Παντρεμένοι!

Δεν εχω απατηση τη γυναικα μου μεχρι τωρα και δεν μπορω να ξερω τι θα γινει στο μελλον.
νοιωθω οπως τις πρωτες μερες που ειμασταν μαζι ,αλλα αυτο οφειλετε πιστευω σε αλλες "βασικες αλλαγες" που μου συμβαινουν και οχι επειδη σωνει και καλα προσπαθω για κατι τετοιο.
θεωρω αυτους ή αυτες που απατουν τον την συζηγο τους ουτε καλους ουτε κακους και δε νομιζω οτι πρεπει να χωριζουν ή να μη χωριζουν.
που τα εχετε βρει γραμενα αυτα;
μη μου πειτε στις γραφες ,αρκετα τις παραποιησαμε και υποβαθμισαμε σε συμβουλες καθημερινης βασης.
ο Χριστος μιλησε για βασικα πραγματα συμβολικα που αν "συμβουν"ολα τα αλλα στρωνουν.
ακουω ,οχι και η σκεψη ειναι κακη.τι μας λετε η σκεψη ειναι σκεψη και αν το ψαξετε λιγο θα δειτε οτι δεν ειναι εισαστε εσεις γι αυτο και δεν μπορειται να την ελεγξεται,οπως και τη σεξουαλικη ορεξη η οποια αποβλεπει στη διαιωνηση του ειδους δεν μπορεις να την καταπιεσεις.
και οποιος πει οτι οταν παντρευεσαι πρεπει να εισαι σιγουρος και μετα να προχωρησης λεω οτι εισαστε τοσο ερμαια εξωτερικων παραγοντων που αν ερθω και σας βρισω θα θυμωσετε,αν σας παινεψω θα νοιωσετε ομορφα,παψτε πρωτα να ειστε ερμαια και μετα τα λεμε και μετα κρινεται τους αλλους ,μεχρι τοτε δεν υπαρχει καλο και κακο και η γνωμη ειναι γνωμη και οχι"ΝΟΜΟΣ" ανθρωπινος ή Θεικος.

Φίλε ςυιτε...

η σκέψη είναι σκέψη και οι πράξεις είναι πράξεις.Κανένας δεν μίλησε για το αντίθετο...εγώ απλά θέλησα να δώσω μια άλλη διάσταση του γάμου και πως τελικά εκείνο που έχει σημασία στη ζωή μας είναι αγαπητέ μου...όχι οι πράξεις μας αλλά τα κίνητρα των πράξεων μας πάντα.Αν το κίνητρο μας για οτιδήποτε κάνουμε είναι εγωιστικό και εξυπηρετεί εμάς και τις ανάγκες μας...ή αν πραγματικά ότι κάνουμε το κάνουμε γιατί αγαπούμε και σεβόμαστε την ελευθερία και του άλλου.Μέσα από αυτή τη σκοπιά ερμηνεύει και η Εκκλησία τις πράξεις μας.Ο Χριστός τίποτε δεν είπε συμβολικά..δίδαξε και έδωσε και τη ζωή του για εμάς....ανέβηκε στο Σταυρό,σήκωσε το σταυρό μας για να μπορούμε κι εμείς να σηκώνουμε τον δικό μας μαζί με Αυτόν.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της σταυρικής αγάπης παραλληλίζει και η Εκκλησία μας,που είναι ο ίδιος ο Χριστός..το μυστήριο του γάμου.Παραλληλίζεται δηλαδη το ζευγάρι με τη σχέση του Χριστού με την Εκκλησία.Όπως δηλ.αυτός θυσιάστηκε μέχρι θανάτου για εμάς...έτσι και στο ζευγάρι αν δεν υπάρχει πνεύμα θυσίας και αγάπης του ενός προς τον άλλο, αν το ζευγάρι δεν μείνει ενωμένο με Αυτόν...δεν θα μπορέσει να σηκώσει το σταυρό του,που είναι σαφώς οι δυσκολίες που θα συναντήσει στο διάβα της ζωής του.
Και τελειώνοντας θέλω να προσθέσω μια και μας ανέφερες και για το σεξουαλικό ένστικτο...ότι η σεξουαλικότητα δεν είναι αφεαυτής αμαρτωλή...εμείς οι άνθρωποι της αποδώσαμε τέτοιους χαρακτηρισμούς που είναι πολύ μακριά από το πνεύμα της Εκκλησίας.Το όλο θέμα έγκειται στο γεγονός πως θα προσανατολίσω τη σεξουαλικότητα μου...θα την κατευθύνω σε συγκεκριμένο πρόσωπο που θα δημιουργήσω μαζί του κοινωνία αγάπης ή θα την κατευθύνω οπουδήποτε βλέποντας τον άλλο μόνο σαρκικά...Εκεί έγκειται η αμαρτία....στα κίνητρα μου και όχι στην πράξη μου.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς(14 αι),αιώνες πριν τις διατυπώσεις της σύγχρονης βιολογίας και ψυχολογίας,σημείωνε ότι η σεξουαλικότητα είναι φυσική και μάλιστα εκδηλώνεται ήδη από τη βρεφική ηλικία του ανθρώπου(PG 150,1069).Eπειδή όμως είναι έμφυτη δύναμη δεν σημαίνει ότι θα πρέπει δηλ.να βιάσω κάποιον για να ικανοποιήσω τις ορέξεις μου,ούτε ότι θα πλησιάσω ένα άνθρωπο μόνο και μόνο για να ικανοποιήσω το σεξουαλικό μου ένστικτο.Αυτό το έχουν διευκρινήσει οι Πατέρες της Εκκλησίας.Ο άνθρωπος καλείται αυτή την απρόσωπη και τυφλή δύναμη ,να την προσανατολίσει προς συγκεκριμένο πρόσωπο.Δεν είναι απλώς τρόπος ικανοποίησης μιας ατομικής βιολογικής ορμής,αλλά γίνεται οδός για την πραγμάτωη μιας προσωπικής (δηλ.μεταξύ συγκεκριμένων προσώπων),ερωτικής κοινωνίας.
Το θέμα μας όμως ήταν άλλο ...γιατί οι παντρεμένοι...δεν μπορούν να μείνουν σε ένα γάμο και γιατί χωρίζουν τόσο εύκολα αναζητώντας εκτός του γάμου τους αυτό που τους λείπει....θέλησα λοιπόν εγώ να μιλήσω και για σταυρική αγάπη ,και για ευλογία που παίρνει το ζευγάρι στον αγώνα του για τον κοινό βίο.Η βοήθεια έρχεται από άνωθεν,ακριβώς γιατί δεν μπορούμε να αγαπάμε πάντα και με την ίδια ένταση και όταν αρχίζουν τα προβλήματα φεύγομαι...νομίζοντας ότι παρακάτω θα αλλάξουν τα πράγματα με ένα άλλο ίσως σύντροφο.Το θέμα όμως είναι ότι πρέπει να αλλάξουμε εμείς στάση ζωής και να τα βρούμε πρώτα με τον εαυτό μας.Και τελικά ο καθένας μας επιλέγει τον τρόπο ζωής του...είναι αναφαίρετο δικαίωμα μας αυτό....

ΦΙΛΙΚΑ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ!

Εντελως πληροφοριακα...

΄...αν θέλετε πάρε τε να διαβάσετε δύο βιβλία παρά πολύ καλά που αναφέρονται σε αυτά ακριβώς τα θέματα και που μεταφέρουν τη θέση της Εκκλησίας,την πραγματική όμως,και όχι αυτή που ξέρουμε γιατί έτσι έχουμε μάθει ή έτσι μας συμφέρει να λέμε.

1)ΕΡΩΤΟΣ ΦΥΣΙΣ
2)ΓΑΜΟΣ
Και τα δύο είναι του ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΦΑΡΟΥ ΚΑΙ ΚΟΦΙΝΑ.

Με όλο το σεβασμό μου προς όλους σας.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ

Είμαι νέο μέλος και θα ήθελα να πω και εγώ την γνώμη μου στο συγκεκριμένο θέμα. Από προσωπική εμπειρία θα έλεγα ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.Μπορεί να αγαπάς πολύ την οικογένειά σου, τον άντρα σου , να είσαι εντάξει σε όλες τις υποχρεώσεις σου και να σου συμβεί να ερωτευτείς.Ποτέ μη λες ποτέ.Τότε κανείς δεν ξέρει πως μπορεί να αντιδράσεις.Υπάρχουν αδυναμίες και δεν ελέγχονται όλες οι καταστάσεις.Το θέμα και η ουσία είναι όμως άλλη :
Να μπορέσεις να επιστρέψεις πίσω χωρίς απώλεια συναισθημάτων.

Παράθεση:
Originally posted by Μυρτώ
Φίλε sorter45 ,
έβαλα το πιο πάνω θέμα όχι γιατί θέλω να κατηγορήσω τους άντρες γιατί από αυτά που βλέπω γύρω μου έχω τρομάξει!
Ζευγάρια , που φαινομενικά είναι ΠΙΣΤΑ , ο ένας δουλεύει τον άλλο κάτω από τη μύτη του. Και όλοι οι άλλοι το γνωρίζουνε εκτός από τόν άμεσα ενδιαφερόμενο. Και το τραγικότερο ξέρεις πιο είναι; Οτι σε δύο περιπτώσεις που ξέρω , αυτός που απατά , παριστάνει και τον απόλυτα πιστό και κατηγορεί και άλλους για απρεπή δήθεν συμπεριφορά , ενώ θα έπρεπε να ντρέπετε και να τους κοιτάξει
Μυρτω μηπως γνωριζεις τον αντρα μου???? Τον περιεγραψες τελεια.