Θα με πίστευες;

Από: Sxeseis | Διαβάστηκε 6529 φορές

5 22 3 Μοιραστείτε το στο Yahoo Buzz Μοιραστείτε το στο Digg Μοιραστείτε το στο Tweeter Μοιραστείτε το στο Facebook

Aπό το μέλος Xristiana6. Έχεις ζήσει πολλά, έχεις ζήσει δύσκολα, «σε μια άλλη εποχή» όπως συνηθίζεις να μου λες. Τότε που η επιβίωση ήταν το πιο σημαντικό και το πρώτο ιδανικό. Τότε που όλα εξαρτιόνταν από το αν μπορούσες να συντηρήσεις, να παρέχεις τα απαραίτητα στους ανθρώπους που περίμεναν από σένα, που αγαπούσες. Τότε που αυτό που εσύ αισθανόσουν δεν έπαιζε και τόσο σημαντικό ρόλο γιατί προηγούνταν άλλα.

Φρόντισες. Παρείχες. Στάθηκες. Έκανες ότι καλύτερο μπορούσες. Σίγουρα με πολλά λάθη στη πορεία, γιατί και εσύ ήσουν άνθρωπος. Δεν ήξερες. Δεν φανταζόσουν. Δεν σκέφτηκες ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να κοιτάξεις στον καθρέφτη και να πεις: «Πού ήσουνα εσύ; Ποιος είσαι εσύ; Τι θέλεις από μένα;»

Να που αυτή η μέρα ήρθε. Να που τίποτα άλλο δεν έχει σημασία πια. Όλα είναι στη θέση τους, όλοι έχουν φύγει, εμείς έχουμε μεγαλώσει, έχουμε κάνει δικά μας παιδιά ή έχουμε τη δικιά μας ζωή. Τώρα; Τώρα τι;

Σε βαραίνει το παρελθόν. Τόσα λάθη, άλλα τόσα «αν»…
«Που πήγε η ζωή; Πότε έφυγε τόσο γρήγορα; Γιατί δεν τα κατάφερα καλύτερα; Γιατί δεν ήμουν πιο άξιος;»

Αν σου πω εγώ πως ήσουν θα με πίστευες;

Γιατί ήσουν. Όλα αυτά που ήσουνα και υπήρξες για μένα με έκαναν αυτήν που είμαι σήμερα. Και όλα αυτά που δεν ήσουν με έκαναν να τα ψάξω, να τα βρω και να τα μάθω. Να κάνω τις δικές μου επιλογές, τα δικά μου λάθη. Όλα μέσα από σένα όμως. Μέσα από την ασφάλεια της αγάπης σου, μέσα από τη δύναμη της ψυχής σου.

Ζούσες απόλυτα το σήμερα και με έμαθες να υπολογίζω και να εκτιμώ το τώρα. Χαιρόσουνα με τα μικρά αλλά τόσο σημαντικά πράγματα που σου έδινε η ζωή. Έδινες τον εαυτό σου και είχες πίστη στις δυνάμεις σου. Κάποιες φορές υπερβολική πίστη και μια απίστευτη αισιοδοξία που σε έκαναν να ενθουσιάζεσαι σαν μικρό παιδί και να μην υπολογίζεις ότι κάτι μπορούσε να μην πήγαινε όπως το ήθελες. Τίποτα δεν σε σταματούσε όμως. Κάθε φορά που έπεφτες σηκωνόσουνα πάλι και άρχιζες από την αρχή. Με το ίδιο πείσμα, με την ίδια πίστη, με τον ίδιο ενθουσιασμό.

Δεν σε έμαθε κανείς να εκφράζεις τα συναισθήματα σου, και εσύ δεν είχες ποτέ καιρό να το ψάξεις. Όμως πάντα ήξερα και ένιωθα ότι με αγαπούσες, ότι αγαπούσες τη ζωή, κι ας μη το έλεγες με λόγια. Κάθε φορά που τα μάτια σου βούρκωναν όταν αναγνώριζες τις δικές μου δυσκολίες, τις προσπάθειες, τις αποτυχίες, σε ένιωθα δίπλα μου. Κάθε φορά που χαιρόσουνα υπερβολικά, που έλαμπαν τα μάτια σου από περηφάνια με κάθε μου επιτυχία, κάθε κατόρθωμα, ήξερα ότι άγγιζα μια χορδή και στη δική σου καρδιά.

Με έμαθες να δουλεύω σκληρά και να μην τα βάζω κάτω. Με έμαθες ότι αν θέλω κάτι πολύ, μπορώ να το πετύχω, φτάνει να το πιστεύω. Μου έδειξες ότι η ζωή θέλει διασκέδαση και να μην την παίρνω τόσο πολύ στα σοβαρά, άσχετα αν τώρα το έχεις ξεχάσει εσύ και δεν τη ζεις πραγματικά γιατί πιστεύεις ότι όλα τέλειωσαν για σένα.

Αν σου πω τι είσαι θα με πίστευες;

Ούτε και εγώ δεν πίστευα πολλά τότε. Ήθελα να τα ανακαλύψω όλα μόνη μου. Ήθελα να έχω τη δική μου ζωή, ότι και αν σήμαινε αυτό, ότι και αν μου έφερνε, ότι και αν αντιμετώπιζα. Μου έφερε πολλά, με πόνεσε πολύ. Επέμενα να μάθω με τον δύσκολο τρόπο…

Έβλεπα τον πόνο στα μάτια σου κάθε φορά που ένιωθα τα χαστούκια, που δεν έβλεπα πουθενά το φως, ένα σημάδι ελπίδας. Ήξερα την απόγνωση σου όταν έψαχνα από κάπου να πιαστώ. Ήξερα ότι ήσουνα εκεί αλλά έπρεπε και πάλι να βρω διέξοδο μόνη μου, για μένα, για τα παιδιά μου, για τη ζωή μου.

Πονούσες, έκλαιγες μέσα σου κι ας με έκανες να γελάω. Ένιωθες ανίκανος γιατί δεν μπορούσες να φροντίσεις, να τα κάνεις όλα καλά, να επουλώσεις τις δικές μου πληγές. Όπως νιώθω και εγώ τώρα.

Ήσουνα πάντα εκεί και αυτό είναι το μόνο σημαντικό. Ακόμα και όταν έκανα λάθη, ακόμα και όταν διαφωνούσες. Ακόμα και όταν δεν καταλάβαινες. Πώς να σε πείσω ότι αυτό ήταν το πιο σημαντικό που είχα ποτέ; Πώς να σου δώσω πίσω όλα αυτά που μου έδωσες εσύ;

Αν σου πω πως δεν μπορώ θα με πίστευες;

Σε αγαπώ πάρα πολύ για να πάρω στους ώμους μου τη δικιά σου ζωή. Δεν είσαι ανήμπορος. Πιστεύω πολύ σε σένα για να αναλάβω ευθύνη για την ευτυχία σου. Εκτιμώ αυτό που είσαι και ακόμα παραπάνω αυτό που μπορείς να είσαι…αλλά πονάω και λυπάμαι γιατί το έχεις ξεχάσει.

Αν σου πω πώς να το κάνεις θα το έκανες;

Μάλλον όχι. Έχεις τους δικούς σου τρόπους να λειτουργείς, να χειρίζεσαι τα πράγματα και διαφέρει από τον δικό μου. Αλλά, όπως και εσύ, έτσι και εγώ έχω πολλούς ρόλους. Κόρη, μαμά, δασκάλα, φίλη, μαθήτρια…μπορείς να διαλέξεις όποιον θέλεις αυτή τη στιγμή ή και όλους μαζί. Γιατί ουσιαστικά είμαι όλα αυτά μαζί.

Όμως εγώ έμαθα στη πορεία να εκφράζω αυτά που έχω μέσα μου.

Κοίταξε βαθιά μέσα στην καρδιά σου και βρες τη χαρά ξανά. Τίποτα δεν είναι τόσο σοβαρό και τόσο αξεπέραστο όσο φαίνεται. Καμιά στατιστική δεν αποκλείει τις εξαιρέσεις. Κανένα θαύμα δεν είναι πολύ μικρό για να μην έχει σημασία. Το θαύμα είναι αυτή η ίδια η ζωή. Εσύ μου το έμαθες αυτό!
Κοίταξε βαθιά μέσα σου και συγχώρεσε τον εαυτό σου που δεν ήσουνα τέλειος. Κανείς δεν είναι. Εσύ μου το έμαθες αυτό!
Κοίταξε τη ζωή με καινούργια μάτια γιατί η κάθε μέρα είναι σημαντική και αξίζει να τη ζεις πραγματικά. Η ζωή είναι τροχός και γυρίζει. Εσύ μου το έμαθες αυτό!
Κοίταξε γύρω σου και δες όλους τους ανθρώπους που σε αγαπούν και θέλουν να είσαι ο εαυτός σου. Εσύ μου το έμαθες αυτό!

Κοίταξε εμάς και δες πόσο έχουμε αλλάξει. Δεν είμαστε πια τα μικρά παιδάκια που έβαζες στα γόνατα σου ή που συμβούλευες. Όλα αλλάζουν, ακόμα και εσύ. Μην το πολεμάς. Αλλά μη δέχεσαι τις ρυτίδες σου μοιρολατρικά. Είναι σημάδια ότι ξέρεις τι θα πει ζωή, ότι έχεις αισθανθεί χιλιάδες αισθήματα και είναι όλα μέσα σου.
Κοίταξε όλα αυτά που έχεις ακόμα να κάνεις, να δώσεις, να είσαι.

Μην αρνείσαι την αλλαγή και μην την πολεμάς. Είναι μέρος της διαδικασίας που λέγεται ζωή. Κάτι πεθαίνει αλλά πάντα κάτι άλλο πιο σημαντικό γεννιέται στη θέση του.

Όχι, δεν είσαι νέος πια. Ούτε και εγώ. Αλλά είσαι πολύτιμος και πολύ σημαντικός.

Σε χρειαζόμαστε. Χρειαζόμαστε το γέλιο σου. Χρειαζόμαστε τη θέληση σου για ζωή, για χαρά, για δημιουργία. Εσύ μας τα έμαθες. Εσύ μας τα έδωσες.

Πίστεψε το ξανά. Η ζωή είναι εδώ. Η ζωή είναι τώρα.

Κάντε τη δική σας αξιολογηση για το άρθρο: