Το λάθος που κάνουν οι σύντροφοι αφού παντρευτούν.

Το λάθος που κάνουν οι σύντροφοι αφού παντρευτούν.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι σύντροφοι αφού παντρευτούν;

Πολύ συχνά η τάση να αποκτούμε μία πατρική αντιμετώπιση προς τη σύντροφό μας ελέγχει το γάμο μας. Το να επικρίνουμε, να διορθώνουμε και να ασκούμε έλεγχο στη σύντροφό μας είναι ένας σίγουρος τρόπος για να καταστρέψετε τη σχέση σας και να χαλάσετε την υγιή και ενεργή σεξουαλική ζωή σας.

Αν βρεθείτε σε μία τέτοια κατάσταση, ξαποστάστε και βρείτε χρόνο για να θυμηθείτε εκείνα τα θαυμάσια στοιχεία που ανακαλύψατε ο ένας για τον άλλον και σας οδήγησαν στο γάμο. Γίνετε ρεαλιστές και δείτε πως είστε και οι δύο ικανοί ενήλικες και δεσμευτείτε να συμπεριφέρεστε ο ένας στον άλλον ως ενήλικες. Μπορεί να περάσει καιρός ώσπου να ξαναποκτήσετε την οικειότητα και τη ζεστασιά που κάποτε μοιραζόσασταν.

Συμφωνείτε ή λέτε να υπάρχουν και άλλα λάθη ?

Διατήρηση συνηθειών...

Το μεγαλύτερο λάθος για μένα που κανουν οι συντροφοι σε μια σχέση...αφου παντρευτούν..ειναι οτι αλλάζει κατα 70-80% στις συνήθειες..και σε αυτά που εκαναν πριν παντρευτούν..Ξέρω κι εχω ζήσει οτι ειναι πολύ δυσκολο να εισαι μετά το γάμο οπως και πρίν. Αλλα πράγματα που σε ευχαριστούσαν πριν το γάμο...καλο ειναι να διατηρούνται και μετά!! και ενοώ το καθιερωμένο καφεδάκι με τους φίλους..το γήπεδο...το μπαράκι που και που....και γενικά να μην αλλάξεις τροπο ζωής 100%...απλα να περιοριστούν σε σχέση οταν ησουν ελευθερος..Δυστυχώς ενα μεγάλο μερος αυτών που παντρευονται....δεν ειναι ετσι μετά το γάμο...κι ενας απο αυτους ειμαι κι εγώ...

Ακόμα δεν έχω προσωπική πείρα από έγγαμο βίο, αλλά...

Μέσα από μια μακροχρόνια σχέση που είχα, διαπίστωσα ότι η αίσθηση του 'δεδομένου' καταντάει βαρετή και μονότονη την ζωή ενός ζευγαριού. Με άλλα λόγια, επαναπαύεται ο ένας στον άλλον με αποτέλεσμα να χάνεται σταδιακά το ενδιαφέρον και η φλόγα του ενός για τον άλλον. Πιστεύω πως ένα 'τσίγκλισμα' χρειάζεται πάντα για να ξεφεύγουμε από τέτοιες 'δεδομένες' καταστάσεις.

Κάτι άλλο που κάνουν τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες είναι η παραμέληση της εξωτερικής τους εμφάνισης. Αρχίζουν και παίρνουν το ένα κιλό πίσω από το άλλο, 'ξεχνούν' να αγοράσουν καινούργια ρούχα και γενικώς παραμελούν τον εαυτό τους και τις ανάγκες τους, ειδικά μετά την εμφάνιση του πρώτου παιδιού.

Οι άνδρες από την άλλη, απορροφούνται από την εργασία τους σε τέτοιο βαθμό, ώστε παραμελούν την σύζυγο και κατ' επέκταση την οικογένεια. Δουλεύουν με τις ώρες για να παρέχουν όσα περισσότερα υλικά αγαθά μπορούν, παραμελώντας την ικανοποίηση των ψυχικών αγαθών που χρειάζεται τόσο ο σύζυγος όσο και η σύζυγος.

Συχνά επίσης, δημιουργούνται εξωσυζυγικές σχέσεις στην προσπάθεια του ενός (συνήθως του άνδρα) ή και των δυο συζύγων να καλύψουν τα 'κενά' που τους δημιουργούνται μέσα στον γάμο. Τα κενά αυτά περιλαμβάνουν κατά κόρον αποξένωση, έλλειψη κατανόησης και κατ' επέκταση έλλειψη αγάπης. Η μορφή με την οποία βέβαια εισπράτονται και ικανοποιούνται όλα αυτά τα 'κενά' είναι μια: οι εξωσυζυγικές σεξουαλικές επαφές.

Γενικώς, εκείνο που παρατηρώ στα περισσότερα παντρεμένα ή ακόμα και σε ανύπαντρα ζευγάρια είναι ο διαχωρισμός και οι διαξιφισμοί. Ο καθένας κάνει την ζωούλα του, θέτει τους στόχους του και γενικότερα τραβάει τον δρόμο του. Μετά τους κάνει εντύπωση γιατί χωρίζουν...

Το ανακάτεμα των ρόλων

Κι εγώ ελεύθερος κι ωραίος είμαι, αλλά θα ήθελα να πω τη δική μου γνώμη!

Πολλοί λένε πως ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα! Εγώ πιστεύω το αντίθετο: Η απουσία του έρωτα.....σκοτώνει το γάμο!

Πριν παντρευτείς, τι έκανες; Φρόντιζες το σώμα σου.....καθαρό, λίγο fitness παραπάνω, κολόνιες, κλπ., ήσουνα συνεπής στα ραντεβού, έβρισκες χρόνο σχεδόν πάντα για ερωτικές περιπτύξεις, εκπλήξεις και δωράκια, και πάντα.....απολάμβανες τη θαλπωρή της γυναικείας αγκαλιάς!

Παντρεύεσαι.....κάνεις τα παιδιά και σε τρώει η ρουτίνα! Γιατί; Η δε γυναίκα παίρνει ιδιαίτερα σοβαρά το ρόλο της ως μητέρα, ο δε άνδρας αρχίζει να 'σέβεται' υπερβολικά τη μητέρα των παιδιών του!

Τα παιδάκια είναι μια δημιουργία που φέρνει τα δύο φύλα πιο κοντά! Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να διαφοροποιήσουν τους ρόλους του ζευγαριού! Είσαι μητέρα και είμαι πατέρας σε σχέση με τα παιδιά και όχι με την (ή τον) σύντροφο! Ο σύντροφός σου είναι θεωρητικά, ο άνθρωπος που διάλεξες να 'γεράσετε' μαζί και που όσο.....αντέχουν τα κορμιά και η ψυχή, θα μοιράζετε μαζί τη χαρά του έρωτα! Είναι το κορίτσι μου, είμαι το αγόρι της και είναι η πρώτη μου αγάπη! Τα παιδιά......η δεύτερη!

Η συμβίωση τώρα......δεν πρέπει ποτέ να στερείται ομορφιάς! Είσαι κολονάτος για τους πελάτες στη δουλειά και όχι για το κορίτσι σου στο σπίτι; Τα αντίστοιχα ισχύουν και για τη μαμά - εργαζόμενη - γυναίκα! Ένας καλός, ισορροπημένος συνδυασμός των ρόλων, κάνει το γάμο.....ευτυχισμένο!

Παράθεση:
Originally posted by blur_28
Πολλοί λένε πως ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα! Εγώ πιστεύω το αντίθετο: Η απουσία του έρωτα.....σκοτώνει το γάμο!

Polu swsto. Meta to gamo den prepei na skeftomaste ti sxesi mas ws dedomeni (asxeta an einai) kai na ti parameleite. Eksallou prepei panta na deixnoume ta sunaisthimata mas. Kante oti kanate sta prwta stadia tis sxesis sas. Ola auta pou kanate gia na tis deiskete poso tin agapate kai tin potheite. Etsi ola tha einai polu kalutera!!

Δύο είναι τα μεγάλα λάθη των συντρόφων αφού παντρευτούν:

1) Νιώθουν παντρεμένοι
2) Σταματούν να δουλεύουν τη σχέση τους κάθε μέρα σαν τη πρώτη μέρα.

Δεν θα μπορούσα να εκφέρω γνώμη γι' αυτό το ζήτημα, παρα μόνο από την προσωπική μου εμπειρία.
Υπομονή, λοιπόν.

Θυμάμαι εκείνη την υπέροχη μέρα του γάμου μας όπου όλα κύλησαν τέλεια (η καλύτερη μέρα της ζωής μου).

Το βράδυ μετά το γάμο μας, στο κρεββάτι, πριν τον ύπνο κοιταχτήκαμε στα μάτια...κι ενώ κανείς θα περίμενε μια ρομαντική συνέχεια, ο άντρας μου (πια) με ύφος φτιαχτής απογοήτευσης, για να με πειράξει, είπε: Παντρεμένη...τσ...τσ...τσ...
Είσαι μια παντρεμένη, ρε!
Και σκάσαμε στα γέλια.

Ποτέ δεν πιστέψαμε στο γάμο. Πάντα θεωρούσαμε ότι είναι κάτι τυπικό κι ότι η ουσία δεν βρίσκεται εκεί.

Δουλεύουμε τη σχέση μας κάθε μέρα, δεν νιώθουμε ότι μετά το γάμο έχει αλλάξει κάτι, πιστεύουμε ότι αν θέλουμε κάτι πολύ, τότε μπορούμε μαζί να το καταφέρουμε.
Όσον αφορά το φύλλο του καθενός μας, δεν υπάρχουν αντρικές ή γυναικίες δουλειές, για εμάς, η υπόσταση όμως του φύλλου μας είναι αποδεχτή και σεβαστή...όπως και η διαφορετικότητα του καθένα μας.

Από εδώ και πέρα τα πιστεύω μας για τη σχέση μας παραμένουν όπως είχαν προ γάμου.

Γάμος, δεν είναι τίποτε άλλο από την επισημοποίηση της σχέσης σου στην κοινωνία, και για εμάς είναι άσχετος με τη σχέση μας.

Εξακολουθούμε να είμαστε φιλαράκια, σύντροφοι, εραστές, παιδιά και οπωσδήποτε παντρεμένοι!!

Ευχαριστώ για την υπομονή σας

Νομίζω ότι το να διορθώνει ο ένας τον άλλον δεν είναι λάθος. Λάθος συνήθως είναι ο τρόπος που το κάνουμε.
Αν εγώ πώ και φωνάξω στη σύντροφο, ( είσαι απαίσια μαγείρισα, τί φαί ήταν αυτό, πότε θα μάθεις να το κάνεις καλό...),και εκείνη μου πεί για το πεταμένο μου παντελόνι..( είσαι βρωμιάρης και τσαπατσούλης, δε σε αντέχω άλλο..)
τότε μιλάμε για δυο εγωιστές και ανάγωγους ανθρώπους.
Θα πρέπει να αντικατασταθεί η πρώτη φράση με αυτήν ( Καλή προσπάθεια, αλλά μπορείς πιο καλά ακόμη, είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρεις την άλλη φορά..)
Και η φράση της γυναίκας με αυτή ( Σε παρακαλώ, αγάπη μου, σεβάσου τη κούρασή μου, γιατί να μαζέυω το παντελόνι, ενώ μπορείς απευθείας να το βάλεις στη θέση του, το...άλλο γιατί το βάζεις σωστά...

ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΕΝΑ ΣΚΑΦΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ....
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ , ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ .
Η "ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ" ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΝ ΓΑΜΟ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΕΙ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ "ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ" .....

ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ EIΝΑΙ "ΟΙ ΤΡΙΤΟΙ " ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΖΗΓΟΥΣ.
ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ Χ Η ΚΑΠΟΙΑ Ψ ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΛΟΥΣ , ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΑΘΩΟΥΣ , ΤΡΙΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ (ΜΗΤΕΡΑ , ΠΑΤΕΡΑΣ , ΑΔΕΛΦΟΣ , ΑΔΕΛΦΗ......) ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟ , ΡΟΛΟ , ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΧΝΑΝΕ ΤΗΝ ΒΑΣΙΚΗ ΤΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ....
ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΜΕΛΗ ΤΟΝ ΣΥΖΗΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΖΗΓΟ (ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ) ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ

Αγαπητέ evans, συμφωνώ μαζί σου, αλλά από την άλλη αυτοί οι τρίτοι, μπαίνουν μέσα στο ζευγάρι όταν εμείς τους αφήνουμε.

Εννοώ, για να μην παρεξηγηθώ, ότι παίζει ρόλο πόσο επηρεαζόμαστε από αυτούς τους τρίτους και από το αν τολμάμε να τους "βάζουμε στη θέση τους" όταν πρέπει.

Επιμένω πως αν το ζευγάρι έχει ισχυρούς δεσμούς, στο χέρι τους είναι να πετύχουν ότι σκοπό βάζουν, ακόμη κι αν σκοπός είναι να βγάλουν τους τρίτους έξω από τη σχέση τους, όσο κι αν αυτοί οι τρίτοι προσπαθούν να εισχωρήσουν.

Η μάνα είναι μάνα, το ίδιο και οι υπόλοιποι συγγενείς. Όταν όμως παντρεύεσαι αποφασίζεις ότι πρώτη προτεραιότητα έχει η νέα σου οικογένεια και ο άνθρωπός σου, χωρίς αυτό να μειώνει τη θέση των συγγενών σου. Αυτοί στο σπίτι τους κι εσύ στο δικό σου. Αυτοί έχουν τη θέση τους, κι εσύ την δική σου.

Τίποτε όμως δεν μπορεί να γίνει αν και τα δύο μέρη του ζευγαριού δεν είναι αποφασισμένα για κάτι τέτοιο.

Το μόνο που χρειάζεται είναι προσπάθεια, επιμονή και δουλειά της σχέσης καθημερινή.

Όπως είπες κι εσύ: "ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΜΕΛΗ ΤΟΝ ΣΥΖΗΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΖΗΓΟ (ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ) ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ" Αρκεί να το έχουν καταλάβει και οι δύο...

Καμιά φορά χρειάζεται να γίνουν συζητήσεις με αυτά τα τρίτα πρόσωπα, που ίσως παρεξηγηθούν, μα δεν πειράζει.
Μπορεί να υπάρξουν και εντάσεις, κι αυτό πάλι δεν πειράζει, αρκεί να πετύχουμε το σκοπό μας. Στην πορεία αυτό θα το εκτιμήσουν και θα το σεβαστούν. Σε διαφορετική περίπτωση τουλάχιστον θα έχει σώσει κανείς την οικογενειακή του γαλήνη.

Παράθεση:
Originally posted by Giabbass
Αγαπητέ evans, συμφωνώ μαζί σου, αλλά από την άλλη αυτοί οι τρίτοι, μπαίνουν μέσα στο ζευγάρι όταν εμείς τους αφήνουμε.

............ Σε διαφορετική περίπτωση τουλάχιστον θα έχει σώσει κανείς την οικογενειακή του γαλήνη.

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΦΕΡΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ , ΤΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΔΛΔ , ΜΟΙΑΖΕΙ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΟ ΣΑΡΑΚΙ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΞΥΛΟ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΤΟ ΞΥΛΙΝΟ ΔΟΚΑΡΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ......
ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ , ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ , ΤΟΤΕ ΔΥΣΤΥΧΩΣ , ΕΝΑΣ ΓΑΜΟΣ , ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ , ΣΩΡΙΑΖΕΤΑΙ ΣΑΝ ΧΑΡΤΙΝΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑ ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΣΑΝ ΣΕ ΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ , ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ Ο ΧΑΜΕΝΟΣ (ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΕΚΕΙΝΟΙ ΞΕΡΟΥΝ; )

ΤHE SHOW MUST GO ON....

YΓ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΕΚΡΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΙΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ;

"YΓ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΕΚΡΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΙΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ; "

by evans
Επειδή, συνήθως μιλάμε με τόσο πόνο όταν οι ίδιοι έχουμε πονέσει, θα μοιραστώ μαζί σου κάτι προσωπικό...

Κάποτε ένιωθα η ίδια ζωντανή νεκρή... μάλιστα για καιρό, για χρόνια...

Ήρθε όμως η ανάσταση για μένα και αποφάσισα ότι ποτέ ξανά δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να γυρίσω σε αυτή την κατάσταση.

Πριν από αυτό μου έφταιγαν οι τρίτοι, οι άλλοι...ώσπου συνειδητοποίησα ότι η αρχή, το τέλος και η λύση του προβλήματος ήμουν εγώ.

Όταν αποφάσια ν' αναλάβω το μέγεθος των ευθυνών μου, σταδιακά λυτρώθηκα.

Πόνεσα όμως, πολύ μέχρι να τα καταφέρω...υπήρξαν φορές που νόμιζα ότι δεν θα καταφέρω να νιώσω γαλήνη και λύτρωση...

Τώρα που σου μιλώ είμαι καλά, έχω καταφέρει (σε σύγκριση με πριν), πολλά, έχω φτιάξει τη ζωή μου και απέχω κατά πολύ από την "εποχή" της ζωντανής νεκρής κατάστασης.

Έχω πενθήσει και θρηνήσει το παρελθόν μου και στην πορεία έμαθα να το τιμώ, μαζί και τα λάθη, τα δικά μου και των άλλων...

Στο παρόν έχω πάρει αποφάσεις και κοιτώ μπροστά, μόνο μπροστά. Πίσω κοιτώ μόνο για να μη ξεχνώ. Στο παρελθόν μου οφείλω αυτό που είμαι σήμερα... έστω κι αν σ' αυτό το παρελθόν υπήρξε ένας "αιώνας" ζωντανής νεκρής εσωτερικής κατάστασης.

Από την πλευρά μου, έκανα το καλύτερο δυνατό για μένα...από την πλευρά των άλλων, που έχουν υποστεί τις συνέπειες αυτής της κατάστασής μου, προσπάθησα και κατάφερα να συγχωρεθώ!

Όλα αυτά, όμως, είναι λόγια, μόνο λόγια...

Το μέγεθος που ζούμε τα πράγματα, το γνωρίζουμε μόνο εμείς...που τα ζούμε...

Ελπίζω κάτι να πρόσθεσα σ' αυτήν την ιστορία, αν και το μόνο που έκανα ήταν να καταθέσω προσωπικές εμπειρίες.

Ευχαριστώ, για την υπομονή...

Παράθεση:
Originally posted by Giabbass
"YΓ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΕΚΡΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΙΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ; "

by evans
Επειδή, συνήθως μιλάμε με τόσο πόνο όταν οι ίδιοι έχουμε πονέσει, θα μοιραστώ μαζί σου κάτι προσωπικό...

Κάποτε ένιωθα η ίδια ζωντανή νεκρή... μάλιστα για καιρό, για χρόνια...

...........

Ελπίζω κάτι να πρόσθεσα σ' αυτήν την ιστορία, αν και το μόνο που έκανα ήταν να καταθέσω προσωπικές εμπειρίες.

Ευχαριστώ, για την υπομονή...

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΠΟΝΟ .
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΙΣΘΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΝΑ Μ' ΑΓΓΙΞΟΥΝ (ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΑΡΙΘΜΗΣΩ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΤΙ).
ΤΟ ΠΑΡΕΘΛΟΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ......
ΕΙΝΑΙ Ο ΦΑΡΟΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!
ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ ΣΕ ΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΝΕ ΣΑΝ ΒΔΕΛΛΕΣ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΙΣ ΞΕΚΟΛΛΑΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΙΩΝΕΙΣ Η ΤΙΣ ΑΦΗΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ......
ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΜΕΝ ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ!

ΥΓ ΜΗΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!

Σ' ευχαριστώ evans,
για το Υ.Γ σου, αυτή είναι και η δική μου απόφαση, σ' ευχαριστώ επίσης και για την διευκρίνιση σχετικά με τους "ζωντανούς νεκρούς", πραγματικά δεν είχα καταλάβει, όπως φαίνεται.

Πιστεύω, όμως, ότι όλοι οι άνθρωποι κουβαλούν τόσα μέσα τους, που δεν καταλαβαίνουν το κακό που μπορεί να κάνουν στους άλλους.

Πιστεύω, επίσης, στην απόσταση από αυτούς τους "άλλους", στο βαθμό που αφήνει αμέτοχες και τις δύο πλευρές.

Τα βιώματα, είναι αυτά που οδηγούν τους ανθρώπους στις πεποιθήσεις και τις πράξεις τους, γι' αυτό και ορισμένοι δεν καταλαβαίνουν που βρίσκονται τα όριά τους και αυτή η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σ' αυτούς και τους άλλους.

Συνεπώς, πιστεύω ότι εμείς θα πρέπει να τους δείξουμε αυτά τα όρια, είτε αυτό τους αρέσει, είτε όχι.

Πραγματικά, όμως, δεν θέλω να πιστέψω ότι υπάρχουν τόσο κακόβουλα άτομα, για να το λες όμως, ίσως και να έχεις δίκιο.

Και πάλι, όμως, το ζευγάρι (λέγοντας ζευγάρι εννοώ και τους δύο) είναι αυτό που θέτει αυτά τα όρια, φτάνει να τα κάνουμε ορατά και στους "άλλους", ανεξάρτητα αν είναι δικά μας συγγενικά πρόσωπα ή του συντρόφου μας.

Το ζευγάρι θα πρέπει πρώτα να πάρει την απόφαση ότι: ή με μας θα είναι ή με τους άλλους. Γιατί και με τις δύο πλευρές δεν γίνεται και πολύ περισσότερο με τους "άλλους". Τότε εκεί αποφασίζεις ότι δεν σου χρειάζεται άλλη οικογένεια και μένεις στ' αβγά σου.

Αν αποφασίσεις να παντρευτείς, τότε αυτή είναι η οικογενειά σου από εδώ και στο εξής. Δεν έχει "η μαμά μου...", "ο μπαμάς μου...", "η αδερφή μου..." κ.λ.π.

Φυσικά, όπως είπα και άλλη φορά, ο καθένας έχει τη θέση του, το ζήτημα επικεντρώνεται στις προτεραιότητες που βάζει το ζευγάρι.

Η μία και μόνη προτεραιότητα που θεωρώ ότι πρέπει να βάζει το ζευγάρι είναι η σχέση τους! Ύστερα όλα τ' άλλα.

το μεγαλύτερο και σοβαρότερο λάθος σε ένα γάμο ειναι οι οτι σύντροφοι μετά απο καιρό παύουν να συζητούν τα προβλήματα τους τι θέλουν απο τον σύντροφό τους τι τους βασανίζει και τι τους ενοχλέι στη σχέση τους οταν πολλά απο αυτά μαζευτούν έρχεται η έκρηξη, καυγάδες κ πάλι καυγάδες.Μιλήστε στον/στην λύστε τα προβλήματά σας στη γέννεσή τους και ολα θα πάνε καλά

Παράθεση:
Originally posted by Giabbass
...........

Πραγματικά, όμως, δεν θέλω να πιστέψω ότι υπάρχουν τόσο κακόβουλα άτομα, για να το λες όμως, ίσως και να έχεις δίκιο.

ΚΑΚΟΒΟΥΛΑ ΑΤΟΜΑ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ .....

Και πάλι, όμως, το ζευγάρι (λέγοντας ζευγάρι εννοώ και τους δύο) είναι αυτό που θέτει αυτά τα όρια, φτάνει να τα κάνουμε ορατά και στους "άλλους", ανεξάρτητα αν είναι δικά μας συγγενικά πρόσωπα ή του συντρόφου μας.

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ........

Αν αποφασίσεις να παντρευτείς, τότε αυτή είναι η οικογενειά σου από εδώ και στο εξής. Δεν έχει "η μαμά μου...", "ο μπαμάς μου...", "η αδερφή μου..." κ.λ.π.

ΕΔΩ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΛΩΤΣΗΣΑ!

Η μία και μόνη προτεραιότητα που θεωρώ ότι πρέπει να βάζει το ζευγάρι είναι η σχέση τους! Ύστερα όλα τ' άλλα.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Η ΠΡΩΗΝ ΜΟΥ!

Παράθεση:
Originally posted by snipper
το μεγαλύτερο και σοβαρότερο λάθος σε ένα γάμο ειναι οι οτι σύντροφοι μετά απο καιρό παύουν να συζητούν τα προβλήματα τους τι θέλουν απο τον σύντροφό τους τι τους βασανίζει και τι τους ενοχλέι στη σχέση τους οταν πολλά απο αυτά μαζευτούν έρχεται η έκρηξη, καυγάδες κ πάλι καυγάδες.Μιλήστε στον/στην λύστε τα προβλήματά σας στη γέννεσή τους και ολα θα πάνε καλά

ΚΑΤΙ HΞΕΡΕ Ο ΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ ΛΕΕΙ " ΣΤΟΥ ΚΩΦΟΥ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ (ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙΣ ΑΛΛΑ ) ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΒΡΩΝΤΑ! "

ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ
ΕΠΙΛΕΧΤΙΚΗ ΑΚΟΗ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ.......

Μήπως ο ίδιος ο γάμος ήταν ένα λάθος..που οδήγησε σε άλλα κατόπιν...που έγιναν αφορμές για το τέλος...ενώ την αιτία δε την είδε ποτέ κανένας; Λέω..γιατί δε μπορώ να δεχτώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που δε κάνουν λάθη. Δε νομίζω ότι όταν μπαίνει κανείς στην εις γάμου κοινωνία...γινεται δια μαγείας αλάθητος..Λέω...γιατί σήμερα, έχουν οι άνθρωποι το περιθώριο να δουν τί παίρνουν....Λέω..μήπως το λάθος τελικά ήταν απλά η λάθος επιλογή συντρόφου;
Λέω..λέω θυμήθηκα ένα απο τα πρώτα τραγούδια του αγαπημένου μου Πασχάλη..

Λέω..τη καρδιά μου να σχίσω
να μπορώ να σε μισήσω...

λέω..χαρακτήρα να λλάξω
να μπορώ να σε ξεχάσω......λέω..
Κακά τα ψέματα φίλοι μου, όταν έρχεται η τυφλοβδομάδα.....χαιρέτα μας το πλάτανο!

Το ένα και μοναδικό λάθος, είναι πως σταματανε να προσπαθούνε για την σχεση τους,Είναι η πρωτη φορα που σχολιαζω ή που παίρνω μερος σε καποιο θέμα,Ως παθουσα ομως ενιωσα την ανάγκη να το φωναξω, προς γνωση και συμόρφωση,Ο γάμος είναι συνεχης προσπάθεια , αν αισθανόμαστε πως δεσαμε τον σύνροφο μας επειδη τον παντρευτηκαμε, είμαστε χαμένοι, κι αν για την σχέση μας χρειαζοτανε να προσπαθήσουμε για να ειναι ευτυχης, πρεπει 1000 φορες παραπάνω να προσπαθήσουμε για τον γαμο μας.

Οταν δείξουμε ενα αλλο πρόσωπο απο ότι είχαμε πριν! Οταν αλλαξουν τα πάντα γύρο απο μας και φυσικα οταν παραμελούμε τον ευατο μας τελειως και δεν μας νιαζει εαν ο σύντροφος μας του αρέσει να προσπαθεις να διατήρεις την εξωτερική σου εμφάνιση ωραια και συγυρισμένη όπως σε είχε γνωρισει!!!!

Με λιγα λόγια όταν γίνεις αλλος ανθρωπός!

Πολλοί θεωρούν το γάμο, μια πόρτα που οδηγεί αλλού, ένα μαντρί που οι απ' έξω θέλουν να μπουν μέσα, και όσοι είναι μέσα θέλουν να βγουν έξω!

Άλλοι πάλι, θεωρούν το γάμο, μεγάλο βήμα, άλμα, βουτιά στο κενό και τόσα άλλα.

Μερικοί το σκέφτονται σαν απλή συμβίωση, συντροφιά, ευθύνες, πονοκέφαλος...

Γάμος για άλλους πάλι, είναι δέσμευση, γάιδαρος δεμένος, λιμάνι, απάγκιο, ο προρισμός, η Ιθάκη (και τόπος καταγωγής μου).

Για μένα γάμος είναι η κοινωνική αποδοχή του ζεύγους, αυτό που "πρέπει" να γίνει για να είσαι εσύ και τα παιδιά σου αποδεχτά από το κοινωνικό σύνολο...τίποτε άλλο.

Σχέση και γάμος, πάντα προσωπικά μιλώντας, είναι το ίδιο.

Αν χωλαίνει η σχέση, τότε χωλαίνει κι ο γάμος.

Ό,τι πρόβλημα έχει η σχέση, θα το έχει και ο γάμος σε μεγένθυση.

Ένα από τα λάθη που κάνουν οι σύντροφοι αφού παντρευτούν είναι ότι έχουν στο μυαλό τους ότι είναι παντρεμένοι...και ξεχνούν ότι πρώτα απ' όλα είναι ζευγάρι.