί σου! Αν ο δικός σου ξέρει τι του γίνεται, πρόβλημά της!

Για μένα μην προσπαθήσεις να κατανοήσεις την λογική της! Το πιο πιθανό είναι πρόκειτε για την συνήθη περίπτωση του "καμία δεν είναι αρκετά καλή για τον γιό μου".

Το αν για αυτή είσαι καλή ή όχι δεν έχει να κάνει με σένα. Έχει να κάνει με εκείνη!

Απλά προσπάθησε να δημιουργείς όσο τον δυνατόν λιγότερα προβλήματα στον άνθρωπο σου, αν πραγματικά δεν είναι υπεύθυνος και μην ασχολήσε με το θέμα!

Αγαπητή ροσανα

Πριν μερικά χρόνια αντιμετώπισα την ίδια ανίατη πεθερά. Όσο δεν είχαμε επισημοποιήσει την σχέση μας με τον γιό της τα πράγματα ήταν, σχεδόν, ουδέτερα. Μόλις περάσαμε βέρες άρχισε το πανηγύρι. Κι εγώ, όπως κι εσύ, στεναχωριόμουν και απελπιζόμουν, ώσπου συνειδητοποίησα ότι δεν είχε κάτι προσωπικά μαζί μου, αλλά με την κοπέλα που θα της έπαιρνε τον γιό της από κοντά της. Με άλλα λόγια, ό,τι έκανε σε εμένα θα έκανε και σε οποιαδήποτε άλλη βρίσκονταν στο πλευρό του γιού της.

Εκείνο που σου προτείνω να κάνεις είναι να μιλήσεις μαζί της. Να της ανοίξεις την καρδιά σου. Να της εξηγήσεις πόσο σε πληγώνει η στάση της. Στο κάτω - κάτω δεν έχεις να χάσεις τίποτα...

Άντε, θάρρος και καλή επιτυχία!!!

Παράθεση:
Originally posted by Irene
με την κοπέλα που θα της έπαιρνε τον γιό της από κοντά της. Με άλλα λόγια, ό,τι έκανε σε εμένα θα έκανε και σε οποιαδήποτε άλλη βρίσκονταν στο πλευρό του γιού της.

ayto einai! tis pianei panikos pou hrthe h wra na xasoun tous kanakarides tous.
xilia kala na tous kaneis, h kalyterh tou kosmou na eisai.. tous pairneis to gio.. pws na to kanoume.

nomizw pws h kalyterh methodos einai na thn agnohseis! akolouthise thn taktikh.. 'o giatros eipe na leme panta nai'..
ksereis pote tha strwsei? molis thn kaneis giagia.. (meta vevaia tha arxisei o polemos twn onomatwn)

Νομιζω οτι χρειαζεται ο αραβωνιαστικο΅σου και εσυ μαζι να τη΅΅ μιλησετε>
ισω΅ ο αραβωνιαστικο΅σου πρεπει να γινει πιο σκληρο΅μαζι τησ>
παντωσ ετσι ειναι η ζωη <μπορει κατι να μαθεισ>ειναι ευκαιρια
μετα το γαμο σιγουρα θα μαλακωση
αν δεν παρει απο λογια παιξτο αδιαφορη μετα τρελη και τελοσ περνα στην επιθεση
(προβλημα το πληκτρολογιο)

Axxxxxxxxxxxxxxxxx......Τι μας θυμίζεις πάλι βρε κορίτσι μου;;;;;;;
Δεν ξέρω τι θέλεις να κάνεις εσύ....τι έχεις ανάγκη να κάνεις...
Εγώ προσωπικά θα προσπαθούσα μια κατά μέτωπον συζήτηση.
Οι δύο σας μόνο. Εσύ και η πεθερά σου.
Έτσι με τον τρόπο σου θα μπορέσεις να δεις για ποιο ακριβώς λόγο σε κατηγορεί, και θα ηρεμήσεις μια και θα επιβεβαιώσει ότι δεν έχει τίποτα προσωπικά με σένα.....αλλά με την μέγαιρα που θα έπαιρνε το γιό της μακριά.
Κι αν δεν έβγαινε μια κάποια λύση, τότε η απόφαση θα ήταν να πάρετε μια κοινή απόφαση εσύ και ο σύντροφός σου.
Να δεις κι εσύ ποια απόφαση αντέχει να τηρήσει κι εκείνος.
Αυτή που θα ήταν ονειρεμένη, θα ήταν να μείνει εκτός η πεθερά σου σε όλα.
Αλλιώς μπορεί να κάνει κακό. Τραγικό μεν, αλλά αληθινό!

Προσωπικά νιώθω πολύ μα πολύ τυχερή γιατί έχω μια πεθερά άγγελο.
Το πρόβλημα το δικό μου είναι ο πεθερός.
Και ακολουθώ την τακτική ..."αστειώντας και κολλώντας"δηλ του εκφράζω την αντίθεσή μου πάντα με χαμόγελο και στυλ πλάκας.
Ο άντρας μου πάλι ακολουθεί την τακτική "ο μπενάκης και ο βγαινάκης".Ακούγετε άσχημο από μέρους μας αλλά αν πέρναμε τοις μετρητοίς όσα λέει ο πεθερός θα τσακονόμασταν συνέχεια οπότε προσπαθήσαμε και βρήκαμε αυτή τη λύση και είμαστε μια χαρά...προς το παρόν τουλάχιστον....

Αν και άσχετως

Αν και μέχρι τώρα έχω πολύ μικρή εμπειρία πάνω στο θέμα (ίσα ίσα είχα γνωρίσει 2 μέλλουσες πεθερές) εγώ θα πρότεινα κάτι άλλο...

Όπως οι γονεις είναι άνθρωποι έτσι και οι πεθερές είναι άνθρωποι... Πάνω απόλα..

Πριν την αγνοήσεις όπως σου λέει ο Άλεξ και η ντάνσερ προσπάθησε να παίξεις ένα παιχνίδι μαζί της...
Αξιολόγησε την, μέτρησε την, πρόσεξε κάθε της κίνηση, δες τι της αρέσει και τι όχι. Παίξε ένα παιχνίδι στρατηγικής μαζί της με μοναδικό σκοπό να την κερδίσεις... Να την κερδίσεις να έρθει με το μέρος σου.

Κάνε κάποιες θυσίες, δες τι κάνεις και την εκνευρίζει και μπορείς να το σταματήσεις...
Π.χ. ας πούμε ότι είναι μια θρήσκα γυναίκα... Στην επόμενη συζήτηση που θα έχεις μαζί της πές της ότι πόσο καιρό έχεις να πάς στην εκκλησία και πόσο θα ήθελες να πας την κυριακή αλλά δεν έχεις παρέα..

Παίξε ένα μικρό θέατρο να αλλάξεις την αρχική εικόνα που έχει για σένα... Ας πλάσει μια πιο ψεύτικη... δεν σε πειράζει δεν θα μείνεις μια ζωή μαζί της....

Κέρδισε την σαν άνθρωπο και όχι σαν νύφη με πεθερά...

Θα συμφωνησω με τον αλεξανδρο...

στο 99% οσων ειπε!
Περα απο την διακωμοδηση του θεματος πεθερα που εκανα, οφειλω να πω αγαπητη μου ντανσερ,οτι αν και αντρας ειχα το ιδιο και χειροτερο προβλημα!
Αρα λοιπον, δεν το αντιμετωπιζουν ΜΟΝΟ οι γυναικες αυτο!
Ετσι, για να σβησει ο "μυθος".
Σοβοκαι, δεν εχει στην περιπτωση αυτη καμια μελετη, απλα προσεκτικες προσωπικες κινησεις!
Καποια στιγμη θα σταματησει, αλλα θα ξαναρχισει εκει που δεν το περιμενεις.
Αγαπητη ροζανα, και ο δικος σου οπως ειπε ο Αλεξανδρος βρισκεται αναμεσα σε δυο πυρα, και εχει το μεγαλυτερο προβλημα!
Η λυση σ' αυτο εινει δυστυχως η ευτυχως μια!
Να σταθειτε ο ενας στον αλλον, και οσο πιο πολυ ειστε δεμενοι, αυτο θα εμποδιζει τα χειροτερα!

Καλή μου σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Είτε αποφασίζει να βάλει στην θέση της την μάνα του μια και καλή ή τον αφήνεις!!!

To provlima sou prepei na to lisi o androulis sou.esi tha liseis ta komplex tis petheras sou?
na tin valei sti thesi tis.Ante pia m aftes tis petheres.

ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ IRENE ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.ΙΣΑ ΙΣΑ ΘΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΕΩ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΕΙΡΑ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΥΤΗ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΠΡΙΝ.ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 5 ΧΡΟΝΙΑ.ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΦΤΟΜΑΙ 1-2 ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

Όταν ο σοφός λαός λέει : <<Όλα του γάμου δύσκολα>> κυρίως έχει κατα νου την πεθερά. Για άντρες και γυναίκες, γαμπρούς και νύφες η πεθερά είναι το πρώτο και ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχεις να αντιμετωπίσεις σε ένα γάμο.
Η μάνα του γαμπρού δεν δέχεται οτι ο γυιός της ακούει και σέβεται και αγαπά μια άλλη γυναίκα και στις περισσότερες περιπτώσεις υπερεκτιμάει το γυιό της θεωρώντας οτι άξιζε για πολύ καλύτερα(αδιευκρίνιστο αυτό).Η δική μου σε όλες τις πρώην μου αρχικά ήταν φιλική,στη συνέχεια άρχιζε το <<ροκάνισμα>> που κακά τα ψέματα και τελείως αδιάφορος να είσαι σε επηρεάζει.Μέχρι που σταμάτησα να τις φέρνω σε επαφή.Εγώ ευτυχώς ή δυστυχώς είμαι άγαμος και έτσι δεν έχω πεθερά. Εάν κάποια μέρα όμως επέλθει το μοιραίο να είστε όλοι σίγουροι οτι θα πάρω ορφανή από μάνα, γιατί αλλιώς θα την κάνω εγώ ορφανή από μάνα.

Εγώ είμαι ο κανακάρης ευτυχώς όχι μιας τέτοιας γυναίκας - μάνας και μπαίνω γιατί παρ΄ότι ή μητέρα μου είναι της άλλης σχολής πού ότι κάνει ή νύφη είναι πάντα καλό (!!! ??? ) στην περιγραφή και στην ερμηνεία που έπαιρνα για το ίδιο θέμα από τις δυό γυναίκες έβλεπα ότι και οι δυό από τον τρόπο που έβλεπαν τα πράγματα είχαν το δίκιο τους (όχι στο θέμα αλλά στο πώς στεκόντουσαν σε κάθε θέμα).
Αυτό το αναφέρω για τον άντρα σου και το αν πρέπει να είναι πιο σκληρή ή στάση του ή όχι.
Συζήτησέ το λίγο παραπάνω μαζί του σα φίλη του και όχι με ανταγωνισμό ή επιδίωξη κάποιου στόχου από την κουβέντα σας για να δεις πως εμφανίζονται σε αυτόν τα πράγματα.
Όσον αφορά την στάση σου στην ίδια την πεθερά σου έχω τα εξής :
Όταν παντρεύτηκα ενώ υπήρχε σπίτι κοντά στο πατρικό μου πήγα και νοίκιασα σε περιοχή μακριά και από τις δυό μαμάδες. Πιστεύω απαραίτητο και για σας.
Εκεί που νοικιάσαμε πέσαμε σε πολύ ΄Κατίνα σπιτονοικοκυρά που έμενε από κάτω που έβαζε και λόγια και πολλά τέτοια. Τα συζητάγαμε με τη γυναίκα μου και γελάγαμε καμιά φορά με το τι έκανε Δηλαδή μας ήταν αδιάφορη ;
Αδιαφορία όχι με την έννοια της επαφής την βλέπαμε μιλάγαμε την έφερνα και για καφέ και μας έλεγε τι κάνει η γειτονιά κ.λ.π. αλλά όπως φαντάζεσαι δε μπορούσε να μπει καν στο τι κάναμε στο γάμο μας.
Ήταν μια γυναίκα που η μοίρα τα φερε να έχουμε μια σχέση αλλά που δε μας απασχολούσε από κει και πέρα.
Τα λεω όλα αυτά γιατί αργότερα ήταν ένα καλό παράδειγμα που έδινα στη γυναίκα μου για το πως θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τη πεθερά της όταν ένοιωθε ότι απειλούταν η ιδιωτική ζωή του γάμου της ή ένοιωθε υποχρεωμένη απέναντι σε μιά μη ζητηθείσα βοήθεια από τη γιαγιά της κόρης της.
Κάπως έτσι πρέπει να δεις και συ τη πεθερά σου αφού συντονιστείς σε αυτό το θέμα με τον άντρα σου και να δαπανήσεις λίγη ενέργεια παραπάνω για να μη γίνεις και υπερβολική σε αυτή σου την αντίδραση αλλά ούτε να χάσεις και αυτή τη θέση που σου λεω να βαστάς

Το μεγαλύτερο ίσως λάθος που μπορεί να κάνει μια γυναίκα είναι να βάλει τον άντρα της σε ευθεία αντιπαράθεση με τη μαμά του. Ακόμα και αν είναι πεπεισμένος ότι η γυναίκα του έχει δίκιο (συνήθως οι άντρες διατηρούν κάποιες αμφιβολίες ως ορις αυτό), είναι πολύ δύσκολο να τα βάλει με τη μαμά του. Όχι επειδή δεν είναι αρκετά άντρας για αυτό, αλλά γιατί σε κανέναν δεν αρέσει να τον βάζει κάποιος σε πολεμική απέναντι στους γονείς του ή να τους κατηγορεί!

Αντιμετωπίζοντας το ίδιο ακριβώς πρόβλημα που μας εξώθησε στα άκρα με τον τότε αρραβωνιαστικό μου και σημερινό μου σύζυγο, έχω να πω το εξής:

- Όσο εσκαγα, όσο αναρωτιομουν τι κάνω λάθος, όσο θύμωνα, όσο τσακωνόμουν, όσο προσπαθούσα να βγάλω άκρη με τη λογική, όσο επιχειρούσα να γίνω αρεστή, όσο έκλαιγα, όσο με απασχολούσε το θέμα, τόσο το χειροτέρευα τελικά!

Ώσπου μια μέρα κουράστηκα να είμαι "το θύμα", όπως νόμιζα. Και αποφάσισα ότι δεν θα με ξανανοιάξει η άποψη της πεθεράς μου. Στο κάτω κάτω, είπα τότε στον εαυτό μου, την αξία μου δεν την παίρνω από τον τρόπο που εκείνη με βλέπει, αλλά από αυτό που είμαι. Γιατί να αποζητώ την επιβεβαίωσή της πάση θυσία; Αυτό σήμαινε ότι εγώ τελικά έκανα λάθος. Που έπαιρνα αξία από τα μάτια των τρίτων.

Και μόλις σταμάτησε να με ενδιαφέρει η άποψη της πεθεράς μου, σταμάτησε τελικά ΕΝΤΕΛΩΣ κι εκείνη να μου τη βγαίνει. Και από εκεί που πήγαινε κρυφά στο κατάστημα που είχαμε αγοράσει τα έπιπλα του σπιτιού μας για να πάρει αντίγραφο των αποδείξεων (προκειμένου να διεκδικούσε για λογαριασμό του γιού της τα έπιπλα που είχε αγοράσει στην περίπτωση ενδεχόμενου διαζυγίου μας!!!!!!!!!!!!!), κατέληξε να με παρακαλεί να μπουμε στο αγαπημένο μου κοσμηματοπωλείο για να μου πάρει ό,τι μου αρέσει (σιγά μην δεχόμουν!)

Αυτό το κόλπο τελικά λειτουργεί σε ΟΛΑ τα προβλήματα των σχέσεων, όπως διαπίστωσα. Δεν μπορείς να αλλάξεις έναν δύστροπο άνθρωπο. Μπορείς όμως να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο αντιδράς εσύ ο ιδιος. Και αν σταματήσεις να πειράζεσαι, τότε είναι βέβαιο ότι θα σταματήσει και η αρνητική συμπεριφορά εκ μέρους του. Προσοχή όμως: Όχι προσποιητή αδιαφορία... όχι προσβλητική περιφρόνηση... απλά να σταματήσεις γνήσια να νοιάζεσαι για το πρόβλημα! Και σε διαβεβαιώ ότι θα εξαφανιστεί!

*It's pure magic!*

Απο τη στιγμή που έχουμε γονιούς εν ζωή, καλό είναι να θυμόμαστε ότι ίσως θα γίνουμε και μεις κάποτε πεθερές και πεθεροί.
Μη δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στα λόγια των γονιών, όταν παρεμβαίνουν στο γάμο σας. Είναι φανερό ότι στερούνται νόησης...και υπάρχει χάσμα γεννεών.
Με καλό και ήρεμο τρόπο...βάλτε τους στη θέση τους και μην αφήνεται να επηρεάζουν τη σχέση με τον άνθρωπό σας. Κυρίως φίλοι μου εμείς οι άντρες...προσοχή!, όταν παντρευτούμε μη βάλουμε τη μαμά ανάμεσά μας. Πάει η μαμά....τώρα έχουμε τη δική μας οικογένεια. Εγώ τη πεθερά μου τη λατρέυω, γιατί πάντα κάνει το καλό και ποτέ δε παρεμβαίνει....τη μάνα μου της το ξέκοψε...., την αγαπώ αλλά έχω τη δική μου ζωή και δε θέλω ντάντεμα, κυρίως σχόλια για τη σχέση μου.
Νομίζω ότι όλα μπορούν να πάνε καλά αν ο άντρας είναι άντρας κι όχι ένα παιδάκι ακόμη της μαμάς. Εσείς κοπελιές αν δείτε αρσενικό που ακούει τη μάνα του, στείλτετον απο κει που ήρθε..μέχρι να μεγαλώσει.

Ειμαι απο τους τυχερους γιατι ο θεουλης σταθηκε γενναιοδωρος στο θεμα της πεθερας.
Ειναι καλος Ανθρωπος!!!!!
και ο πεθερος το ιδιο!!!
Να τους εχει ο θεος καλα!

Αλλα θα θυμηθω δυο πραγματα.
Πρωτος την λαικη ρηση:
Δες Μανα ,παρε Κορη.
Και δευτερον το αθανατο ασμα:
καημενε Αθανασοπουλε ......................... τι σου μελε να παθεις και απο κακουργα πεθερα τα νιατα σου να χασεις.......

προσοχη λοιπον!!!!!

Θα συμφωνήσω με όσους είπαν ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να την αγνοήσεις και να γίνεις πιο χοντρόπετση όσον αφορά τις επιθέσεις της.

Ωστόσο σε μερικούς ανθρώπους πιάνει αυτή η συμπεριφορά, σε άλλους δεν πιάνει. Εάν τυχόν συνεχίσει να δημιουργεί προβλήματα, τότε κοίτα να απομακρυνθείς και να διακόψεις κάθε σχέση μαζί της. Βγάλτην από τη ζωή σας. Αυτή θα χάσει, γιατί ο γιος της τελικά θα μείνει μαζί σου, όχι μαζί της. Εκτός κι αν αυτός κάποια στιγμή της βάλει κάποιους όρους ώστε να μπορείτε να συνυπάρχετε. Λυπάμαι που το λέω αυτό (και μπορεί πολλοί εδώ να με βρίσουν ) αλλά ένας από τους πλέον συνηθισμένους (και ηλίθιους) λόγους που χωρίζουν τα ζευγάρια τη σήμερον ημέρα είναι οι παρεμβάσεις των τρίτων (και δη των πεθερών, που δεν μπορούν να σταματήσουν να ανακατεύονται στη ζωή των παιδιών τους και βάζουν λόγια). Το έχω δει πολλές φορές το σκηνικό στον κύκλο των γνωστών μου και ειλικρινά είναι λυπηρό. Εχεις βρει έναν άνθρωπο που για σένα είναι ιδανικός : παντρέψου τον, ζήσε ευτυχισμένη και άσε τους άλλους να κουρεύονται.

Φύγε όσο είναι νωρίς! Αυτή η ασθένεια δεν έχει ίαση. Η κυρία έχει την πλήρη κυριαρχία του γυιού!

Να είσαι βέβαιη, ότι συντόμως θα ακούσεις και το η μητέρα μου το έκανε καλύτερα!

Σου εύχομαι το καλύτερο!

Ειχα κι εγω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα που περιέγραψες στο κείμενο σου φίλη μου. Εγω το χειρότερο που εκανα και εφταιγα σε αυτό ήταν, το ότι πήγα και εμενα και στο σπίτι της πεθεράς. Φαντάσου δηλ σπασιμο νευρων που εκανε εμενα καθημερινός απο το πρωί μεχρι το βράδυ. Και σε εμενα ο γιός, δυστυχώς έπερνε και το μερος της και συμφωνούσε μαζί της. Πηγα να της μιλήσω 2-3 φορές και το μονο που μου ελεγε ηταν ο γιος της και ο γιος της, και δεν θα βρεις καλήτερο απο τον γιό μου, και ειναι ο αγαπημενος μου γιος, και δεν θελω να πληγωθεί ποτε και αλλες βλακειες. Πηγα να μιλήσω και με τον γιο, κι εκεινος αντι να παρει το μερος της αρραβωνιαστηκιάς του, συμφωνούσε απόλυτα με την μητερα του. Ο πεθερός ήταν ενας πολυ γλυκος και σοβαρός ανθρωπος. Ηταν ο μονος που με υπερ-αγαπούσε σε εκεινο το σπίτι. Αφου πήγε να με δικαιολογήσει μία φορα και το μονο που δεν εμεινε ειναι να τον πλακώσουν στο ξύλο!!!! Ετσι κι εγω δεν αντεξα με ΤΙΠΟΤΑ και στο τελος χωρίσαμε λόγο της πεθερας. Δεν θελω να σε φοβήσω καθόλου, και μην νομίζεις ότι θα συμβει και σε σενα το ίδιο. Αφού βλέπω ότι ο αρραβωνιαστικός σου ειναι με το μερος σου και την αγνοεί τότε να μην φοβάσε τιποτα. Καποτε το ολο αυτο ξεσπασμα και η υστεριά που σου κανει θα της περασει και θα δεις που στο τελος θα της είσαι η αγαπημενη της νυφούλλα. Σου προτείνω κι εγω να την αγνοήσεις, αφού με τον σύντροφο σου τα περνάτε πολύ καλα, γιατι να γίνει η αιτια να χωρίσεις απο την στιγμή που δεν υπάρχουν σοβαρότεροι λόγοι μεταξύ σας... Και να ξέρεις οτι παντα "ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΛΚΟΝΤΑΙ καποτε"... ειναι αποδεδειγμένο...

Καλή συνεχεια....