Καρκίνος β Στηρίξτε τα αγαπημένα σας πρόσωπα που υποφέρουν.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Ένωση (American Cancer Society) και τον Οδηγό της για παροχή υποστήριξης σε άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος που πάσχουν από καρκίνο, η άμεση οικογένεια καθώς και οι στενοί φίλοι του πάσχοντα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο ως προς την ψυχολογική του στήριξη. Το βασικό είναι να θυμόμαστε πως το άτομο που έχει καρκίνο δεν έχει πεθάνει αλλά είναι ακόμα στη ζωή και η ψυχολογική του κατάσταση δεν μας επιτρέπει να του εκφράζουμε θλίψη ή άρνηση σε σχέση με την κατάσταση του. Η διάγνωση της ασθένειας σαφώς έχει επηρεάσει τον πάσχοντα αλλά ας μην ξεχνάμε ότι εξακολουθεί να είναι το ίδιο άτομο , με τις ίδιες ευαισθησίες και προσωπικότητα. Θα πρέπει λοιπόν να τον αντιμετωπίζουμε φυσιολογικά, να μοιραζόμαστε μαζί του τα ενδιαφέροντα του και τον χρόνο του όπως το κάναμε και στο παρελθόν (και ίσως λίγο περισσότερο) και θα πρέπει μα είμαστε δίπλα του ανά πάσα στιγμή έχει ανάγκη να μιλήσει ή να ξεσπάσει.
Οι περισσότεροι από εμάς , μόλις έρθουμε αντιμέτωποι με την ασθένεια ενός αγαπημένου προσώπου νιώθουμε σύγχυση. Δεν ξέρουμε τι να πούμε. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να δείξουμε το ενδιαφέρον και την αγάπη μας. Το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να αποφεύγουμε τον πάσχοντα , απλά και μόνο γιατί εμείς δεν έχουμε τη δύναμη να αποδεχτούμε την ασθένεια του ή δεν ξέρουμε πώς να τον χειριστούμε. Πρέπει να τηρήσουμε την ίδια στάση που είχαμε και στο παρελθόν χωρίς να είμαστε παθητικοί ή υποτακτικοί επειδή τον λυπόμαστε. Υπάρχει μεγάλη διαφορά στην λύπηση και στη στήριξη. Η στήριξη δείχνει την πρόθεση μας να τον βοηθήσουμε να πολεμήσει την ασθένεια του. Η λύπηση είναι η αντίδραση μας απέναντι σε ένα άτομο που το θεωρούμε ξεγραμμένο. Πρέπει να είμαστε θετικοί και βοηθητικοί απέναντι του αλλά όχι από λύπηση και οίκτο αλλά από αγάπη και ενδιαφέρον.
Για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε πραγματικά ένα άτομο που πάσχει από καρκίνο θα πρέπει για λίγο να μπούμε στη δική του ψυχολογία και στα δικά του συναισθήματα. Φοβάται ; Νιώθει απογοητευμένος ή θυμωμένος ; Στεναχωριέται ; Υπάρχουν πράγματα που θα ήθελε να κάνει ; Τι τον κάνει να νιώθει ευτυχία και του αποσπά την προσοχή από την ασθένεια και τα επακόλουθα της ; Για να μπορέσουμε να τον στηρίξουμε πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τι περνάει. Μην ξεχνάτε πως και για τον ίδιο είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί την κατάσταση του. Επίσης , οι περισσότερες ιστορίες που έχουμε ακούσει για τον καρκίνο μιλούν για πόνο και θάνατο. Είναι λογικό λοιπόν να είναι τρομαγμένος και ανασφαλής. Καθησυχάστε τον και μιλήστε του και για όλες εκείνες τις περιπτώσεις που θεραπεύτηκαν. Μην τον αγνοείτε και μην τον παραμελείτε. Σας έχει ανάγκη.
Μην φοβάστε τις λέξεις. Μιλήστε ανοιχτά μαζί του για την ασθένεια του, φυσιολογικά και ειλικρινά. Η αποφυγή τους θέματος ή ακόμα και της ίδιας της λέξης μάλλον εντείνει τους φόβους του και κάνει την ασθένεια ακόμα πιο τρομακτική στα μάτια του. Αποφεύγετε να ψιθυρίζετε ή να μιλάτε χαμηλόφωνα και μυστικά με τους άλλους συγγενείς για την κατάσταση του. Αυτό του δημιουργεί μεγαλύτερη ανασφάλεια γιατί πιστεύει πως υπάρχουν ακόμα σοβαρότερες επιπλοκές στην κατάσταση του που πιθανό να του τις αποκρύπτετε. Η αντιμετώπιση αυτή αυξάνει το άγχος και το φόβο του πάσχοντα.
Μην συγκρίνετε ποτέ τον πάσχοντα με άλλες περιπτώσεις καρκινοπαθών που γνωρίζετε. Καμία περίπτωση δεν είναι η ίδια. Μην δίνετε συμβουλές για εναλλακτικές θεραπείες , εκτός εάν είστε γιατρός. Μια λανθασμένη συμβουλή μπορεί να αποβεί μοιραία.
Το γέλιο είναι θεραπευτικό. Κάντε τον να γελάσει, δείτε μια κωμωδία παρέα και χαρίστε του ευτυχία. Την έχει ανάγκη. Μιλήστε για το παρελθόν , για ευχάριστες στιγμές. Τονίστε του πόσο σημαντικός και πόσο ξεχωριστός ήταν και είναι για εσάς. Αγκαλιάστε τον και εκφράστε του τρυφερότητα και ζεστασιά. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές δεν πρέπει να είναι μόνος και αυτό πρέπει να το κάνετε ξεκάθαρο όσο αυτονόητο και αν ακούγεται. Είσαστε δίπλα του , κοντά του και τον στηρίζετε. Μην ξεχνάτε ούτε στιγμή να του το δείχνετε και να του το υπενθυμίζετε.
Να είσαστε πάντα ειλικρινής απέναντι του και στα ερωτήματα που σας κάνει. Μη του δίνετε ψεύτικες ελπίδες εκτός και εάν υπάρχει ελπίδα πραγματικά. Επίσης μη θεωρείτε σαν δεδομένο ότι ο πάσχοντας θα πεθάνει λόγο της ασθένειας του. Οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με την εξέλιξη της ασθένειας του θα πρέπει να είναι αισιόδοξη και θετική.
Το πιο βασικό είναι να μπορείτε να τον ακούτε και να τον καταλαβαίνετε. Μοιραστείτε τα συναισθήματα σας και τους προβληματισμούς σας και μείνετε κοντά του. Μην ξεχνάτε να του δείχνετε την αγάπη σας με κάθε τρόπο.
Η αξία των ανθρώπων φαίνεται στα δύσκολα. Είναι μεγάλη δύναμη να μπορούμε να φέρνουμε την ελπίδα και το χαμόγελο σε ένα αγαπημένο πρόσωπο που υποφέρει. Είναι μεγαλείο ψυχής να μπορούμε να στηρίζουμε όταν όλα καταρρέουν !
στα social media