Psycho πεθερά

ψυψηο πεθερά

Χρειάζομαι τη στήριξή σας και τη συμβουλή σας. Είμαστε μαζί κοντά 2 χρόνια (γνωριζόμαστε όμως από παλιά), και επειδή περνάμε πραγματικά όμορφα μαζί, έχουμε περάσει κάποιες δύσκολες καταστάσεις και έχουμε δεθεί... θέλουμε και στο μέλλον να προχωρήσουμε σοβαρά και έτσι πρόσφατα με πήγε στους γονείς του.
Δεν έχω πει ποτέ κακό λόγο για μητέρα αλλά για τη συγκεκριμένη έφτασα να κάνω τις πιο άσχημες σκέψεις. Σε κάθε ευκαιρία του κάνει καβγά να με χωρίσει γιατί είμαι άσχημη (καμία σχέση δε θα το σχολιάσω), γιατί πρέπει να έχει δίπλα του μία 25χρονη τουλάχιστον – παρεμπιπτόντως είμαστε συνομήλικοι 31 – και βρίσκει να σχολιάσει κάθε τι που αφορά το άτομο μου. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί μία μητέρα όταν βλέπει οτι ο γιος της έχει δίπλα της έναν άνθρωπο που τον λατρεύει, τον προσέχει, τον φροντίζει, είναι εμφανίσιμη, μορφωμένημ και κυρίως είναι ευτυχισμένος μαζί της... Τι άλλο θέλει? Στις προηγούμενες σχέσεις του βρήκε διάφορα τεχνάσματα μέχρι και αρρώστιας για να τον χωρίσει... Ο καλός μου ακριβώς επειδή πλέον γνωρίζει ότι έχει πρόβλημα, δεν δίνει τόσο σημασία. Φοβάμαι όμως ότι το ‘μπουρου μπουρου’ θα του σπάσει τα νεύρα...
Σας παρακαλώ συμβουλεύστε με πως να αντιμετωπίσω την ίδια, και τι αντίδραση να έχω στα όσα ακούω από τον καλό μου.

Αν είναι ο καλός σου εντάξει μαζί σου μη δίνεις σημασία. Ας κάνει μια κουβέντα μαζί της να της πει ότι βρήκε τον άνθρωπό του και ότι δεν θέλει να ακούει καμία κακία για αυτόν. Αν εκείνος τη βάλει στη θέση της δεν θα υπάρξει πρόβλημα.

Γιατί δεν ξεκινάτε την κοινή σας ζωή; Αν θέλετε να μείνετε μαζί. Είναι ένα βήμα. Απο τη μια δεν θα ακούει τις κακίες και το καθημερινό "μπλα μπλα" της μαμάς και απο την άλλη που ξέρεις; Ίσως το πάρει και απόφαση. Προσπάθησε όμως να μην μπαίνει ανάμεσά σας. Τυπικές σχέσεις. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να μένουν μακρυά!!!!

Ααααα και το κυριότερο: Μην λες κακίες για τη μαμά. Κάποια στιγμή ίσως τον εκνευρίσεις και αρχίσετε να μαλώνετε. Στο λέω γιατί το ζω αυτό.... Δεν θέλουν να ακούνε για τις μαμάδες κακίες.... Άσε να τα βλέπει μόνος του. Θα το εκτιμήσει περισσότερο. Βέβαια δεν λέω να φτάσεις και στο άλλο άκρο....

Καλή επιτυχία!!!!!!!!

Με ανησύχησε μόνο ένα κομμάτι από τα γραφόμενά σου και είναι το εξής:
Στις προηγούμενες σχέσεις του βρήκε διάφορα τεχνάσματα μέχρι και αρρώστιας για να τον χωρίσει...
Κι εδώ έρχεται η δική μου απορία. Δηλαδή τελικά κατάφερε και τον χώρισε? Γιατί αν τα κατάφερε με τέτοια τεχνάσματα, να ξέρεις ότι θα σοφιστεί ο,τιδήποτε η πεθερά σου ώστε να πετύχει πάλι τον σκοπό της. Είσαι σίγουρη ότι το παλικάρι είναι τόσο άτρωτο τελικά? Σου εύχομαι με όλη μου την καρδιά να ισχύει αυτό που γράφεις, ότι έχει πραγματικά αντιληφθεί τις τακτικές της μητέρας του και ότι θα βρίσκει πάντα τη δύναμη να κάνει τη ζωή του, όπως τη θέλει αυτός.
Κατά τα άλλα συμφωνώ με την ραν-ραν σε ό,τι σου γράφει και σου εύχομαι το καλύτερο