Πάρτε κι άλλη μια πεθερά

Παράθεση:
Originally posted by ariannina
Xanum burek έχεις καλύψει απόλυτα το θέμα.... Ετσι μού ρχεται να το εκτυπώσω και να της το στείλω σε ανώνυμη επιστολή...χιχι... Νά σαι καλά καλή σου μέρα!

Αν ηταν τοσο ευκολο κοριτσι μου...ο κοσμος θα ταν σαφως καλυτερος..

Αυτη, (η δικια σου, οπως και εκατομμυρια αλλες) δεν μπορουν να δεχτουν πως μετα απο καποια ηλικια δεν μπορουν να εχουν το λογο που καποτε - και πολυ σωστα- ειχαν στο μεγαλωμα των παιδιων τους.. Για εκεινες τα παιδια τους παραμενουν καθηλωμενα στην παιδικη ηλικια και αναλογα με τα δικα τους θελω και τον τροπο που αντιλαμβανονται τα πραγματα πραττουν.. Φυσικα και δεν περναει καν απο το μυαλο τους πως δεν τ αγαπουν, πως δεν θελουν το καλο τους.. Βεβαια οτι τ απαξιωνουν μη θεωρωντας τα ενηλικες ή θεωρωντας τα οπως κι οποτε αυτες τις βολευει, ειναι αλλου παπα ευαγγελιο..

Κοιτα..δεν ειναι ευκολο απο εκει που ησουν το κεντρο του κοσμου για το παιδι σου, ν αναγκαστεις να πας στην ακρη και να δεχτεις πως καποια αλλη θα παρει τη θεση σου.. Θελει δυναμη ν αποδεχτεις πως πια δεν εισαι εσυ το κεντρο του κοσμου,,,πως κι εσυ να λειψεις απο τη ζωη του, δεν θα σταματησει η γη να γυριζει, ουτε θα σταματησει ο ηλιος ν ανατελει...

Δυστυχως ετσι εχουν τα πραγματα..

Εσεις καντε αυτο που λαχταραει η ψυχη σας ..γιατι ολοι μας θα πουμε το μακρυ και το κοντο μας και μετα θα κλεισουμε την πορτα μας και θα κοιταξουμε τα δικα μας προβληματα χωρις να νοιαστουμε πως και αν εσεις περνατε καλα.. (ακομα κι οι συγγενεις)...

Αφού συμφωνείτε και οι 2, ανταπάντηση λοιπόνβ

Παράθεση:
Originally posted by xanumBurek
Αγαπητοι μου:

Αφηστε τη μαμα σας εξω απο τη σχεση σας. Δεν εχει κανένα λογο..Δεν ειστε δεκα χρονων παιδακια ωστε να χει την ευθυνη σας.. Την ευθυνη σας την εχειτε μονο ΕΣΕΙΣ και θα λογοδοτησετε στον ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ..

TextΚανένας δεν είπε όχι, αλλά το να πάρω τη ενός μεγαλύτερου για κάτι που με απασχολεί δεν είναι κατακριτέο. Ειδικά αν αυτός ο κάποιος είναι άνθρωπος της εμπιστοσύνης μου. Ποιον εμπιστεύεστε περισσότερο από αυτούς που έχουν μεγαλύτερη πείρα από εσάς; Στο τέλος την απόφαση θα την πάρω εγώ και η γυναίκα μου, αλλά γνώμες κι από τους 4 γονείς, θα πάρουμε.
Τωρα κατα ποσο μια μαμα θελει το καλο του παιδιου της αυτο σηκωνει πολλλυυυ νερο..ειναι κατι σαν την αγαπη κλπ κλπ...στο ονομα της αγαπης εχουν γινει τα μεγαλυτερα εγκληματα στον κοσμο..

TextΚαι αυτός είναι λόγος να αμφιβάλεις για τα κίνητρα ενός γονέα προς το παιδί του;
Όχι, τόσο ζώα δεν γίναμε ακόμα.
Ναι να τη σεβεστε , ναι να την αγαπατε , αλλα οχι να την εχετε κυριαρχο της ζωης σας. Η μαμα καλα θα κανει να κοιταει τον αντρα της και τις δουλειες της και ν αφησει (ειδικα τ αγορια της) να γινουν επιτελους αντρες.

Text
Αν ο άλλος είναι μαμακιας και μαμάκας ας πρόσεχε αυτή που τον διάλεξε. Άλλο να σέβεσαι τους γονείς και την πείρα τους και άλλο να είσαι φερέφωνο. Υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Και τελειωνω λεγοντας σας.. ΟΤΑΝ καποιος αγαπαει αληθινα., θελει να βλεπει το παιδι του ευτυχισμενο, οχι με τα μετρα τα δικα του..γιατι αυτο ειναι πολυ εγωιστικο. Οταν το παιδι μου ειναι ευτυχισμενο ειμαι κι εγω.. Με τι ειναι? Μ' αυτο που επιλεγει ο ιδιος κι οχι αυτο που γουσταρω και φαντασιωνομαι εγω ως το μονο καλο..
TextΘα συμφωνήσω μαζί σου, αλλά θα συμπληρώσω πως όποιος αγαπά συμβουλεύει κι ολας και δεν λέει πάνε κόψε το λαιμό σου.
Φιλικα

Μια μητερα με γιο (και κορη)..

Και κλείνοντας θα πω πως δεν υποστηρίζω ότι είναι τέλειοι, έχουν κι αυτοί τις αδυναμίες τους, αλλά τι διάτανο; Γονείς μας είναι, ας πούνε και μια κουβέντα παραπάνω. Είναι ανάγκη να τους σταυρώσουμε; Λες και εμείς δεν κάναμε ανάλογες μαμακιες και δεν είπαμε πικρόχολα σχόλια σε αυτούς. Δηλαδή που είναι ο σεβασμός όταν τους λες «ρε άντε πάνε σπίτι σου, κουμάντο εδώ κάνω εγώ». Είναι τόσο δύσκολο να πεις «έχεις δίκιο πατέρα, θα το κοιτάξω, ευχαριστώ» και μετά να αποφασίσεις με τον σύντροφο σου πιο είναι το πιο σωστό για εσάς;

Όταν ο λαός λέει «καλές νύφες και κακές πεθερές» δεν το λέει τυχαία, κάτι ξέρει αυτός!

Παράθεση:
Originally posted by pigassos71
Όταν ο λαός λέει «καλές νύφες και κακές πεθερές» δεν το λέει τυχαία, κάτι ξέρει αυτός!

αρα απο την οπτική γωνία της εκάστοτε πεθεράς.."η κακη νυφη.." υπαρχει ελπίδα στο μέλλον να γινει "η καλή πεθερά?"...η για δεν το αντελιφθει ορθος!

γιωργο μου

Παράθεση:
Originally posted by George_B
Χανουμ μου επιτρέπεις αν σε σχολιάσω ?

Την ξέρουμε αυτή σου τη θεωρία ... και κατά τη γνώμη μου πολύ απλοϊκά το βάζεις το θέμα ... η ευτυχία είναι κάτι μοναδικό και μονοδιάστατο ? Μόνο ένας άνθρωπος μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο ? δεν έχεις δει περιπτώσεις που ένας (άνδρας η γυναίκα δεν έχει σημασία) 'στραβώνεται' και παντρεύεται τον πρώτο που θα τύχει γιατί νομίζει ότι 'έτσι είναι' η ευτυχία ? για να δεις πιο φρούτο σου αρέσει καλύτερα, δεν πρέπει να δοκιμάσεις και το μήλο και το πορτοκάλι, και τη φράουλα ίσως ?

Δεν έχεις δει περιπτώσεις που γίνονται κάποιοι γάμοι που στηρίζονται σε παροδικά 'κενά' η 'αδυναμίες' που όταν καλυφτούν αμέσως ο γάμος κλονίζεται ? Ας πούμε μια κοπέλλα ανασφαλής θα παντρευτεί ένα μεγάλο που της καλύπτει αυτό το πρωταρχικό για εκείνη κενό ... όταν ομως το καλύψει αυτό (η κοπέλλα) και πατήσει γερά στα πόδια της τότε αμέσως της χτυπάνε τα μειονεκτήματα που ίσως έχει ο σύντροφός της.

Επίσης μια μάνα πως να την αφήσεις απ έξω ? Μια μάνα που διαφωνεί ίσως χτυπάει κι ένα καμπανάκι. Δεν μιλάω για τις κομπλεξικές εγωίστριες μάνες αλλά για εκείνες που ξέρουν καλά τη ψυχολογία του αγοριού τους (πιστεύω ότι πραγματικά υπάρχει ισχυρό φίλτρο μάνας - αγοριού) και έιναι σίγουρες ότι κάνει λάθος. Μια αντίθετη μάνα είναι μια ανοιχτή διαρκής πληγή. Ποιά μάνα δε θέλει την ευτυχία του παιδιού της ? Αυτό όμως που ζει το παιδί της τώρα είναι ευτυχία ? με ποιά κριτήρια ? Αυτά είναι τα ερωτήματα. Εγώ είμαι υπέρ της ανοιχτής και σκληρής (αλλά όχι κατινίστικης) κριτικής σε αυτά τα ζητήματα.

Σε ένα γάμο πρέπει να υπάρχει ισορροπία γιατί αλλιώς σύντομα ο ένας από τους δύο (όπου γέρνει πολύ η πλάστιγγα) θα αισθανθεί ότι δίνει πολλά και ίσως ότι πιάστηκε κορόιδο.

βεβαιως και σου επιτρεπω να με σχολιασεις..
Μα γι αυτο μιλαμε εξαλλου..δεν εχω το αλαθητο ουτε διεκδικω πρωτεια...

(κατσε να ξαναδιαβασω ο,τι με ρωτησες γιατι ειναι πολλα και τα ξεχασα)

γραφεις:η ευτυχία είναι κάτι μοναδικό και μονοδιάστατο ? Σου απαντω.. ΝΑΙ τη δεδομενη στιγμη ΝΑΙ. Τωρα τι θα γινει τα επομενα χρονια , δεν ξερω να σου απαντησω..η ζωη ειναι ανατρεπτικη απο μονη της..εκει που πιστευουμε πως ολα ειναι σε μια ταξη, μπραφ γυριζει τουμπα κι ανασκελα..

γραφεις:δεν έχεις δει περιπτώσεις που ένας (άνδρας η γυναίκα δεν έχει σημασία) 'στραβώνεται' και παντρεύεται τον πρώτο που θα τύχει γιατί νομίζει ότι 'έτσι είναι' η ευτυχία ? Σου απανταω τραγουδιστα Ασε με να κανω τα δικα ΜΟΥ λαθη..απ αυτα θα μαθω..θα πονεσω και θα βγω πλουσιοτερη.. Οχι τα δικα ΣΟΥ η της μαμας ΜΟΥ αλλα τα δικα ΜΟΥ...

μου γραφεις: Μια μάνα που διαφωνεί ίσως χτυπάει κι ένα καμπανάκι. Δεν μιλάω για τις κομπλεξικές εγωίστριες μάνες αλλά για εκείνες που ξέρουν καλά τη ψυχολογία του αγοριού τους (πιστεύω ότι πραγματικά υπάρχει ισχυρό φίλτρο μάνας - αγοριού) και έιναι σίγουρες ότι κάνει λάθος. και σου απανταω... Ναι χτυπαει καμπανακι.. αλλα μεχρι εκει.. το χτυπαει και το αφηνει..Δεν το χτυπαει στο κεφαλι του παιδιου της αν δεν της γινει το δικο της Τωρα θα μου επιτρεψεις... χμ...ποσο ξερουν τη ψυχολογια του παιδιου τους...χμ...Ξερουν καλα εκεινες και προβαλουν τα θελω τους πανω στα παιδια τους, μεταθετοντας τις ανησυχιες τους, τους φοβους τους και τα δικα τους θελω σ εναν αλλον ανθρωπο.. Ξερεις πολυ καλα πως πολλες φορες κρυωνουμε και λεμε.. Κανει κρυο, κρυωνω , ντυσου.. ΕΓΩ κρυωνω ΕΣΥ ντυσου... απλοικο το παραδειγμα αλλα δειχνει πιστευω κατι...

Οπως και το γεγονος πως πατανε πανω στις ενοχες και τις τυψεις που τεχνηεντως εχουν βαλει στα παιδια τους, για τις δικες τους αποτυχιες.. εγω που θυσιαστηκα..εγω..εγω..εγω..εγω που θελω το καλο σου..

Μη νομιζεις κι αυτες μες στο φαυλο κυκλο ειναι..δεν τις κατηγορω..κομματι τους ειμαι κι εγω
...λες:Εγώ είμαι υπέρ της ανοιχτής και σκληρής (αλλά όχι κατινίστικης) κριτικής σε αυτά τα ζητήματα.

(ελπιζω να μη με βαζεις σ αυτη την κατηγορια)

πηγασε...

που ειπα και δεν το καταλαβα κιολας να μη τους σεβομαστε ή εμεις σαν γονεις , να λεμε να κοψουν το λαιμο τους?

Εχει καλε μου μεγαλη αποσταση απο το να πει καποιος κοψε το λαιμο σου και κανε ο,τι θες, μεχρι να επεμβαινει και να σου καθοριζει το μελλον σου..με θεμιτους ή αθεμιτους τροπους..

μη μου βαζεις στο στομα κουβεντες που ποτε μου δεν διανοηθηκα να σκεφτω...

Παράθεση:
Originally posted by xanumBurek

Εχει καλε μου μεγαλη αποσταση απο το να πει καποιος κοψε το λαιμο σου και κανε ο,τι θες, μεχρι να επεμβαινει και να σου καθοριζει το μελλον σου..με θεμιτους ή αθεμιτους τροπους..

συμφωνω μαζι σου! κι οχι μονο σε αυτο αλλα σε ολα! αχ μακαρι να ειχα την δυνατοτητα να τα πω ετσι ακριβως στην καλη μου πεθερουλα..που αγοραζει εσωρουχα 2 νουμερα μεγαλυτερα για να μην της φυγει ο γιος απο εκει μεσα!

Παράθεση:
Originally posted by xanumBurek

Κυρία μου,

να αγίασει ο στόμας σας!

Δε μου λες χανουμ να σε ρωτήσω κάτι εσύ που έχεις κόρη ... ας πούμε λοιπόν ότι η κόρη σου είναι στα 20 (δε ξέρω πόσο είναι) και γυρνάει και στα μπαράκια κι εκεί γνωρίζεται με τον μπαρμαν που είναι ο κλασσικός μπαρμαν με τη κορμοστασιά και το στυλ και το λεγειν που γοητεύει και μαγνητίζει και τα ρίχνει ελαφρώς και στη κόρη σου που θαναι κι ομορφούλα και αυτή τσιμπαει και ερωτεύεται τρελλά ... και στον γνωρίζει κιόλας σα σοβαρή σχέση ... Εσύ με το έμπειρό μάτι σου τον κόβεις σαν playboy, ζιγκολό τύπο που ίσως χαπακώνεται κιόλας και που από σοβαρότητα τραλαλα κι απάνω τούρλα.

θα πείς στη κόρη σου 'κορίτσι μου αμα εσύ είσαι ευτυχισμένη εμένα δε μου πέφτει λόγος' η θα της πεις 'βρε βλήμα τι πας και κάνεις, με ποιούς μπλέκεις, αυτός είναι επικίνδυνος' (με αυτά τα λόγια κιόλας για να την ταρακουνήσεις).

Αναρωτιέμαι αν καταλαβαίνουμε όλοι εδώ μέσα κάθε φορά τι συζητάμε...

Όταν μαλλιάζει η γλώσσα του άλλου σε ό,τι αφορά στη θέση της πεθεράς στο γάμο του παιδιού της, είναι σχετικό το παράδειγμα της εικοσάχρονης κόρης που νταραβερίζεται με μπάρμαν-αλήτη-μαλλιά-ναρκωτικά παίρνει; Αυτό είναι επιχείρημα, βρε George, που αποδεικνύει πανηγυρικά το δίκαιο και το ορθό της συνεχούς και ναπολεόντειας ανάμειξης της πεθεράς σε ένα παντρεμένο ζευγάρι ή κουβέντα για την κουβέντα;

Παράθεση:
Originally posted by George_B
Δε μου λες χανουμ να σε ρωτήσω κάτι εσύ που έχεις κόρη ... ας πούμε λοιπόν ότι η κόρη σου είναι στα 20 (δε ξέρω πόσο είναι) και γυρνάει και στα μπαράκια κι εκεί γνωρίζεται με τον μπαρμαν που είναι ο κλασσικός μπαρμαν με τη κορμοστασιά και το στυλ και το λεγειν που γοητεύει και μαγνητίζει και τα ρίχνει ελαφρώς και στη κόρη σου που θαναι κι ομορφούλα και αυτή τσιμπαει και ερωτεύεται τρελλά ... και στον γνωρίζει κιόλας σα σοβαρή σχέση ... Εσύ με το έμπειρό μάτι σου τον κόβεις σαν playboy, ζιγκολό τύπο που ίσως χαπακώνεται κιόλας και που από σοβαρότητα τραλαλα κι απάνω τούρλα.

θα πείς στη κόρη σου 'κορίτσι μου αμα εσύ είσαι ευτυχισμένη εμένα δε μου πέφτει λόγος' η θα της πεις 'βρε βλήμα τι πας και κάνεις, με ποιούς μπλέκεις, αυτός είναι επικίνδυνος' (με αυτά τα λόγια κιόλας για να την ταρακουνήσεις).

Μήπως είσαι λίγο υπερβολικός? :>

αν και δεν μ αρεσει

Παράθεση:
Originally posted by George_B
Δε μου λες χανουμ να σε ρωτήσω κάτι εσύ που έχεις κόρη ... ας πούμε λοιπόν ότι η κόρη σου είναι στα 20 (δε ξέρω πόσο είναι) και γυρνάει και στα μπαράκια κι εκεί γνωρίζεται με τον μπαρμαν που είναι ο κλασσικός μπαρμαν με τη κορμοστασιά και το στυλ και το λεγειν που γοητεύει και μαγνητίζει και τα ρίχνει ελαφρώς και στη κόρη σου που θαναι κι ομορφούλα και αυτή τσιμπαει και ερωτεύεται τρελλά ... και στον γνωρίζει κιόλας σα σοβαρή σχέση ... Εσύ με το έμπειρό μάτι σου τον κόβεις σαν playboy, ζιγκολό τύπο που ίσως χαπακώνεται κιόλας και που από σοβαρότητα τραλαλα κι απάνω τούρλα.

θα πείς στη κόρη σου 'κορίτσι μου αμα εσύ είσαι ευτυχισμένη εμένα δε μου πέφτει λόγος' η θα της πεις 'βρε βλήμα τι πας και κάνεις, με ποιούς μπλέκεις, αυτός είναι επικίνδυνος' (με αυτά τα λόγια κιόλας για να την ταρακουνήσεις).

να παραθετω ολο το κειμενο του προηγουμενου, αναγκαζομαι να το κανω γιατι μου βαζεις πολλα ερωτηματα και μεχρι να τα δω , ολο γυριζω πισω και χανομαι..χαχαχα...

αν και σαν σεναριο ειναι παρα-τραβηγμενο γιατι σε λιγο θα με ρωτησεις ΑΝ μπλεξει και με καποιον με ναρκωτικα , με καποιον που την εξωθει σε πορνεια, σε κλεψιες, φονους κλπ..θα προσπαθησω να σου απαντησω και να μπω σ αυτη τη δυσκολη ομολογουμενως θεση.

Ναι μου τον γνωριζει και ναι μεσα μου χτυπαει το καμπανακι πως κατι δεν παει καλα.. Ναι θα της το πω.. Οχι δεν θα την πω βλημα..δεν ταρακουνουνται ξερεις τα παιδια λεγοντας τους πως ειναι ηλιθια (το πολυ να καταφερεις ακριβως τ αντιθετο απ αυτο που προσδοκας) θα της πω..κοριτσακι μου ο Χ μου δημιουργει την αισθηση ανθρωπου-αρπαχτικου που δεν σε νοιαζεται και κοιτα πως να περασει καλα..Θα μιλησω μαζι της.. θα την ακουσω..και θα της πω τη γνωμη μου.. Θα της πω πως δεν της ταιριαζει και δεν βλεπω κανενα κοινο..πως ειναι επικινδυνο να μπλεξει με καποιον που δεν εχει κοινα μαζι της.. τι αλλο να της πω? εσυ τι θα εκανες βρε Γιωργο? Θα την κλειδωνες μεσα? Θα τον πλακωνες τον αλλον στις μπουνιες? Τι νομιζεις πως θα κερδιζες?Νομιζω πως οταν μιλαμε στα παιδια μας και ειδικα οταν βλέπουν τη δικη μας σταση σε τετοια θεματα, παρολο που δειχνουν να μη μας ακουν, ολο και κατι μενει μεσα τους...

(εξακολουθω να πιστευω παντως πως το παραδειγμα σου ειναι ακραιο..και θα σου πω το γιατι..Οχι γιατι δεν συμβαινουν τετοια..αλλα γιατι συνηθως τα παιδια σε τετοια θεματα οχι μονο δεν θα μας ρωτησουν , αλλα θα κανουν τ αδυνατα-δυνατα να μη το μαθουμε, επειδη ξερουν πολυ καλα πως δεν θα ακουσουν απο το στομα μας..Ευγε πολυ καλη εκλογη προχωρα!!! )

Από τότε που έγινα μάνα και μάλιστα αγορομάνα καταλαβαίνω, νιώθω και αντιλαμβάνομαι πλήρως την ιδιαίτερη "χημεία" μάνας - γιού.
Καμμία πεθερά δεν θα τα "χώσει" στην νύφη αν προτίστως δεν βάλουμε και εμείς το χεράκι μας και δεν δώσουμε και εμείς αυτό το δικαίωμα να επεμβαίνει στην σχέση μας με τον σύντροφό μας. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για μάνα - γιό αλλά και μάνα-κόρη.
Ας σταματήσουμε με αυτή την μαστίχα επιτέλους της κακιάς πεθεράς. Γυναίκες είμαστε και ξέρουμε πως όλες οι σχέσεις θέλουν και τον "απαιτούμενο χειρισμό".

Παράθεση:
Originally posted by xanumBurek
που ειπα και δεν το καταλαβα κιολας να μη τους σεβομαστε ή εμεις σαν γονεις , να λεμε να κοψουν το λαιμο τους?

Εχει καλε μου μεγαλη αποσταση απο το να πει καποιος κοψε το λαιμο σου και κανε ο,τι θες, μεχρι να επεμβαινει και να σου καθοριζει το μελλον σου..με θεμιτους ή αθεμιτους τροπους..

μη μου βαζεις στο στομα κουβεντες που ποτε μου δεν διανοηθηκα να σκεφτω...

«Τωρα κατα ποσο μια μαμα θελει το καλο του παιδιου της αυτο σηκωνει πολλλυυυ νερο..ειναι κατι σαν την αγαπη κλπ κλπ...στο ονομα της αγαπης εχουν γινει τα μεγαλυτερα εγκληματα στον κοσμο..»
συγνώμη που εγώ δεν κατάλαβα, νόμιζα πως έτσι που το είπες ότι η αγάπη της μάνας μπορεί να γίνει εξίσου εγκληματική.

George έχω να σου κάνω μια ερώτηση και θα σε παρακαλούσα να μου απαντήσεις με το χέρι στην καρδιά. Πες ότι εσύ "στραβώνεσαι"(όπως λες) με μια γυναίκα 5 χρόνια μεγαλύτερή σου. Την οποία φυσικά και θεωρείς τον άνθρωπο που θα ήθελες να πορευτείς στο υπόλοιπο της ζωής σου(λέμε τώρα γιατί αυτά δεν είναι συμβόλαια,όταν όμως ζεις μ'εναν άνθρωπο μια όμορφη σχέση αυτόματα αυτό σου έρχεται στο μυαλό). Είσαι πραγματικά ευτυχισμένος και σε καλύπτει αυτή η γυναίκα σε όλους τους τομείς. Πες μου σε παρακαλώ αν η μανούλα σου αρνούνταν και μια απλή γνωριμία με τον άνθρωπό σου πώς θα αισθανόσουν? Δεν θα πικραινόσουν? Με τιμή....

Παράθεση:
Originally posted by psyche
Ας σταματήσουμε με αυτή την μαστίχα επιτέλους της κακιάς πεθεράς. Γυναίκες είμαστε και ξέρουμε πως όλες οι σχέσεις θέλουν και τον "απαιτούμενο χειρισμό".

και αμα δεν εχουμε την απαιτουμενη γνωση στο να χειριζομαστε τους ανθρωπους τι γινετε? στον κεαδα? στην πυρα? στην τυχη του?
γιατι μονο τσιχλα δε το βρισκω! εγω ειχα 5 υπεροχα χρονια με την πεθερα μου..ετσι νομιζα τουλαχιστον μεχρι που 5 χρονια μετα εμαθα ειδα και ακουσα πραγματα που δεν περιμενα οτι θα πιστευε εκανε ενιωθε για μενα! δλδ εκει ειναι μαστιχα που την μασαω μονη μου?! δεν το καταλαβαινω..θα ηθελα την αποψη σου! ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΑΓΟΡΟΜΑΝΑ

Παράθεση:
Originally posted by psyche
Από τότε που έγινα μάνα και μάλιστα αγορομάνα καταλαβαίνω, νιώθω και αντιλαμβάνομαι πλήρως την ιδιαίτερη "χημεία" μάνας - γιού.
Καμμία πεθερά δεν θα τα "χώσει" στην νύφη αν προτίστως δεν βάλουμε και εμείς το χεράκι μας και δεν δώσουμε και εμείς αυτό το δικαίωμα να επεμβαίνει στην σχέση μας με τον σύντροφό μας. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για μάνα - γιό αλλά και μάνα-κόρη.
Ας σταματήσουμε με αυτή την μαστίχα επιτέλους της κακιάς πεθεράς. Γυναίκες είμαστε και ξέρουμε πως όλες οι σχέσεις θέλουν και τον "απαιτούμενο χειρισμό".

Πως το είπε ο μαύρος γάτος; «Κυρία μου,

να αγιάσει ο στόμα σας!»

Απόλυτα σύμφωνος!

Καταρχήν συμφωνώ με το μπρος πίσω και πόσο σπαστικό είναι.
Δεν νομίζω ότι είναι υπερβολικό σενάριο ... με αυτά θέλω απλά να υπερτονίσω τις επιλογές της ανωριμότητας. Εγώ τι θα έκανα ... πρώτα από όλα παιδιά (σωστών) γονέων που έχουν ασχοληθεί με τη ανατροφή τους στενά όλα αυτά τα χρόνια, δεν κάνουν τέτοιες επιλογές. Αλλά και να γίνει (μη ξεχνάμε πόσο θαμπώνεται ένας teenager στα πρώτα βήματα της 'ανεξαρτησίας' του) ... όταν δώ το παιδί ότι είναι λίγο μετέωρο και όταν εγώ είμαι 100% σίγουρος θα κάνω τα αδύνατα δυνατά να το αποτρέψω ... μα τα αδύνατα δυνατά. Ο άπειρος νέος όταν σου γνωρίζει το αμόρε του, ενδόμυχα ψάχνει και μια επιδοκιμασία απο μέρους του γονιού ομολογώντας (τις περισσότερες φορές) τη σχετική αδυναμία του. Πως είναι δυνατό να είναι σίγουρος ? αυτό το βλέπουμε και στα ζευγάρια που παντρεύονται, τη μέρα του γάμου, πίσω απο τα αστεία και τα γέλια, η αγωνία είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, για το άν κάνουν τη σωστή κίνηση. Αρα εγώ αν είμαι 100% σίγουρος θα έπαιρνα την πρωτοβουλία να περάσει η επιλογή μου με κάθε (θεμιτό βέβαια) μέσο. Εαν είχα πετύχει την εμπιστοσύνη του παιδιού μου (που χτίζεται σιγά σιγά βέβαια όλα τα περασμένα χρόνια) τότε τουλάχιστον θα πετύχαινα το παιδί να προβληματιστεί πολύ πριν κάνει κίνηση. Αν παρόλα αυτά την κάνει και πάλι θα ήμουν κοντά του, όταν θα χρειαζόταν.

Αχχχ! Έχει γεμίσει θεοπούλες ο κόσμος! (αυτή η κοντή,,,)

Παράθεση:
Originally posted by pigassos71
Αχχχ! Έχει γεμίσει θεοπούλες ο κόσμος! (αυτή η κοντή,,,)

πολύ καλό!

Το βρίσκω πολύ αφελές να πιστέψω ότι τα 5 χρόνια ήταν υπέροχα και τα υπόλοιπα 5 ήταν μαρτυρικά. Δηλαδή 5 χρόνια μπροστά σου σε είχε "θεά" και από πίσω σου έχωνε χωρίς να αντιληφθείς τίποτα απολύτως;
Και πως τα έμαθες δηλαδή αυτά ήρθε κανένα "καλοπροαίρετο" πουλάκι και στα είπε; Κάπου δεν κολλάει το πράμα.
Μην μάθαμε να βγάζουμε την ουρά μας απ'έξω. Κάτι δεν θα έκανες και εσύ σωστά. Δεν μπορεί να ξύπνησε μιά μέρα και να είπε εγώ τώρα θα της κάνω την ζωή δύσκολη έτσι στα καλά καθούμενα!
Όσον αφορά τις απαιτούμενες γνώσεις, όλες οι γυναίκες έχουμε την απαιτούμενη διπλωματία να χειριζόμαστε τέτοιου είδους καταστάσεις χωρίς να κυρήττουμε πόλεμο με την πεθερά μας!