Αυπνία...

Αυπνία...

κι ομως κυριες και κυριοι...
η ωρα ειναι τρεις το πρωι κι εγω ανοιξα τον υπολογιστη να μπω στο νετ...
προσπαθω να κοιμηθω απο τις δωδεκαμιση περιπου κι ομως το ματι δεν λεει να κλεισει και το μυαλο δεν λεει να σταματησει να γυρναει...
μεσα στο σαιτ ησυχα πραγματα...
οι γνωστες σελιδες, τα αρθρακια, τα φορουμς κι εγω το φαντασμα τους...
θα μου πειτετι κανω εδω τετοια ωρα?
τι να πω...
ισως ηθελα απελπισμενα να μιλησω με καποιον...
να πουμε εστω, αυτες τις γνωστες αναλαφρες μαλακιουλες να περασει λιγο ευχαριστα η ωρα, χωρις βαρυγδουπες εκφρασεις και σκεψεις...
κι ομως...
ακομη κι εδω αναμεσα σε τοσα ονοματα, φωτογραφιες, κειμενα, νιωθω απελπιστικα μονος...
η μαλον...
δεν ειμαι τελειως μονος και μαλον αυτο ειναι το κακο...
το μυαλο μου βουιζει απο τις σκεψεις, που δεν λενε να με αφησουν ουτε στιγμη μοναχο μου να ησυχασω λιγο...
σκεψεις που βαζουν φωτια στο μυαλο μου και οσο κι αν προσπαθω να τις διωξω μακρυα και να σβυσω τις φλογες δεν μπορω...
σκεψεις καλες, σκεψεις κακες, σκεψεις τρελες, που με επιασαν απροετοιμαστο και με εστησαν στον τοιχο...
στον τοιχο του μυαλου μου, που ειναι γεματος καρφια.
κι εγω ματωνω...
κι οσο ματωνω τοσο πιο πολυ με χτυπανε...
να, τωρα θυμηθηκα οταν ημουν μικρουλης, που ξυπνουσα απο καποιον εφιαλτη και η μανουλα ηταν παντα εκει, να μου χαιδεψει το κεφαλι και να με καθησυχασει οτι δεν συνεβει τιποτα και ηταν μονο ενα κακο ονειρο...
αχ μανουλα...
μεγαλωσα πια και δεν χωραω στην αγκαλια σου να κρυφτω οπως τοτε...
οσο κι αν θελω, οσο κι αν θελεις να με κρυψεις, δεν χωραω...
ο κακος θα με βρει και θα με χτυπησει παλι...
κι εγω, παλι θα εχω αυπνιες οπως η αποψινη και παλι θα ψαχνω καποιον να πω δυο κουβεντες και τελικα μαλον παλι, θα καταληξω καπου εδω να τα γραφω, μπροστα σε μια αψυχη οθονη...
αυτη την ιδια οθονη που καποιες στιγμες παιρνει μορφη οταν μιλαω με τα φιλαρακια μου και καλαμπουριζουμε στο τσατ...
τελικα κανει καλο να γραφεις τις σκεψεις σου...
μολις μου ηρθε στο μυαλο, οτι μπορει καπου εκει εξω να υπαρχει καποιος αλλος, που σκεφτεται οπως κι εγω και να ψαχνει λιγη συντροφια, γραφοντας τις σκεψεις του, μπροστα σε μια αψυχη οθονη!
καλησπερα γνωστε μου αγνωστε!
πεσε για υπνο και κοιμησου ησυχος...
το πρωι ερχεται και μαζι με αυτο ενα ομορφο ξημερωμα θα σε κανει να πεταξεις μακρυα τις κακες σκεψεις και να δεις τα πραγματα με αλλο ματι!
οσο για εσας φιλοι μου, μπορει να μην ειστε εδω τωρα, αλλα σιγουρα σας νιωθω πιο κοντα μου...
ισως γιατι ξερω οτι διαβαζοντας αυτες τις γραμες θα διαβαζετε ενα κοματι της ψυχης μου που αποψε κατεθεσα εδω...
ελπιζω να μην σας στεναχωρησα.
κι αν το εκανα ζητω ταπεινα συγνωμη!
κατι τελευταιο...
θελω να σας ευχαριστησω που ειστε εδω μαζι μου και μου χαριζετε λιγες ωρες ξενοιασιας και ψυχικης γαληνης...
σας αγαπαω ολους το ιδιο...
να ειστε καλα...
η πιο ζεστη μου καλημερα ειναι αφιερωμενη σε σας...

Βασιλης!

Bασίλη μου...οι κίνδυνοι της χρόνιας έλλειψης του ύπνου είναι μεγάλοι.

Χαρακτηριστικά σου λέω ότι στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από το Εθνικό Συμβούλιο για την Ασφάλεια στις Μεταφορές των ΗΠΑ, έδειξαν ότι κάθε χρόνο, η κούραση που είναι μια σημαντική συνέπεια της αϋπνίας προκαλεί :

-100,000 αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που καταγράφονται από την αστυνομία με 1550 θανάτους,
-71,000 τραυματισμούς και οικονομικές απώλειες της τάξης των 12,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Στό θέμα σου όμως, πίστεψε με ότι δεν είσαι ο μόνος που κάνει τις ίδιες σκέψεις, προβληματίζεται και αγωνιά μέσα στα άγρια χαράματα......

βιλαψοσ

Δεν είσαι ο μόνος που τον στοιχειώνουν προσωπικά φαντάσματα, απογοητεύσεις και πικρίες.. Δεν πάει πολύς καιρός απο τότε που ξεπέρασα κι εγώ το ίδιο πρόβλημα, την αυπνία ή μάλλον το διακεκομμένο ύπνο (το μάτι γαρίδα ανά μια ώρα μέχρι να έρθει η ώρα να σηκωθώ για δουλειά). '
Κάποια στιγμή άρχισα να γράφω τις σκέψει μου (όχι σε οθόνες αλλά σε χαρτί με τους γραφικούς χαρακτήρες να εναλλάσσονται με χορευτικό τρόπό μπροστά στα μάτια μου) και αυτό ήταν: το μυστικό μου καταφύγιο είχε δημιουργηθεί και με περίμενε για να ξαποστάσω τη νύχτα..
Ελπίζω να ανακαλύψεις σύντομα κι εσύ το μονοπάτι για την αγκαλιά του Μορφέα..

Παράθεση:
Originally posted by bilacos
το πρωι ερχεται και μαζι με αυτο ενα ομορφο ξημερωμα θα σε κανει να πεταξεις μακρυα τις κακες σκεψεις και να δεις τα πραγματα με αλλο ματι!
Βασιλης!

Τι να πω πραγματικά....οι λέξεις δεν αρκούν....τι θα έλεγες φίλε μου, από δω και πέρα να πέφτουμε για ύπνο με την αγωνία της υπέροχης νέας μέρας που μας χαρίζεται???
Το συγκινητικό σου βραδινό ποίημα με άγγιξε βαθιά, και η λύτρωση περιέχεται μέσα του...
Το είπες.....το ξέρεις....το δικαιούσαι...αύριο όλα θα είναι πιο φωτεινά!!!

Ένας νέος φίλος.....

Θυμάσαι ένα βράδυ που μου είπες πως να βάζω φωτογραφίες???
Σου χαρίζω μια ανατολή....


Το μέλος έχει επισυνάψει το αρχείο: F1020029forweb.jpg (19.72KB)
Αυτό το αρχείο έχει γίνει download 299 φορές

Μια προταση

Δεν βοηθαει εδω μεσα τοσο αμα εχεις αυπνια(πως μπαινουν τα ρημαδια τα διαλυτικα?).
Εδω ειμαστε ολοι κονσερβα,οτι γραφουμε και διαβαζουμε ειναι μαγνητοσκοπηση.
Για ονλαιν(διαλυτικα,που ειναι?)καταστασεις μπες στο mirc και σε κανα grnet.Στο ρουμ hellas θα βρεις πανω απο 1000 αυπνους all the time!Ειναι το τσατ με τους περισσοτερους.Αλλα συντομα διαπιστωνεις οτι εισαι μονος σου κι εκει.
Δε βαριεσαι ομως?Αν ειναι ναχεις παντρευτει την αγελαδα για ναχεις γαλα...να λειπει το ...βυσσινο!

Φίλε bilakos γειά σου,
για να σου συμβαίνουν ολα αυτά μήπως κάτι συμβαίνει με τη συνειδησή σου???
Μήπως εισαι κατακλυσμένος απο ενοχές και δεν μπορείς να βρείς την ησυχία σου???
Μήπως θα επρεπε να πας σε καμμιά εκκλησία να κάνεις κανένα σταυρό και αν χρειασθεί να εξομολογηθείς κιόλας, για να μπορέσεις ετσι να εξηλεωθείς και να βρείς πάλι την ηρεμία σου???

Εύχομαι αυτή σου η νύχτα να είναι πιο γαλήνια.

Εύχομαι όλες οι σκέψεις σου να γίνουν όνειρα γλυκά.

Εύχομαι όλα γύρω σου ν'αλλάζουν, να γίνουν όμορφα, τρελά, χρωματιστά.

Εύχομαι όλοι οι φόβοι σου να σβήσουν, και ότι θέλεις πιο πολύ να σου συμβεί.

Εύχομαι απόψε τα δύο μάτια σου να κλείσουν, και να'χουν τα όνειρά σου μουσική......